Szalona wojna

Po pobycie w Château-Gontier od miesiącaKwiecień 1487, the 4 maja 1487Karol VIII przybywa do zamku Laval . Przybył do osiedlenia się pod przywództwem Anne de Beaujeu , która nadzorowała i kierowała z tego miasta działaniami wojny prowadzonej przeciwko księciu Bretanii. Francuski dwór przebywał tam przez pięć tygodni. Następnie król i regent udali się do Ancenis . Żołnierze, którzy przybyli, aby wstąpić do armii królewskiej, byli żołnierzami mało zdyscyplinowanymi i osiedlili się na przedmieściach Pont-de-Mayenne w Laval , a na prawach najsilniejszych mieszkańców ulokowali się w loży.

Pod koniec miesiąca Maj 1487, wojska francuskie, prawie 15 000 ludzi wkracza do Bretanii. Armia księcia Bretanii jest skoncentrowana na Malestroit . Ma 600 lanc i prawie 16 000 piechoty, w tym wielu chłopów.

Jednak postęp wojsk francuskich jest olśniewający: kapitulacja Ancenis, Châteaubriant, La Guerche i Redon. Ploermel stara się oprzeć, ale padł po trzech dniach bombardowania i została podjęta w dniu 1 st czerwca Ta zła wiadomość i różnice polityczne między szlachtą bretońską powodują rozczłonkowanie armii książęcej. Zostało tylko 4000 ludzi, którzy nie mogą uratować Plöermela. François II uciekł do Vannes i uciekł, aby dołączyć do Nantes, zanim Vannes również został zabrany.

W Nantes obrona jest organizowana, podczas gdy19 czerwcawojska francuskie oblegają miasto. Ten ostatni ciągnął się przed skuteczną obroną bretońską i lojalnością mieszkańców, wspomaganą przez zagranicznych najemników, otrzymując zdecydowane wsparcie Cornouaillaisa i Leonardów, którzy wylądowali i przełamali okrążenie. Francuskie wojska trzymane w ryzach wznawiają oblężenie6 sierpnia.

Guy XV z Laval dołączył do swojego zamku w Laval dopiero w sierpniu w towarzystwie swojego brata Piotra i kilku innych rycerzy. Udzielał dość dyskretnego wsparcia królowi Francji, nie odcinając się jednocześnie od bretońskich więzów. W ten sposób otwiera, według Bertranda d'Argentré , bez walki, plik1 st Wrzesień 1487, drzwi swojego zamku Vitré i Vitré wojskom królewskim. Kilka dni później młody król chciał wrócić do zamku Laval.

Armia francuska atakuje Saint-Aubin-du-Cormier 10 września, potem Dol-de-Bretagne. Po zakończeniu kampanii Anne de Beaujeu sprowadziła młodego króla z powrotem do Paryża przez Normandię .

Na początku 1488 r. Większość miejscowości bretońskich została jednak przejęta przez wojska książęce. Tylko Clisson , La Guerche , Dol , Saint-Aubin-du-Cormier i Vitré pozostają w rękach francuskich.

Plik 20 stycznia 1488, książęta Orleanu i Bretanii są uznani za buntowników przez parlament paryski  : oni i ich wspólnicy nie są już uważani za zbuntowanych wasali, ale za winnych lese majestatu . Wiosną książę Orleanu wznawia działalność dla swojego sojusznika Vannesa, Auraya i Ploërmela. Wicehrabia Rohanu jest zmuszony do kapitulacji .

Na początku 1488 r. Część wojsk wezwanych pod rozkazami Ludwika II de La Trémoille skupiła się w jego murach Château-Gontier .

Po 24 kwietnia , nakaz został wydany przeciwko wszystkim własność Ludwika d'Orleans. Alain d'Albret uzyskał dotację od sądu hiszpańskiego i dołączył do Bretanii z 5000 mężczyzn. Maksymilian z Austrii wysłał również 1500 ludzi. Podczas gdy La Trémoille gromadzi swoje siły na granicach księstwa, Édouard Woodville i 700 angielskich łuczników ląduje . Ale podczas gdy król Rzymian jest okupowany przez bunt we Flandrii , wspierany przez marszałka d'Esquerdes, zwolennicy księcia Bretanii walczą o rękę Anny Bretanii  : Louis d'Orléans, Alain d'Albret i Maximilien Austrii jako wszystkich kandydatów .

Wojna się skończyła Marzec 1488. Zgromadzeni w Pouance , La Tremoille i armii królewskiej, 15000 silny, łatwo wziął Marcillé-Robert z28 marca. Plik7 kwietnia, François II nakazuje zebranie wojsk bretońskich w Rennes. Plik15 kwietniaarmia królewska obległa Châteaubriant, które padło 8 dni później. Następnie La Trémoille udał się do Ancenis, gdzie w nocy z 12 na 13 oblegał miasto19 majanaprzeciw francuskiej artylerii. Podczas gdy negocjacje rozpoczynają się od księcia Bretanii szukającego rozejmu, La Trémoille udaje się do Loroux-Bottereau , który łatwo upada.

1 st czerwca, rozejm zakończył się czas rozmów. Uznano to za korzystne dla Francuzów, których wojska pozostały zmobilizowane wzdłuż granicy, podczas gdy szlachta bretońska i chłopi wrócili do domu. Château-Gontier staje się w czerwcu jednym ze składów armii La Trémoille.

La Trémoille przewiduje koniec rozejmu i 17 czerwca, wyrusza swoją armię w kierunku swojego następnego celu, Ferns . Załamanie rozmów w sprawie9 lipcaOsady porażka: podczas reformy armii moszczu Breton The Royal gospodarza . puts oblężenie Fougères około 12 Miasto jest uważane za jeden z najlepszych bronione, strzeżone przez 2 do 3 tysięcy ludzi. Około połowy lipca armia bretońska zostaje ostatecznie zebrana, ale jest już za późno, aby przyjść z pomocą Fougèresowi, który musi poddać19 lipca, po tygodniu oblężenia, pod ciosami potężnej francuskiej artylerii.

Armia francuska ruszyła następnie w kierunku Dinan , podczas gdy armia bretońska marszałka de Rieux , która wyruszyła w nadziei na pomoc Fougères, wahała się przed stoczeniem zażartej bitwy. Tak jest ostatecznie28 lipca, w Saint-Aubin-du-Cormier. Wynikający bitwa zabrzmiał dzwon na śmierć żołnierzy bretońskich i ich sojuszników: pięć do sześciu tysięcy Bretończycy straciło życie, przed 1500 Francuzów. Po tej porażce Dinan poddał się na początku sierpnia, ale Rennes zdecydował się stawić opór. La Trémoille, chcąc uniknąć oblężenia tak długiego i niepewnego, jak ostatnie oblężenie Nantes, wolał ominąć Rennes i udać się do Saint-Malo, które wolało skapitulować.14 sierpnia .

Plik 20 sierpniapokój zostaje zawarty w Anjou. Traktat Orchard wykonane Brittany zobowiązać się do kilku punktów, w szczególności nie obietnica księcia poślubić córki bez zgody króla Francji.

Książę Bretanii Franciszek II zmarł 9 września, a Anna Bretania została księżną w styczniu następnego roku. Następnie Lescun, Dunois i większość pokonanych otrzymują amnestię. Louis d'Orléans został zamknięty w fortecy, a trzy lata później ułaskawiony przez Karola VIII, gdy osiągnął pełnoletność .

Uwagi i odniesienia

Podstawowe źródła

• Cytaty William Dean (~ 1460 ° Laval - Laval † ~ 1540) prawnika felietonista poeta Mayenne XV p  wiek:

1. (1487) I wielu mieszkańców Laval W uciskanym futrze wierzchowca i dolinie. I panowie z miasta Każdy z wielu silnych pszczół, Bo gdyby wszyscy, którzy przyszli, zobaczyli Uzbrojeni, drzwi się zamykają. W tym punkcie centralnym Pont de Maïene Miałem ładunek i chleb Aby zapewnić im dzień i noc, Który nie został wykonany bez większego hałasu Przez nich nic się nie stało Ale wszyscy byli w Laval. Żywność żyje każdego dnia Więcej niż despendre nie mógł. I gdyby można było znaleźć wspaniałych ludzi Tego nikt nie wiedział.
2. Guillaume Le Doyen gorzko narzeka na zachowanie ludzi w mieście; tak nazywa tych, którzy mieszkali w ufortyfikowanym zagrodzie, którzy z tak daleka, jak widzieli oddział uzbrojonych mężczyzn, pojawiają się na wsi, nie będąc poinformowani o chorągwi, pod którą maszerowali, że są przyjaciółmi lub wrogami , pospiesznie zamykali drzwi. W ten sposób ciężar mieszkania i żywienia ich spadł całkowicie na mieszkańców przedmieść: Dzień szesnasty Lipiec został wykonany maulvais tour Dla mieszkańców Pont de Maïene; Bo przyszył je na nich szatą, Do kappitainy Bonestoc. Jego lud nie był dzielny w spodniach; Ale czy ludzie rozumowali A którzy nie mieli być wynajmowani; Ponieważ ilz zrobił duże szkody Es forsbourgs i na villaige. Nie wiedzieliśmy, którzy ludzie się spotkali Cauchays, powiedzieli do siebie Picquars ilz; Ale nadal nie zaprzeczam Nie rób potasów dla ich opiekuna Brak jedzenia i innej żywności, W przeciwnym razie wokół kręcą się zajęci ludzie. Oszacuj szkody To zrobili w swoim złoczyńcy passaige Ponad dwieście pięćdziesiąt franków, Co za piekło, polecam je!

Drugorzędne źródła

1. Didier Le Fur, Anne de Bretagne , Paryż, Guénégaud,2000.
2. Według René Cintré, The Marches of Brittany in the Middle Ages , Presses Universitaires de Rennes,1992, 242  s. , s.  146.
3. Według Dominique Le Page i Michela Nassiet, Związek Bretanii z Francją , Morlaix, Skol Vreizh,2003, 198  s. ( ISBN  2-911447840 ) , str.  76.
4. Według Philippe Contamine ( reż. ), Military History of France , vol.  1: Od początków do 1715 r. , Paryż, Presses Universitaires de France,1992( ISBN  2-13-043872-5 ) , str.  214.
5. Le Page i Nassiet 2003 , s.  77.
6. Contamine 1992 , str.  214.
7. Historia Bretanii , f. 764r. Argentré omyłkowo umieszcza ten fakt w 1488 roku , po bitwie pod Saint-Aubin du Cormier .
8. Bent 1992 , s.  147.
9. Bent 1992 , s.  148.
10. Bent 1992 , s.  150-151.
11. Le Page i Nassiet 2003 , s.  90.
12. Bent 1992 , s.  153.
13. Le Page i Nassiet 2003 , s.  91.
14. Bent 1992 , s.  157.

Uwagi

1. Zwłaszcza pod kapitanem imieniem Bonestoc, który kierował firmą złożoną z Normanów i Picardów .
2. którym mieszkał William Le Doyen , bez wątpienia również ofiara grabieży.
3. D'Argentré potwierdza, że ​​wyjechał po instrukcje: aby wejść od nocy do Francuzów do swojego zamku Vitré przez plakat, a tym samym do pierwszych władców miasta . Decyzja ta została podjęta wbrew woli mieszkańców i przedstawiana jako fakt dokonany .
4. Robert de Balzac i Kapitan de Silly robią tam, w marcu, straż szlachecką, aby wybrać tych, którzy mieliby służyć .

Załączniki

Linki zewnętrzne

• (en) Uniwersytet w Mannheim na temat przebiegu wydarzeń.