Francois-Joseph Bosio

Francois Joseph Bosio Tytuł szlachecki

Baron

Biografia

Narodziny	19 marca 1768 Monako
Śmierć	29 lipca 1845(77 lat) Paryż
Pogrzeb	Cmentarz Pere Lachaise
Narodowość	Monako
Zajęcia	Rzeźbiarz , nauczyciel , malarz
Rodzeństwo	Jean Francois Bosio
Dziecko	Anais Bosio

Inne informacje

Pracował dla	Paryska Szkoła Sztuk Pięknych
Członkiem	Akademia Sztuk Pięknych (1816)
Mistrz	Augustin Pajou
Nagrody	Kawaler Orderu Świętego Michała (1821) Ds Legii Honorowej (1825)

Podstawowe prace

Quadriga ( d ) , The Nymph Salmacis ( d )

Widok na grób.

François-Joseph Bosio , urodzony w Monako w 1768 roku , a zmarł w Paryżu w 1845 roku , jest Monegasque rzeźbiarz , malarz , projektant i grafik .

Neoklasycystyczny artysta z Pierwszego Imperium i Odnowy , był także profesorem rysunku w polytechnique École w Paryżu.

Biografia

Urodzony w Monako Bosio był uczniem rzeźbiarza Augustina Pajou i po raz pierwszy pracował we Włoszech dla kościołów w latach 90. XVIII wieku . Następnie został zwerbowany przez Dominique Vivant Denon w 1808 roku, co dało mu realizację reliefów dla kolumny Wielkiej Armii , umieszczenie Vendôme w Paryżu i bycie portretem Napoleona  I er i jego rodziny. W ten sposób dokonał popiersia cesarzowej Józefiny .

Zastąpił Félix Lecomte jako profesor w École des beaux-arts de Paris w 1816 roku.

Bosio wykona alegorie La France i La Fidélité dla pomnika zaprojektowanego przez architekta Louisa-Hippolyte Lebasa dla Pałacu Sprawiedliwości w Paryżu . Ten ostatni zostanie zainaugurowany w grudniu 1822 roku .

W 1821 roku Ludwik XVIII podniósł go do rycerza Orderu Saint-Michel . Później wyrzeźbił Pomnik Ludwika XIV na Place des Victoires w Paryżu, następnie został oficerem Legii Honorowej . Karol X uczynił go baronem w 1825 roku . Zmarł w Paryżu w lipcu 1845 roku . Został pochowany w Paryżu na Père Lachaise ( 45 th  dział).

Jest ojcem salonniere Anaïs Bosio , Marquise de La Carte i Victoire Bosio, żony litografa i malarza André Amédée Charpentier (1822-1884).

Jego brat Jean François Bosio (1764-1827) był malarzem. Jego siostrzeniec Astyanax-Scévola Bosio (1793–1876), znany jako „Bosio Le Jeune”, również był rzeźbiarzem.

Prace w zbiorach publicznych

W USA

• Dallas , Muzeum Sztuki w Dallas  :
  • Katarzyna, księżna Wirtembergii , ok. 1810-1815, popiersie;
  • Cesarzowa Marie-Louise , 1810-1815, popiersie;
• Nowy Jork , Metropolitan Museum of Art  : Francuzka królowa Marie-Amélie , 1841, popiersie;

We Francji

• Boulogne-sur-Mer , muzeum Kolumna  : Pomnik Napoleona  I st , 1840, brąz, na szczycie kolumny Wielkiej Armii , zniszczonych i zastąpiony przez innego pomnika w 1962 roku, wciąż jest utrzymywany w budowie;
• Dreux, muzeum sztuki i historii , popiersie królowej Marii Amelii , tynk (w depozycie muzeum Pałacu Wersalskiego);
• Paryż  :
  • Kaplica Ekspiacyjna  : Apoteoza Ludwika XVI (1816-1835);
  • Jardin des Tuileries , Arc de Triomphe du Carrousel  : La Paix prowadzony na rydwanie triumfalnym , 1828, grupa szczytowa z brązu;
  • Luwr  :
    • Aristaeus , bóg ogrodów , Salon z 1817 r., Marmurowy posąg;
    • Hyacinthe (Salon z 1817 r.), Posąg, marmur;
    • Herkules walczący z Acheloüs przemieniony w węża (1824), grupa z brązu;
    • Nimfa Salmacis (1826), marmurowy posąg;
    • Portret Karola X , popiersie z brązu;
    • Portret księżnej Angoulême , 1825, popiersie;
    • Henri IV jako dziecko (1824), posąg pełnej długości, odlewany i kuty ze srebra;
    • Królowa Marie-Amélie , 1843, posąg pełnej długości , model gipsowy;
  • Palais Bourbon  : Pomnik Maximiliena Sébastiena Foya , Salon Casimir-Perier;
  • Palais de Justice , sala pas-perdus: La France i La Fidélité , marmurowe posągi;
  • Pałac Legii Honorowej , jadalnia: Henryk IV, dziecko , posąg z brązu (odlew Carbonneaux );
  • Place des Victoires  : Pomnik Ludwika XIV , 1822, posąg konny z brązu. Passage du Rhin i Louis XIV rozdają nagrody wojskowe , płaskorzeźby zdobiące cokół. Na zlecenie Ludwika XVIII Carbonneaux odlali go w 1819 roku;
• Versailles , zamek , galeria kamień ( 1 st skrzydło piętro Południa): Marie-Amélie , 1839 biust;
• Pau , Musée des Beaux-arts  : Henri IV jako dziecko , 1823, marmur;

W Rosji

• Sankt Petersburg , Ermitaż  : łucznik kupidyna , marmurowy posąg.

Galeria

• Dzieła François-Josepha Bosio

• Hyacinthe (1817), Paryż , Luwr .

• Henryk IV jako dziecko (1822), Pittsburgh , Carnegie Museum of Art .

• Kupidyn łucznik , Sankt Petersburg , Ermitaż .

• La Paix dyrygował na triumfalnym rydwanie (1828), Paryż , ogród Tuileries , Arc de Triomphe du Carrousel .

• Herkules walczący z Acheloüs przemieniony w węża ( 1824 ), Paryż , Musée du Louvre .

• Apoteoza Ludwika XVI (1816-1835), Paryż , kaplica ekspiacyjna .

• Pomnik Ludwika XIV (1822), Paryż , place des Victoires .

• La Nymphe Salmacis (1826), Paryż , Musée du Louvre .

Nagrody

Dekoracje

• Kawaler Orderu Saint-Michel w 1821 roku  ;
• Oficer Legii Honorowej w 1825 r .

Różne wyróżnienia

• W 2018 roku monety 2 € wyryty w jego podobieństwo przez Księstwo Monako za 250 th rocznica jego urodzin.

Studenci

• Antoine-Louis Barye w latach 1818-1820, druga nagroda Rzymu za rzeźbę w 1820 roku  ;
• Isidore Hippolyte Brion (1799–1863), w latach 1817–1819;
• Georges-Philippe Clésinger
• Paul-Hubert Colin  ;
• Xavier Corporandi
• Antoine Laurent Dantan (1798–1878);
• Jean-Pierre Dantan (1800–1869);
• Louis Desprez , w latach 1817–1819;
• Jacques-Augustin Dieudonné (1795–1873), w latach 1817–1819;
• Daniel Ducommun du Locle (1804–1884);
• Francisque Duret (1804–1865);
• Antoine Étex (1808-1888), w 1823 r., Druga nagroda Rzymu w 1832 r .;
• Philippe Grass (1801-1876), od 1820 do 1823;
• Georges Jacquot , który rozpoczął naukę w szkole w 1813 roku;
• Justin-Marie Lequien (1796-1881), od 1816 do 1819;
• Carlo Marochetti (1805–1867);
• Péry , od 1817 do 1820 roku;
• Nicolas Raggi (1790-1862).

Uwagi i odniesienia

1. Frederic Chappey "Profesorowie Szkoły ASP (1794-1873)", w romantyzmu 1996. n O  93. s.  95-101 .
2. Jean-Michel Leniaud i Catherine Giraudon, Protokół Akademii Sztuk Pięknych , tom II, od 1816 do 1820.
3. „Pomnik Ludwika XIV - Paris, 1 st ARR. » , Ogłoszenie na e-monumen.net.
4. Paul Bauer , Dwa wieki historii w Père Lachaise , Mémoire et Documents,2006, 867  s. ( ISBN  978-2-914611-48-0 ) , str.  133-134
5. „Napoleon - Muzeum Kolumn - Boulogne-sur-Mer” , ogłoszenie na e-monumen.net.
6. Wskazówki N O  561 , podstawa Atlas , Luwr
7. Wskazówki n O  2567 , podstawa Atlas , Luwr
8. Wskazówki n O  2569 , podstawa Atlas , Luwr
9. Wskazówki n O  5605 , podstawa Atlas , Luwr
10. Wskazówki n O  2632 , podstawa Atlas , Luwr
11. Wskazówki n O  2680 , podstawa Atlas , Luwr
12. „  Cote LH / 300/32  ” , baza danych Léonore , francuskie Ministerstwo Kultury
13. Jean-Michel Leniaud i Catherine Giraudon, Protokół Akademii Sztuk Pięknych , t. II, od 1816 do 1820. Te same odniesienia dla uczniów cytowanych w tym okresie

Załączniki

Bibliografia

• Lucien Barbarin, Study on Bosio, his life and his work , Monako, 1910.
• Pierre Kjellberg, Le Nouveau Guide des statues de Paris , La Bibliothèque des Arts, Paryż, 1988, ( ISBN  2-85047-025-2 ) .

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Narodowa Hiszpanii
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Informacje w słownikach ogólnych lub encyklopediach  : Deutsche Biography  • Encyclopædia Britannica  • Encyclopædia Universalis  • Gran Enciclopèdia Catalana  • Store norske leksikon
• Zasoby dzieł sztuki  :
  • AGORHA
  • Biblioteka sztuki Bridgeman
  • Francuski repertuar rzeźbiarski
  • (de)  Berlińska Akademia Sztuk Pięknych
  • (w)  Art Institute of Chicago
  • (de + en)  Artyści świata online
  • (w)  Bénézit
  • (w)  Grove Art Online
  • (da + en)  Kunstindeks Danmark
  • (w)  MutualArt
  • (en + nl)  RKDartists
  • (w)  Związkowa lista nazwisk wykonawców
• Zasoby dotyczące życia publicznego  :
  • Baza Leonore
• François-Joseph Bosio w Artcyclopedia
• François-Joseph Bosio o Insecula
• Pomnik grobowy Bosio w Père-Lachaise