I-368 (okręt podwodny)

I-368
Rodzaj Diesel-elektryczny typ D1
Klasa Typ D
Funkcjonować Łódź podwodna
Historia
Serwowane w  Cesarska japońska marynarka wojenna
Sponsor Japonia
Budowniczy Arsenał Marynarki Wojennej Yokosuka
Stocznia Yokosuka , Japonia
Kil ułożony 15 lipca 1943
Uruchomić 29 stycznia 1944 r
Komisja 25 sierpnia 1944
Status Zatopiony 26 lutego 1945 r.
Załoga
Załoga 55 oficerów i marynarzy
Charakterystyka techniczna
Długość 73,5 m²
Mistrz 8,90 m²
Wersja robocza 4,76 m²
Przesunięcie 1463  t (powierzchnia)
2251  t (nurkowanie)
Napęd 2 × Kampon silniki diesla 2 × maszyny elektryczne 2 × pędniki śmigła

Moc 1850  KM (silniki wysokoprężne)
1200 KM (maszyny elektryczne)
Prędkość 13 węzłów (24,1 km/h) (powierzchnia)
6,5 węzłów (12 km/h) (nurkowanie)
Głębokość 75 m²
Cechy wojskowe
Uzbrojenie 2 × wyrzutnie torped 21 cali (533 mm) przed
1 × działo pokładowe 14 cm / 40 klasa 11
2 × działa przeciwlotnicze 25 mm Typ 96
Zasięg działania 15 000 mil morskich (27 800 km) przy 10 węzłach (19 km/h) na powierzchni
120 mil morskich (200 km) przy 3 węzłach (6 km/h) podczas nurkowania
Lokalizacja
Informacje kontaktowe 24°43′00″ północ, 140°37′00″ wschód
Geolokalizacja na mapie: Japonia
(Zobacz sytuację na mapie: Japonia) I-368 I-368
Geolokalizacja na mapie: Ocean Spokojny
(Zobacz lokalizację na mapie: Ocean Spokojny) I-368 I-368

I-368 (イ-368) to okręt podwodny z klasy typu D (丁型/潜丁型潜水艦, Tei-gata / Sen-Tei-gata sensuikan) podklasy D1 (丁型/潜輸(伊三六十 一 型), Tei-gata / Sen'yu, klasa I-361) w służbie Cesarskiej Marynarki Wojennej Japonii podczas II wojny światowej .

Służył podczas II wojny światowej i został przerobiony na torpedowiec kaiten do samobójczych ataków wStyczeń 1945. Został zatopiony w lutym 1945 roku podczas operacji podczas bitwy o Iwo Jimę .

Opis

Okręty podwodne podklasy D1 były transportowymi okrętami podwodnymi średniego zasięgu. Budowa trwała w latach 1943-1944

Mają wyporność 1463 ton na powierzchni i 2251 ton w zanurzeniu. Okręty podwodne miały 73,5 metra długości, szerokość 8,9 metra i zanurzenie 4,76 metra. Okręty podwodne pozwalały na zanurzenie na głębokości 75 mi miały sztab 55 oficerów i załogi.

Kampon został wybrany na producenta silników wysokoprężnych Mk.23B Model 8. Do nawigacji powierzchniowej okręty podwodne były napędzane dwoma silnikami wysokoprężnymi o mocy 925 KM (680 kW), z których każdy napędzał wał napędowy. W zanurzeniu każde śmigło było napędzane silnikiem elektrycznym o mocy 600 koni mechanicznych (441 kW). Mogli osiągnąć 13 węzłów (24 km/h) na powierzchni i 6,5 węzła (12 km/h) pod wodą. Na powierzchni D1 miały zasięg 15 000 mil morskich (27 800 km) przy 10 węzłach (19 km / h); w zanurzeniu mieli zasięg 120 mil morskich (200 km) przy 3 węzłach (6 km/h).

Okręty podwodne były uzbrojone w dwie wewnętrzne wyrzutnie torped 53,3 cm na dziobie. Mieli jedną torpedę na każdą wyrzutnię, w sumie 2 torpedy Typ 95 . Były one również uzbrojone w pistolecie pokładu od 140 mm (W / 40) typu stopnia 11 na powierzchni bojowych i 2 pistoletów zenitowych 25 mm Typ 96 .

Budowa

Zbudowany przez Yokosuka Naval Arsenal w Japonii, I-368 został zadokowany na15 lipca 1943pod nazwą transportowa łódź podwodna nr 5468 . Został przemianowany na I-368 w dniu25 stycznia 1944 ri tymczasowo dołączony do okręgu morskiego Sasebo . Został uruchomiony w dniu29 stycznia 1944 ri oficjalnie przyłączony do okręgu morskiego Sasebo. Został ukończony i oddany do użytku w dniu25 sierpnia 1944.

Historyczny

I-368 wszedł do służby z Imperial Japanese Navy na25 sierpnia 1944i przyłączony do morskiej dzielnicy Sasebo. LCDR (海軍少佐(Kaigun-shōsa)) Nakayama Denshichi jest dowódcą łodzi podwodnej. Został przydzielony do 11 -go dywizjonu okrętów podwodnych w czasie jego rozwoju.

2 listopada 1944, Został przeniesiony do 7 -go Submarine Squadron .

W Styczeń 1945, I-368 zostaje przekształcony z transportowego okrętu podwodnego w torpedowiec ataku samobójczego Kaiten , transformacja polega na usunięciu jego 140-milimetrowego działa pokładowego i łodzi desantowej klasy Daihatsu i zastąpieniu ich sprzętem umożliwiającym przewóz pięciu kaitenów na jego pokładzie. most. 10 stycznia 1945, uczestniczy wraz z okrętem podwodnym I-370 w symulowanych atakach kaitenów na holowane cele na Morzu Śródlądowym Seto, które trwały 15 dni.

Bitwa o Iwo Jimy zaczyna się19 lutego 1945kiedy siły amerykańskie lądują na Iwo Jimie . Ponieważ lądowania nastąpiły wcześniej niż oczekiwali Japończycy, nakazali I-368 przedwcześnie przerwać szkolenie i utworzyli grupę Kaiten Chihaya , składającą się z I-368 , I-370 i łodzi podwodnej I-44 , z rozkazem udania się na wody. Iwo Jima i zaatakować amerykańskie statki. 20 lutego 1945, I-368 , jako pierwszy transporter kaiten popłynąć Iwo Jimy z tego hikari podstawy kaiten .

I-368 został zatrzymany na powierzchni, 35 mil morskich (65 km) na zachód od Iwo Jima, na 3:05 do26 lutego 1945, gdy bombowiec torpedowy Grumman TBM-1C Avenger z 82 Dywizjonu Kompozytowego (VC-82) ( US Navy), operujący z lotniskowca eskortowego USS Anzio (CVE-57) , wykrywa go na swoim radarze . Avenger powrócił i wypuścił pływającą latarnię morską i boje dźwiękowe, a następnie torpedę akustyczną Mark 24 „Fido”. O 3:38 nad ranem wieża kontrolna I-368 na krótko wynurzyła się w pobliżu pływającego sygnalizatora świetlnego, ale szybko zanurkowała ponownie.Na miejscu pojawia się kolejny Avenger i zrzuca kolejne boje dźwiękowe, a kolejny „Fido” płynie I-368 do położenie geograficzne 24°43'N, 140°37'E . Wszyscy 86 mężczyźni na pokładzie zginęli.

6 marca 1945, Japończycy nakazali I-368 powrót do Japonii, ale nigdy nie potwierdzili otrzymania tego rozkazu.

14 marca 1945Imperial Japanese Navy stwierdza, że I-368 domniemywa się zagubiony bez ktoś przychodzi do Iwo Jimy, choć pomimo to został oficjalnie przeniesiony z 7 th eskadrę okrętów podwodnych do 15 th dział okrętów podwodnych , gdy 7 th eskadra okrętów podwodnych było wyłączone20 marca 1945.

Został skreślony z listy marynarki wojennej w dniu 10 kwietnia 1945.

Uwagi i referencje

Uwagi

Bibliografia

  1. Bob Hackett i Szlifierka Kingsepp , „  IJN podwodna I-368: tabelarycznych Rekord Przepływu  ” na combinedfleet.com ,2012(dostęp 29 sierpnia 2020 )
  2. Bob Hackett i Sander Kingsepp , „  IJN Submarine I-370: tabelarycznych Zapis Ruchu  ” , na combinedfleet.com ,2014(dostęp 16 września 2020 r. )

Zobacz również

Bibliografia

Linki zewnętrzne