Gaspar Núñez de Arce

Gaspar Núñez de Arce Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Gaspar Núñez de Arce w Ateneum w Madrycie Kluczowe dane
Narodziny 4 sierpnia 1834
Valladolid , Hiszpania
Śmierć 9 czerwca 1903
Madryt , Hiszpania
Podstawowa działalność Poeta , dramaturg , pisarz , polityk
Autor
Język pisania Kastylijski
Ruch Romantyzm  ; realizm
Gatunki Poezja , powieść , zabawa

Gaspar Núñez de Arce , urodzony dnia4 sierpnia 1834w Valladolid i zmarł dalej9 czerwca 1903mieszka w Madrycie , jest poetą , dramaturgiem , pisarzem i politykiem hiszpańskim .

Biografia

Życie zawodowe i polityczne

Syn skromnego pracownika stacji , był skazany na karierę w kościele, kategorycznie odmówił. Wkrótce potem wstąpił do redakcji El Observador , liberalnej gazety w Madrycie, aby uciec przed losem narzuconym mu przez ojca, zanim założył własną gazetę El Bachiller Honduras , której nazwisko było również pseudonimem, którym podpisał jego artykuły. W tym czasopiśmie wybiera politykę, która pozwala na ujednolicenie różnych konsekwencji liberalizmu.

Jako kronikarz opisał wojnę afrykańską (1859-1860) i zaangażował się politycznie przeciwko generałowi Ramónowi María Narváez y Campos  ; doprowadziło to do uwięzienia go w Cáceres . Kiedy hiszpańska Izabela II została zdetronizowana, został wybrany na sekretarza Rady Rewolucyjnej Katalonii i napisał Manifiesto a la Nación opublikowany przez rząd tymczasowy na26 października 1868. Był także cywilnym gubernatorem Barcelony , zastępcą Valladolid w 1865 roku i ministrem spraw zagranicznych, spraw wewnętrznych i edukacji w postępowej partii Sagasta . Został senatorem dożywotnim w 1886 r., Ale cztery lata później musiał zrezygnować z mandatu z powodów zdrowotnych. Wstąpił do Royal Academy hiszpańskiego na8 stycznia 1874.

Życie literackie

Jego pierwszym dziełem była sztuka Amor y orgullo , której premiera odbyła się w Toledo w 1849 roku . Pisał głównie dramaty historyczne, jak w El haz de lela (1872), gdzie wystawia Felipe II i księcia Don Carlosa , ograniczając się do rzeczywistości historycznej i unikając czarnej legendy  ; dzieło jest jednak rozpoznawane raczej przez jego wartość poetycką niż teatralną. Napisał także głównie Deudas de la honra („długi honorowe”, 1863), Quien debe paga („Kto musi zapłacić”, 1867), Justicia provincial („ Sprawiedliwość Opatrzności ”, 1872).

Jednak jego twórczość poetycka była ważniejsza i bardziej rozpoznawalna niż jego twórczość teatralna. W 1875 r. Wydał „ Gritos del combate ” („Okrzyki walki”), na którym znalazły się jego najsłynniejsze sztuki: „Darwin”, „Wolter”, „La duda”, „Tristeza” i „El miserere”; a także Raimundo Lulio , napisane w tercecie . W 1870 roku opublikował La última lamentación de Lord Byron (ostatni żal Lorda Byrona ), La selva oscura (ciemny las), zainspirowany przez Dantego Alighieri i El Vértigo (zawrót głowy), La visión de fray Martín („wizja brata Martina ”, 1880), La pesca („ wędkarstwo ”, 1884), gdzie ogłosił się wielkim miłośnikiem i obserwatorem przyrody, Maruja (1886), inspirowany sentymentem, to trzy ważne kolekcje. Luzbel i Hernán el lobo pozostali niedokończeni.

Jego prace teoretyczne, w szczególności Discurso sobre la poesía (dyskurs o poezji), czytają3 grudnia 1887w Ateneum w Madrycie, a później odtworzone w drugim wydaniu Gritos del combate , uczynić go poetą świadomym misji pisarza w społeczeństwie jako poety obywatelskiej i wielkiej wiedzy, zarówno w poezji klasycznej Hiszpański jako obcokrajowiec, Sas. Definiuje poezję jako „  sztukę mistrzowską par excellence, ponieważ zawiera w sobie wszystkie inne; ma dla osiągnięcia swoich celów wyjątkowe środki: rzeźbi słowem jak rzeźba w kamieniu; ożywia swoje projekty kolorem, jak malarstwo; używa rytmu, jak muzyka  ” . Jego twórczość jest szeroka i różnorodna: może obejmować fraszki z Humorad po odważnie pacyfistyczne wiersze, w tym te, w których wyraża swój kryzys wiary religijnej lub takie, w których wyraża swój głęboki pesymizm co do przyszłości świata. Jego poezję charakteryzuje przewaga sentymentalności nad racjonalnością, wrażeń nad pojęciami.

Był prezesem Asociación de Escritores y Artistas Españoles  (es) od 1882 do 1903.

Grafika

Teatr

Powieść

Poezja narracyjna

Poezja liryczna

Uwagi i odniesienia

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne