| Narodziny |
pomiędzy 1742 i 1744 Rio de Janeiro |
|---|---|
| Śmierć |
27 sierpnia 1792 Ambaca ( w ) |
| Pseudonimy | Eureste Phenicio, Eureste Fenício |
| Narodowość | Stan Brazylia ( w ) |
| Trening | Uniwersytet w Coimbrze |
| Zajęcia | Juiz de fora, korektor , prawnik , poeta , pisarz |
| Małżonka | Bárbara Heliodora ( d ) |
| Dziecko | Maria Ifigênia ( d ) |
| Konflikt | Conjuration Mineira |
|---|
Inácio José de Alvarenga Peixoto ( Rio de Janeiro , 1742 - Ambaca, Angola , 27 sierpnia 1792 ), był prawnikiem i poetą z Rio de Janeiro i jednym z głównych aktorów w Conjuration Mineira . Został aresztowany i sądzony za udział w tym ruchu rewolucyjnym, a następnie skazany na wieczne wygnanie do Afryki . Alvarenga Peixoto otrzymuje autorstwo łacińskiego napisu na fladze Minas Gerais: „ Libertas quae sera tamen” .
Urodzony w Rio de Janeiro, był synem Simão Alvarenga Bragi i Ângeli Micaela da Cunha. Studiował w jezuickim kolegium w Rio de Janeiro, zwanym Humberto de Souza Mello. Po przeprowadzce do Portugalii , gdzie uzyskał z wyróżnieniem licencję prawniczą na Uniwersytecie w Coimbrze . Tam poznaje poetę Basílio da Gamę, z którym się zaprzyjaźnia.
W Królestwie zajmował stanowisko zewnętrznego sędziego we wsi Sintra . Po powrocie do Brazylii został mediatorem w okręgu Rio das Mortes i poślubił poetkę Bárbarę Heliodorę Guilherminę da Silveirę, z którą miała czworo dzieci: Marię Ifigênia, José Eleuterio, João Damasceno (który później zmienił imię na João Evangelista) i Tristão de Alvarenga.
Pod presją podatków nałożonych przez Portugalczyków, w końcu zaangażował się w Conjuration Mineira . Był przyjacielem ówczesnych możnych i dzielił się z innymi intelektualistami swoich czasów libertariańskimi ideami Oświecenia . Wśród tych postaci są poeci Cláudio Manuel da Costa i Tomás Antônio Gonzaga , ojciec José da Silva i Oliveira Rolim, żołnierz Joaquim José da Silva Xavier („Tiradentes”) i Joaquim Silvério dos Reis, którzy potępiają spiskowców. Wyspa Cobras , sądzona i skazana, został wydalony do Angoli , gdzie wkrótce po przybyciu zmarł jako ofiara tropikalnej gorączki, która pustoszyła to miejsce w tamtym czasie.
Jego prace znajdują się na liście poetów arkadyjskich i zostały zebrane przez Rodrigues Lapa. Zawiera jedne z najlepiej ukończonych sonetów arkadyzmu w Brazylii. Temat miłości był jednym z aspektów jego poezji, w którym jest również krytyczny stosunek do ówczesnego społeczeństwa.
Przetłumaczył także na portugalski sztukę Mérope Scipione Maffei .