Frans de Costere

Francois De Costere

Ojciec François De Costere Biografia

Narodziny	15 czerwca 1532 Mechelen Belgium
Śmierć	9 grudnia 1619(pod adresem 87) Bruksela Belgia
Przezwisko	( Łac. ) Franciscus Costerus
Narodowość	belgijski
Trening	Listy, filozofia i teologia
Czynność	Pedagog , kaznodzieja , pisarz

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytety w Douai
Religia	katolicyzm
Zakon religijny	Towarzystwo Jezusa

François De Costere (łacińskie imię Franciscus Costerus ), urodzony dnia15 czerwca 1532w Mechelen ( panowanie Mechelen , Habsburg Holandia ) i zmarł dnia9 grudnia 1619w Brukseli jest jezuitą z Brabancji , duchowym pisarzem i kaznodzieją , zwanym Młotem Heretyków za sukcesy w sporach z protestantami . Umarł w zapachu świętości .

Biografia

François Coster (lub De Costere ) studiował filozofię w Louvain (1548-1551), zanim wstąpił do Towarzystwa Jezusowego (w 1552 ). Z Kolonii został wysłany do Rzymu w 1553 r., Aby kontynuować nowicjat u św. Andrzeja Kwirynala, a następnie studia teologiczne . Tam osobiście znał świętego Ignacego Loyolę .

Wyświęcony na kapłana w 1556 r. Wrócił do Kolonii, gdzie przez kilka lat nauczał (miał wśród uczniów Juste Lipse ) i był dyrektorem nowicjuszy (1557-1564). Od 1565 r. De Costere zajmował kolejno wiele stanowisk administracyjnych, gdzie celował w umacnianiu apostolatu jeszcze bardzo młodego Towarzystwa Jezusowego w południowych Niderlandach . Prowincjał Dolnej Germanii (obejmującej południowe Niderlandy ) od 1565 do 1571 roku . Jak prowincjonalny otrzymał od przełożonego generalnego , François Borgia , że młody i już genialny Robert Bellarmin być wysyłane do Louvain w 1569 roku jako pierwszy profesor teologii w niedawno założonej jezuickiego scholastykatu .

Rektor kolegiów w Douai (1572-1574) i Brugii (1575). Ponownie prowincjał Prowincji Renu, a następnie nowo powstałej „Prowincji Belgijskiej” ( 1585 - 1589 ). Wielokrotnie podróżował do Rzymu, zwoływany przez Przełożonego Generalnego lub wysyłany jako delegat do Kongregacji Generalnych w 1565 , 1581 i 1593 roku .

Pisarz

Te obciążenia administracyjne nie przeszkodziły mu w kontynuowaniu bezpośredniego apostolatu jako pisarza duchowego. Ojciec De Costere zostawił nam wiele pism:

Pisma formacji duchowej: Pierwsze Libellus Sodalitatis i księgi medytacji o Maryi Dziewicy , o Salve Regina i Męce Chrystusa , napisane dla członków Kongregacji Marianów , pobożnych stowarzyszeń świeckich, utworzonych wszędzie przez jezuitów na wzór tego założona w Rzymie w 1565 roku przez Jeana Leunisa , którego De Costere był wielkim promotorem w Holandii.
Seria Catholijcke Sermoonen : napisany w 1597 roku do 1616 roku na wniosek jego jawnych belgijskich kolegów miał wielki sukces w XVII -tego wieku . Aby lepiej dotrzeć do odbiorców, kazania były pisane bezpośrednio w języku holenderskim, co w tamtych czasach było faktem wciąż rzadkim. W 1610 r. Synod w Antwerpii nakazał, aby wszyscy proboszczowie diecezji mieli w swojej bibliotece ten zbiór kazań. W rzeczywistości, poza gatunkiem „pobożnym i podnoszącym na duchu” , te kazania tworzą małą encyklopedię komentarzy do Pisma Świętego i teologii . Dają również lekcje ascezy moralnej i religijnej, a także obejmują medytacje odpowiednie dla kapłanów i chrześcijan.

Pisma

Wśród najważniejszych pism:

Libellus Sodalitatis , Kolonia, 1586. (często przedruk, tłumaczenie i adaptacja).
Apologia , Kolonia, 1603.
Het cabinet der ghebeden , Antwerpia, 1604.
Catholijcke Sermoonen , Antwerpia, 1598-1618.

Bibliografia

R. Hardeman: Franciscus Costerus (1532-1619) , Alken, 1933.
Jean-François Gilmont: Pisma duchowe pierwszych jezuitów , Rzym, 1961.

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :