Galeria Miethke

Galeria Miethke Gal Miethke Logo.jpg Obraz w Infobox. Logo Galerie Miethke z 1907 roku. Prezentacja
Rodzaj Galeria Sztuki
Budowa 1861
Inauguracja 1861
Zamknięcie 1940
Właściciel Hugo Othmar Miethke ( d )
Lokalizacja
Kraj  Austria
Gmina Wiedeń, Austria)

Miethke Gallery , znajduje się w Wiedniu , w Austrii , był ważnym galeria sztuki i centrum wczesnego wiedeńskiego modernizmu.

Historia galerii

Galeria wzięła swoją nazwę od jej założyciela, Hugo Othmara Miethke.

Ten ostatni, urodzony 29 lipca 1834 r. W Poczdamie , w królestwie Prus , Hugo Hermann Werner Ottomar Miethke , jest synem Friedricha Miethke i jego żony Emilie z domu Hammerl. Friedrich Miethke był radnym i mistrz szklarz do sądu, jak jego przodkowie, których rodowód sięga co najmniej do XVII -tego  wieku.

Hugo Miethke jest żonaty z Mary z domu Lanz. Ich syn Otto Maria Miethke (1881-1922) znany jest jako malarz , grafik i poeta liryczny .

Hugo Miethke połączył siły z firmą Carl Josef Wawra (1839-1905), aby otworzyć w Wiedniu w dniu 19 listopada 1861 roku , dom Miethke i Wawra, którego działalność rozpoczęła się od handlu starych książek i edycji sztuce i fotografii .

Jej szybki rozwój szybko uczynił z niej wiodącą agencję dla malarzy wiedeńskich należących do nurtu „historyzmu” ( po niemiecku Historismus , artystyczna tendencja do inspirowania się minionymi stuleciami), poczynając od Hansa Makarta  : to doprowadziło go do objęcia urzędu sala aukcyjna . Tobias G. Natter - który opublikował swoje badania dotyczące historii Galerii Miethke i zaprezentował je na wystawie w Muzeum Żydowskim w Wiedniu w latach 2003-2004 - podnosi Miethke i jego współpracownika Carla Josefa Wawrę do rangi „założycieli aukcji targ dzieł sztuki w Wiedniu ” .

Dwaj wspólnicy rozdzielili się w 1874 roku. Miethke, który stał się wyłączną odpowiedzialnością za galerię, specjalizuje się z jednej strony w aukcjach obrazów olejnych i grafik , z drugiej w organizowaniu wystaw, na których dzięki międzynarodowym kontaktom może prezentują, oprócz dzieł artystów austriackich, dzieła artystów francuskich, angielskich i niemieckich.

Pozostawiając swoją pierwszą lokalizację na 6 Plankengasse w 1882 roku , galeria pierwszy przeniósł się do 13 Neuer Markt (New Market), aż do roku 1895, kiedy Miethke nabył Palais Eskeles znajdujący się na 11 Dorotheergasse w Innere Stadt , zabytkowym centrum i 1 st dzielnicę Wiedeń. Następnie zlecił przekształcenia według własnych planów i pod nadzorem biura architektonicznego miasta Wiednia Kupka & Orgelmeister, z których większość można oglądać do dziś.

Otwarta 29 maja 1896 roku w tym nowym miejscu, gdzie zajmuje dwa piętra, galeria przechodzi nowy rozwój, aż do tego stopnia, że ​​stała się jednym z najważniejszych miejsc rynku sztuki w podwójnej monarchii austro-węgierskiej . Społecznie najbardziej znaczącym wydarzeniem podczas otwarcia galerii jest odwiedzana przez arcyksięcia Louis Victor Austrii, młodszego brata Franciszka Józefa I st - w kolejnych latach otrzyma jedną z samego cesarza.

W 1904 r. Przyjaciel Gustava Klimta , Paul Bacher (1867-1907), kupił galerię z zamiarem uczynienia z niej miejsca sprzedaży dzieł secesji wiedeńskiej . W 1905 roku zatrudnił krytyka sztuki Arthura Roesslera do reżyserii. Ale komercyjne projekty tego ostatniego wywołują nieporozumienia, które prowadzą grupę artystów wokół Gustava Klimta do odejścia od ruchu secesyjnego. W 1906 roku Roesslera zastąpił krytyk Emil Maria Steininger.

Od 1904 roku galeria Miethke utrzymuje również oddział stworzony przez architekta Josefa Hoffmanna i umieszczony pod artystycznym kierownictwem malarza Carla Molla . Znajduje się na 17 rue Graben w Innere Stadt.

Oprócz wystaw galeria nadal organizuje aukcje, w tym z majątków Hans Makart, Emil Jakob Schindler ,  Viktor Tilgner ,  August von Pettenkofen ,  Charlotte Wolter  i  Rudolf von Alt .

Po śmierci męża w 1907 roku Emma Bacher-Paulick przejęła galerię i powierzyła jej prowadzenie Carlowi Mollowi. Kontynuując swój rozwój, galeria staje się dla sztuki współczesnej centrum, które nabiera międzynarodowego wymiaru. Organizuje liczne wystawy, na których obok artystów Jugendstil i Wiener Werkstätte (Warsztaty Wiedeńskie) można znaleźć m.in.Honoré Daumier , Édouard Manet , Claude Monet , Paul Cézanne , Paul Gauguin , Vincent van Gogh , Henri de Toulouse -Lautrec , Aubrey Beardsley czy Pablo Picasso .

Hugo Miethke, nadal właściciel murów, nadal mieszka na ostatnim piętrze. Zmarł 11 stycznia 1918 r. W zamku Gutenegg, który nabył w pobliżu Celje na terenie dzisiejszej Słowenii (dawne Księstwo Styrii ).

Pod koniec I wojny światowej miłośnik sztuki Hugo Haberfeld (1875-1946), od 1907 r. Dyrektor artystyczny galerii, która musiała zamknąć swoje podwoje w 1915 r., Kupił ją i przeniósł pod inny adres, a Palais Eskeles stał się Domem młodych artystów, zanim Dorotheum go przejęło w 1936 r. Hugo Habefeld wyemigrował w 1938 r. do Paryża i po tej dacie nie ma po nim śladu. Galeria została wykreślona z rejestrów handlowych w 1940 r. Od 18 listopada 1993 r . W Pałacu Eskeles mieści się Muzeum Żydowskie w Wiedniu.

W 1961 roku Helga Mamberg (1888-1967), pochodząca z Hamburga i pracująca w Miethke około 1906-1907, opublikowała książkę, która żywo i precyzyjnie opisuje codzienne życie w galerii.

Wybór katalogów

W latach 1867–1912 galeria Miethke wydawała liczne katalogi wystaw i aukcji.

Katalogi sprzedażowe

1867: Kunst-Slg. aus d. Nachlasse Heinrich Stametz-Mayer ( Katalog niewielkiej, selektywnej kolekcji druków, rycin, drzeworytów, czarnych atramentów na papierze ).
1902: Catalogue einer kleinen ausgewählten Sammlung von älteren Kupferstichen, Radierungen, Holzschnitten und Schwarzkunstblättern ( Kolekcja dzieł sztuki posiadłości Heinricha Stametza-Mayera ).

Zdigitalizowane katalogi aukcyjne z Carl von Ossietzky Biblioteki na Uniwersytecie w Hamburgu

1879: Katalog des Nachlasses des Herrn Hermann Schwarz Gutsbesitzer auf Leopoldsdorf und der Sammlung des Herrn F. v. S. ( Katalog majątku pana Hermanna Schwarza, właściciela Leopoldsdorfu oraz zbiorów MF von S ) [1] .
1881 Catalog der Gemälde Alter Meister Collection Weiland Dr. Franz Sterne w Wiedniu ( Katalog obrazów dawnych mistrzów kolekcja D r Franza Sterne ) [2] .
1882: Verzeichnis der Gemälde und Antiquitäten aus dem Nachlasse von Emile Gérard Historienmaler ( Inwentarz obrazów i antyków z majątku Émile Gérarda, malarza historycznego ) [3] .
1886: Katalog der Sammlungen von Gemälden und Zeichnungen alter und moderner Meister aus dem Besitze der Herren: Artaria, Dr. F. Sterne (†) ua ( Katalog kolekcji obrazów i rysunków dawnych i współczesnych mistrzów M. D r F. Sterne i wsp. ) [4] .

1888: Katalog der Gemälde-Sammlung moderner Meister ersten Ranges des Herrn Theodor Eggers ( Katalog kolekcji obrazów wybitnych współczesnych mistrzów autorstwa Theodora Eggersa ) [5] .
1889 Katalog der bedeutenden sammlungen von Ölgemälden, Aquarellen, Zeichnungen, Antiquitäten und sonstigen Kunstobjecten: aus dem Nachlasse der Herren Henry Lustig, Alexander Freiherr von Warsberg, der Frau Elise Hertz und aus dem Besitze des Herrn Eduard Fost in Wien ( katalog ważnych kolekcjach obrazy olejne, akwarele, rysunki, antyki i rzadkie przedmioty artystyczne, pochodzące z dóbr Henry'ego Lustiga, Alexandra Freiherra von Warsberga, M me Elise Hertz oraz obecne posiadłości Eduarda Fösta w Wiedniu ) [6] .
1896: Katalog des Nachlasses Victora Tilgnera ( Katalog posiadłości Victora Tilgnera ) [7] .

Biblioteka Uniwersytetu w Heidelbergu zdigitalizowała katalogi sprzedaży

1905: Öffentliche Versteigerung des künstlerischen Nachlasses von Prof. Rud. Ribarz in der Galerie HO Miethke ( Publiczna aukcja dzieł sztuki z majątku profesora Rudolfa Ribarza (malarza) w Galerie Miethke ) [8] .
1906:

  • Öffentliche Versteigerung des künstlerischen Nachlasses von Rudolf von Alt in der Galerie HO Miethke ( Publiczna aukcja dzieł sztuki z majątku Rudolfa von Alt w Galerie Miethke ) [9] .
  • Öffentliche Versteigerung der Kollektion von und Aquarellen Handzeichnungen alter und moderner Meister aus der Sammlung des Herrn Doktor Max Strauss ( sprzedaż na aukcji publicznej zestawu akwareli i rysunków dawnych i współczesnych mistrzów z kolekcji D r Maxa Straussa ) [10] .

1907: Öffentliche Versteigerung der Sammlung Direktor Ferdinand Mayrhofer und anderen Wiener Privatbesitzes ( publiczna aukcja kolekcji dyrektora Ferdinanda Mayrhofera i innych wiedeńskich prywatnych kolekcjonerów ) [11] .
1908: Ölgemälde alter Meister aus den Sammlungen Karl Kohner, Budapest und Mauthner v. Markhof, Wien ( Obrazy starych mistrzów ze zbiorów Karla Kohnera (Budapeszt) i Mauthner von Markhof (Wiedeń) ) [12] .

Katalogi wystaw

1873: Katalog der Fürstlich Liechtensteinischen Bildergallerie im Gartenpalais der Rossau zu Wien ( Katalog galerii malarstwa Gartenpalais pod Wiedniem, własność Liechtensteinu ).
1886: Die Kaiserl. Königl. Gemälde-Galerie in Wien / Radierungen von William Unger, Text von Carl von Lützow ( Imperial and Royal Painting Gallery in Vienna, Prints by William Unger, text by Carl von Lütow ).
1887: Katalog der Kunstsammlung des verstorbenen Herrn Daniel Penther, Maler, Custos der Gemälde-Gallerie der KK Akademie der Bild. Künste ( pośmiertny katalog kolekcji dzieł Daniela Penthera, malarza i kuratora galerii malarstwa Cesarsko-Królewskiej Akademii Sztuk Plastycznych ).
1890: Hervorragende Gemälde niederländischer Meister der Galerie Weber, Hamburg, w Radierungen / von William Unger; Mit kunstgeschichtl. Erörterungen von Friedrich Schlie ( Ryciny Williama Ungera przedstawiające niezwykłe płótna holenderskich mistrzów z Galerii Weber w Hamburgu; komentarz historyka sztuki Friedricha Schlie ).
1902:

  • Ausstellung: Galerie Miethke, Wien; Nauczyciel. Nikolaus Gysis, prof. Fritz v. Uhde, prof. Hans Thoma, Ludwig Karl Strauch ( Wystawa malarzy Nikólaos Gýzis , Fritz von Uhde , Hans Thoma , Ludwig Karl Strauch ).
  • Katalog der Ausstellung des Vereines deutscher Bildender Künstler in Böhmen ( Katalog wystawy stowarzyszenia niemieckich artystów plastyków z Czech ).

1904:

  • Galerie Miethke: Ausstellung von Werken alter und moderner Kunst: Waldmüller, Ferdinand Georg ( Wystawa dawnych i współczesnych dzieł sztuki: Ferdinand Georg Waldmüller , Galerie Miethke ).
  • Raffaelli-Ausstellung: Gemälde in der Technik der trockenen Raffaelli Ölfarben; Elsa von Kalmár: Plastische Werke ( Wystawa Raffaëlli  : olejne pastelowe obrazy Raffaëlli; Elsa von Kalmár: prace plastyczne ).

1905: Edward Gordon Craig: Katalog über einige Entwürfe für Szenen, Kostüme, Theater-Dekorationen, einige Zeichnungen englischer Landschaften, Holzschnitte ( Edward Gordon Craig  : Katalog niektórych projektów inscenizacyjnych, kostiumów, scenografii teatralnej, niektórych rysunków angielskich krajobrazów, niektórych drzeworytów ) .
1907:

  • Das Wiener Portrait in der ersten Hälfte des XIX. Jahrhunderts ( portretów Wiedeń w pierwszej połowie XXI th  wieku ).
  • Wilhelm Bernatzik: Ausstellung der Hauptwerke und des künstlerischen Nachlasses in der Galerie Miethke ( Wilhelm Bernatzik: wystawa jego ważnych dzieł i sukcesja w Galerie Miethke ).
  • Paul Gauguin , 1848-1903 .

1908:

  • Honoré Daumier , 1808–1879 .
  • Francisco José de Goya y Lucientes , 1746–1828 .
  • Katalog der zehnten internen Jubiläums-Ausstellung in der Galerie Miethke, Wien: 1908 / Wiener Photo-Klub ( Katalog dziesiątej jubileuszowej wystawy, Galerie Miethke / foto-klub Wiedeń ).

1909: Amateur-Ausstellung ( Wystawa artystów amatorów ).

Bibliografia

  • Felix Czeike, Historisches Lexikon Wien (słownik historyczny Wiednia) , t.  2, Wiedeń, Kremayr i Scheriau,1993( ISBN  3-218-00544-2 ) , str.  451.
  • Werner J. Schweiger, Damit Wien einen ernsten Kunstsalon besitze. Die Galerie Miethke unter besonderer Berücksichtigung von Carl Moll als Organisator (Aby Wiedeń miał salon z obrazami zasługujący na tę nazwę. Galeria Miethke, obiekt szczególnej uwagi jej organizatora Carla Molla) , t.  4 th roku, 2 e notebook, Wiedeń, Belvedere,1998, s.  64–85.
  • Tobias G. Natter, Die Galerie Miethke  : Eine Kunsthandlung im Zentrum der Moderne (Handel sztuką w Centrum Nowoczesności) , Wiedeń, Muzeum Żydowskie w Wiedniu,2003, Katalog wystawy ( ISBN  3-901398-32-5 ).
  • Elisabeth Röhrlich i Agnes Meisinger, Migration und Innovation um 1900: Perspektiven auf das Wien der Jahrhundertwende (Migracja i innowacje około 1900: perspektywy Wiednia na przełomie wieków) , Wiedeń, Böhlau,2016, s.  421-448.

Bibliografia

Uwagi

  1. Muzykolog i historyk sztuki, specjalizujący się w szczególności w Gustavie Klimcie i Egonie Schiele , Tobias Günter Natter prowadzi Muzeum Leopolda w Wiedniu od 2009 roku . Uwaga BnF .

Bibliografia

  1. Zawiadomienie BnF o Hugo Miethke
  2. Katalog Niemieckiej Biblioteki Narodowej
  3. Władimir Aichelburg, archiwizuje Izby artystów w Wiedeń
  4. Dieter Krickeberg, Michael Mietke - ein Cembalobauer aus dem Umkreis von JS Bach ( Michael Mietke, twórca klawesynu z kręgu JS Bacha ), Cöthener Bach-Hefte 3/1985, s.  47–56 .
  5. R. Schmidt, Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 , t. 6, Wiedeń, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 1975 , ( ISBN  3-7001-0128-7 ) , s.  273 .
  6. Tobias G. Natter 2003 , s.  17.
  7. Tobias G. Natter 2003 , s.  16-35.
  8. HO Miethke Gallery na Austria-forum.org.
  9. Tobias G. Natter 2003 , s.  36.
  10. Ogłoszenie H. Haberfelda na stronie internetowej ośrodka badawczego MET .
  11. Uwaga BnF Galerii Miethke
  12. Helga Malmberg, Widerhall des Herzens - Ein Peter Altenberg-Buch ( Echoes from the heart - A book by Peter Altenberg ) , Monachium, Langen-Müller, 1961, s.  13-52 .

Linki zewnętrzne