Grupa Europejskich Postępowych Demokratów

Grupa Europejskich Postępowych Demokratów
Fundacja 1973 (następca UDE  (en) )
Zanik 1984 (poprzednik RDE )

Grupa Europejskich Demokratów Progressive (DEP) była grupa polityczna zebranie wybranych przedstawicieli z heterogenicznych grup politycznych w Parlamencie Europejskim , który istniał od 1973 do 1984 roku.

Historia

Plik 21 stycznia 1965, francuscy europosłowie gaullistyczni opuścili grupę liberałów i sojuszników, aby założyć nową grupę, Europejską Unię Demokratyczną  (fr) . Ta grupa została zmieniona w dniu16 stycznia 1973, Grupa Europejskich Postępowych Demokratów po przystąpieniu Irlandii do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i członkostwie w grupie wybranych przedstawicieli Fianna Fáil . Plik24 lipca 1984grupa stała się Rajdem Europejskich Demokratów .

Grupa nigdy nie reprezentowała jednorodnego sojuszu. W 1973 r. Jedyną wspólną cechą jej członków było stanowisko w sprawie regionalizmu, polityki społecznej i wspólnej polityki rolnej . Fianna Fáil irlandzki był niechętny do sojuszu z gaullistami, którzy w tym czasie byli również blisko do brytyjskiej Partii Konserwatywnej .

Prezydenci

Kompozycja

Kraj Lewo Posłowie 1979-1984
Francja Obrona interesów Francji w Europie / Rajd Republiki 15 Vincent Ansquer , Gustave Deleau , Eugène Remilly , Marie-Madeleine Dienesch , Louise Weiss , Michel Debré , Maurice Druon , Pierre Messmer , Jacques Chirac , Claude Labbé , Alain Gillot , Hubert Buchou , Christian de La Malène , Christian Poncelet , Nicole Chouraqui
Irlandia Fianna Fáil 5 Sile De Valera , Jerry Cronin , Noel Michael Davern , Seán Flanagan , Patrick Joseph Lalor
Szkocja Szkocka Partia Narodowa 1 Winnie Ewing
Dania Partia Postępu 1 Kai Nyborg

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. do 30 września 1980 r. Zastąpiony 13 października 1980 r. Przez Jean de Lipkowski , do 15 grudnia 1981 r. Zastąpiony 16 grudnia 1981 r. Przez René Paulhan , do 9 marca 1983 r. Zastąpiony 11 marca 1983 r. Przez Marie-Claire Scamaroni
  2. zmarł 26 maja 1983 r. Zastąpiony 27 maja 1983 r. Przez Hugues Tatilon , do 24 lipca 1983 r. Zastąpiony 25 lipca 1983 r. Przez Gabriela Kaspereita
  3. do 30 września 1980 r. Zastąpiona 13 października 1980 r. Przez Marie-Madeleine Fourcade , do 17 września 1981 r. Zastąpiona 18 września 1981 r. Przez Xaviera Deniau , do 14 kwietnia 1983 r. Zastąpiona 25 kwietnia 1983 r. Przez Jacqueline Nebout
  4. do 20 czerwca 1980 r. Zastąpiony 26 czerwca 1980 r. Przez André Fantona , do 16 kwietnia 1982 r. Zastąpiony 19 kwietnia 1982 r. Przez André Borda
  5. aż do 27 czerwca 1980 zastąpił 1 st lipca 1980 roku przez Maurice'a Doublet , aż do 18 czerwca 1981 19 czerwca 1981 zastąpiona przez Michela Junot , aż do 12 stycznia 1983 13 stycznia 1983 zastąpiony przez Roger Gauthier
  6. do 28 kwietnia 1980 r. Zastąpiony 16 maja 1980 r. Przez Gérarda Israëla
  7. aż 9 lipca 1980 11 lipca 1980 zastąpiony przez Jean-Jose Clement , aż do 15 lutego 1982 16 lutego 1982 zastąpiony przez Jean mouchel , aż do 30 września 1983 zastąpił 1 st październik 1983 przez Hector Rolland
  8. do 30 września 1980 zastąpiony 13 października 1980 przez André Turcat , do 17 września 1981 zastąpiony 18 września 1981 przez Jean Méo , do 30 września 1982 zastąpiony 6 października 1982 przez Magdeleine Anglade , do 18 listopada 1983 zastąpiony w listopadzie 19, 1983 przez Hectora Riviéreza
  9. do 30 września 1980 r. Zastąpiony 13 października 1980 r. Przez Pierre-Bernarda Cousté
  10. do 30 września 1980 r. Zastąpiony 13 października 1980 r. Przez Daniela Vié
  11. do 16 października 1980 r. Zastąpiony 17 października 1980 r. Przez François-Marie Geronimi

Bibliografia

  1. „  DEP sur Europe Politique  ” , Europe-politique.eu (dostęp 27 stycznia 2015 ) .
  2. „  Rozwój grup politycznych w Parlamencie Europejskim  ” , CVCE (dostęp 25 marca 2015 ) .
  3. Chris Cook i Mary Francis , Pierwsze wybory europejskie: podręcznik i przewodnik , Londyn, Macmillan Press,1979, 193,  str. ( ISBN  0-333-26575-0 ).