Henri Wallon (1812–1904)

Henri Wallon Obraz w Infobox. Funkcje
Nieusuwalny senator
18 grudnia 1875 -13 listopada 1904
Dziekan
Wydziału Listów Paryża
1875-1881
Henri Patin Auguste Himly
Zastępca
północy
12 lutego 1871 -7 marca 1876
Zastępca
północy
28 maja 1849 -2 grudnia 1851
Prezydent
Stowarzyszenia Anti-Slavery Society of France ( d )
Stały sekretarz Akademii Inskrypcji i Literatury pięknej
Biografia
Narodziny 23 grudnia 1812
Valenciennes
Śmierć 13 listopada 1904(91)
Paryż
Pogrzeb Cmentarz Montparnasse
Imię urodzenia Henri-Alexandre Wallon
Narodowość Francuski
Trening École Normale Supérieure
Zajęcia Polityk , historyk modernistyczny
Dzieci Adèle-Jeanne Wallon ( d )
Paul Wallon ( d )
Inne informacje
Członkiem Academy of Inscription and Letters
Academy of Sciences w Turynie (1881)
Nagrody Dowódca Legii Honorowej
Grand Prix Gobert (1860)

Henri Wallon , urodzony dnia23 grudnia 1812w Valenciennes i zmarł dnia13 listopada 1904w Paryżu jest historykiem i politykiem Francuzem . Ten zastępca jest znany na pochodzenie poprawki wprowadzającej słowa „Rzeczpospolitej” w projektach ustaw konstytucyjnych 1875 , które w sposób definitywny „założył” III RP , wcześniej tymczasowy..

Biografia

Był studentem prawa, a następnie studentem École normale supérieure od 1831 r., Po raz pierwszy został przyjęty w zespole historii w 1834 r., Gdzie był wówczas wykładowcą w Lycée Louis-le-Grand. Został doktorem literatury w 1837 r., Wykładowcą w École normale supérieure w 1838 r., A następnie członkiem Wydziału Literatury w 1840 r.

Poświęciwszy się karierze literackiej, w 1841 r. Został mianowany wykładowcą historii w Collège Rollin, a od 1842 r. Wykładowcą historii starożytnej w École normale pod patronatem Guizota , który pełnił funkcję profesora na Sorbonie od 1846 do 1849. W 1849 był profesorem historii najnowszej na tej uczelni.

Pracował nad niewolnictwem w koloniach francuskich (1847) i nad niewolnictwem w starożytności ( Histoire de l'esclavage dans l'Antiquité , 1848, wznowiona w 1879). W 1848 r., Po rewolucji lutowej , Victor Schœlcher mianował go sekretarzem komisji przygotowującej zniesienie niewolnictwa. Zastępca zastępcy Gwadelupy , został w 1849 r. Posłem Północy. Zrezygnował w 1850 r., Dezaprobując środek przyjęty przez większość w celu ograniczenia prawa głosu. W tym samym roku został wybrany członkiem Akademii Inskrypcji i Literatury pięknej , której w 1873 roku został wieczystym sekretarzem.

W okresie Drugiego Cesarstwa wycofał się z życia politycznego i poświęcił się profesorowi historii i pisaniu książek historycznych, z których najbardziej oryginalnymi są biografia Ryszard II, epizod rywalizacji Francji i Anglii (2 tomy. , 1864). Chociaż był republikaninem, w swojej Joan d'Arc (2 tomy, 1860; 2 wyd ., 1875) przejawiał zdecydowanie duchowne poglądy ; Życiu naszego Pana Jezusa (1865), odpowiedzią na życiu Jezusa przez Ernesta Renana  ; i St. Louis i jego czas (1871, 4 th ed., 1892), który jest również hagiograficzna książka.

Był obecny na pierwszym spotkaniu założycielskim Oeuvre des Écoles d'Orient dnia 4 kwietnia 1856, lepiej dziś znana jako L'Œuvre d'Orient , członek i pierwszy sekretarz generalny jej pierwszej rady generalnej25 kwietnia 1856. Został wiceprzewodniczącym rady generalnej po śmierci Charlesa Lenormanta dnia22 listopada 1859, aż do jego śmierci.

Wracając do polityki po wojnie francusko-pruskiej , Walon został ponownie wybrany na departament nordycki w 1871 roku i brał czynny udział w obradach Zgromadzenia. Uwiecznił się, przedstawiając swoją propozycję ustanowienia Republiki, której prezydent będzie wybierany na siedem lat i ponownie kwalifikowany; po burzliwych dyskusjach został przyjęty przez Zgromadzenie w dniu30 stycznia 1875. „Moja propozycja” - oświadczył - „nie proklamuje Republiki, ale tak jest. "

Po ostatecznym ustanowieniu Republiki Waloń został ministrem edukacji publicznej i przeprowadził wiele pożytecznych reform, ale jego poglądy były zbyt konserwatywne dla większości Izby i wycofał się wMaj 1876gdzie był wówczas dziekanem Wydziału Listów Paryża od 1876 do 1881 roku. Został wybrany na nieusuwalnego senatora wGrudzień 1875. Wracając do studiów historycznych, Wallon opublikował cztery ważne prace, jeśli nie ich treścią, to przynajmniej towarzyszącymi im dokumentami:

Opublikował także szereg artykułów w Journal des savants oraz wspomnienia z historii Akademii Inskrypcji.

Kiedy zmarł w 1904 r., Został pochowany na cmentarzu Montparnasse w Paryżu.

Henri Wallon jest dziadkiem psychologa i polityka Henri Wallona .

Daktyle

Potomność i hołdy

Szkoła nosi jego imię w Valenciennes , a drugi w Aubervilliers .

Dwie szkoły podstawowe, jedna w Dammarie-lès-Lys ( Seine-et-Marne ), a druga w Gennevilliers (Hauts-de-Seine), noszą imię Henri Wallon.

W Montpellier Hérault-Henri Wallon jest wspierany przez domy mieszkalne, domy opieki i domy mieszkalne zarządzane przez platformę Tony-Lainé Henri Wallon stowarzyszenia APSH 34 (Stowarzyszenie na rzecz Osób Niepełnosprawnych). Zorientowany na autonomię upośledzenia psychicznego.

Jego imię nosi szkoła wyższa w Saint-Martin-d'Hères (aglomeracja Grenoble) w Lanester (aglomeracja Lorient), jedna w Vigneux-sur-Seine i Aubervilliers oraz Ivry-sur-Seine .

Jego imię nosi również grupa szkolna w mieście Bagneux (Hauts-de-Seine) .

Znaczek z jego podobizną został wydany w sobotę przez La Poste 13 listopada 2004, data programu „Premier Jour”, z okazji stulecia jego śmierci.

Publikacje

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  2. https://www.oeuvre-orient.fr/wp-content/uploads/LE-CINQUANTENAIRE-DE-LŒUVRE-DES-ECOLES-DORIENT.04.07.2017.pdf
  3. https://gallica.bnf.fr/html/und/loeuvre-dorient
  4. „  Groupe scolaire Henri Wallon - oficjalny portal miasta DAMMARIE LES LYS  ” , na www.mairie-dammarie-les-lys.fr (dostęp 8 stycznia 2016 ) .
  5. Henri Wallon: od starożytnego niewolnictwa do współczesnego niewolnictwa w Akademii Nauk Moralnych i Politycznych, Hołd złożony z okazji setnej rocznicy śmierci Henri-Alexandre'a Wallona , Wyjątkowa sesja 11 października 2004