Issiaka Ouattara

Issiaka Ouattara
Przezwisko Wattao
Narodziny 1967
Bouna ( Wybrzeże Kości Słoniowej )
Śmierć 5 stycznia 2020 r(w wieku 52)
Nowy Jork ( Stany Zjednoczone )
Pochodzenie Wybrzeża Kości Słoniowej
Wierność Wybrzeże Kości Słoniowej
Uzbrojony Republikańskie Siły Wybrzeża Kości Słoniowej
Stopień Pułkownik Major
Lata służby Lata 80-te - 2020
Przykazanie Zastępca Szefa Sztabu Nowych Sił (?? - ??)
Dowódca strefy Séguéla (2008-2011)
Zastępca dowódcy CCDO (2013-lipiec 2014)
Drugi dowódca Gwardii Republikańskiej (2011-2020)
Szef Republiki Republikańskiej Guard (styczeń 2017-2020)
Konflikty Kryzys polityczno-wojskowy na Wybrzeżu Kości Słoniowej Wojna domowa na Wybrzeżu Kości Słoniowej
w 2011 r

Issiaka Ouattara (alias Wattao ), urodzona w 1967 r. W Bouna ( Wybrzeże Kości Słoniowej ), zmarła dnia5 stycznia 2020 rw Nowym Jorku w Stanach Zjednoczonych , jest Wybrzeże Kości Słoniowej pułkownik-dur i były watażka z tych Nowych Sił który był jednym z głównych graczy na kryzys polityczno-wojskowych w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej , od 2002 do 2011 roku .

Była judoka wysokiego szczebla, ta kontrowersyjna postać pozostawała ważną częścią systemu wojskowego Wybrzeża Kości Słoniowej od 2011 do 2014 roku, zanim powróciła w centrum uwagi w 2017 roku podczas buntów .

Biografia

Dzieciństwo i wczesna kariera

Issiaka Ouattara urodził się w 1967 r. W pochodzeniu etnicznym Koulango i pochodzi z miasta Bouna .

W latach 80. wstąpił do armii Wybrzeża Kości Słoniowej, a następnie  w 1988 r. Jako żołnierz klasy 2 E , pod przewodnictwem Felixa Houphoueta-Boignego .

Uprawiając judokę na poziomie wyczynowym, należał do Société Omnisports de l'Armée , został wicemistrzem afrykańskiego judo w Harare w 1992 roku i brał udział w rozgrywkach La Francophonie . Jego przydomek „Wattao” (zapisany w hiraganieわ た お) nadał mu jego były japoński nauczyciel judo . Jego bliscy zwolennicy również nazywają go „Saha Bélé-Bélé”, co oznacza duży wąż w Malinké .

Rola z Robertem Guei

Wattao stał się znany w 1990 roku dzięki udziałowi w buncie młodych żołnierzy.

Kilka lat później, był częścią grupy młodych żołnierzy doprowadziły w szczególności przez Ibrahim Coulibaly który poparł przejęcie władzy przez generała Roberta Guei podczas zamachu stanu zGrudzień 1999. Wattao integruje bliską straż generała Guei, ale blisko Ibrahima Coulibaly'ego, który został usunięty krótko wcześniej, zostaje oskarżony niecały rok po tym, jak chciał obalić generała na korzyść przeciwnika Alassane Ouattary . Został aresztowany dnia1 st Wrzesień +2.000 i torturowany (co pozostawiło go z poważnymi konsekwencjami), a następnie zwolnił 25 października 2000. WPaździernik 2000dzięki atakowi na obóz Wattao ucieka i udaje się na wygnanie. Następstwa tortur, które doznał podczas zatrzymania, zmusiły go do porzucenia judo.

Wojna domowa (2002-2011)

Issiaka Ouattara, który zebrał Guillaume Soro i Ibrahim Coulibaly w Burkina Faso, aktywnie uczestniczył w próbie zamachu stanu na19 września 2002, w walkach, które przeciwstawiają się jej w Abidżanie wobec armii lojalnej Prezydentowi Republiki Laurentowi Gbagbo . Niepowodzenie operacji w Abidżanie i na południu kraju zmusiło go do przyłączenia się do innych rebeliantów poprzez repatriację swojej jednostki Anaconda do Bouaké , podczas gdy Wybrzeże Kości Słoniowej było teraz podzielone na dwie części i znalazło się w sytuacji wojny domowej .

Od tego momentu, Wattao, podobnie jak inne comzones , zamienia się w wodza i odcina części gospodarki północy kraju do finansowania armii pod jego kontrolą, ale również w celu finansowania samego siebie. I wzbogacić się. Wattao, bliski sekretarza generalnego FN Guillaume Soro, został zastępcą szefa sztabu i stał się zbrojnym skrzydłem Guillaume Soro. Według raportu ONZ z dochodzenia, Wattao wyciągnąłby prawie 640 milionów franków CFA (1,45 miliona euro) rocznego dochodu z wszelkiego rodzaju handlu prowadzonego z jego twierdzy w Bouaké. Zajmuje się również produkcją muzyczną i handlem samochodami.

W Maj 2008Wattao umieszcza kolejną comzone, Zacharię Koné , oficjalnie za niesubordynację i zmusza go do wygnania w Burkina Faso . Pozwala to na przejęcie kontroli nad strefą 5, która obejmuje okręgi administracyjne Séguéla i Vavoua , a tym samym na przejęcie kontroli nad ważnym handlem kakao w tym regionie. W raporcie ONZ autorstwapaździernik 2009szacuje się, że 128 000 ton (10% produkcji krajowej w tamtym czasie) zostało nielegalnie wywiezionych przez comzones do portów w Togo , Ghanie oraz, w mniejszym stopniu, do Senegalu i Gwinei . Ten sam raport wskazuje, że nieformalna, dochodowa działalność Issiaki Ouattary nie kończy się na kakao, ale obejmuje kawę , diamenty i sprzedaż luksusowych samochodów.

W 2010 roku Wattao chciał odegrać polityczną rolę w mieście Doroko.

W momencie wybuchu operacji wojskowych podczas kryzysu na Wybrzeżu Kości Słoniowej w latach 2010–2011 Wattao podążył w kierunku Abidżanu , podążając wzdłuż środkowo -zachodniej osi Daloa i Gagnoa , w koordynacji z innymi strefami obejmującymi trzy inne osie. Podczas tej wielkiej ofensywy jednostki Wattao, podobnie jak jednostki z innych stref, były znacznie lepiej wyposażone niż podczas operacjiWrzesień 2002, dzięki ważnemu materiałowi pozyskanemu przez Guillaume Soro oraz logistyce założonej przez generałów Soumaïla Bakayoko i Michela Gueu . Siła ognia i przewaga liczebna żołnierzy Issiaki Ouattary sprawiają, że pokonanie armii i najemników lojalnych Laurentowi Gbagbo w ciągu dnia jest dość łatwe.28 marca 2011 r. Następnego dnia wiadomość o schwytaniu Daloa i Duékoué jest kluczowym wydarzeniem w dezercji i rezygnacji wielu ludzi z sił obronnych i bezpieczeństwa , zdemotywowanych, gorzej wyposażonych i niedostatecznie wyposażonych, podczas gdy inne jednostki wycofują się do Abidżanu. Plik30 marca 2011 rIssiaka Ouattara wchodzi do domu Laurenta Gbagbo w wiosce Mama i spełnia swoje marzenie o spaniu w łóżku wroga.

Podczas bitwy pod Abidżanem on i jego kuzyn Morou Ouattara i dowódca Hervé Pélikan Touré, pseudonim „Vetchio”, poprowadzili ostateczny atak na rezydencję Laurenta Gbagbo. Kiedy były prezydent trafił do Hotelu du Golf, Issiaka Ouattara pomaga Laurentowi Gbagbo założyć hawajską koszulę . Według tygodnika Jeune Afrique , Wattao wyznał później, że ukrywał się, „by płakać po tych chwilach, w których, co prawda walczył, upadek przywódcy w pewnym sensie symbolizował upadek narodu” .

Od 2011

Po upadku Laurenta Gbagbo megalopolis w Abidżanie zostało podzielone na kilka „stref bezpieczeństwa”. Wattao przejmuje wszystkie południowe dzielnice Abidżanu, od Treichville po Port-Bouët , w tym dzielnice bogate i mieszczańskie, a także autonomiczny port Abidżanu i wiele firm. To zresztą podjęte zamieszkania w strefie 4 z Marcory .

W sierpień 2011Został również mianowany honorowym dowódcą Drugiej Gwardii Republikańskiej, z wyższym Cherifem Ousmane . Wattao przyczynił się również do rozmieszczenia centrum koordynacji działań decyzyjnych (CCDO). na początku 2013 roku pod dowództwem Youssoufa Kouyaté, którego został numerem dwa. Na początku 2014 roku został podniesiony, wraz z większością innych comzones, do stopnia podpułkownika.

Jednak Issiaka Ouattara wypadł z łask w połowie 2014 roku, po nagromadzeniu błędów i eskapad, i zirytował wiele postaci ekonomicznych i politycznych, w tym prezydenta Alassane'a Ouattarę . Wlipiec 2014, został jednocześnie zwolniony z funkcji dowódcy ds. bezpieczeństwa w południowych dzielnicach Abidżanu oraz ze stanowiska szefa operacji CCDO. Plik28 sierpnia 2014, został wysłany do Maroka na dziesięciomiesięczne szkolenie w Królewskiej Akademii Wojskowej w Meknes , gdzie uczestniczył w kursach dla personelu, co było postrzegane jako odsunięte na margines.

Choroba i śmierć

Cierpiący na cukrzycę pułkownik major Issiaka Ouattara - znany jako „Wattao” - zmarł5 stycznia 2020 rw Nowym Jorku, gdzie był leczony przez kilka tygodni.

Były dowódca Gwardii Republikańskiej został ewakuowany do Stanów Zjednoczonych dnia13 grudnia 2019 rw towarzystwie kilku członków jego rodziny. Cierpiał na zaawansowaną cukrzycę, wykrytą bardzo późno i był leczony w specjalistycznej placówce w Nowym Jorku. W tym mieście umarł5 stycznia 2020 rna początku wieczoru. Pod koniec grudnia plotka o jego śmierci rozpaliła już sieć Wybrzeża Kości Słoniowej.

Bibliografia

  1. Amy Touré, „  Ivory Coast: Death in the USA of Commander Wattao  ” , na koaci.com , Koaci (panafrykański redaktor medialny) ,6 stycznia 2020 r(dostęp 6 stycznia 2020 )
  2. Według raportu telewizyjnego Passport pour le crime: Côte d'Ivoire, nadawanego na kanale 13e rue .
  3. „  Ouattara Issiaka, znana jako Watao  ” w witrynie afrique-express.com ,Wrzesień 2003(dostęp 24 kwietnia 2014 )
  4. AFP, „  Wybrzeże Kości Słoniowej: powrót po upadku Wattao, najbardziej„ błyskotliwej ”z byłych stref komunikacyjnych  ” [sieć], na jeuneafrique.com ,3 sierpnia 2014(dostęp 12 sierpnia 2014 )
  5. Barka Ba , "  Ci watażkowie, którzy doprowadzili Ouattarę do władzy  ", Slate ,26 kwietnia 2011( czytaj online , sprawdzono 5 października 2017 r. ).
  6. Clément Boursin, „  Wattao: Journey of an Ivorian soldier, ex-warlord which caïd  ” , w ACAT France ,10 kwietnia 2015(dostęp 5 października 2017 ) .
  7. Pascal Airault, Baudelaire Mieu, „  The reign of the lords of the North  ” [sieć], na jeuneafrique.com ,15 grudnia 2009(dostęp 24 kwietnia 2014 )
  8. Pascal Airault, „  Koniec comzones?  » [Sieć] na jeuneafrique.com ,23 czerwca 2010(dostęp 24 kwietnia 2014 )
  9. Abdel Pitroipa, Baudelaire Mieu, „  Ivory Coast: one day comzone, always comzone  ” [web], on jeuneafrique.com ,25 września 2013(dostęp 24 kwietnia 2014 )
  10. Baudelaire Mieu, „  Wybrzeże Kości Słoniowej: comzones, masters of Abidjan  ” [sieć], na jeuneafrique.com ,22 lipca 2011(dostęp 12 sierpnia 2014 )
  11. „  Wybrzeże Kości Słoniowej: Ouattara oficjalnie promuje byłych członków nowej armii  ” [internet], na jeuneafrique.com ,4 sierpnia 2011(dostęp 12 sierpnia 2014 )
  12. Hervé Kpodion, "  Alassane Ouattara przynosi ex-Comzones powrót do szkoły  " , na infodrome ,12 września 2014(dostęp 6 października 2017 ) .
  13. Baudelaire Mieu, „  Wybrzeże Kości Słoniowej: zła pogoda dla podpułkownika Issiaki Ouattara  ” , na jeuneafrique.com ,23 lipca 2014(dostęp 28 listopada 2014 )
  14. „  Wybrzeże Kości Słoniowej: Wattao delikatnie usunięte w Maroku  ” , na jeuneafrique.com ,3 września 2014 r(dostęp 28 listopada 2014 )