Brewiarz jest księga liturgiczna zawierająca wszystkie teksty niezbędne do odmawiania Liturgii Godzin , zwany również boski urząd.
Z Breviarium (z łac. brevis , skrót) ta księga, na użytek duchownych katolickich i zakonnic, jest odmawiana w cyklu 4 tygodni, odpowiadających liturgicznym tygodniom w roku. Jej nazwa wzięła się stąd, że jest syntezą ksiąg, które chór służy do oficjum. Składa się on z psalmów, antyfon, odpowiedzi, hymnów, wersetów, modlitw, czytań itp., jak również z części regulujących obrzędy, które należy odprawiać i zaznaczających różnicę między świętami.
Słowo brewiarz ma dwie uzupełniające się etymologie:
Korzystanie z brewiarza w plecy Wschodniej, mówią, czas świętego Jana Chryzostoma w połowie IV XX wieku ; na Zachodzie, że będzie data Papież Gelasius I st do końca V -tego wieku . W rzeczywistości modlitwa Godzin została wykonana najpierw, jeśli nie tylko, z psałterza . Reguła św Benedykta dzieli psalmy w ciągu tygodnia, ale jest to nie konkretną książkę. Brewiarz jest właściwie formowany stopniowo od połowy średniowiecza.
Pierwsze Breviaries pojawiają się we wspólnotach zakonnych na koniec XI -tego wieku, aby umożliwić podróż religijną lub którzy nie mogli uczestniczyć wspólną modlitwę liturgiczną, aby się modlić, nawet jeśli godziny liturgii. W Carthusians były jednymi z pierwszych komponować brewiarze świętować Liturgii Godzin w samotności swoich komórek. Rozpowszechnienie brewiarza na szeroką skalę, a następnie jego przyjęcie przez duchowieństwo jest wynikiem splotu dwóch czynników. Po pierwsze, stworzenie zakonów żebraczych, których zakonnicy byli skazani na wędrówkę w celu głoszenia kazań. Dlatego szybko potrzebowali jednej, podręcznej księgi, o którą mogli się modlić podczas częstych podróży i w tym celu przyjęli skróconą liturgię duchownych kurii rzymskiej. Po drugie, obowiązek odmawiania brewiarza w każdych okolicznościach, nawet jeśli nie można było uczestniczyć we wspólnej celebracji w kościele. Niezbędne było zatem również dostarczenie świeckiemu duchowieństwu prostej, kompletnej, podręcznej księgi.
Brewiarz Rzymski, do powszechnego użytku przez Kościół, został opublikowany przez Piusa V w 1568 r. wraz z ogłoszeniem bulli Quod a nobis du7 lipca 1568 r. Posiada osiem usługi rozłożona na noc i dzień: Jutrznia w nocy, Jutrznia o świcie, prime w pierwszej godzinie dnia, trzeci na trzecią godzinę, Sext w południe, nikt . W środku dnia w południe, nieszpory w późnych godzinach popołudniowych (od łacińskiego Vesper : wieczorem), komplety przed snem. Prime, tierce, sext, żaden nie są nazywane małymi godzinami.
Po Sobór Trydencki , romanum Breviarium został nieco zmodyfikowany przez papieża Klemensa VIII z byka cum Ecclesia , z10 maja 1602 r. Jednak w przeciwieństwie do swoich poprzedników, papież Urban VIII postanawia całkowicie przepisać brewiarz z bullą Divinam psalmodiam du25 stycznia 1631 r, w celu dostosowania znajomości łaciny do epoki. Jego modyfikacje były znaczne, zanim nowy brewiarz został opublikowany w 1632 roku.
1 st listopad 1911Papież św. Pius X promulguje ważniejszą reformę centralnego elementu brewiarza, psalmodii, w konstytucji apostolskiej Divino Afflatu .
Inne drobne reformy mają miejsce za Piusa XII i św. Jana XXIII . Sobór Watykański II chciał się gruntownej reformy, które miało na celu poszerzenie zakresu wskazań, biblijnych i patrystycznych ; i jaśniej ukazać funkcję wstawiennictwa przez modlitwę w intencji podczas Jutrzni i Nieszporów . Najważniejszym punktem jest poszanowanie Prawdy Godzin, aby celebrować każde biuro jak najbliżej godziny, na którą zostało zaprojektowane. Na przykład nieszpory odmawiane rano nie miałyby sensu, ale należy odmawiać jutrznię.
Określenie brewiarz stało się niewłaściwe, gdyż Księga Liturgii Godzin nie jest już skrótem innej formy. Sobór Watykański II nie używać tego słowa, jednak, co pozostaje w powszechnym użyciu. Papież Święty Paweł VI ogłasza1 st listopad 1970, " Liturgia Horarum " , nowy Boski Oficjum sprawowany w wykonaniu postanowień Soboru Watykańskiego II . Czyni to poprzez Konstytucję Apostolską Laudis canticum . Obecny brewiarz składa się z czterech tomów. Istnieje wersja bez czytań z czytelni (lub wigilii) w jednym tomie (którego tytułem jest Modlitwa Współczesności ).
Liturgia Godzin jest wyrażona jak Mszał Rzymski . Tak więc w brewiarzu znajdujemy:
Brewiarz zawiera wszystkie godziny, które duchowny lub zakonnik, który podjął się odmawiania brewiarza, musi śpiewać lub odmawiać. Każda godzina zawiera jeden lub więcej psalmów do recytacji, a także hymn i modlitwę dnia, która zazwyczaj jest modlitwą rozpoczynającą mszę dnia.
Konstytucja Sacrosanctum Concilium Soboru Watykańskiego II wzywała do przyznania pierwszeństwa celebracji wspólnotowej, gdy tylko jest to możliwe.