Heinrich Sutermeister

Heinrich Sutermeister Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 12 sierpnia 1910
Feuerthalen
Śmierć 16 marca 1995(84)
Vaux-sur-Morges
Narodowość szwajcarski
Trening Hochschule für Musik und Theater München
Zajęcia Kompozytor , profesor uniwersytetu , pisarz
Inne informacje
Pracował dla Hochschule für Musik, Theater und Medien Hannover
Członkiem Bawarska Akademia Sztuk Pięknych
Gatunek artystyczny Opera
Archiwa prowadzone przez Biblioteka Centralna w Zurychu (Nachl. H. Sutermeister)

Kompozytor narodowość szwajcarski , który żył w XX th  wieku (urodzonego w Feuerthalen ,12 sierpnia 1910- zmarł w Morges ,16 marca 1995), Heinrich Sutermeister jest bardziej znany ze swoich oper, niż ze swoich dzieł, takich jak pojedyncze kompozycje na chóry , instrumenty solistów czy np. Trzy koncerty na fortepian .

Biografia

Narodziny i młodość

Urodził się w niemieckojęzycznej szwajcarskiej rodzinie, która amatorsko zajmowała się muzyką. Jego rodzina mieszkała wówczas w mieście Feuerthalen w kantonie Schaffhausen . Heinrich Sutermeister pierwsze lekcje gry na fortepianie otrzymał w wieku około 9 lat . Jego ojciec, z zawodu pastor protestancki, przywiązywał dużą wagę do wykształcenia muzycznego syna, więc zapisał syna do Musikschule w Bazylei, gdzie zaczął studiować harmonię.

Pojawienie się powołania

W 1929 r. Podjął studia uniwersyteckie z zakresu filologii romańskiej i germańskiej. W tym okresie udał się do Paryża, aby prześledzić historię lekcji muzyki, których udziela na Sorbonie André Piro. Udał się także do Opéra-Comique, gdzie odkrył twórczość Maurice'a Ravela i Claude'a Debussy'ego, a także bywał w Grupie Szóstki, w skład której wchodzili Jean Cocteau , Darius Milhaud , Georges Auric , Arthur Honegger , Germaine Tailleferre , Francis Poulenc i Louis Durey .

Studia muzyczne i kariera

W 1931 r. Wyjechał ze Szwajcarii, aby rozpocząć kursy w „Müncher Akademie der Tonkunst”. Przybył do Monachium , Courvoisier, a następnie Gustave Geierhaas uczył go harmonii i kontrapunktu, a dyrygentury Hugo Röhr . Ale to Werner Egk i Carl Orff mieli na niego największy wpływ. Nastąpił okres kompozycji ( 1932 do 1934 ), z których rodzi się wynalazki Dwanaście na fortepian i sześć barokowych melodii na tenor, chór żeński i trzy instrumenty dęte , które pozwoliły mu wygrać pierwszą nagrodę w konkursie organizowanym przez studio radiowym w stolica Bawarii. Jesienią 1934 r. Objął stanowisko trenera w Operze Berneńskiej , którą honorował do 1935 r., Kiedy postanowił całkowicie poświęcić się kompozycji. Z tego okresu rodzą się komorę oratorium jorinde i joringel (z bajki Grimma o tej samej nazwie), A balet-pantomima nazywane Wieś pod lodowiec , jak również Divertimento prawo Divertimento na orkiestrę smyczkową .

Latem 1936 roku w Radio Berne odbyła się premiera pierwszej opery radiowej zatytułowanej L'Araignée noire . Ta opera pojawi się na scenie trzynaście lat później. Zimą 1936 - 1937 pracował nad kantatą Andreas Gryphius, która zdobyła I nagrodę na konkursie chórów im. Häusermanna. Po podróży do Włoch , do Werony , zdecydował się napisać operę poświęconą Romeo i Julii, którą ukończył w 1939 roku i którą wykona Opera Drezdeńska pod dyrekcją Karla Böhma . Teraz Heinrich Sutermeister wymagana jest przede wszystkim jako dramatyczny kompozytora, zimą 1941 roku skomponował drugą operę, Zaczarowana wyspa , zgodnie z tekstem Burza z Szekspira .

Następnie wrócił do Szwajcarii , do Vaux-sur-Morges , i skomponował swój pierwszy koncert fortepianowy i czwartą operę Raskolnikoff na podstawie Crime et Châtiment , autorstwa Dostojewskiego, której premiera odbędzie się na14 października 1948w Sztokholmie , Szwecja .

Nastąpił okres refleksji i kompozycji, który zaowocował w 1953 roku Requiem stworzonym w Mediolanie pod kierunkiem Herberta von Karajana . W 1955 i 1959 roku stworzył swoje dwie pierwsze ścieżki dźwiękowe, odpowiednio Ludwig II i Człowiek, który nie mógł odmówić .

Od 1963 do 1975 roku , dał lekcje kompozycji w „Hochschule für Musik” w Hanowerze . W latach 1960 i 1980 , pisał opery Seraphine , Le Fantôme de Canterville , La croisade des enfants , Madame Bovary , Le Roi Berenger , liczne a cappella chóry , kameralne i kantaty , zwłaszcza Ecclesia i Te Deum, jak również szereg utworów solowych. W 1977 został wybrany członkiem korespondentem Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych . Zmarł w Morges dnia16 marca 1995 w wieku 85 lat.

Wpływy

Podążając śladami swojego nauczyciela Carla Orffa i Arthura Honeggera , wyszedł pod prąd pewnej awangardy . Pasjonat matematyki , wierzył w liczby symboliczne, takie jak złoty podział i tak wykorzystał je w swojej muzyce. Możemy zakwalifikować Heinricha Sutermeistera jako kompozytora neoklasycznego, ponieważ chciał, aby muzyka była dostępna dla każdego, bez względu na to, czy jest muzykiem, czy nie.

Pracuje

OperyKoncertyTeatr i taniecMuzyka fortepianowa soloMuzyka kameralnaMuzyka religijnaGłówne ścieżki dźwiękowe do filmówInna muzyka

Linki zewnętrzne