Święte drewno
| Wyjście | 13 listopada 2000 |
|---|---|
| Trwanie | 68:19 |
| Uprzejmy |
Metal alternatywny Metal przemysłowy |
| Producent | Marilyn Manson i Dave Sardy |
| Etykieta | Nic , Interscope |
| Krytyczny |
AllMusic (4,5 / 5) NME Link (korzystne) Rolling Stone Link (3,5 / 5) Link |
Albumy Marilyn Manson
Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death) (wymawiane: [ˈhoʊli wʊd] ; dosłownie„In the Shadow of the Valley of Death”) to czwarty album studyjny zespołuMarilyn Manson.
Wyszedł 13 listopada 2000na etykiecie Interscope Records. Album Holy Wood pojawia się jako wprowadzenie do dwóch albumów, które go poprzedzały, Mechanical Animals i Antichrist Superstar , trzech utworów tworzących rodzaj trylogii .
Powstały z niej trzy single ( Disposable Teens , The Fight Song i The Nobodies ), a także powieść, która nie została jeszcze opublikowana.
Wydany w 2000 roku album jest odpowiedzią na masakrę w liceum Columbine, która miała miejsce20 kwietnia 1999, niektóre media wskazując palcem na Marilyn Manson , oskarżając ją o inspirowanie i zachęcanie do gwałtownego stanu umysłu sprawców tej zbrodni poprzez swoją muzykę i wizualną „gotycką” atmosferę. W odpowiedzi album podkreśla obsesję amerykańskiego społeczeństwa na punkcie broni, religii i sławy, w tym rozgłos - propagowany przez media - do którego może doprowadzić gwałtowna śmierć.
Tak więc głównym tematem albumu jest kultura celebrytów w Ameryce, obsesja na punkcie broni i fascynacja śmiercią, kult męczennika.
Ton jest ustalany przez szokującą okładkę albumu; widzimy Mansona jak Chrystusa, któremu amputowano szczękę; jakbyśmy chcieli przeszkodzić mu w wyrażeniu siebie… Ta okładka wywołuje wiele protestów stowarzyszeń chrześcijańskich, zwłaszcza podczas trasy koncertowej po wydaniu albumu.
Teksty Mansona zawierają wiele odniesień, w tym Johna F. Kennedy'ego , Johna Lennona i innych, którzy przez swoją śmierć doszli do męczeństwa w kulturze amerykańskiej. Piosenka King Kill 33 ° jest nawiązaniem do eseju pod tym samym tytułem autorstwa Michaela A. Hoffmana i Jamesa Shelby'ego Downarda, który opisuje obecność symboliki masońskiej w zabójstwie Johna F. Kennedy'ego .
Głównym bohaterem opowieści jest alter ego Briana Warnera, Marilyn Manson, który wcześniej występował jako androgyniczny Omega w Mechanical Animals i „robak” w Antichrist Superstar . Można zauważyć, że tytuł Coma Black jest aluzją do poprzedniego albumu, na którym pojawił się Coma White .
Album opowiada o dojściu do władzy głównego bohatera albumu, anonimowego; jego walka z Bogiem, powstanie ludzi z Doliny Śmierci , do samobójstwa.
Dokładniej rzecz biorąc, śledzimy losy tej postaci, buntownika z Doliny Śmierci, w istocie złożonej ze „skrawków ludzkości”, która prowadzi rewolucję przeciwko Świętemu Lasowi, miejscu zamieszkanemu przez bogatych i sławnych, opisanym w piosence The Piękni ludzie . Rewolucja to gorzko smakujące osiągnięcie, ponieważ podczas demontażu Holy Wood media głównego nurtu przekształcają rewolucję i czynią ją fałszywą, samolubną i bezcelową jak to, co niszczy. Wszystko to prowadzi do jego rzekomego samobójstwa.
W Mechanical Animals śledziliśmy przygodę Androgyne. To „Omega”, dekadencki, androgyniczny kosmita, który, podobnie jak Ziggy Stardust z Davida Bowie , spada na Ziemię, zostaje schwytany i wystrzelony jako produkt jako gwiazda rocka. Drugi bohater „Alpha” pojawia się na albumie i wygląda bardziej jak sam Marilyn Manson. Omēga jest pociągana do Coma. Jako gwiazda rocka, Omēga uzależnia się od narkotyków, jest emocjonalnie oderwana i zdysocjowana, a także nihilistyczna . Jego związek ze śpiączką staje się coraz bardziej dysfunkcyjny i kończy się bez możliwości powrotu. Tak jak w Holy Wood, on pęka.
W Antichrist Superstar śledzimy głównego bohatera w dwóch okresach jego życia: jako „Robak” (robak) i jako „Dezintegrator” (dezintegrator). Robak jest opisywany jako „nieznaczący cień szukający swojego domu w nieskończonym świecie światła”. Podczas swoich badań staje się tyranem , tytułowy Antichrist Superstar . W końcu staje się „Dezintegratorem”, który swoją gorzką krytyką zdradza wszystko, z czym walczyła rewolucja i niszczy wszystko, wszystkich wokół siebie, a także siebie po drodze.
Po wydaniu albumu odbędzie się trasa koncertowa „Guns, God and Government”. Nazwa nawiązuje do fragmentu piosenek „The Love Song” i „The Fall of Adam”.
Ta danteska trasa (ponad 100 koncertów w ciągu jednego roku, głównie w Ameryce Północnej i Europie) z jej występami teatralnymi, prowokacjami przeciwko symbolom Stanów Zjednoczonych i niesamowitą przemocą występów scenicznych pomaga uczynić Mansona prawdziwym zwierzęciem scenicznym i bardziej niż kiedykolwiek koszmarem dobrze myślącej części Ameryki.
Warto zwrócić uwagę na premierę na żywo filmu Guns, God and Government w 2002 roku. Oprócz piosenek nagranych na żywo, za kulisami trasy znajduje się dokument.
Albumowi miała towarzyszyć książka i film o tych samych tytułach, które miały pogłębić założoną historię.
Film nigdy nie wszedł do produkcji.
Książka wciąż ma zostać wydana, ale najwyraźniej została zablokowana z powodu problemu z publikacją. W wywiadzie dla Mansona, który miał miejsce mniej więcej w czasie wydania książki Stranger Than Fiction , Chuck Palahniuk wspomniał o książce i powiedział, że jest skończona, i chwalił jego styl.
Manson upublicznił rozdział 10 książki na stronie internetowej. Wielu fanów zauważyło występowanie błędów ortograficznych i gramatycznych (celowych lub nie).
Doceniony przez krytyków i fanów album nie odniósł spodziewanego sukcesu komercyjnego. Po debiucie trzynastym na liście Billboard 200 , opuścił go w następnych tygodniach. Od tego czasu stał się złotym rekordem . Rolling Stone Magazine stwierdził, że „zespół był naprawdę dobre, ich«paskudny»rowek wyprowadzone płaczliwym głosem piosenkarza w radosny wyświetlacza, który jest istotą Rock'n'Roll. Podobnie AllMusic dodał od tego czasu, że był to najlepszy album zespołu „Jest taki wysiłek, Holy Wood oznacza koniec najsilniejszej i najbardziej konsekwentnej pracy ze wszystkich ich dzieł”. "
Wszystkie teksty są napisane przez Marilyn Manson .
| O: W cieniu | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| N O | Tytuł | Muzyka | Trwanie | ||||||
| 1. | GodEatGod | Marilyn Manson | 2:34 | ||||||
| 2. | Piosenka o miłości | John 5 , Twiggy Ramirez | 3:16 | ||||||
| 3. | Pieśń walki | Jana 5 | 2:55 | ||||||
| 4. | Jednorazowe nastolatki | John 5, Twiggy Ramirez | 3:01 | ||||||
| D: Androgyne | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| N O | Tytuł | Muzyka | Trwanie | ||||||
| 5. | Grupa docelowa (Narcissus Narcosis) | John 5, Twiggy Ramirez | 4:18 | ||||||
| 6. | „Prezydent nie żyje” | John 5, Twiggy Ramirez, Madonna Wayne Gacy | 3:13 | ||||||
| 7. | W cieniu doliny śmierci | John 5, Twiggy Ramirez | 4:09 | ||||||
| 8. | Cruci-Fiction w kosmosie | John 5, Twiggy Ramirez, Madonna Wayne Gacy | 4:56 | ||||||
| 9. | Miejsce w błocie | Jana 5 | 3:37 | ||||||
| O: Czerwonej Ziemi | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| N O | Tytuł | Muzyka | Trwanie | ||||||
| 10. | Nikt | John 5, Marilyn Manson | 3:35 | ||||||
| 11. | Pieśń śmierci | John 5, Marilyn Manson | 3:29 | ||||||
| 12. | Baranek Boży | Twiggy ramirez | 4:39 | ||||||
| 13. | Narodzony na nowo | John 5, Twiggy Ramirez | 3:20 | ||||||
| 14. | Płonąca flaga | John 5, Twiggy Ramirez | 3:21 | ||||||
| M: Upadli | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| N O | Tytuł | Muzyka | Trwanie | ||||||
| 15. | Coma Black: a. Eden Eye b. Jabłko niezgody | Twiggy Ramirez, Marilyn Manson, John 5 | 5:58 | ||||||
| 16. | Walentynki | Twiggy Ramirez, Marilyn Manson | 3:31 | ||||||
| 17. | Upadek Adama | Twiggy Ramirez, John 5 | 2:34 | ||||||
| 18. | King Kill 33º | Twiggy ramirez | 2:18 | ||||||
| 19. | Policz do sześciu i umrzyj (Obejmująca próżnia nieskończonej przestrzeni) | Jana 5 | 3:24 | ||||||
| Tytuł bonusowy | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| N O | Tytuł | Muzyka | Trwanie | ||||||
| 20. | The Nobodies (wersja akustyczna; wydania japońskie i brytyjskie) | Marilyn Manson, John 5 | 3:35 | ||||||
| 21. | Mechanical Animals (na żywo; tylko edycja japońska) | Marilyn Manson, Twiggy Ramirez, Zim Zum | 4:11 | ||||||
Manson twierdził, że podczas produkcji tego albumu napisano „ponad 200 piosenek” .
W roku 2004, artykuł ukazał się w Rolling Stone magazynu , w którym Manson wyjaśnia, jaką rolę odgrywają media w tworzeniu nieśmiertelnych ikon kultury muzycznej z martwych artystów, tym samym przyznając, że Baranek Boży (Baranku Boży) do niego. Była inspirowana przez Kurt Cobain i Jim Morisson .
Ilustrację tego pomysłu można znaleźć w piosence Lamb of God, w której Marilyn śpiewa:
| Jeśli umrzesz, kiedy nikt nie patrzy, Wtedy twoje oceny spadają i jesteś zapomniany. Ale jeśli zabiją cię w telewizji, Jesteś męczennikiem i barankiem Bożym. | Jeśli umrzesz, gdy nikt na ciebie nie patrzy Twoje oceny spadają i jesteś zapomniany Ale jeśli zabiją cię na żywo w telewizji Jesteś męczennikiem i barankiem Bożym |
Wydaje się, że Nikt nie zajmuje się bezpośrednio tematem:
| Jesteśmy nikim, chcemy być kimś. Kiedy umrzemy, będą wiedzieć, kim jesteśmy. | Jesteśmy nikim, którzy chcą być kimś Kiedy umrzemy, dowiedzą się, kim jesteśmy |
I również :
| Niektóre dzieci zmarły któregoś dnia; Karmiliśmy maszyny i modliliśmy się. Zwymiotował w chorobliwej wierze; Powinieneś był zobaczyć oceny tego dnia. | Niektóre dzieci zmarły któregoś dnia Nakarmiliśmy maszynę i modliliśmy się Obrzydliwe na chorobliwej wierze Powinieneś był zobaczyć oceny tego dnia. |