François-Antoine de Boissy d'Anglas

François-Antoine de Boissy d'Anglas
Rysunek.
François-Antoine de Boissy d'Anglas
(obraz na kości słoniowej autorstwa François Dumont l'Aîné).
Funkcje
Członek Bailiwick of Annonay
25 marca 1789 - 30 września 1791
( 2 lata, 6 miesięcy i 5 dni )
Rząd Skład założycielski
Członek Ardèche
21 września 1792 r - 26 października 1795
( 3 lata, 1 miesiąc i 5 dni )
Rząd Konwencja krajowa
Przewodniczący Krajowego Zjazdu
5 kwietnia - 20 kwietnia 1795
Rząd Konwencja krajowa
Członek Rady Pięciuset
27 października 1795 - 4 września 1797
( 1 rok, 10 miesięcy i 8 dni )
Rząd Informator
Przewodniczący Rady Pięciuset
19 lipca - 17 sierpnia 1796
Rząd Informator
Członek Trybunatu
25 marca 1801 r - 18 lutego 1804
( 2 lata, 10 miesięcy i 24 dni )
Rząd Konsulat
Członek Senatu Konserwatywnego
18 lutego 1804 - 14 kwietnia 1814 r.
( 10 lat, 1 miesiąc i 27 dni )
Rząd Konsulat
Pierwszego Cesarstwa
Biografia
Data urodzenia 8 grudnia 1756
Miejsce urodzenia Saint-Jean-Chambre ( Francja )
Data zgonu 20 października 1826 r. (w wieku 69 lat)
Miejsce śmierci Paryż ( Francja )
Narodowość Francuski
Partia polityczna Umiarkowane Żyrondyny
Zawód Pisarz
Nagrody Peer Francji
Hrabia Cesarstwa
Wielki Oficer Legii Honorowej

François-Antoine, hrabia Boissy d'Anglas , ur8 grudnia 1756w Saint-Jean-Chambre ( Vivarais ) i zmarł dnia20 października 1826 r.w Paryżu , jest literatem i politykiem francuskim .

Biografia

Syn protestanckiego lekarza z Ardèche , Boissy d'Anglas studiował prawo i osiadł w Paryżu, gdzie był prawnikiem w parlamencie . Kupił biuro maitre d'hotel od Monsieur, hrabiego Prowansji, przyszłego Ludwika XVIII . Zasłynął z krytyki absolutyzmu i walki o protestantów we Francji .

Podczas rewolucji

Wybrany w 1789 r. na zastępcę trzeciego stanu senechusa z Annonay w stanach generalnych , był zwolennikiem głównych reform na rzecz wolności, w tym wolności wyznania dla protestantów i obrony wolnych ludzi kolorowych. Tuż po zamknięciu Zgromadzenia Ustawodawczego wwrzesień 1791, został wybrany Prokuratorem Generalnym Ardèche.

Ponownie wybrany do Konwencji przez departament Ardèche inwrzesień 1792wyróżniał się umiarkowaniem swoich poglądów i mnogością swoich dzieł. Z częścią żyrondynów głosował za apelem do ludu, wygnaniem Ludwika XVI i ułaskawieniem (20 stycznia 1793) następnie w kwietniu za akt oskarżenia Marata .

Jego przemówienie do Zgromadzenia, aby wyjaśnić swój głos w czasie wyroku króla, było następujące: „Żałuję opinii tych, którzy chcą skazać Ludwika na śmierć, głosuję za tym, aby Ludwik był przetrzymywany w bezpiecznym miejscu do czasu pokoju i uznanie Republiki Francuskiej przez wszystkie mocarstwa europejskie pozwala przedstawicielstwu narodowemu na nakazanie jej wygnania z terytorium francuskiego ”. Należy zauważyć, że większość deputowanych Ardèche głosowała przeciwko śmierci (czterech deputowanych z siedmiu), pozostali trzej prosili o zawieszenie śmierci. Ardèche i Basses-Pyrénées to jedyne dwa departamenty, dla których żaden deputowany nie głosował za śmiercią bez kary.

Trzymając się z dala od debat między Montagnardami i Girondinami , ale blisko dużej liczby Girondins, uniknął aresztowania tego ostatniego (2 czerwca 1793) i był częścią grupy Plain . Po 9 roku termidorskiego II został przywódcą umiarkowanych. Wybrany członkiem Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego na 25 frimaire rok III , był odpowiedzialny za dostarczanie Paryż. Jego nieustępliwość przyniosła mu przydomek „Boissy-Famine”. Promotor dekretu z dnia 3 ventôse, wszczynający oddzielenia Kościołów od państwa i wolność wyznania, był obecny na konwencji w okresie powstań ludowych z 12 Germinal i 1 st  Prairial, rok III . Ludność powstańczych przedmieść, wtargnąwszy do sali obrad, chciała zmusić Konwencję do ustanowienia Konstytucji z 1793 r.; Grożono prezydentowi Theodore Vernier i Boissy d'Anglas, a żeby ich przestraszyć, postawiono przed nimi szefa przedstawiciela Jeana Bertranda Férauda , który właśnie został zamordowany na ich oczach. Wydarzenie to relacjonuje Louvet w korespondencji skierowanej do Mathieu-Guillaume-Thérèse Villenave z V III roku prerii (24 maja 1795 r), cztery dni po wydarzeniach ( List do Mathieu-Guillaume-Thérèse Villenave ). Boissy d'Anglas następnie pozdrowił głowę kolegi; Potem usiadł znowu, niewzruszony aż interwencji rojalistów sekcjach w Gwardii Narodowej . Przyczynił się także do opracowania Konstytucji III roku . Stał się wówczas żywym symbolem „ziemi rządzonej przez właścicieli” .

Pod katalogiem

Wybrany w wrzesień 1795w Radzie Pięciuset zbliżył się do klubu rojalistów przy rue de Clichy i został przywódcą prawicy. Podczas zamachu stanu 18 Fructidor Rok V (4 września 1797) został uznany za wyjętego spod prawa i zesłany na wyspę Oléron . Mimo to udało mu się uniknąć aresztowania i dotrzeć do Anglii .

Wrócił do Francji po zamachu stanu 18 Brumaire Rok VIII (9 listopada 1799) i korzystając z amnestii, zebrał się pod Bonapartem . ten25 marca 1801 r(IV rok germinalny IX), został powołany do trybunatu , któremu przewodniczył, a następnie do Senatu Konserwatywnego na18 lutego 1804(28 pluviôse XII rok) i odzyskał siedzibę w Instytucie . Napoleon kazał mu liczyć na Cesarstwo na26 kwietnia 1808 r.. W 1814 był odpowiedzialny za organizację obrony departamentów zachodnich i po pierwszej abdykacji cesarza sprzymierzył się z Ludwikiem XVIII, potem na Sto dni i ponownie z Ludwikiem XVIII po Waterloo . Został mianowany parem Francji wSierpień 1815. Odegrał rolę pokojową podczas Białego Terroru w 1815 roku i bronił wolności hugenotów przed demonstracjami katolickimi.

Był wiceprezesem do Towarzystwa Biblijnego i członek od 1803 do 1826 roku na konsystorzu z Kościoła Reformowanego Francji .

Został pochowany w Père Lachaise ( 35 th dział). Jej nazwę nadano ulicy w Besançon położonej w dzielnicy Bregille .

W Annonay (07-Ardèche), miejscowości, której był zastępcą, jego imię nosi gimnazjum i ulica w centrum miasta. Na jego cześć na Place du Champ de Mars wzniesiono pomnik z brązu autorstwa rzeźbiarza Pierre'a HÉBERTA . Malowanie przez malarza Auguste Jean Baptiste Vinchon Grand Prix de Rome w 1814 roku, co świadczy Boissy d'Anglas na platformie sesji 1 Prairial roku III konwencji , jest eksponowana w sali weselnej w hotelu de Ville. Obraz powstał w ramach konkursu na dekorację salonu nowej izby poselskiej; Spośród wielu artystów, którzy uczestniczą, pięćdziesięciu trzech decyduje się na reprezentowanie tematu Boissy d'Anglas na Konwencji. Trzynaście ich dzieł znajduje się do dziś. Wśród nich Hennequin , Alexandre Evariste Fragonard (syn Jean-Honoré Fragonard ), Chenavard , Roehn , Court , Vinchon i Delacroix [1] . Ostatecznie nigdy nie wystawiany w Paryżu obraz Vinchona, który wygrał konkurs, został zakupiony przez miasto Annonay w 1838 roku.

Rodzina i potomkowie

Ożenił się dnia 11 marca 1776w Vauvert (Gard) z Marie-Françoise Michel, urodzona w Nîmes on6 stycznia 1759i zmarł w Bougival (Yvelines) dnia21 marca 1850 r, z których urodzili się:

Główne publikacje

Papiery wartościowe

Nagrody

Herb

Postać Ozdobić herbem
Orn ext hrabiego senator Imperium GOLH.svgHerb François Antoine Boissy d'Anglas (1756-1826) .svg Broń hrabiego Boissy d'Anglas i Imperium

Z piasku z obniżonym złotym szewronem; wódz Argent szarżuje złowrogo z dwoma barweny Azure; kwarter frankowy hrabiego senatora.

Orn ext count i para GOLH.svgHerb fam fr Boissy d'Anglas.svg Broń hrabiego de Boissy d'Anglas i par z Francji

Sable, szewron Or, wódz Argent naładowany trzema barweny Azure.

Zewnętrzne ozdoby Baronowie Cesarstwa Francuskiego.svgHerb François-Antoine de Boissy d'Anglas (1781-1850) .svg François-Antoine de Boissy d'Anglas (1781-1850) , prefekt Charente , mistrz wniosków do Rady Stanu,

Kwartalnie pierwszy Gules z mieczem taśmowym i kotwicą prętową przeszedł w saltire Argent; do drugiego z prefektów baronów; po trzecie, Azure, do antycznego lustra Argent, przyczepionego do węża tego samego; 4. Sable, szewron Lub zwieńczony dachem Argent ładowany dwoma cerenami Azure; dla malowań: kolory tarczy

Uwagi i referencje

Uwagi

Bibliografia

  1. Szkic autorstwa Delacroix
  2. Boissy d'Anglas, Dwa słowa w odpowiedzi na pytanie lub list od pana Boissy d'Anglas do redaktora kartki dnia w odpowiedzi na pana de La Gallissonnière (18 maja 1791).
  3. „  François, Antoine de Boissy d'Anglas – Baza danych deputowanych francuskich od 1789 r. – Zgromadzenie Narodowe  ” , na stronie www2.assemblee-nationale.fr (dostęp 24 października 2019 r. )
  4. Hervé Leuwers , Rewolucja i Imperium , Paryż, Puf,2011, 276  s. ( ISBN  978-2-13-056852-0 )
  5. François Furet, Denis Richet, Rewolucja Francuska , Paryż, Fayard, 1973, s.  259 .
  6. (w) François Velde, „  Zbrojownia francuskiego parostwa dziedzicznego (1814-1830)  ” , Lay Peers na www.heraldica.org ,27 września 2005 r.(dostęp 18 czerwca 2011 )
  7. "  Cote LH / 273/13  " , baza danych Léonore , francuskie Ministerstwo Kultury
  8. BB / 29/968 str. 343. Tytuł barona, nadany dekretem z dnia 30 czerwca 1811 r. François, Antoine Boissy d'Anglas. Saint-Cloud (24 sierpnia 1811).
  9. Zobacz ogłoszenie w wirtualnym inwentarzu Archiwum Narodowego

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne