Franz Altheim

Franz Altheim Biografia

Narodziny	6 października 1898 Frankfurt nad Menem
Śmierć	17 października 1976(w wieku 78) Münster
Narodowość	Niemiecki
Trening	Uniwersytet Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem
Zajęcia	Filolog klasyczny , historyk starożytności klasycznej, profesor uniwersytecki
Małżonka	Ruth Altheim-Stiehl ( d )

Inne informacje

Pracował dla	Wolny Uniwersytet w Berlinie , Uniwersytet Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem , Uniwersytet Martina-Lutra w Halle-Wittemberg
Pole	Historia starożytna ( d )
Członkiem	Sturmabteilung Niemiecki Instytut Archeologiczny Akademia Rumuńska

Franz Altheim , urodzony dnia6 października 1898we Frankfurcie nad Menem i zmarł dalej17 października 1976w Münster jest niemieckim historykiem starożytności. Był profesorem na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie .

Biografia

Dzieciństwo Franza Altheima było trudne: jego matka porzuciła rodzinne ognisko, a jego ojciec - rzeźbiarz o ekscentrycznym stylu życia - popełnił samobójstwo w 1914 roku w Boże Narodzenie. Wstąpił do wojska w 1917 roku i został wysłany do Imperium Osmańskiego jako tłumacz, pierwszy kontakt ze światem Bliskiego Wschodu, którym później bardzo się interesował.

Następnie zaczął studiować filologię klasyczną i archeologię, zarabiając na życie jako pracownik banku. W 1928 r. Został prywatnym docentem na Uniwersytecie we Frankfurcie ; we Frankfurcie pozostawał pod wpływem historyka religii Waltera F. Otto i etnologa Leo Frobeniusa . W 1938 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie w Halle , gdzie został założony w 1943 roku.

Należy do Ahnenerbe Forschungs und Lehrgemeinschaft , nazistowskiego instytutu badawczego , kontrolowanego przez Heinricha Himmlera i przyłączonego do SS , którego misją było wykazanie wyższości „ rasy aryjskiej ”. Dzięki temu może korzystać ze stypendiów na wyjazdy studyjne do Włoch i na Bliski Wschód.

W 1950 roku został profesorem na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie , gdzie pozostał aż do przejścia na emeryturę w 1964 roku.

Należał do komitetu patronackiego Nouvelle École .

Publikacje

Altheim pozostawił niezwykle bogatą produkcję, poruszającą wiele tematów: historię religii, historię polityczną, filologię i językoznawstwo. Niektóre prace zostały przetłumaczone na język francuski:

Attila et les Huns , ilustracje Erika Trautmann-Nehring, przekład Jacques Marty, Paryż, Payot, 1952, 230 s., Pl., Maps (przetłumaczone przez Attila und die Hunnen , Baden-Baden, Verlag für Kunst und Wissenschaft, 1951 ).
Schyłek świata antycznego: badanie przyczyn dekadencji (zbiór „Biblioteka historyczna”), przekład André Cœuroy , Paryż, Payot, 1953, 439 s. (przetłumaczone z Niedergang der alten Welt. Eine Untersuchung der Ursachen , Frankfurt, Klostermann, 1952).
Aleksander i Azja, historia spuścizny duchowej , przekład Henri E. del Medico, poprawiony przez autora, Paryż, Payot, 1954, 421 s., Maps (przetłumaczone przez Alexander und Asien. Geschichte eines geistigen Erbes , Tübingen, Niemeyer, 1953).
La Religion romaine antique („Bibliotheque historique” coll.), Przekład Henri E. del Medico, recenzja autora, Paryż, Payot, 1955, 335 s. (przetłumaczone przez Römische Religionsgeschichte , 3 Bände, Berlin, de Gruyter, 1931–1933).

Uwagi i odniesienia

Philippe Lamy (pod redakcją Claude Dargent), Le Club de l'horloge (1974-2002): ewolucja i mutacja laboratorium ideologicznego (praca doktorska z socjologii), Paryż, Uniwersytet Paris-VIII,2016, 701 str. ( SUDOC 197696295 , czytaj online ) , s. 184.

Zobacz też

Bibliografia