Hyalophora cecropia

Hyalophora cecropia Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Cecropia Saturnia Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Stawonogi
Klasa Owady
Zamówienie Lepidoptera
Świetna rodzina Bombykoidea
Rodzina Saturniidae
Podrodzina Saturniniae
Uprzejmy Hialofora

Gatunki

Hyalophora cecropia
( Linneusz , 1758 )

Hyalophora Cecropia Jest to gatunek o ćmy należącego do rodziny z Saturniidae , największego motyla Ameryce Północnej . Cecropia saturnia to gatunek często występujący na terenach zalesionych i otwartych. Można go również spotkać na terenach miejskich, gdzie występują drzewa i krzewy. Jest to gatunek nocny.

Etymologia

W  mitologii greckiej ,  Cecrops  (w starożytnej Grecji Κέκρωψ /  Kékrôps ), syn erechteusz  i  Praxithée , był założycielem Aten którego cytadela została nazwana jego imieniem „cecropia”, co oznacza „z Cecrops”.

Dystrybucja

W Kanadzie motyl ten występuje we wszystkich prowincjach z wyjątkiem Kolumbii Brytyjskiej, Nowej Fundlandii i Labradoru. W Stanach Zjednoczonych występuje we wszystkich stanach od centrum po wschodnie wybrzeże.

Opis

Cecropia Saturnia może osiągnąć 15,2 centymetra rozpiętości skrzydeł. Ma szerokie, owłosione ciało w kolorze czerwonym z małymi czarno-białymi wzorami po bokach. Samce mają duże, pierzaste czułki, w przeciwieństwie do samic. Skrzydła są koloru brązowego z dużymi białymi plamami w kształcie półksiężyca. Jest również czerwony pasek równoległy do ​​krawędzi skrzydła.

W piątym i ostatnim stadium rozwoju gąsienica jest zielona i ma żółto-niebieskie wypukłości grzbietowe ozdobione małymi czarnymi kolcami. W tym momencie mierzy od ośmiu do dziesięciu centymetrów.

Koło życia

W Kanadzie i północnych Stanach Zjednoczonych cecropia ołowianej muchy jest jednowoltowa . Na niektórych obszarach południowych mogą pojawiać się dwa pokolenia rocznie. Dorośli prowadzą nocny tryb życia i są przyciągane przez światło. Aby się rozmnażać, samica emituje feromony płciowe, gdy tylko się pojawi. Samce mogą wychwytywać te cząsteczki z dużych odległości za pomocą swoich dużych, pierzastych czułków.  

Larwa przejdzie przez pięć etapów rozwoju przed rozpoczęciem poczwarki . Po wykluciu gąsienica jest czarna i mierzy około pięciu milimetrów. W drugim stadium larwalnym gąsienica jest żółta z lekkimi akcentami czerni. Od trzeciego stadium larwalnego gąsienica jest zielona i ma grzbietowe wypukłości ozdobione małymi czarnymi kolcami. Wypukłości w środku powierzchni grzbietowej są żółte, podczas gdy wtórne są bladoniebieskie. Gąsienica modrzewiowa ( Hyalophora columbia ) jest stosunkowo podobna do gąsienicy cecropii . Gąsienica osiąga maksymalny rozmiar po około ośmiu tygodniach. W tym momencie mierzy od ośmiu do dziesięciu centymetrów.

Cykl życiowy cecropia ( Hyalophora cecropia )

jedzenie

Dorosły osobnik nie żywi się i żyje zaledwie kilka dni do tygodnia. Gąsienica jest polifagą i żywi się kilkoma rodzajami drzew i roślin ( klon , jesion , brzoza , topola itp.).

Lista roślin żywicielskich

Według Handfielda (1999) i Heppnera (2003):

Uwagi i referencje

  1. Louis Handfield, Le guide des papillons du Québec , Ottawa, Broquet ,1999( ISBN  2-89000-486-4 ) , s.  536
  2. „  Cecropia  ” o Przestrzeni dla życia (dostęp 18 października 2015 )
  3. „  Gatunek Hyalophora cecropia – Cecropia Moth – Hodges # 7767 – BugGuide.Net  ” na stronie bugguide.net (dostęp 18 października 2015 r. )
  4. "  cecropia moth - Hyalophora cecropia Linnaeus  " , na entnemdept.ufl.edu (dostęp 18 października 2015 )
  5. (w) Caterpilars of Eastern North America, David L. Wagner , Princeton, NJ, Princeton University Press ,2005, 512  pkt. ( ISBN  978-0-691-12143-7 )
  6. „  Nawyki i cechy Cecropia Moths  ” na About.com Education (dostęp 20 października 2015 r. )
  7. Heppner JB. 2003. Lepidoptera z Florydy. Stawonogi Florydy i sąsiednich obszarów lądowych Cz. 17. Florida Department of Agriculture and Consumer Services, Division of Plant Industry, Gainesville, FL.

Linki zewnętrzne