Narodziny |
W kierunku 30 Galia Narbonne ( Cesarstwo Rzymskie ) |
---|---|
Śmierć | 103 |
Czas | Wysokie Cesarstwo Rzymskie |
Zajęcia | Polityk , urzędnik państwowy , pisarz , inżynier budownictwa lądowego , inżynier , architekt wojskowy |
Ludzie | Julii |
De aquæductibus urbis Romæ ( d ) , The Stratagems ( d ) |
Frontin w łacińskiej Sekstusa Juliusza Frontinus , urodzony około 35 / 40 i prawdopodobnie zmarł w 103 , jest potrójne konsula , suffect w 74 i 98 oraz imiennik w roku 100 pod Trajana , Generalnego Cesarstwa Rzymskiego i gubernatora z Wielkiej Brytanii w 74 do 77 lub 78 pod Wespazjana . On jest przede wszystkim znany jako pisarz wojskowy i główny administrator z wodami Rzymie pod Nerwy .
W przeciwieństwie do większości rzymskich geodetów biografia Frontina jest szeroko znana.
Prawdopodobnie pochodzi z Galii Narbonne . Przypuszczenie o jego pochodzeniu opiera się na onomastyce: tom XII CIL (łacińskie inskrypcje z Galii Narbonne ) zawiera trzydzieści Sexti Iulii i dziewięć Frontini ( Sexti Iulii jest rzadkością poza Galią). W szczególności zauważamy Quintus Valerius Lupercus Julius Frontinus z Wiednia . Nazwa Frontinus pochodzi od nazwy Frontignan in Hérault ( Frontinianum ).
Urodził się około 35 / 40 do rodziny patrycjuszy . Można tylko przypuszczać, jak wyglądał jego kariera przed 70 rokiem życia . A priori kontynuował karierę senatorską, ale możemy przypuszczać, że jest bardziej konnego pochodzenia i został włączony do klasy senatorskiej na krótko przed 1970 rokiem . Starożytne źródła podają jedynie sporadyczne i rozproszone informacje o jego trasie. Jako członek senatu klasy, pewnie rozpoczął swój program jako tribunus militum laticlavius (na trzy lata) do 55 / 60 .
W swoich Stratagems Frontin podaje szczegóły wojny przeciwko Partom z Cnaeus Domitius Corbulo , między 58 a 62 rokiem , które nie pojawiają się w pracy Tacyta , najbardziej szczegółowego rzymskiego historyka tego okresu Cesarstwa Rzymskiego. Jest więc możliwe, że Frontin brał udział w tych wojnach pod rozkazami Korbulona.
Możliwe, że podążał wówczas śladami trzech starożytnych legionów Korbulonu, którzy najpierw wzmocnili Wespazjana w jego wojnie z Żydami, a następnie wyjechali, by walczyć pod Rzymem pod wodzą Muciena i Antoniusza Primusa , zwolenników Wespazjana w wojnie domowej w 69 r. . Więc Frontin mógł walczyć w legionach Wespazjana, co wyjaśniałoby, dlaczego jest jednym z dwudziestu dwóch członków grupy „ Amici Principis ” nowego cesarza.
Po raz pierwszy pojawia się w źródłach literackich w roku 70 za Wespazjana i jest wówczas pretorem miejskim . W zasadzie do tego urzędu dociera się w wieku trzydziestu lat. Zrzeka się urzędu na rzecz Domicjana .
Był wtedy odpowiedzialny za misję w Galii i Germanii między 71 a 73 rokiem (podczas kłopotów Juliusa Civilisa i Juliusa Sabinusa ), aby przywrócić porządek wśród Lingonów , jak sam opisuje w swoich Stratagemach (jedyne wystąpienie pierwszej osoby) , mihi , w tej pracy). Napis świadczy o tym, że wyjechał do Germania, gdzie mógł mieć problemy zdrowotne. Być może jest pierwszym dowódcą legio VIII Augusta , dlatego jako legat legionu zdecydował o lokalizacji obozu Mirebeau.
Był wówczas konsul suffect w 74 , a następnie pełnił najpierw z wyróżnieniem w rzymskiej prowincji w Bretanii , potem udało Cerialis w rządzie tej prowincji, między 74 a 77 lub 78 . Tam podbił bronią Silurów , „po tym, jak oprócz wartości wrogów, zwyciężył nad trudnościami tego miejsca”.
Nie mamy prawie żadnych śladów Frontinusa za panowania Tytusa i Domicjana . Można to interpretować jako porzucenie życia publicznego lub hańbę. Jednak fragment ze Stratagemów sugeruje, że uczestniczyłby on w kampanii Domicjana przeciwko Kotom w 83 r. (Jako „doradca księcia”), a jego nazwisko pojawia się na „tak zwanej bramie Domicjana” w Hierapolis , co może ujawnić jego obecność w prokonsulem z Azji około 86 , tytuł co stanowi szczyt senatora karierze. Tymczasowa hańba byłaby nie do pogodzenia z takim stanowiskiem.
Wtedy, przez całą ostatnią część panowania Domicjana , zostań tyranem, mamy jeszcze mniej wskazówek dotyczących jego życia. Prawdopodobnie udał się na emeryturę do swoich willi na wybrzeżu Lacjum i poświęcił się twórczości literackiej, zwłaszcza pisaniu Stratagemów . Jednak nadal jest członkiem „ Amici Principis ” cesarza, co pozwala Pliniuszowi Młodszemu zabiegać o jego spadek (między 93 a 96 rokiem ).
Jego zięciem jest Quintus Sosius Senecio . Ślub między Iulią Frontiną a Sosiusem Senecio obchodzony jest pod rządami Domicjana . Z tego małżeństwa urodził Sosia Polla , który poślubia przyszłość konsularną Kwintus Pompejusz Falco , przyjaciel Pliniusza Młodszego , suffect konsul w 108 i kto będzie m.in. prokonsula w Azji pod Hadriana . Frontin jest pradziadkiem Kwintusa Pompejusza Sosiusa Priscusa , konsula w 149 .
Nerva przypomniał go w 97 roku i powierzył mu ważne funkcje inspektora wodnego ( kurator aquarum ). Napisał Des aqueducts de la ville de Rome , bardzo obszerną pracę dotyczącą historii akweduktów Rzymu , a także wielu szczegółów technicznych i obowiązujących przepisów. Według frontin, na koniec I st wieku , jest całkowity napływ 1,03 mln m 3 / dobę, ale tylko znaleźć przepływ, zgodnie z przepisami 500.000 m 3 / dobę z prawie 580.000 m³ / dzień faktycznie rozdzielone według obliczenia kuratora wodnego . Ten ostatni odnotowuje wiele oszukańczych przekierowań, prawie 450 000 m³ dziennie, czyli prawie połowę wody przywożonej do Rzymu.
Główny zarządca wody przywraca początkową dystrybucję akweduktów , po zakończeniu oszukańczych objazdów i strat spowodowanych zaniedbaniami, i budowane są nowe arkady. Ponadto, po jego raporcie, cesarz Nerva postanowił oddzielić wszystkie wody oddzielnymi kanałami, aby zapobiec zmianie jakości najlepszych wód, takich jak Marcia czy Claudia , w szczególności tych z Anio Novus . A każda woda, w zależności od jej jakości, jest używana do różnych celów, najlepsza do picia i bardziej mętna do ogrodów Rzymu. Po tych reformach znajdujemy prawie 1 030 000 metrów sześciennych dziennie dla miasta.
Jest jednym z zwolenników przyjęcia Trajana przez Nerwę , jak Lucjusz Iulius Ursus Servianus , Lucjusz Licyniusz Sura , Cnaeus Domitius Curvius Tullus i Titus Vestricius Spurinna .
Frontin został mianowany suffect konsula w AD 98 po raz drugi. Dwa lata później został uhonorowany zwyczajnym konsulatem , czyli tytułowym, obok Trajana , co świadczy o jego bliskości z cesarzem. Pliniusz Młodszy , inny przyjaciel Frontina, kilka razy nawiązuje do tego konsulatu. Przed śmiercią został mianowany augurem , urzędem zakonnym, na którym objął go Pliniusz Młodszy .
Potrójny konsulat zmarł około 103 roku . Pliniusz pisał o nim: „Frontin [...] zabronił mu wznoszenia jakiegokolwiek grobu. […] ale w jakich kategoriach uczynił tę obronę? Koszt grobu jest niepotrzebny; moje imię nie zginie, jeśli moje życie jest godne pamięci ”.
Frontin był przez całe życie szanowanego stratega i ogólnie, znakowanie koniec I st wieku . Jest także uznanym pisarzem dzięki dwóm pozostałym nam utworom, Stratagems i Aqueducts w Rzymie . Cieszył się szczególnym szacunkiem wśród współczesnych, a jego prace, bardzo dobrze udokumentowane, pisane są w sposób zdecydowany, prosty i zwięzły.
Martial , jego przyjaciel, pokazuje mu w wierszu, który kieruje do niej, przebywającej w jego willi w Anxur na wybrzeżu Lacjum ; Księga X epigramatów , w której pojawia się ten wiersz, została opublikowana w 95 roku . We wstępie do swojej Teorii taktyki , taktyk Elien donosi, że szkic tego traktatu wymyślił podczas rozmowy z Frontinem i Nervą , podczas pobytu w posiadłości Frontina w Formies .; wywiad ten musiał mieć miejsce w 1996 r. , zanim Frontin został powołany do pełnienia funkcji. Élien opisuje Frontina jako „człowieka o wielkiej reputacji dzięki doświadczeniom wojennym”. Tacyt powiedział o nim, że był „tak wielkim człowiekiem, jak tylko mógł być”.
Problem, który pojawia się w przypadku Frontin, polega na autorstwie prac. Kilku uczonych i wydawców wskazało, że jego program nauczania i zawód nie zgadzają się z trzema przypisanymi mu traktatami, niektóre traktaty są zatem uważane za apokryficzne .
Mamy dwie kompletne prace Frontina i fragmenty trzeciej. Pod tytułem Strategematon libri III Frontin gromadzi cały zbiór fortel , przywoływane przez niego przykłady są starannie dobrane i najczęściej zapożyczone z historii Rzymu. Strategemata są dziełem popularnego charakteru i przeznaczone do wykonania wielkie dzieło teoretyczne na temat sztuki wojskowej. Ten zaginiony utwór zostałby skomponowany za panowania Domicjana . W następstwie trzech książek Strategemata , rękopisy i wydania dać czwartą co nie jest frontin, ale który został wykonany w terminie wcześniejszym w V -tego wieku .
Praca zatytułowana De Aquis urbis Romœ jest interesującym traktatem o rzymskich akweduktach . Powstaje, gdy Frontin pełni funkcję kuratora wód , ale ukazuje się dopiero za panowania Trajana . Dzieli się na dwie księgi i zawiera historię oraz opis środków stosowanych do zaopatrzenia stolicy Cesarstwa Rzymskiego w wodę, a także prawa, które rządzą tą sprawą. Jego opis systemów i praktyk zaopatrzenia w wodę mówi nam również o quinerii lub module kwinarnym . Z korzyścią dla swoich następców opisuje akwedukty i ich historię, przepisy, których przestrzegali oraz szczegóły techniczne dotyczące jakości i dystrybucji dostaw. Pisma Frontina mają prosty styl, który pasuje do ich tematyki.
Jego traktat przeglądowy ( Liber gromaticus ) jest fragmentaryczny i podzielony pod względem autorstwa. Jeden z rękopisów Corpus Agrimensorum Romanorum wskazuje, że autorem traktatu o geodezji byłby Agennius Urbicus. W rzeczywistości Frontin jest częścią zestawu niekompletnych excerpta , co wyjaśnia prawdopodobny błąd kopisty. W obecnym stanie niepełnego zapisu odręcznego nie jest możliwe potwierdzenie lub zaprzeczenie pierwotnego statusu traktatu; redaktor bibliograficzny Karl Lachmann uważa, że pismo dzieli się na dwie książki (pierwsza poświęcona kategoriom ziemi i kontrowersji, druga granicom i przeglądom) bez liczenia fragmentów Agenniusa Urbicusa. Praca podzielona jest na cztery sekcje, okaleczone: jakość terenu ( De agrorum qualitate ), kontrowersje ( De controuersiis ), granice ( De limitibus ) oraz sztuka geodezji. Traktat wydaje się, że zostały napisane pod Domicjana (Lachmann określa zakres 78 - 82 dla potencjalnej pierwszej książki).
Frontinowi przypisuje się również traktat rolny, z którego nic nam nie zostało.
W 2008 r. Z inicjatywy Francuskiego Stowarzyszenia Inżynierów i Kierowników Utrzymania Ruchu (Afim) w Burgundii , przy wsparciu Akademii Dijon , utworzono konkurs , aby umożliwić młodym studentom w fazie orientacyjnej odkrycie zawodów związanych z konserwacją i związanych z nimi szkoleń przez otwieranie drzwi firm; nosi nazwę Frontinus Trophy , w hołdzie Frontinowi, który „jest niewątpliwie pierwszym inżynierem utrzymania ruchu, który zapisał swoje metody w Traktacie o akweduktach miasta Rzymu […]”.