Von Karman Institute for Fluid Dynamics

Von Karman Institute for Fluid Dynamics upright = artykuł ilustrujący organizację Obraz w Infobox. Historia
Fundacja 1956
Rama
Rodzaj Organizacja , instytut badawczy , instytut szkolenia
Forma prawna Organizacja non-profit
Pole aktywności Dynamika płynów
Siedzenie Rhode-Saint-Genèse
Kraj Belgia
Informacje kontaktowe 50 ° 45 ′ 20 ″ N, 4 ° 23 ′ 10 ″ E
Organizacja
Stronie internetowej www.vki.ac.be
Identyfikatory
Europejski podatek VAT BE0407185709
Lokalizacja na mapie Belgii
zobacz na mapie Belgii Czerwony pog.svg

The von Karman Institute for Fluid Dynamics (po angielsku  : Von Karman Institute for Fluid Dynamics , w skrócie: VKI ) jest organizacją edukacyjną i naukową non-profit działającą na mocy prawa belgijskiego, która specjalizuje się w trzech określonych dziedzinach: aeronautyka i kosmonautyka , środowisko i dynamika stosowane płyny , maszyny wirnikowe i napęd . Instytut znajduje się na wielkich przedmieściach Brukseli w Belgii , w Rhode-Saint-Genèse . Instytut von Karmana ma dwa główne cele: szkolenia i badania.

Historia

Instytut wywodzi się z Belgijskiego Laboratorium Aerotechnicznego, zaprojektowanego wokół tunelu aerodynamicznego stworzonego w 1928 roku przez belgijskiego przemysłowca lotniczego Jeana Stampe'a przy wsparciu finansowym Narodowego Funduszu Badań Naukowych .

Głównym miejscem badań i eksperymentów było belgijskie laboratorium aerotechniczne. Składał się z tunelu aerodynamicznego przeznaczonego do testowania modeli samolotów.

Słynny dwupłatowiec Stampe SV-4 firmy Stampe i Vertongen został tam zaprojektowany, zanim został użyty w wielu krajach jako urządzenie treningowe i akrobatyczne. Używany w Belgii , Francji i wielu krajach, samolot ten został zaprojektowany w zakładach Stampe i Vertongen założonych przez Jeana Stampe i powiązanych z Alfredem Renardem. Model pierwszego dwuwirnikowego śmigłowca Nicolasa Florine'a był tam testowany w 1936 roku, a jego prototyp w locie. Wyprodukowano tam również prototypy kilku cywilnych i wojskowych samolotów Renard , w tym R35 (Renard 35), trzysilnikowy samolot stratosferyczny z kabiną ciśnieniową.

Po drugiej wojnie światowej odbywały się tam badania nad rakietami i od tego czasu ośrodek brał udział w międzynarodowych badaniach, w szczególności dla belgijskiej firmy zajmującej się konstrukcjami lotniczymi i kosmicznymi SONACA ( Charleroi ) w ramach programu Embraer swojej brazylijskiej spółki zależnej. Sobraer .

Instytut dywersyfikuje swoją działalność w 1956 roku , gdy fizyk i inżynier amerykański Theodore von Kármán zaproponował utworzenie centrum doskonałości (w języku angielskim  : Training Center for Experimental Aerodynamics - TCEA) w istniejących obiektach. Kiedy von Kármán zmarł w 1963 roku, ośrodek przyjął imię swojego założyciela.

Czynność

Instytut von Karmana prowadzi badania dla Komisji Europejskiej , Europejskiej Agencji Kosmicznej i przemysłu. W związku z tym instytut bada konfigurację pojazdów kosmicznych, a także maszyn wirnikowych. Instytut ma na początku XXI th  wieku pięćdziesięciu laboratoria poświęcone nowatorskie badania w najróżniejszych dziedzinach. Instytut przyczynił się także do badań przygotowawczych do montażu na biegun południowy w Antarctic Station belgijskiej księżniczki Elżbiety , budynku niskoenergetycznego zaprojektowane, aby wytrzymać silne wiatry, i to jest w tej kwestii, że model stacji poddano wiatr testy tunelowe.

Oprócz badań aerodynamicznych instytut specjalizuje się w różnych zaawansowanych technikach, zarówno w narzędziach obliczeniowych, komputerach, jak i metodach i programach. W 2010 roku, około pięćdziesiąt lat po przeprowadzeniu już wstępnych badań pierwszego belgijskiego reaktora jądrowego, ponownie podpisał kontrakt z Centrum Badań Energii Jądrowej w Mol ( Limburg ) na badanie i eksperymentowanie technik i elementów składowych projekt reaktora MYRRHA .

Instytut podzielony jest na trzy wydziały:

  • Środowiskowa i stosowana mechanika płynów,
  • Aeronautyka i kosmonautyka,
  • Maszyny wirnikowe i napęd.

Oprócz jego działalności badawczej, Instytut organizuje kursy ( VKI serii Lecture ) na własny rachunek lub we współpracy z Organizacją Hutniczej l ' NATO ( STO-AVT ).

Finansowanie

Finansowanie zapewnia dwanaście krajów, w tym Belgia, oraz umowne działania badawcze (odpowiednio 22%, 15% i 63% w 2016 r.).

Dyrektorzy

  • 1956–1958: R. Paul Harrington
  • 1958–1962: L. Sterne
  • 1962-1965: WF Campbell
  • 1965–1970: Robert O. Dietz
  • 1970-1976: Jean Smolderen
  • 1976-1990: Jean Ginoux
  • 1990-1999: John Wendt
  • 1999-2008: Mario Carbonaro
  • 2008-2017: Jean Muylaert
  • od styczeń 2017 : Pieter Gaele Winters

Archiwa

Od 2017 roku archiwa Instytutu von Karmana znajdują się w Archiwum Generalnym Królestwa . Zawiera serię albumów, zdjęć i płyt szklanych z lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX w. Obejmuje prawie każdy aspekt aeronautyki: budowa laboratorium aerotechnicznego, testy laboratoryjne, badania wypadków lotniczych, badania nowych typów samolotów i śmigłowców, rozwój lotniska Melsbroek itp.

Uwagi i odniesienia

  1. „  Europejska Agencja Kosmiczna: Pół wieku VKI, międzynarodowy punkt odniesienia dla środowisk ekstremalnych  ”
  2. BR1 na stronie sckcen.be
  3. „Shakespeare” drży na stronie instytutu von Karman dailyscience.be, Christian Du Brulle, 22 kwietnia 2014
  4. „  Belspo: Federalne instytucje partnerskie i inne dotowane organizacje  ”
  5. „  Raport roczny 2016  ”

Linki zewnętrzne