Francesco Bianchini (XVI wiek)
Francesco Bianchini
Francesco Bianchini [François Blanchin], pochodzący z Wenecji , kompozytor i lutnista działający w Lyonie ok. 1547-1548.
Biografia
Nic konkretnego nie wiadomo o jego życiu. Nazywa się Wenecjaninem i prawdopodobnie jest spokrewniony z rodziną weneckiego producenta instrumentów Tiziano Bianchiniego. Można przypuszczać, że przebywał w Lyonie około 1547 roku, jednak nie znaleziono jeszcze śladu jego obecności w tym mieście.
Pracuje
-
Tablica lutni w różnych formach fantazji, bassedances, pieśni, pavanes, psalmów, gaillardów; Skomponowany przez różnych muzyków i wykonany zgodnie z grą lutza przez pana Francescho Bianchini Venetiano. Nowo wydrukowany w Lyonie przez Jacques Moderne . RISM 1547 27 , Pogue 1969 nr 51, Brązowy 1965 nr 154? -1. München BSB: Mus. ks. 4 ° 158 / ja.
Ta tabulatura, w notacji włoskiej, jest pierwszą tabulaturą lutniową wydaną w Lyonie. Dedykacja „wybitnemu i wielebnemu panu
François Gouffier ,
biskupowi Béziers ” jest podpisana „François Blanchin”. Pozwala to datować edycję, ponieważ François Gouffier, rycerz
Zakonu Maltańskiego , był tylko biskupem Béziers zPaździernik 1546 w grudzień 1547. Powiązania między Bianchinim a Gouffierem również nie są znane.Tabulatura zawiera:
- fantazja Bianchiniego, w której ponownie wykorzystuje się wyciągi z ryżu Julio Segni;
- sześć pieśni w tabulacjach lutniowych Isaca Lhéritiera , G. Bicheneta, Entraygues, Jean Maillarda , Thomasa Créquillona i Guillaume de La Mœulle , z których żadna nie została wcześniej opublikowana w Lyonie przez Jacques Moderne ;
- trzy psalmy umieszczone w tabulaturze, autorstwa Antoine de Mornable (2) i Pierre'a Certona , które mimo łacińskiego tytułu noszą tabulatury z psalmów francuskich w tłumaczeniu Clémenta Marota ;
- sześć tańców: 2 tańce basowe (do piosenek Pierre'a Sandrina i Pierre'a Cléreau ), dwie pavany i dwie gaillardy , te cztery ostatnie utwory ozdobione włoskimi imionami.
Tabulatura ta może być uznana za dzieło kluczowe w tym sensie, że jest to pierwsze wydanie, w którym pojawia się termin „fantazja”, i ostatnie, w którym pojawia się „
taniec basowy ”. Jest to etap ewolucji tabulatur lutniowych skomponowanych we Francji, pomiędzy tymi, które
ukazały się u
Pierre'a Attaingnanta (1529), a tymi, które ukazały się następnie u
Adriana Le Roya i Roberta Ballarda w latach pięćdziesiątych XVI wieku.Wydanie współczesne: Dzieła Francesco Bianchiniego (François Blanchin): tabulatura lutniowa, Lyon, Jacques Moderne, 1547. Red. Christophe Dupraz. Paryż: CNRS Editions, 1996 ( Korpus francuskich lutników ).Faksymile: Wydanie drzewa, 2010.
Żadne inne jego dzieło nie jest znane.
Uwagi
-
Zobacz Pio 2012.
-
Został mianowany w październiku 1546 r., otrzymał biskupstwo przez pełnomocnika 12 lutego 1547 r., a zrezygnował w grudniu 1547 r., by sprawować poselstwo u króla Anglii i zmarł przypadkowo w 1548 r. Był także dedykantem Ody nadejścia Este od Pierre de Ronsard .
Bibliografia
- Howarda Mayera Browna. Muzyka instrumentalna wydana przed 1600 rokiem: bibliografia . Cambridge (msza): 1965.
- Ruggero Chiesa. "Storia della letteratura del liuto e della chitarra, LXI: il Cinquecento - Francesco Bianchini", Il Fronimo 15/61 (1987), s. 39-40.
- Cecile Désier. Wydania tabulatur lutniowych Jacques Moderne w Lyonie: Francesco Bianchini, Jean-Paul Paladin i Valentin Bakfark . Praca magisterska 2 Kultury pisania i obrazu pod kierunkiem Raphaële Mourena. Villeurbanne: ENSSIB, 2010.
- Daniela Heartza. "Taniec Basse: jego ewolucja około 1450 do 1550", Annales musicologiques , 6 (1958-1963), s. 287-340.
- Lawrence H. Moe. Muzyka taneczna w drukowanych tabulaturach na lutnię włoską od 1507 do 1611 roku . Praca dyplomowa, Uniwersytet Harvarda, 1956.
- Stefano Pio. Lutnicy i lutnicy z Wenecji 1490-1630 . Wenecja: Badania Wenecji, 2011.
- Samuel Franklin Pogue. Jacques Moderne: Lyons drukarz muzyczny z XVI wieku . Genewa: Droz, 1969.
- H. Colina Slima. Klawiatura Ricercar i fantazja we Włoszech, ca. 1500–1550, w odniesieniu do form równoległych w muzyce lutniowej tego samego okresu . Praca dyplomowa, Uniwersytet Harvarda, 1961.
Dyskografia
- La pavane La Milanese została nagrana na płycie CD Jacques Moderne: Fricassées lyonnaises przez Ensemble Doulce Mémoire (Astrée AUVIDIS E 8567), 1996.
Załączniki
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne