Humphry Davy

Humphry Davy Obraz w Infoboksie. Funkcjonować
Prezes Towarzystwa Królewskiego
1820-1827
William Hyde Wollaston Davies Gilbert
Tytuły szlacheckie
Kawaler kawalerski
z 1812
Baronet
z 1819
Biografia
Narodziny 17 grudnia 1778
Penzance
Śmierć 29 maja 1829 r.(w wieku 50 lat)
Genewa
Pogrzeb Cmentarz królów
Imię w języku ojczystym Humphrey Davy
Narodowość brytyjski
Trening Szkoła Katedralna w Truro ( w )
Zajęcia Chemik , wynalazca , fizyk , geolog , fotograf , poeta
Tata Robert Davy ( d )
Matka Grace Millett ( d )
Rodzeństwo John Davy
Małżonka Jane Davy ( w ) (od1812)
Inne informacje
Pracował dla Towarzystwo Królewskie
Obszary Chemia , fizyka , geologia
Członkiem Królewska Szwedzka
Akademia Nauk Bawarska Akademia Nauk
Królewska Pruska
Akademia Nauk Narodowa Akademia Nauk
Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Akademia Nauk
Amerykańska Akademia Sztuk i Nauk
Towarzystwo Zoologiczne w Londynie
Towarzystwo Królewskie (1803)
Instytut Francji (1817)
Akademia Nauk w Petersburgu (1826)
Wpływem Benjamin Thompson
Nagrody
podpis Humphry Davy podpis

Sir Humphry Davy (17 grudnia 1778w Penzance , Kornwalia , Anglia -29 maja 1829 r.w Genewie ), 1 st Baronet , to fizyk i chemik brytyjski .

W 1807 i 1808 , to pojedyncze sodu , potasu , baru , strontu , wapnia i magnezu przez elektrolizę . Jest również wynalazcą lampy bezpieczeństwa z siatki drucianej dla nieletnich, znanej jako lampa Davy , która zapobiega wybuchom spowodowanym przez ogień .

Biografia

Rodzina

Davy urodził się w Penzance , Cornwall na17 grudnia 1778. Rejestr kościoła parafialnego w Madron odnotowuje: „Humphry Davy, syn Roberta Davy, ochrzczony w Penzance dnia22 stycznia 1779 ”. Robert Davy był rzeźbiarzem w Penzance i uprawiał swoje rzemiosło dla przyjemności, a nie dla zysku. Pochodząc ze starego rodu (pomniki jego przodków w kościele Ludgvan pochodzą z 1635 r.), stał się właścicielem skromnego dziedzictwa. Jego żona, Grace Millet, należała do bogatej i starej rodziny, której los uległ jednak odwróceniu. Rodzice tego ostatniego zmarli w ciągu kilku godzin od ciężkiej gorączki, a Grace i jej dwie siostry zostały adoptowane przez Johna Tonkina, wybitnego chirurga z Penzance. Robert Davy i jego żona byli rodzicami pięciorga dzieci, dwóch chłopców, najstarszego Humphry'ego i Jeana oraz trzech dziewczynek.

Młodość

W dzieciństwie Davy'ego rodzina opuściła Penzance do Varfell, wioski w gminie Ludgvan. Młody chłopak spędzał czas częściowo z rodzicami, a częściowo z Tonkinem, który umieścił go w szkole przygotowawczej prowadzonej przez niejakiego pana Bushella, ale ten był tak głęboko poruszony postępami młodego chłopca, że ​​przekonał ojca, by go wysłał. do szkoły wyższego poziomu. Wciąż młody Davy został zapisany do liceum w Penzance, a następnie powierzony wielebnemu JC Corytonowi. Liczne anegdoty pokazują, że Davy był przedwcześnie rozwiniętym chłopcem, obdarzonym niezwykłą pamięcią i niezwykle szybko przyswajającym wiedzę z książek. Szczególnie pociągał go The Pilgrim's Progress i lubił czytać jego historię. Miał zaledwie osiem lat, gdy zgromadził wokół siebie na Place du Marché kilku młodych chłopców i stojąc na wózku opowiedział im o ostatnim czytanym czytaniu. Folklor tego odległego regionu tak mu się spodobał, że stał się, jak sam nam mówi, „gawędziarzem”. „Oklaski moich towarzyszy, powiedział nam, wynagrodziły mnie za kary, jakie przyniosło mi moje lenistwo. Takie okoliczności rozwinęły w nim zamiłowanie do poezji oraz zamiłowanie do komponowania wierszy i ballad.

W tym samym czasie rozwinął się jego zamiłowanie do nauk eksperymentalnych. Zawdzięczał to głównie członkowi Towarzystwa Przyjaciół Robertowi Dunkinowi, rymarzowi, człowiekowi o oryginalnym umyśle i zainteresowanego najróżniejszymi rzeczami. Dla siebie Dunkin zbudował maszynę elektryczną, baterie galwaniczne i słoje lejdejskie oraz wykonał modele ilustrujące zasady mechaniki. Za pomocą tych urządzeń nauczył Davy'ego podstaw nauki. Jako profesor w Royal Institution Davy powtórzył wiele pomysłowych eksperymentów, których nauczył go jego kwakierski mistrz . Opuszczając szkołę w Penzance, Davy udał się do Truro w 1793 i ukończył studia pod rządami ks. D r Cardew, który napisał w liście do Davies Gilbert: „I nie był w stanie rozpoznać wydziały przez którą potem trzeba było odróżnić tak” Sam Davy powiedział: „Uważam za szczęście, że jako dziecko wiele zostawiłem dla siebie i że nie narzucono mi żadnego konkretnego planu studiów… Kim jestem, stałem się sam. "

Uczeń i poeta

Po śmierci ojca Davy'ego w 1794 roku Tonkin uczył chłopca u Johna Binghama Borlase'a, chirurga z Penzance, który miał dużą klientelę. Umowa o praktyki jest datowana10 lutego 1795. To właśnie w aptece aptekarza Davy został chemikiem, a strych w domu Tonkina był miejscem jego pierwszych operacji chemicznych. Przyjaciele Davy'ego często mówili: „Ten młody Humphry jest niepoprawny”. Sprawi, że wszyscy będziemy latać w powietrzu ”, a jego starsza siostra skarżyła się na uszkodzenia, jakie substancje żrące wyrządzają jej sukienkom.

Wiele powiedziano o Davym jako poecie, a John Ayrton Paris trochę za szybko mówi, że jego wiersze „noszą piętno wybitnego geniuszu”. Pierwsza zachowana do dziś praca nosi datę 1795. Jej tytuł brzmi „Synowie Geniuszu” i charakteryzuje się zwykłym brakiem dojrzałości młodości. Wiersze powstające w kolejnych latach, zwłaszcza „Na Zatoce Góry” i „Wzgórze św. Michała”, są przyjemnymi wierszami opisowymi, wykazującymi wrażliwość, ale bez prawdziwej poetyckiej wyobraźni. Davy wkrótce porzucił poezję dla nauki. W wieku siedemnastu lat, pisząc wiersze na cześć swojej pierwszej miłości, namiętnie kłócił się ze swoim przyjacielem Quakerem o problem materialności ciepła. Dunkin powiedział kiedyś: „Mogę cię zapewnić, Humphry, że jeśli chodzi o dyskusję, jesteś największym łgarzem, jakiego spotkałem w życiu”. Pewnego zimowego dnia zdarzyło mu się zaprowadzić Dunkina nad rzekę Larigan, aby pokazać mu, że tarcie dwóch płatów lodu wytworzyło w ruchu wystarczającą energię, aby je stopić, ale jeśli ruch zostanie zatrzymany, kawałki lodu zamarzną i spotykają się ponownie. Był to, w szczątkowej formie, początek podobnego eksperymentu, który Davy miał później przeprowadzić w sali konferencyjnej Royal Institution, i któremu poświęcono wiele uwagi.

Pierwsze zainteresowania dla nauki

Po obejrzeniu przez przypadek w Penzance młodego Davy swinging niedbale pół drzwi domu D r Borlase Davies roztrzepany rozmawiał z nim i zainteresowany w rozmowie zaprosił go wykorzystać swoją bibliotekę i zaprosił go w Tredrea. Pozwoliło to być przedstawione D r Edwards, który został następnie zamieszkałego w Hayle Copper House, a także wykłady na chemii w szkole Szpitala św Bartłomieja. Ta ostatnia upoważniony Davy używać urządzenia w swoim laboratorium, i wydaje się, że zwrócił jego uwagę na zamki w Hayle portu, które zostały gwałtownie pogarsza się z powodu kontaktu z miedzi i żelaza pod wpływem wody morskiej. Cynkowanie był jeszcze znany , ale zjawisko to przygotowało później umysł Davy'ego do jego eksperymentów z miedzianą powłoką na statkach. Gregory Watt, syn Jamesa Watta, który przebywał w Penzance ze względów zdrowotnych i przebywał u pani. Davy został przyjacielem syna i dał mu lekcje chemii. Davy nawiązał także pożyteczną znajomość z Wedgwoodami, którzy spędzili zimę w Penzance.

D r Thomas Beddoes i Hailstone nauczyciel były w pełnym geologicznej dyskusji o meritum dwóch konkurujących hipotez plutonic i neptunisme . Razem z Daviesem Gilbertem wyruszyli w podróż, aby zbadać wybrzeże Kornwalii i tak poznali Davy'ego. Beddoes, który niedawno założył „Instytucję Pneumatyczną” w Bristolu, potrzebował asystenta do prowadzenia laboratorium. Gilbert polecił Davy'ego na stanowisko, aw 1798 Gregory Watt pokazał Beddoesowi „badania młodego człowieka nad ciepłem i światłem”, które następnie opublikował w pierwszym tomie West-Country Contributions . Były długie dyskusje prowadzone głównie przez Gilberta. Pani. Davy i zgodę Borlase od Davy, ale Tonkin chciał zainstalować w swoim rodzinnym mieście jako chirurg, zmienił swój zamiar, jednak, gdy okazało się, że Davy chciał towarzyszyć D r Beddoes.

„  Instytucja pneumatyczna  ”

2 października 1798 rDavy wstąpił do   Zakładu Pneumatycznego w Bristolu, stworzonego do badania medycznych właściwości sztucznie wytworzonych atmosfer i gazów, i to jemu powierzono nadzór nad różnymi eksperymentami. Umowa między D r Beddoes Davy był bardzo hojny do tego stopnia, że Davy był w stanie porzucić na rzecz matką wszelkich roszczeń do jego ojcowskiej dziedziczenia. Nie miał zamiaru rezygnować z zostania lekarzem i nadal był zdecydowany studiować i kończyć studia w Edynburgu. Energicznie rozpoczął pracę laboratoryjną i rozpoczął długą przyjaźń z panią. Anna Beddoes, która służyła za przewodnika podczas jego wędrówek i wskazywała, co w okolicy jest ciekawe. Podczas pobytu w Bristolu Davy zapoznał się z hrabią Durham, który z powodów zdrowotnych został stałym członkiem Instytutu Pneumatycznego, a także z Samuelem Taylorem Coleridgem i Robertem Southeyem. Wgrudzień 1799 Davy po raz pierwszy pojechał do Londynu i znacznie rozszerzył tam krąg swoich koneksji.

W tym samym roku ukazał się pierwszy tom Zbiorów West-Country . Połowa tomu składała się z esejów Davy'ego: „O cieple, świetle i kombinacjach światła”, „O fosforanie tlenu i jego kombinacjach” oraz „Teoria oddychania”. 22 lutego 1799Davy napisał w liście do Daviesa Gilberta: „Jestem teraz tak samo przekonany o bezsensowności teorii kalorycznej, jak o istnieniu światła. »W innym liście z10 kwietniapisał do niej: „Wczoraj dokonałem odkrycia, które dowodzi, jak konieczne jest powtórzenie eksperymentów. Gazowy tlenek azotu (gaz rozweselający) w czystej postaci doskonale oddycha. Nigdy nie jest szkodliwy, chociaż jest gazem azotowym. Znalazłem sposób, aby to było czyste ”. Następnie dodał, że oddychał szesnastoma ćwiartkami przez prawie siedem minut i „doprowadził mnie do całkowitego upojenia”. W tym samym roku Davy opublikował swoje Researches, Chemical and Philosophical, głównie dotyczące podtlenku azotu i jego oddychania . Wiele lat później Davy żałował, że pewnego dnia opublikował te przedwczesne hipotezy, które później sam nazwał „snami o źle wykorzystanym geniuszu, których światło doświadczenia i obserwacji nigdy nie doprowadziło”.

Najpierw trafił do aptekarza , dokonał kilku wczesnych odkryć, został wezwany do Londynu, gdzie z powodzeniem prowadził lekcje chemii w królewskiej instytucji stworzonej przez Rumforda , a następnie został powierzony nauczaniu zastosowania od chemii po rolnictwo. W 1803 został członkiem Royal Society of London , aw 1820 prezesem tego towarzystwa.

Od 1810 wygłaszał liczne konferencje eksperymentując z fizjologicznym działaniem niektórych gazów, w szczególności gazu rozweselającego. Po wypadku z uszkodzeniem lewego oka zatrudnił jako asystenta młodego Michaela Faradaya , z którym odbył liczne podróże naukowe.

Royal Society przyznało mu medal Copley w 1805 roku , wówczas medal rumforda w 1816. Odznaczony Royal Medal w 1827 roku . Davy Medal , stworzony przez Royal Society w 1877 roku, został nazwany na jego cześć.

Został pasowany na rycerza9 kwietnia 1812 r.

Zawdzięczamy go kilka znaczących odkryć, między innymi te z euforyczne właściwości z tlenku azotu (lub „gaz rozweselający”) otrzymanego przez Joseph Priestley , prawdziwej natury chloru , których jeden błędnie traktowane jako związek, kwasów formacji bez tlenu i wreszcie rozkład ziemi przez baterię galwaniczną  : to za pomocą tego nowego i tak potężnego narzędzia analizy elektrochemicznej był w stanie wyizolować potas , sód , wapń , magnez .

Zawdzięczamy mu również pierwsze eksperymenty z oświetleniem elektrycznym, które zostały opracowane w 1808 roku w piwnicach Royal Institution, gdzie zbudował gigantyczną baterię elektryczną składającą się z ponad 800 baterii woltaicznych połączonych z dwoma pałeczkami węgla drzewnego. Poprzez połączenie patyków ciągły przepływ ładunków elektrycznych powoduje powstanie łuku elektrycznego powodującego ciągłą i oślepiającą iskrę.

Humphry Davy jest także jednym z ojców telegrafu elektrycznego. W rzeczywistości eksperymentował z prądem elektrycznym, aby znakować znaki na papierze nasączonym roztworem elektroczułym.

Zawdzięczamy mu także badania nad wykorzystaniem jako siły mechanicznej gazów doprowadzanych do stanu ciekłego na wyściółce statków, aw końcu wynalezienie lampy bezpieczeństwa dla nieletnich ( 1817 ).

Mamy o nim wspomnienia na tematy naukowe:

Jego brat, John Davy , opublikował swoje Opuscules w Londynie w 1858 roku .

Institut de France przyznało mu główną nagrodę w 1807 roku , w szczytowym okresie wojny, w 1817 roku mianował go partnera zagranicznego. Georges Cuvier wygłosił pochwałę dla Instytutu. W 1868 r. rue Davy w Paryżu została nazwana w hołdzie.

Pracuje

Uwagi i referencje

  1. Davy, Sir Humphry (1778-1829), filozof, przez Robert Hunt  (en) , Dictionary of National Biography , opublikowane w 1888 roku.
  2. Larigan lub Laregan to strumień w Penzance.
  3. który później nazwał się Davies Gilbert
  4. (w) Peter Cooper , „  Humphry Davy – cudowne dziecko w Penzance  ” , The Pharmaceutical Journal , tom.  265 n O  7128,23 grudnia 2000 r., s.  920-921 ( czytaj online )
  5. London Gazette  : n O  16590, str.  659 , 07-04-1812
  6. (w) Robert Friedel, Paul B. Israel, Edison's Electric Light. Sztuka Wynalazczości , JHU Press,2010, s.  5-6
  7. Strange N O  192, grudzień 1985, strona 20

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne