Fundacja | 1956 |
---|
Rodzaj | Organizacja , instytut badawczy , instytut szkolenia |
---|---|
Forma prawna | Organizacja non-profit |
Pole aktywności | Dynamika płynów |
Siedzenie | Rhode-Saint-Genèse |
Kraj | Belgia |
Informacje kontaktowe | 50 ° 45 ′ 20 ″ N, 4 ° 23 ′ 10 ″ E |
Stronie internetowej | www.vki.ac.be |
---|
Europejski podatek VAT | BE0407185709 |
---|
The von Karman Institute for Fluid Dynamics (po angielsku : Von Karman Institute for Fluid Dynamics , w skrócie: VKI ) jest organizacją edukacyjną i naukową non-profit działającą na mocy prawa belgijskiego, która specjalizuje się w trzech określonych dziedzinach: aeronautyka i kosmonautyka , środowisko i dynamika stosowane płyny , maszyny wirnikowe i napęd . Instytut znajduje się na wielkich przedmieściach Brukseli w Belgii , w Rhode-Saint-Genèse . Instytut von Karmana ma dwa główne cele: szkolenia i badania.
Instytut wywodzi się z Belgijskiego Laboratorium Aerotechnicznego, zaprojektowanego wokół tunelu aerodynamicznego stworzonego w 1928 roku przez belgijskiego przemysłowca lotniczego Jeana Stampe'a przy wsparciu finansowym Narodowego Funduszu Badań Naukowych .
Głównym miejscem badań i eksperymentów było belgijskie laboratorium aerotechniczne. Składał się z tunelu aerodynamicznego przeznaczonego do testowania modeli samolotów.
Słynny dwupłatowiec Stampe SV-4 firmy Stampe i Vertongen został tam zaprojektowany, zanim został użyty w wielu krajach jako urządzenie treningowe i akrobatyczne. Używany w Belgii , Francji i wielu krajach, samolot ten został zaprojektowany w zakładach Stampe i Vertongen założonych przez Jeana Stampe i powiązanych z Alfredem Renardem. Model pierwszego dwuwirnikowego śmigłowca Nicolasa Florine'a był tam testowany w 1936 roku, a jego prototyp w locie. Wyprodukowano tam również prototypy kilku cywilnych i wojskowych samolotów Renard , w tym R35 (Renard 35), trzysilnikowy samolot stratosferyczny z kabiną ciśnieniową.
Po drugiej wojnie światowej odbywały się tam badania nad rakietami i od tego czasu ośrodek brał udział w międzynarodowych badaniach, w szczególności dla belgijskiej firmy zajmującej się konstrukcjami lotniczymi i kosmicznymi SONACA ( Charleroi ) w ramach programu Embraer swojej brazylijskiej spółki zależnej. Sobraer .
Instytut dywersyfikuje swoją działalność w 1956 roku , gdy fizyk i inżynier amerykański Theodore von Kármán zaproponował utworzenie centrum doskonałości (w języku angielskim : Training Center for Experimental Aerodynamics - TCEA) w istniejących obiektach. Kiedy von Kármán zmarł w 1963 roku, ośrodek przyjął imię swojego założyciela.
Instytut von Karmana prowadzi badania dla Komisji Europejskiej , Europejskiej Agencji Kosmicznej i przemysłu. W związku z tym instytut bada konfigurację pojazdów kosmicznych, a także maszyn wirnikowych. Instytut ma na początku XXI th wieku pięćdziesięciu laboratoria poświęcone nowatorskie badania w najróżniejszych dziedzinach. Instytut przyczynił się także do badań przygotowawczych do montażu na biegun południowy w Antarctic Station belgijskiej księżniczki Elżbiety , budynku niskoenergetycznego zaprojektowane, aby wytrzymać silne wiatry, i to jest w tej kwestii, że model stacji poddano wiatr testy tunelowe.
Oprócz badań aerodynamicznych instytut specjalizuje się w różnych zaawansowanych technikach, zarówno w narzędziach obliczeniowych, komputerach, jak i metodach i programach. W 2010 roku, około pięćdziesiąt lat po przeprowadzeniu już wstępnych badań pierwszego belgijskiego reaktora jądrowego, ponownie podpisał kontrakt z Centrum Badań Energii Jądrowej w Mol ( Limburg ) na badanie i eksperymentowanie technik i elementów składowych projekt reaktora MYRRHA .
Instytut podzielony jest na trzy wydziały:
Oprócz jego działalności badawczej, Instytut organizuje kursy ( VKI serii Lecture ) na własny rachunek lub we współpracy z Organizacją Hutniczej l ' NATO ( STO-AVT ).
Finansowanie zapewnia dwanaście krajów, w tym Belgia, oraz umowne działania badawcze (odpowiednio 22%, 15% i 63% w 2016 r.).
Od 2017 roku archiwa Instytutu von Karmana znajdują się w Archiwum Generalnym Królestwa . Zawiera serię albumów, zdjęć i płyt szklanych z lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX w. Obejmuje prawie każdy aspekt aeronautyki: budowa laboratorium aerotechnicznego, testy laboratoryjne, badania wypadków lotniczych, badania nowych typów samolotów i śmigłowców, rozwój lotniska Melsbroek itp.