Francois Weyergans

Francois Weyergans Funkcjonować
Fotel 32 Akademii Francuskiej
Biografia
Narodziny 2 sierpnia 1941
Etterbeek
Śmierć 27 maja 2019 r.(w wieku 77 lat)
Paryż
Pogrzeb Cmentarz Montparnasse
Narodowość belgijski
Szkolenie Instytut Zaawansowanych Studiów Filmowych
Działalność pisarz i reżyser and
Okres działalności Od 1961
Ojciec Franz Weyergans
Inne informacje
Członkiem Akademia Francuska (2009-2019)
Nagrody Nagroda Goncourta (2005)
Podstawowe prace
Macaire Kopt
Franz i François

François Weyergans , urodzony dnia2 sierpnia 1941w Etterbeek ( Bruksela ) w Belgii i zmarł dnia27 maja 2019 r., Jest francuski - mówi belgijski pisarz i reżyser .

Jest drugim po Philippe Hériacie autorem, który otrzymał zarówno nagrodę Renaudot (za La Démence du boxeur w 1992 ), jak i nagrodę Goncourt (w 2005 za Trois jours chez ma mère ); jest członkiem Académie française .

Biografia

Młodzież

Jego nazwisko pochodzi od niemieckiego dziadka kowala ze strony ojca, który mieszkał w Kolonii i który pracował w Liège w 1914 roku przy budowie kolei , przyjął obywatelstwo belgijskie „w 24 godziny”, unikając w ten sposób internowania . Syn Franza Weyergansa , także pisarza, i matki z Awinionu (która przez kilka lat mieszkała w Forcalquier ), kształcił się w Brukseli, w Collège Saint-Michel, a następnie w Instytucie Saint-Boniface-Parnasse . Następnie uczęszczał do Paryża na kursy Instytutu Wyższych Studiów Operatorskich (IDHEC) i pasjonuje się Bressonem i Godardem .

W wieku 20 lat przestał uczęszczać na mszę.

Kariera zawodowa

François Weyergans pisał recenzje w Les Cahiers du cinéma od grudnia 1960 do lipca 1966.

W 1961 nakręcił pierwszy film o Maurice Béjart .

Po analizie , w 1973 opublikował sarkastyczną relację o swoim leczeniu. Jest to istota jego powieści Le Pitre , dostrzeżona przez krytyków, która otrzymuje nagrodę Rogera-Nimiera .

Następnie, w 1981 roku, Macaire le Copte ( Gallimard ) został nagrodzony nagrodą Victora-Rossela w Belgii, a także zdobył nagrodę Deux Magots we Francji. Odtąd Weyergans poświęcił się całkowicie literaturze, pracując w nocy, od jedenastej w nocy do południa następnego dnia.

Tratwa Meduzy (Gallimard, Paryż, 1983) otrzymała od czterech jurorów nagrodę Meridian, a La Démence du boxeur otrzymała nagrodę Renaudot w 1992 roku . Napisał też „Życie dziecka” oraz „ Franza i François” , aluzje do ojca i do siebie samego. Jej powieść trois jours chez ma mère zdobył Nagrodę Goncourtów na 3 listopada 2005 roku , po intensywnej konkurencji z nowymi La Możliwość d'une île przez Michel Houellebecq .

Został wybrany dnia 26 marca 2009w Académie française w fotelu Maurice'a Rheimsa , zwolnionego po śmierci Alaina Robbe-Grilleta . Jego przyjęcie pod kopułą zostało uczczone 16 czerwca 2011 r. przemówieniem powitalnym wygłoszonym przez Erika Orsennę i jego podwójną pochwałą dla jego dwóch poprzedników na krześle 32 .

Życie prywatne

François Weyergans jest ojcem aktorki Métilde Weyergans.

Nie żyje

On umarł na 27 maja 2019 r.przyczyny, które pozostają nieznane. Został pochowany na cmentarzu Montparnasse (oddział 14) w Paryżu .

Praca literacka

Filmografia

Krótkie filmy Filmy fabularne

Różnica

Nagrody

Nagrody literackie

Dekoracje

Uwagi i referencje

  1. 2 sierpnia 1941 według strony internetowej Akademii Francuskiej, ale 9 grudnia 1941 według strony Internet Movie Database i zmarł27 maja 2019 r..
  2. "  François Weyergans est mort  " , na Livres Hebdo ( dostęp 27 maja 2019 ) .
  3. „  Blog francuskojęzycznych listów belgijskich  ” ,8 czerwca 2019 r.(dostęp 22 lipca 2021 )
  4. François WEYERGANS w zielonym płaszczu w Le Monde z dnia 16 czerwca 2011 r.
  5. Anne Diatkine, „  François Weyergans Point de final  ” , na stronie Liberation.fr ,2 stycznia 2004(dostęp 29 maja 2019 r . ) .
  6. „  Prix ​​Goncourt  ” , na stronie www.prix-litteraires.net (dostęp 29 maja 2019 r . ) .
  7. Alain Robbe-Grillet de facto odmówił przyjęcia w Akademii przez „kostumofobię” i nigdy nie pochwalił swojego poprzednika.
  8. Alexandre Demidoff , „  Profession: enchanteur  ”, Le Temps ,10 lutego 2017 r.( ISSN  1423-3967 , przeczytany online , dostęp 29 maja 2019 ).
  9. „  Otwarcie Festiwalu w Wenecji  ”, Le Monde ,22 sierpnia 1972( przeczytaj online , konsultacja 21 czerwca 2015 r. ).
  10. Dekret z dnia 13 września 2016 r. powołujący do Zakonu Sztuki i Literatury .
  11. Dekret z 13 lipca 1998 r. o awansie i nominacji .

Zobacz również

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne