Islamska grupa zbrojna الجماعة الإسلامية المسلحة GIA | |
Ideologia | Islamizm , takfirizm , dżihadystyczny salafizm |
---|---|
Cele | Zastąp rząd algierski reżimem islamistycznym |
Status | nieaktywny |
Fundacja | |
Data szkolenia | Czerwiec 1992 |
Ojczyźnie | Algieria |
Założony przez | Mansouri Meliani i Abdelhak Layada |
działania | |
Tryb pracy | Bombardowania , masakry , zabójstwa , porwania |
Ofiary (martwe, ranne) | 1017 zabitych i 1172 rannych Od 50 do 100 000 osób zmasakrowanych w Algierii |
Obszar działania |
Algieria Francja |
Okres działalności | 1992 - 1999 |
Organizacja | |
Główni liderzy | Mansouri Meliani , Abdelhak Layada , Cherif Gousmi , Djamel Zitouni , Antar Zouabri i Nourredine Boudiafi |
Członkowie | 20 000 mężczyzn |
Gałąź polityczna | Islamizm |
Finansowanie | Rewolucyjny podatek , grabież , napad |
Połączona grupa | Al-Kaida , stare powiązania z FIS |
Represja | |
Uważany za terrorystę przez | Kanada , Stany Zjednoczone , Wielka Brytania |
Algierska wojna domowa | |
Armed Grupa Islamska (GIA) ( arabski : الجماعة الإسلامية المسلحة , al-Jama'ah al-Islamiyah al-Musallaha ), jest islamski dżihadystów Salaficka terrorystyczna organizacja , utworzona podczas algierskiej wojny domowej (26 grudnia 1991 - 08 luty 2002) i którego deklarowanym celem jest obalenie rządu algierskiego, zastąpienie go Państwem Islamskim .
GIA pojawia się na oficjalnej liście organizacji terrorystycznych w Kanadzie , Stanach Zjednoczonych , Wielkiej Brytanii i Francji .
26 grudnia 1991, Islamski Front Ocalenia (FIS), formacja polityczna prowadząca kampanię na rzecz utworzenia Państwa Islamskiego , prowadzi pierwszą turę wyborów parlamentarnych w Algierii. Obecny rząd postanawia odwołać drugą rundę. Po tej decyzji GIA rozpoczyna walkę zbrojną; jej działalność charakteryzuje przemoc, ataki i bezkompromisowe stanowisko wyrażone hasłem „Krew, krew, zniszczenie, zniszczenie. Bez rozejmu, bez dialogu, bez pojednania! ” . Organizacja jest fuzja dwie grupy: Ruchu Islamskiego Armed od Mansouri Meliani i że od Abdelhak Layada , wPaździernik 1992.
GIA jest niescentralizowaną i rozdrobnioną organizacją, na czele której stoją emir Abou Abd Ahmed (lub Mourad Si Ahmed , nazywany „Djafaar al-Afghani”) i Djamel Zitouni . Liczba bojowników GIA, podzielonych na kilka klanów, pozostaje trudna do ustalenia. W 1993 r. liczyliby 27 000 członków, aw 1994 r. 40 000. Podobnie jak FIS , GIA jest podzielona na dwa klany, salafitów dążących do rozwoju światowej rewolucji islamskiej i dżazarystów dążących do przejęcia władzy w Algierii.
GIA składa się z kilku tysięcy ochotników (w tym Mokhtara Belmokhtara ) szkolonych wojskowo podczas wojny partyzanckiej w makii Afganistanu, do której dołączyli w latach 1983-1984. Utworzony wCzerwiec 1990Organizacja dzień sądu z Aissa Messaoudi (in) (znany jako Tayeb el-Afghaniego) zobowiązuje29 listopada 1991pierwszy atak okresu, zabijając trzech strażników z 15 th grupy straży granicznej Guémar .
W 1993 roku , GIA opublikował publikację w Anglii , Al-Ansar . W tym samym czasie jego katiba Al-Maout („Jedność Śmierci”) popełnia i twierdzi, że w całej Algierii dochodzi do kilku brutalnych działań.
26 maja 1998Dwa tygodnie przed Świata w piłce nożnej , operacja kierowania islamistów dołączone do GIA została uruchomiona w pięciu krajach (Niemcy, Belgia, Francja, Włochy i Szwajcaria). Aresztowano wówczas około stu osób, w tym trzy wpływowe osoby (Adel Mechat, ważny przedstawiciel Hassana Hattaba w Europie, Omar Saïki i Abdallah Khinai). Ci trzej islamiści mieli na celu ożywienie sieci już utworzonych w Europie i stowarzyszonych z GIA oraz rekrutację nowych członków.
Kanał medialny GIA
Komunikaty prasowe GIA są wysyłane faksem i telefonicznie do marokańskiego arabskojęzycznego radia Medi 1 przez mężczyznę udającego Mohameda Redouane, odpowiedzialnego za „stosunki zewnętrzne” ruchu.
GIA, potężna organizacja
Dzięki sieciom wsparcia wszelkiego rodzaju z zagranicy (zwłaszcza Stany Zjednoczone, Francja, Belgia, Wielka Brytania, Niemcy, Szwajcaria i kraje arabskie, takie jak Maroko, Arabia Saudyjska czy Jemen), GIA zyskała w ciągu kilku lat znaczącą pozycję medialną i narzucił się sumieniu jako dominujący aktor islamskiego terroryzmu. Zamierza pozostać jedynym, który stanie na czele „dżihadu” w Algierii, ma trudności z tolerowaniem konkurencji i atakuje każdego, kto dopuszcza najmniejsze rozbieżności w jego decyzjach. W tym duchu Djamel Zitouni wysłał swojego „egzegetę” do Sudanu, aby ostrzec bin Ladena pod koniec 1995 roku. Ten emisariusz, Radouane Makadour (znany jako Abou Bassir), powiedział mu, że GIA „ zamorduje każdego, kto przedstawi pomoc, bez względu na to, charakter i objętość każdemu oprócz [niego]. Nikt nie powinien ingerować w Algierii bez przejścia przez [niego]” .
Cel GIA i Islamskiej Armii Zbawienia (AIS, zbrojne skrzydło FIS) jest taki sam, ale AIS kilkakrotnie potępił brutalne działania GIA. Z drugiej strony, dla organizacji terrorystycznej zbliżenie z umiarkowanymi skrzydło FIS jest wykluczone, a jego członkowie, zwolennicy w czasie dialogu z rządem, zasługują na śmierć.
Grupa terrorystyczna jest obecnie w dużej mierze zmarginalizowana w wyniku ogólnej amnestii prezydenta Abdelaziz Bouteflika po 2000 roku, która pozwoliła tysiącom bojowników powrócić do normalnego życia. Jeśli chodzi o regularną armię, to oficjalnie uważa, że praktycznie zniszczyła organizację.
Według badania przeprowadzonego przez Nafeeza Mosaddeqa Ahmeda , GIA byłaby świadkiem instrumentalizacji jej utworzenia przez reżim algierski w celu zdyskredytowania kręgów islamistycznych i kontrolowania populacji, która doprowadziła FIS do władzy wgrudzień 1991. Nurt dysydencki, po zabójstwie mnichów z klasztoru Tibhirine , przypisuje teraz terrorystyczne manewry GIA agresywnym członkom FLN w celu zmobilizowania opinii międzynarodowej na korzyść rządu algierskiego.
Różne zeznania i źródła Przekonują, że te masakry były albo dokonywane przez GIA, z inicjatywy zinfiltrowanych agentów DRS lub „powracających” islamistów, albo bezpośrednio zorganizowane przez DRS, a następnie ogłoszone przez publikację. GIA
24 grudnia 1994, komandos GIA porwał samolot AF 8969 , który wystartował z Algieru , w celu rozbicia go w Paryżu , jeśli władze algierskie nie zwolnią dwóch urzędników FIS : Abbassi Madani i Ali Belhadj . GIGN udaje się odzyskać kontrolę nad samolotem w Marseille-Marignane lotniska , zabijając czterech chętnych zakładnika.
11 lipca 1995 r.Szejk Abdelbaki Sahraoui zginął od kuli w głowę, z jego osobistego sekretarza, w sali modlitewnej meczetu Khalid bin Waleed w XVIII th dzielnicy Paryża .
Między lipcem 1995 a październikiem 1995 GIA zorganizowała serię ataków we Francji.
Jeśli chodzi o liczbę ofiar w ludziach , popełniono atak na stację Saint-Michel25 lipca 1995 r., będzie najcięższy: zabije osiem osób i zrani około 150.
11 czerwca 1999 r., listem z groźbami skierowanym do prasy, GIA ogłasza dżihad na terytorium Francji. Przyczyny nie są do końca znane, choć można by przytoczyć zmianę polityki francuskiej w Algierii. .
Oprócz Francji grupa posiada również zakłady w Belgii, Wielkiej Brytanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Szwecji, Maroku, a także w wielu krajach Afryki Północnej i Afryki Subsaharyjskiej.
8 maja 1994, dwóch francuskich zakonników (o. Henri Vergès i siostra Paul-Hélène Saint-Raymond ) zostaje zamordowanych przez dwóch mężczyzn uzbrojonych w rewolwery, w okręgu Casbah , w Algierze .
3 sierpnia 1994, podczas ataku Aïn Allah na Dely Ibrahim , trzech francuskich żandarmów i dwóch agentów z ambasady francuskiej zostało wziętych jako zakładników i zamordowanych.
27 grudnia 1994Czterech Białych Ojców , w tym trzech Francuzów ( Alain Dieulangard , Christian Chessel i Jean Chevillard) zostaje zamordowanych w Tizi Ouzou w Kabylii .
5 maja 1995 r.na terenie algierskiej firmy Anabib pod Ghardą zostaje zamordowanych pięciu pracowników pomocy, w tym Francuza (Richard Machabert i Jean-Claude Corjon), Brytyjczyka (Edward Wilson), Kanadyjczyka (Janer MacGari) i Tunezyjczyka (Moustafa Zemirli). . Zabójstwa te przypisuje się GIA, która zagroziła wykorzenieniem wszystkich cudzoziemców, którzy przybyli, aby wspierać utrzymanie „junty u władzy”.
Inne akcjePodczas gdy GIA początkowo koncentrowała się na wojsku, lewicowych intelektualistach, urzędnikach państwowych i obcokrajowcach, grupa następnie organizowała masakry cywilów:
29 sierpnia 1997 r.w wiosce Rais ginie prawie tysiąc osób.
22 września 1997 r., w Bentelha w ciągu kilku godzin ginie ponad 400 mieszkańców.
W październiku 1997 GIA zabiła 50 osób w Sig na południu Oranu.
W grudzień 1997, w Ai Moussa zginęło 400 osób.
W styczeń 1998, GIA zabija ponad 1000 w Had Chekala i 103 w Sidi Hamed.
1 st sierpień 1996, Pierre Claverie , biskup z Oran , ginie z jego kierowcą, podczas zamachu. Ten atak jest oficjalnie przypisywany GIA, ale tej wersji faktów zaprzecza były francuski generał François Buchwalter, który potwierdza, że to ówczesne władze algierskie są częściowo odpowiedzialne za tę operację, ponownie w odwecie. do zmiany polityki podjętej przez Francję wobec Algierii.
W nocy z 26 na 27 marca 1996 r.siedmiu mnichów trapistów z klasztoru Tibhirine w Algierii zostało porwanych i przetrzymywanych w niewoli przez dwa miesiące. Zamach na mnichów zostaje ogłoszony w dniu21 maja 1996 r., w oświadczeniu przypisywanym Zbrojnej Grupie Islamskiej. Odnaleziono tylko głowy ściętych mnichów30 maja 1996 r., niedaleko Medei , ale nie ich ciała. Budzi to wątpliwości co do oficjalnej tezy wyjaśniającej ich śmierć.
Tożsamość sponsorów tego porwania, ich motywacja, a także rzeczywiste przyczyny zabójstwa są do dziś przedmiotem dyskusji.
Sposoby działania GIA składają się z izolowanych i spektakularnych aktów, charakterystycznych dla islamskiego terroryzmu pod względem wyboru ich celów lub ich symbolicznego zakresu, pośród aktów prawa zwyczajowego popełnianych przez jakikolwiek zbrojny ruch rebeliancki niezależnie od jego ideologii:
ZabójstwaZamachy na członków sił bezpieczeństwa (policja, żandarmi, żołnierze, straż gminna, milicjanci samoobrony itp.); zabójstwa intelektualistów i artystów (pisarzy, piosenkarzy, badaczy, profesorów uniwersyteckich itp.); zabójstwa cudzoziemców; zabójstwa lub nawet masakry ludności na terenach podmiejskich, w szczególności podczas fałszywych punktów kontrolnych; zabójstwa Algierczyków, którzy ukończyli służbę narodową lub odpowiedzieli na wezwanie do mobilizacji.
Porwaniaporwania kobiet uważane za łupy wojenne ; porwania przyszłych ofiar morderstw m.in.
SabotażSabotaż fabryk i fabryk; niszczenie szkół, szkół średnich i placówek kulturalnych; niszczenie i sabotaż instalacji energetycznych i wodnych; niszczenie i sabotaż kolei, mostów, pociągów, autobusów, ciężarówek.
LotyKradzieże i haraczy.
Bomby samochodoweSystematyczne używanie pojazdów uwięzionych w miastach miejskich i bomb w celu spowodowania maksymalnej liczby ofiar.