GayLib

GayLib Logo stowarzyszenia Rama
Forma prawna Prawo stowarzyszeniowe z 1901 r.
Fundacja
Fundacja 2001
Tożsamość
Prezydent Katarzyna Michaud
Przynależność UMP (2003–2013)
UDI (2013–2018)
MR (od 2018)
Stronie internetowej gaylib.org

GayLib jest francuski stowarzyszenie , utworzone w 2001 roku, która walczy o prawa z lesbijek, gejów, osób biseksualnych, osób trans i interseksualnych i bardziej ogólnie omawia te zagadnienia w liberalnym podejściu . GayLib była związana w latach 2003-2013 z UMP , którą opuściła z powodu sprzeciwu partii wobec małżeństw osób tej samej płci , a następnie w latach 2013-2018 z UDI . GayLib jest teraz związany z Ruchem Radykalnym .

Początki

GayLib to dawna Narodowa Komisja ds. Liberalnej Demokracji, której celem jest omawianie kwestii związanych z homoseksualizmem, stworzona w 2001 roku przez Emmanuela Blanca, Stéphane'a Dassé, Sébastiena Chenu , Michela Bujardeta i Christophe'a Soulleza . Został on włączony do UMP w następnym roku, kiedy połączyły się RPR , DL i część UDF .

Wyświetlane wyniki

Za prezydentury Jacquesa Chiraca, a następnie Nicolasa Sarkozy'ego , GayLib twierdzi, że:

Propozycje

Stowarzyszenie aktywnie wspiera:

GayLib w UMP

GayLib broni otwarcia małżeństw dla par osób tej samej płci i uznania homorodzicielstwa . W 2006 roku zaproponował Nicolasowi Sarkozy'emu realizację kontraktu związkowego (takie same prawa i obowiązki jak w przypadku małżeństwa cywilnego, z wyjątkiem ojcostwa) oraz wprowadzenie w życie statusu ojczyma (określanego również jako „trzeci prawa stron”).

Te dwa ostatnie punkty zostały włączone do prezydenckiego projektu Nicolasa Sarkozy'ego w 2007 roku, ale na początku 2011 roku nie pojawiły się jeszcze w porządku obrad parlamentu. Podczas spotkania z Xavierem Bertrandem inczerwiec 2010, GayLib dowiedział się, że zaangażowanie w kampanię wymaga „zmiany” umysłów w większości. Następujące komentarze napisane wluty 2012Nicolasa Sarkozy'ego w magazynie Le Figaro , w którym potwierdza swój sprzeciw wobec otwarcia małżeństw dla par jednopłciowych, GayLib ogłasza, że ​​nie poprze go w wyborach prezydenckich 2012 roku .

W styczniu Christian Vanneste również publicznie zakwestionował realia deportacji homoseksualistów, UMP ogłosiła jego wykluczenie, co okazało się nieskuteczne. Koniecmarzec 2012, Christian Vanneste nadal jest oficjalnie członkiem partii.

GayLib zapowiedział na swojej stronie internetowej, że nie będzie prowadzić kampanii i nie będzie wydawać instrukcji do głosowania, ale nie wspomniał o chęci odejścia z UMP. .

Przy okazji wyborów na odnowienie kierownictwa partii na Kongresie Związku na rzecz Ruchu Ludowego w 2012 roku Emmanuel Blanc oświadcza, że ​​wybór François Fillona na prezydenta UMP „byłby katastrofą dla geje i lesbijki tej partii ”. Jean-François Copé zostaje wybrany na przewodniczącego partii z zaledwie 98 głosami wcześniej. Jednak stanowisko przyjęte przez radę dyrektorów i prezentowane przez jej przewodniczącą Catherine Michaud było zarekomendowanie pustego głosu przy okazji tych wewnętrznych wyborów i głosowania poparcia dla wniosku humanistycznego, niesionego m.in. przez otwarcie homoseksualnego posła Francka Riestera. .

Kontrowersje

GayLib bierze udział w paryskim marszu dumy od 2002 roku , ale jego udział jest regularnie kwestionowany, w różnym stopniu, przez stowarzyszenia takie jak Act Up-Paris czy Les Panthères . Tak więc w 2009 roku zbiornik GayLib został zablokowany w marcu, podczas gdy w 2010 roku swobodnie krążył. Kilka stowarzyszeń LGBTI rzeczywiście zastanawia się nad obecnością „think tank” członka UMP w Marszu Dumy, zwłaszcza gdy slogan to „równe prawa”.

GayLib jest w opozycji z dwoma wybranymi członkami UMP , którzy odeszli: Christian Vanneste i Christine Boutin . MP Christian Vanneste stwierdzono, że nie wymagane rozpuszczanie magazynu GayLib Minuta N O  238519 listopada 2008. GayLib i PCD, partia polityczna kierowana przez Christine Boutin, wielokrotnie sprzeciwiały się sobie.

Podczas wyborów regionalnych 2010 , członkowie z Christine Boutin w PCD próbował zablokować obecności członków GayLib na listach UMP .

W grudzień 2014, Sébastien Chenu , który już opuścił stowarzyszenie, którego był jednym z założycieli Dwa lata wcześniej dołączył Marine Le Pen jako doradca kulturowego, który GayLib zdecydowanie potępia.

Wyjazd z UMP i integracja z UDI

Pod koniec dorocznego walnego zgromadzenia, niemal jednomyślnym głosowaniem członków, GayLib opuścił UMP w styczniu 2013 r. , by zaprotestować przeciwko udziałowi tego ostatniego w demonstracji 13 stycznia przeciwko ustawie ustanawiającej małżeństwa homoseksualne .

We wrześniu tego samego roku Jean-Louis Borloo zaproponował GayLib wstąpienie do Partii Radykalnej . Stowarzyszenie zostało od tego czasu powiązane bezpośrednio z UDI jako ruch stowarzyszony.

Wyjazd z UDI i stowarzyszenie z MRSL

GayLib staje się partnerem w organizacji radykalnych ruchów18 czerwca 2018 r..

3 sie 2018, na marginesie Europride w Sztokholmie, GayLib był współzałożycielem z trzema innymi organizacjami LGBTI w Europie, liberalną siecią LGBTI Liberals of Europe .

Identyfikacja wizualna

Uwagi i referencje

  1. "  GayLib opuszcza UMP  " , na lefigaro.fr , Le Figaro ,12 stycznia 2013 r.(dostęp 13 lipca 2014 r . ) .
  2. „  UMP: sporna nominacja urzędnika walczącego z homofobią  ” , na stronie lefigaro.fr ,6 maja 2014.
  3. "  Założyciel GayLib dołącza do Frontu Narodowego  " , na lemonde.fr ,11 grudnia 2014(dostęp 14 grudnia 2014 r . ) .
  4. "  Pomiędzy GayLib a UMP relacje nie są już w dobrej kondycji  " , na yagg.com ,18 czerwca 2010.
  5. "  Sarkozy traci poparcie grupy GayLib  " , na lefigaro.fr ,luty 2012(dostęp 10 lutego 2012 r . ) .
  6. W przypadku przyjęcia ustawy o małżeństwach z parami osób tej samej płci, François Fillon zobowiązał się do zniesienia tego prawa, jeśli powróci do władzy w 2017 roku.
  7. "  Dla założyciela GayLib wybór Fillona byłby" katastrofą  " , na liberation.fr ,27 października 2012.
  8. http://www.tetu.com/actualites/france/gay-pride-entre-les-pantheres-roses-et-gaylib-la-guerre-continue-14996
  9. "  Dlaczego prawicowi geje zwolnili UMP z Marszu Równości  " , na yagg.com ,29 czerwca 2010.
  10. http://www.tetu.com/actualites/france/gaylib-et-le-parti-de-christine-boutin-a-couteaux-tires-apres-la-defaite-de-rambouillet--17543
  11. Julien Massillon, „Stowarzyszenie GayLib 'zbulwersowany' przez zmianę sytuacji Sébastien Chenu za , ” yagg.com 11 grudnia 2014 r.
  12. Abel Mestre, „  Sébastien Chenu, cenny punkt zborny Marine Le Pen  ” , na lemonde.fr ,13 grudnia 2014(dostęp 14 grudnia 2014 r . ) .
  13. DN, „GayLib opuszcza UMP z powodu braku »słyszalnej przestrzeni«” , w bfmtv.com , 13 stycznia 2013 r.
  14. Thibaut Pézerat, „ Sztuczka Jeana-Louisa Borloo, aby zintegrować GayLib z UDI i ominąć jego krnąbrnych wybieralnych urzędników” , w lelab.europe1.fr , 25 września 2013 r.
  15. "  Kim jesteśmy?" | GayLib  ” , na stronie gaylib.org (dostęp 23 maja 2016 r . ) .
  16. Czy sieci gejowskie mają wpływ? , Bertrand Fraysse, challenge.fr, 7 czerwca 2014 r.
  17. „  Mouvement Radical/Social-Libéral  ” , na www.facebook.com (dostęp 18 czerwca 2018 r . ) .
  18. „  Creation of the European liberal LGBTI network” LGBTI Liberals of Europe  ” , na stronie gaylib.org (dostęp 7 sierpnia 2018 r . ) .

Linki zewnętrzne