Front południowo-zachodni | |
kreacja | 22 czerwca 1941 |
---|---|
Rozpuszczenie | 20 października 1943 |
Kraj | Związek Radziecki ( 1919 ) |
Wierność |
![]() |
Rodzaj | czoło |
Stary nominał | Specjalny Okręg Wojskowy Kijowa |
Wojny | Wielka wojna Patriotyczna |
Bitwy |
Bitwa o Kijów , 2 e Bitwa o Charków , Operacja Fall Blau , Stalingrad , Operacja Uran , Operacja Saturn , 3 e Bitwa o Charków i Ofensywa Donbas |
Dowódca historyczny |
Mikhaïl Kirponos , Nikolai Vatoutin |
Front Południowo-Zachodni (w języku rosyjskim : Юго-Западный фронт ) to jednostka wojskowa w rosyjskiej armii cesarskiej , a następnie z Armią Czerwoną , a „przed” odpowiadającej grupie wojskowej w innych siłach zbrojnych. Jej nazwa odpowiada obszarowi jego działania: Galicji , Wołyniu i północnemu krańcu Karpat , czyli północno-zachodniej Ukrainie , która z punktu widzenia Moskwy odpowiada jej południowo-zachodowi.
Były kolejno pięć Południowo fronty: pierwszy podczas I wojny światowej z19 lipca/1 st sierpień 1914do stycznia / lutego 1918; drugi podczas rosyjskiej wojny domowej w latach10 stycznia w 5 grudnia 1920 ; a ostatnie trzy podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej .
Odtworzono front południowo-zachodni 22 czerwca 1941z jednostek zależnych od specjalnego okręgu wojskowego Kijowa . Jego sąsiedzi są przede wszystkim na północy front zachodni w Białorusi , drugi Południowa 9 th armii w Mołdawii , która obejmuje okręg wojskowy Odessie (przyszły Południowa czoło ). Front Południowo-Zachodni został ostatecznie zniszczony przez Grupę Armii Południowych Niemiec podczas bitew o okrążenie w Uman i Kijowie , w ciągu kilku miesięcy.sierpień i Wrzesień 1941.
Front składa się z czterech armii ustawionych wzdłuż nowej granicy niemiecko-sowieckiej, między bagnami Prypeci a Karpatami , z północy na południe:
Przednia ma w rezerwie 31 e , 36 e , 49 e i 55 e ciało karabinu The 1 st parachutist ciała, oraz 19 e i 24 e ciało zmechanizowanych umieszczoną na głębokości i objętego reszty staline linię mniej więcej opuszczonym, 1 ul ( Kijów ), +3 e ( Letitchev ) 5 e ( Korosten ) 7 e ( Nowograd-Volynski ), 13 th ( Chepetovka ), 15 th ( Ostropola (w) ), i 17 e ( Iziaslav ) wzbogacone sektory .
Po zniszczeniu jest natychmiast odtwarzany z nowymi jednostkami. Jednak po niepowodzeniu drugiej bitwy pod Charkowem , poniósł cały ciężar niemieckiego ataku latem 1942 roku, który nie zdołał go zniszczyć. Ostatecznie się rozpuszcza12 lipca, a jego siły są przenoszone na front Stalingradu i południowy .
Został zreformowany 22 października 1942, z prawego skrzydła frontu stalingradzkiego wzmocniony armią czołgów wyciągniętą z rezerwy. Ta reformacja jest częścią przygotowań do kontrataku w rejonie Stalingradu , operacji Uran i Saturn .
Po Uranie w Listopad 1942Gdzie tworzy północną kleszczy ofensywa, która pozwala okrążenie z 6 th armii niemieckiej , przednia rozpoczęła serię kolejnych ofensyw, które doprowadziły go z Donem do Dniepru przed cierpienie poważną przeszkodą wMarzec 1943podczas trzeciej bitwy pod Charkowem .
W ten sposób uczestniczy w następujących operacjach:
Wróci tylko do ofensywy Sierpień 1943kiedy ofensywny Donbas (w) , który może trwale odzyskać obszar.
Plik 20 października 1943staje się trzecim frontem ukraińskim .
Początkowy skład z północy na południe (z 1 st listopad 1942):
Jest on wspierany przez 2 th Air Force (Smirnowa).
Czoło jest wzmocnione, tzw 19 grudnia 1942Przez 6 th armii , przeniesione z przodu Woroneżu .
Jean Lopez , Stalingrad: bitwa na krawędzi otchłani , edycje Economica, zb. "Kampanie i strategie",1 st październik 2008, 1 st ed. , 460 pkt. , miękka ( ISBN 978-2717856385 ).