| Narodziny |
3 kwietnia 1939 Neuilly-sur-Seine |
|---|---|
| Śmierć |
21 listopada 1975 r.(w wieku 36 lat) Teneryfa |
| Pogrzeb | Los Cristianos |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Kompozytor , filmowiec , kompozytor muzyki filmowej , multiinstrumentalista , nurek , pianista , reżyser |
| Tata | Paul de Roubaix |
| Matka | Mimma Indelli ( d ) |
| Skaleczenie | 1,88 m² |
|---|---|
| Instrumenty | Fortepian , gitara , puzon , perkusja , syntezator |
| Gatunek artystyczny | Ścieżka dźwiękowa filmu Movie |
| Stronie internetowej | www.francoisderoubaix.com |
| Nagrody |
César Award za najlepszą oryginalną muzykę César Award dla najlepszego filmu krótkometrażowego |
François de Roubaix urodził się w dniu3 kwietnia 1939w Neuilly-sur-Seine i zmarł dnia21 listopada 1975 r.na Teneryfie jest kompozytorem i reżyserem francuskim .
W ciągu dziesięciu lat kariery wykreował styl muzyczny z nowymi brzmieniami. Dziś wielu kompozytorów korzysta z sampli jego muzyki, zwłaszcza z Last Known Home .
Syn instytucjonalnego reżysera filmowego Paula de Roubaix i twórcy filmów animowanych Mimma Indelli , François de Roubaix szybko rozwinął pasję do siódmej sztuki i nurkowania , które również praktykowali jego rodzice.
François de Roubaix odkrył jazz w 1954 roku, podczas gdy jego ojciec Paul de Roubaix produkował i reżyserował filmy instytucjonalne; mieszanka muzyki i kina nigdy go nie opuści. Kupuje używany puzon i występuje z przyjaciółmi, m.in. z Pierre'em Richardem , w paryskich barach. Obdarzony niezwykłym wyczuciem melodii, dużo pracuje nad brzmieniami, zróżnicowaniem instrumentalnym i małżeństwami między instrumentami.
De Roubaix początkowo planuje zostać reżyserem, zanim pozna Roberta Enrico , wówczas ucznia jego ojca. Skomponował dla niego muzykę do swojego pierwszego filmu fabularnego Les Grandes Gueules w 1965 roku . Nadal zachowa to pragnienie robienia własnych filmów, a także pośmiertnie otrzyma Cezara za najlepszy film krótkometrażowy za Comment ça va je rire w 1977 roku.
Wejście do kinaJako pionier założył w swoim paryskim mieszkaniu przy rue de Courcelles jedno z pierwszych ośmiościeżkowych studiów domowych w 1972 roku, gdzie pracował, sfinalizował lub położył podwaliny pod muzykę, którą ukończył gdzie indziej, zwykle ze swoim inżynierem dźwięku Jeanem. - Pierre Pellissier (smyczki, bębny).
Pracuje z całym pokoleniem reżyserów dla kina ( Robert Enrico , José Giovanni , Jean-Pierre Melville , Yves Boisset , Jean-Pierre Mocky , Serge Korber ...), dla telewizji ( Chapi Chapo , Les Chevaliers du ciel , komisarz Moulin , Pépin la boule ...), ale także dla wielu reklamy lub znaki wywoławcze ( Gaumont kredyty , SNCF , lub Zairian połączeń telewizji znaki ). Do jego najbardziej znanych kompozycji należą La Scoumoune i Les Aventuriers . Stworzył swoją ostatnią muzykę do filmu Le Vieux Fusil ( 1975 ).
W chwili jego śmierci, François de Roubaix miał projekt, aby odpowiednio skomponować ścieżkę dźwiękową filmu Le gitan przez Jose Giovanni , ścieżkę dźwiękową , która zostanie ostatecznie napisane przez Claude Bolling .
François de Roubaix ginie w wypadku podczas nurkowania . Akcja dramatu rozgrywa się u Wysp Kanaryjskich, gdzie kompozytor przybył pięć dni wcześniej wraz ze swoją partnerką Rosario i synem Benjaminem. Tego dnia, w towarzystwie swojego przyjaciela muzyka i instruktora nurkowania Juana Beniteza, udał się do labiryntu i podobno niebezpiecznej podwodnej jaskini na głębokości dwudziestu pięciu metrów, aby zrobić zdjęcia do przygotowywanej przez siebie książki. W drodze powrotnej, po zrobieniu kilku zdjęć, obaj mężczyźni gubią się z powodu silnego zmętnienia wody spowodowanego podnoszeniem się piasku. Ich butle z powietrzem opróżniają się, zanim znajdą świeże powietrze. Tego dnia popełnili lekkomyślność bezprzewodowo nurkowali na Ariadnie . Jego grób znajduje się na cmentarzu Los Cristianos w gminie Arona. Pozostawił dziesięcioletnią córkę Patricię i sześciomiesięcznego chłopca Benjamina, urodzonego przez Rosario, jego ostatnią towarzyszkę. Z kolei został puzonistą i kompozytorem.
3 kwietnia 1976w dniu, w którym powinien świętować swoje 37. urodziny, został pośmiertnie odznaczony Cezarem za najlepszą muzykę do filmu Le Vieux Fusil . To jego ojciec Paul przyjeżdża po trofeum.