Hyblaea puera

Hyblaea puera Opis obrazu A37-20160714-031 (29253885701) .jpg. Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Arthropoda
Klasa Insecta
Zamówienie Lepidoptera
Rodzina Hyblaeidae
Uprzejmy Hyblaea

Gatunki

Hyblaea puera
Cramer , 1777

Hyblaea smród jest to gatunek o ćma z rodziny z Hyblaeidae .

Opis

Dorosłe motyle są stosunkowo małe i mają rozpiętość skrzydeł od 3 do 4 centymetrów. Mają charakterystyczną pozycję spoczynkową, która ukrywa czarne i pomarańczowo-żółte tylne skrzydła pod brązowo-szarymi skrzydłami przednimi.

Reprodukcja

Samce i samice rodzą się mniej więcej jednocześnie, a krycie następuje w ciągu kilku dni. Jaja składa się na delikatnych nowych liściach, umieszczonych oddzielnie w pobliżu żył i zwykle na dolnej powierzchni. Są owalne, płaskie i białe i mają około  1 mm długości. Na samicę składa się około 500 jaj, przy czym odnotowano maksymalnie 1000. Larwy wykluwają się po około dwóch dniach. Istnieje pięć stadiów larwalnych. W pierwszym i drugim stadium żerują głównie na powierzchni liści. Od trzeciego stadium gąsienica odcina płatek, zwykle na krawędzi liścia, zawija go, zabezpiecza jedwabiem i karmi od wewnątrz. Cały liść, z wyjątkiem głównych nerwów delikatnych liści, jest zjadany, ale więcej pozostaje na starszych liściach. W optymalnych warunkach okres larwalny trwa od 10 do 12 dni. Dojrzała gąsienica ma około 3,5-4,5  cm i wykazuje znaczne zróżnicowanie wybarwienia w czwartym i piątym stadium rozwoju. Ciało może być całkowicie czarne lub od ciemnoszarego do czarnego, z kolorowymi podłużnymi paskami, które mogą zawierać pomarańczowy lub ochry na grzbiecie i boczne białe linie. Ostatnie badania ujawniają istnienie gęstości zależne od koloru polifenizm i akumulację odporności na inwazyjnego Baculoviridae w gąsienice H. puera . Dojrzałe gąsienice opadają na ziemię na jedwabnych niciach i gnieżdżą się pod cienką warstwą martwych liści lub ziemi, w luźno upakowanych kokonach, złożonych z suchych lub zgniłych liści lub cząstek ziemi trzymanych razem przez jedwab. Przepoczwarczenie może czasami wystąpić na zielonych liściach innych rosnących roślin, pofałdowanych lub zestawionych z jedwabiem. Na roślinach Avicennia gąsienice gniazdują w skrzynkach wykonanych z rośliny żywicielskiej. Jest to prawdopodobnie cecha przystosowawcza nabyta przez gatunek, aby przetrwać w trudnym środowisku namorzynów, ponieważ przepoczwarzenie nie jest możliwe w błotnistych i zalanych glebach namorzynowych. Okres poczwarki trwa średnio od sześciu do ośmiu dni w optymalnych warunkach. Nie ma dowodów na hibernację lub estywację poczwarek.

Podział

Hyblaea puera występuje w lasach Azji, Indii , Sri Lanki i Bangladeszu , w całej Tajlandii i pozostałej części Azji Południowo-Wschodniej od Nowej Gwinei po N Queensland w Australii .

Jako szkodnik drewna tekowego występuje w Ameryce Środkowej i Afryce . Ostatnie doniesienia pokazują to na Gwadelupie i Surinamie .

Ekologia

Hyblaea puera występuje przez cały rok na plantacjach drewna tekowego, ale w różnym zagęszczeniu populacji. W okresie naturalnej defoliacji drewna tekowego (listopad, grudzień i styczeń) zagęszczenie agrofaga jest bardzo niskie (endemiczne). Każdego roku wybuchy epidemii o wysokiej intensywności występują bezpośrednio po ulewach wcześniaków pod koniec lutego lub na początku marca w Kerali. Ogniska te to bardzo zlokalizowane epidemie, które stanowią fazę przejściową między bardzo rzadką populacją endemiczną a populacją epidemiczną o dużej gęstości. Ośrodki te będą miały powierzchnię od 5 000 do 15 000  m 2 i charakteryzować się będą silną inwazją na wierzchołkach drzew. W kwietniu, maju, czerwcu i lipcu dochodzi do serii poważnych epidemii. Pod koniec lipca lub września populacja spada do poziomu endemicznego. Za kilka lat w październiku pojawią się nowe ogniska. Od tego momentu do następnego roku populacja utrzymuje się na poziomie endemicznym.

Naturalna kontrola

Parazytoidy

Głównymi parazytoidami atakującymi smród Hyblaea są tachinaire Palexorisa solennis , Eulophidae Sympiesis hyblaeae oraz Chalcididae Brachymeria Lasus . B. lasus jest parazytoidem poczwarki i wszystkimi innymi parazytoidami larwalnymi. Całkowite pasożytnictwo wszystkich gatunków wynosi około 9%.

Predators

Drapieżnikami są owady, takie jak osy, pająki, ptaki i makak czapkowy . Czterdzieści osiem gatunków ptaków żeruje na larwach podczas epidemii na dużą skalę.

Patogeny

Za śmierć Hyblaea puera odpowiedzialne są bakterie Enterobacter aerogenes , Bacillus thuringiensis , Pseudomonas aeruginosa i Serratia marcescens . Stwierdzono, że grzyb z rodzaju Hirsutella jest chorobotwórczy. Wykazano, że absolutnie specyficzny wirus z refrakcyjnymi wielościennymi ciałami inkluzyjnymi, niebieskawym z giemsą i gęstym niebieskim z czarnym amidem 10B , nazwany Hyblaea puera nukleopolihedrowirus (HpNPV), jest bardzo skuteczny w biologicznym zwalczaniu tego szkodnika.

Entomofagia

Hyblaea puera jest powszechnie spożywana na obszarach, gdzie rośnie. Zwykle są chwytane do spożycia na etapie kokonu, gdzie można je łatwo zebrać z ziemi. Jest to niezbędne i łatwo dostępne źródło białka dla mieszkańców wiosek, zwykle rolników, z tych obszarów.

Bibliografia

  1. (w) DD Tilakaratna , LABORATORIUM CULTURE OF TEAK DEFOLIATOR ( Hyblaea smród ) , Międzynarodowe Sympozjum Leśnictwa i Środowiska ( czytaj online )

Linki zewnętrzne