Pierre Attaingnant

Przykład partytury wydrukowanej według procesu Pierre'a Attaingnanta w 1544 roku.

Kluczowe dane

Narodziny	około 1494 Królestwo Francji
Śmierć	1551 lub 1552
Podstawowa działalność	drukarnia-księgarz

Pierre Attaingnant (lub Attaignant), urodzony około 1494 r. I zmarł w 1551 lub 1552 r. , Jest drukarzem i księgarzem francuskim z siedzibą przy Rue de la Harpe w Paryżu . W 1528 roku wynalazł proces drukowania muzyki ruchomymi postaciami i został pierwszym i głównym wydawcą muzyki we Francji.

Biografia

Przybył z Douai , Attaingnant odbył praktykę u drukarza i grawera drewna Philippe'a Pigoucheta (en) , jednej z dwóch głównych drukarzy w tym czasie na Place de Paris, wkrótce po wynalezieniu ruchomej czcionki przez Johannesa Gutenberga ( 1451 ). W 1514 r. Został opisany w akcie notarialnym jako „księgarz mieszkający w Paryżu” i poślubił córkę Pillippe Pigoucheta. Pierwsza znana publikacja Pierre'a Attaingnanta, około 1525 roku , to brewiarz przeznaczony na kapitułę w Noyon .

W tym czasie muzyka była w większości pisana ręcznie, a drukowanie muzyki dopiero zaczynało się materializować, zwłaszcza we Włoszech z Ottaviano Petrucci , ale przy użyciu złożonego i kosztownego procesu. Pierwsza operacja polegała na globalnym wydrukowaniu linii personelu muzycznego , następnie nadrukowano nuty, po czym nastąpiła trzecia operacja tekstów. We Francji nie było jeszcze wydawnictwa nutowego, choć repertuar pieśni kompozytorów francuskich był wówczas bardzo popularny, a nawet był jednym z głównych tematów wydawnictwa Petrucciego we Włoszech.

W 1528 roku opracował proces drukowania muzyki za pomocą ruchomych czcionek w jednej operacji. Pierwszy tom opublikowany w tym samym roku to zbiór piosenek Clémenta Jannequina . W 1538 r. Uzyskał u króla tytuł księgarza i drukarza .

Publikowane przez niego zbiory obejmują motety , msze , pieśni i tabulatury na lutnię , organy , manikordy i świerk .

Uwagi i odniesienia

Załączniki

Bibliografia

Daniel Heartz, Pierre Attaingnant, królewski drukarz muzyczny: studium historyczne i katalog bibliograficzny , Berkeley, University of California Press, 1969 ( ISBN 0-520-01563-0 )
Martin Ham, „Attaingnant and the O Antiphons of the Liber septimus ”, muzyka francuskiego renesansu i nie tylko: studia ku pamięci Franka Dobbinsa , wyd. Marie-Alexis Colin, Turnhout, Brepols, 2018, s. 387-404.
Henri Vanhulst i Alicia Scarcez, „Wielotonowe wydania muzyczne Pierre'a Attaingnanta znalezione od 1969 roku”, francuska muzyka renesansowa i nie tylko: studia ku pamięci Franka Dobbinsa , wyd. Marie-Alexis Colin, Turnhout, Brepols, 2018, s. 631-670.

Powiązane artykuły

Darmowe nuty

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :
Zasoby związane z muzyką :
- (en) Międzynarodowy projekt biblioteki partytur muzycznych
- (w) Carnegie Hall
- (en) MusicBrainz
- ( fr ) Muziekweb
Volume 20 of Corpus mensurabilis Musicae