Tetrastes bonasia
Tetrastes bonasiaKrólować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Chordata |
Klasa | Aves |
Zamówienie | Galliformes |
Rodzina | Phasianidae |
Podrodzina | Tetraoninae |
Uprzejmy | Tetrasty |
Bonasa bonasia
LC : Najmniejsze obawy
Jarząbka ( Tetrastes bonasia ) jest małe gatunki kurczaka należących do typowych zwierząt niektórych siedliska w runo w pewnych obszarach, a należących do rodzin o kurowatych i podrodziny Tetraoninae . Jest to gatunek, który zniknął ze znacznej części swojego naturalnego i potencjalnego zasięgu .
Opisany przez Linneusza w 1758 roku pod nazwą Bonasa bonasia, od 2009 roku został przeklasyfikowany do rodzaju Tetrastes .
Istnieje kilka podgatunków tego gatunku:
Samiec, kolorowy, z czarną szyją, prowadzi siedzący tryb życia i żyje na terytorium o zmiennej wielkości w zależności od regionu, którego będzie bronił przez całe życie. Na wiosnę samica, o mniej żywych, bardziej nieregularnych kolorach, przyjdzie i odnajdzie ją i zagnieździ się na ziemi na tym terenie. Samiec ma ok. 37 cm długości, a samica 34 cm . Ich masa waha się od 350 do 500 g .
Głuszec jest wyłącznie leśnym gatunkiem osiadłym: rzadko opuszcza koronę drzew. Jeśli jest bardzo dyskretny i trudny do zaobserwowania, nadal wykazuje bardzo dominujące zachowanie terytorialne w stosunku do swoich kongenerów.
Istnieje wiele geograficznie oddzielonych podgatunków o barwie od czerwonobrązowej do szarobiałej.
Głównymi przyczynami regresji tego gatunku wydają się być degradacja jego naturalnego siedliska na skutek hodowli lasu, w szczególności „oczyszczanie” runa i przesadzanie w quasi-monokulturze drzew iglastych, stąd niska efektywność obszarów chronionych w ich kierunku.
Badania przeprowadzone w szwajcarskiej miejscowości z Sagne pokazuje, że dość dokładna liczba osób, tworząc grupę, co znacznie wpływa na sukces reprodukcji w skali regionalnej. Warunkuje utrzymanie spójności w ugruntowanej strukturze społecznej. Z badań tych wynika, że powierzchnia zagród domowych wynosi od 7,8 do 62,6 ha i osobnik spędza tam całe swoje życie, z wyjątkiem pierwszych miesięcy po urodzeniu. Mężczyzna w parze, żyjący w sercu grupy, będzie miał znacznie silniejszy siedzący tryb życia niż samiec żyjący na peryferiach grupy lub na marginesie dwóch różnych grup. Wydaje się, że indywidualne szanse przeżycia są większe w zwartych grupach, chociaż dobre zagęszczenie cietrzewia jest bardziej atrakcyjne dla drapieżników. Optymalne obłożenie wynosi od sześciu do ośmiu osób na kilometr kwadratowy.
Gatunek ten rozprzestrzenił się na całym Palaearctic strefy z Eurazji , od Francji do Syberii . Jednak w Europie Środkowej i Zachodniej obecnie występuje tylko na obszarach górskich . W obliczu wzrostu eksploatacji i zagospodarowania obszarów leśnych przez człowieka prawie zniknął z obszarów średnich wysokości, na których początkowo się rozwijał. W Wogezach podgatunek Tetrastes bonasia rhenanus stracił 90% swojej populacji między końcem lat 90. a 2015 r. W 2017 r. niemieccy naukowcy zaproponowali plan ratunkowy polegający na pobieraniu jaj w naturalnym środowisku, aby je hodować w oranżerii , czego odmówiono we Francji. W 2020 roku gatunek został ostatecznie uznany za wymarły w Wogezach.
Ten ptak zjada owady, ślimaki, pąki, różne nasiona, owoce i dzikie jagody.
Cietrzew jest dojrzały od pierwszego roku swojego istnienia. Gniazdo zakłada w zagłębieniu wydrapanym w ziemi, pod osłoną krzaka lub pod kępą paproci. Składanie odbywa się w maju i czerwcu. Składa się z 8 do 10 jaj , beżowych z brązowymi plamami, wysiadywanych przez 25 dni.