Gneisenau (1938)
| Gneisenau | |
 Pancernik Gneisenau z 1939 roku | |
| Rodzaj | Okręt wojenny |
|---|---|
| Historia | |
| Służył | Kriegsmarine |
| Sponsor | Kriegsmarine |
| Stocznia | Deutsche Werke Kiel |
| Zamówione | 25 stycznia 1934 |
| Uruchomić | 8 grudnia 1936 |
| Uzbrojony | 21 maja 1938 |
| Status | storpedowany 23 marca 1945 r |
| Załoga | |
| Załoga | 56 oficerów i 1613 ludzi |
| Charakterystyka techniczna | |
| Długość | 235 metrów |
| Mistrz | 30 metrów |
| Wersja robocza | 9,69 metra |
| Przesunięcie | 31500 ton |
| Nośność | 38 000 ton |
| Tonaż | 22200 ton |
| Napęd | 3 turbiny zębate |
| Moc | 160050 KM z 3 śmigłami |
| Prędkość | 33 węzły |
| Funkcje wojskowe | |
| Zastawianie | taśma = 350 mm most = 50 mm wieża = 200 do 360 mm kiosk = 350 mm |
| Uzbrojenie |
|
| Zakres działania | 6200 mil przy 19 węzłach
8380 mil morskich przy 15 węzłach |
| Samolot | 1 katapulta, 3 Arado Ar 196 |
| Flaga | Niemcy |
Gneisenau było podczas II wojny światowej , znany 31,100- ton pancernika z niemieckiej Kriegsmarine . Ten statek, oddana do użytku w 1938 roku , zwykle towarzyszy jej popłynął siostrzanym statku z klasy o tej samej nazwie , w Scharnhorst , również znana jego zwycięstw. Nosi imię pruskiego hrabiego Augusta von Gneisenau (1760-1831), który walczył w wojnach napoleońskich, a zwłaszcza podczas oblężenia Kolberga w 1807 roku .
Projekt
Budowa
Oddany do użytku w lutym 1934 roku w stoczni Deutsche Werke Kiel (DWK), budowa została opóźniona z przyczyn technicznych do maja 1935 roku . Jak na tamte czasy potężnie uzbrojony, opancerzony kadłub posiadał główny pas o grubości 350 milimetrów (13,78 cala) stali porównywalny z nowoczesnymi pancernikami istniejącymi w tamtym czasie. Jego pancerz był lepszy, a przez to cięższy, niż pancerz brytyjskich krążowników bojowych klasy Renown z I wojny światowej oraz francuskich krążowników bojowych Dunkierka i Strasburg . Rzeczywiście 40,20% wagi jest przeznaczone na ochronę.
Ochrona
Widoczny z zewnątrz pionowy napierśnik obejmuje całą długość między dwoma końcowymi wieżyczkami. Jest to 350 mm , ale dolna część jest zmniejszona do 170 mm . Powyżej jest lekko opancerzony 45 mm . Z przodu iz tyłu pasa ochrona jest ograniczona do osłony 70 mm . Górny most pancerny ma 50 mm . Ma zatrzymać odłamki i zdetonować pociski przed dolnym pokładem pancernym. Jest to 80 mm, grubość do 105 mm w jego części zewnętrznej, nachylona do łączenia się z dolnej części pasa pancernych. Bunkier jest chroniona 350 mm ściany . Kierunek pożaru objęte 20 mm opancerzenia. 100 mm The podwodną ochronę stanowią podwójne dna i przedziały, których ostatnia ściana, przed kluczowymi częściami statku, ma 45 mm .
Historia
„ Gneisenau” i „ Scharnhorst” były siostrzanymi statkami , które marynarze nazywali „bliźniakami”, ponieważ pływały razem po wszystkich teatrach działań. Jednym z ich słabych punktów jest zbyt niska wolna burta, która utrudniała manewrowanie przy złej pogodzie. Aby poprawić ich właściwości nautyczne, zostaną one zmodyfikowane, aw szczególności otrzymają nowy dziób o bardziej stromym kącie i wyraźniejszej przechyłce , zwany „dziobem atlantyckim”.
Plik 9 września 1939 rpo wybuchu drugiej wojny światowej Gneisenau zostało zaatakowane przez Królewskie Siły Powietrzne w Brunsbüttelkoog bez znaczących zniszczeń.
W dniu 8 października popłynął z Scharnhorst , lekki krążownik Köln i 9 niszczycieli w Północnym Atlantyku , aby zapobiec dostaw dla sił alianckich. Podczas tej misji „bliźniaki” zatopiły pomocniczy krążownik HMS Rawalpindi, ale „ Gneisenau” doznał poważnych uszkodzeń.
W 1940 roku brał udział w inwazji na Norwegię i walczył z HMS Renown (krążownikiem bojowym z I wojny światowej). Ponownie doznał uszkodzeń wieży nr 3 i tylnego radaru.
Plik 5 maja 1940, uderzył w minę magnetyczną, która spowodowała uszkodzenia na lewej burcie rufy, spowodowała wyciek w komorze silnika i zablokowała jej ster. Nie będzie już panem swojego manewru przez 18 minut. Uszkodzenia bitewne zostaną naprawione21 maja 1940w Kilonii ( Niemcy ).
Plik 8 czerwca 1940podczas wycofywania wojsk brytyjskich, Gneisenau i Scharnhorst wysłanych dnem, z zaskoczenia, brytyjski lotniskowiec HMS Glorious oraz dwa niszczyciele, które go eskortują, HMS Acasta i HMS Ardent , po nierównym i bohaterskim walka niszczycieli.
Gneisenau zostanie ponownie storpedowany na północnym Atlantyku pod koniec czerwca.
Po kilku naprawach Gneisenau i Scharnhorst będą przeszukiwać morza na polecenie władz od stycznia do marca 1941 r. ( Operacja Berlin ). Scena polowań będzie imponująca, ponieważ Gneisenau zatopi 14 bez eskorty frachtowców i tankowców, a Scharnhorst zatopi 8.
Dwa statki, które wróciły do Brześcia , zostaną poddane atakom powietrznym Królewskich Sił Powietrznych (22 eskadra) i zostaną dość poważnie trafione w6 kwietnia 1941 iw nocy 9 kwietnia 1941. Remontowane w Brześciu zostaną unieruchomione do końca grudnia 1941 roku .
Koniec Gneisenau
W lutym 1942 r. Gneisenau , Scharnhorst i ciężki krążownik Prinz Eugen , podczas strategicznego powrotu do Niemiec, zwanego operacją Cerberus , opuściły Brześć . Wymuszają przejście przez Kanał mimo gwałtownego sprzeciwu RAF i łodzi torpedowych Królewskiej Marynarki Wojennej oraz pod ochroną Luftwaffe . Wybuch miny na jej drodze zmusza Gneisenau do naprawy w Kilonii (Niemcy).
W nocy 26 lutego 1942The Gneisenau został zaatakowany w swoim doku suchego przez 178 bombowców RAF: AN wybuch wewnątrz statku zniszczył jego przednią wieżyczkę i spalił całą jego łuk. Dlatego planuje się zastąpić 3 potrójne wieże 280 mm 3 podwójnymi wieżami 380 mm .
Statek został przeniesiony do Gotenhafen , ale prace zostały przerwane wiosną 1943 r. Na rozkaz Hitlera, zirytowany niepowodzeniem jego floty nawodnej w bitwie na Morzu Barentsa . Gneisenau został następnie rozbrojony i wycofane z eksploatacji.
W miarę zbliżania się Armii Czerwonej do miasta zostaje zatopione jako statek blokowy w porcie Gotenhafen . Został wypłynięty przez Polskę do rozbiórki w 1951 roku.
Dowódcy
- KzS Erich Forste - 21 maja 1938 w 25 listopada 1939
- KzS Harald Netzbandt - 25 listopada 1939 w 20 sierpnia 1940
- KzS / KADM Otto Fein - 20 sierpnia 1940 w 11 kwietnia 1942
- KzS Rudolf Peters - 11 kwietnia 1942 w 1 st lipiec 1942
Muzeum
- Jedna z trzech bliźniaczych wież 380 mm, które mają zastąpić te 280 mm po generalnym remoncie, znajduje się dziś w muzeum Hanstholm w Danii .
- Głowica n o 1, Anton usunięto i wysyłane do Holandii do osłony wybrzeża najbliższej Hoek do silnego Stichting .
- Głowica n O 2, Bruno zastosowano następnie jako Cannon-Triple przybrzeżnych baterii Fjell w Norwegii chronić Bergen .
- Tylna wieżyczka n O 3, Cezar użyto przybrzeżnych akumulatora do silnego Austråt do Orland najbliższej Trondheim ( Norwegia ).
Uwagi i odniesienia
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Niemiecki pancernik Gneisenau ” ( zobacz listę autorów ) .
- Jean Moulin , Le "Gneisenau" , Marines & Naval Forces,Kwiecień-maj 2002, 84 str. , s. 40
- Główne wieżyczki artyleryjskie niemieckie wkłady są oznaczone literami , B , C , D . Oznaczają je odpowiednie słowa. Anton i Bruno za przednie wieże, Cezar i, jeśli to konieczne, Dora za tylne wieże. Głowica n O 1 jest ten, który był najbardziej z przodu.
Zobacz też
Bibliografia
- Naval War w Norwegii : 08 kwietnia -28 lipca 1940autor: Jean Lassaque - Kolekcja: Marins - ( ISBN 2914622295 )
- Blokada "Scharnhost" i "Gneisenau" : 1967 - Autor: Wiceadmirał eskadry Philippon - Wydane przez Cesarstwo Francji
Powiązane artykuły
- Lista bitew morskich
- Lista pancerników i krążowników bojowych zatopionych podczas II wojny światowej