Las Cranou | ||||
Kalwaria Cranou, w pobliżu kaplicy Saint-Conval . | ||||
Lokalizacja | ||||
---|---|---|---|---|
Informacje kontaktowe | 48 ° 19 ′ 02 ″ północ, 4 ° 05 ′ 00 ″ zachód | |||
Kraj | Francja | |||
Region | Bretania | |||
Departament | Finistere | |||
Geografia | ||||
Powierzchnia | 1321 ha | |||
Wysokość maksymalna Minimalna |
321 m 60 m |
|||
Dopełnienia | ||||
Ochrona | Natura 2000 | |||
Status | Las państwowy | |||
Administracja | Krajowe Biuro Leśnictwa | |||
Esencje | Dęby , buki , sosny | |||
Geolokalizacja na mapie: Finistère
| ||||
Cranou las lub Crannou las jest National Forest znajduje międzystrefowych gminach Hanvec i Faou (w dawnej gminy Rumengol ). Jest to największy las w departamencie Finistère i jest częścią regionalnego parku przyrody Armorique . Zajmuje powierzchnię 1321 hektarów.
Las Cranou o obecnej powierzchni 1321 ha. Jego wysokość waha się od 60 do 321 metrów.
Płaskorzeźbę tworzą skały osadowe z epoki pierwotnej , łupki i kwarcyty Plougastel, które wychodzą na postrzępione szczyty, lokalnie zwane rokh .
Pezrec żyłby około 600 roku w odosobnionym zakątku lasu Cranou, wśród leśnych zwierząt. To wyjaśnia, dlaczego region był nazywany „krajem Pezrec”, stąd nazwa gminy Lopérec .
Las Cranou był eksploatowany na potrzeby leśne floty królewskiej w Brześciu , a kłody transportowano przez port Faou ; Z dokumentów archiwalnych wynika np. między 1704 a 1706 r . wycinka drzew przeznaczonych na uzbrojenie okrętów regatowych Duguay-Trouin lub w 1711 r. na uzbrojenie statków królewskich zamówionych przez Desnosa de Champmeslina . Lasy dębowe i bukowe były wykorzystywane szczególnie dawniej do budowy statków. W szczególności dęby stanowiły maszty, ponieważ znajdują się tam najdłuższe i prostsze okazy.
Édouard Vallin w 1859 roku w swoim Voyage en Bretagne wspomina: „Las Cranou, mroczne schronienie, do którego przybyli druidzi, aby złożyć swoje tajemnicze ofiary”.
Paul Joanne opisuje las Cranou w 1890 w następujący sposób :
„Las Cranou to rozległy las narodowy o powierzchni 607 ha, z czego 204 w gminie Rumengol i 403 w gminie Hanvec; rozciąga się na 4 do 5 km w kierunku wschód-zachód. Las Cranou znajduje się na zachodnim zboczu gór Arrée , na nierównym terenie rozstawionym na wysokości od 100 do 260 metrów nad poziomem morza. Dąb jest dominującym gatunkiem (60%), w buku wchodzi stojak do 35%, z sosny i sosny morskiej do 5%. Zwolniony z jakiegokolwiek prawa użytkowania, las Cranou jest traktowany jako zwykły wysoki las. Tworzy pojedynczą serię operacji podczas 150-letniej rewolucji i jest podzielona na 5 zadań odpowiadających 5 okresom po 30 lat. […] Las Cranou przecina linia kolejowa z Brześcia do Quimper. Château du Cranou znajduje się w lesie na zachodzie masywu, a kaplica Saint-Conval na północy. W tym lesie źródło Lec'h-Ouarn jest odwiedzane przez wielu chorych. Innemu źródłu, obok kaplicy Saint-Conval, towarzyszy figura patrona, na czele której wierni rzucają wodę, aby uzyskać deszcz. "
W 1917 r. Poważny pożar strawił las Cranou: „Klęska musiała zostać ogłoszona w poniedziałek [23 kwietnia 1917]. W nocy pożar zdawał się nieco zatrzymywać od strony Hanveca, ale przybrał niepokojące rozmiary w kierunku Lopérec . Podprefekt Châteaulin udał się osobiście na miejsce zdarzenia, aby zorganizować walkę z plagą. Wkroczyli żołnierze i podjęto wszelkie możliwe środki ”.
Las to uprzywilejowane miejsce dla zielonej turystyki . Przecina go szlak turystyczny GR 37 . Dostępne są miejsca na piknik.
Większość lasów jest chroniona w ramach sieci Natura 2000 .
Teren znajduje się na zachód, w bezpośrednim przedłużeniu rozległego zespołu torfowisk i torfowisk Monts d'Arrée . „Swoje zainteresowanie zawdzięcza występowaniu suchych i mezofilnych torfowisk (mało jest tam reprezentowanych wilgotnych torfowisk), pochyłych torfowisk (schronienie Pylaie sphagnum ) i skalistych wychodniów z roślinnością chasmofityczną ”. Ptaki lubią wspólnego stawowego , na stawowego Saint-Martin , w warbler Pitchou , pobyt tam.
W lesie Cranou znajduje się arboretum , założone w 2008 roku, zajmujące 14 hektarów i przeznaczone do badania globalnego ocieplenia. Jest swobodnie dostępny dla spacerowiczów. Jest następcą sylvetum utworzonego w 1970 roku przez Państwowy Urząd Leśny i Państwowy Instytut Badań Rolniczych, który skupia 51 różnych gatunków drzew liściastych i iglastych posadzonych tam doświadczalnie w celu zbadania ich zachowania na potrzeby ponownego zalesiania w kontekście o bardzo wilgotnym klimacie oceanicznym ( średnie roczne opady : 1173 mm) prawie stale (pada tyle samo zimą, co latem). W ramach arboretum sadzi się nowe gatunki drzew (np. Słodycz , daglezja zielona , chilijskie araukaria , araukaria itp.) , Aw najbliższej przyszłości planuje się 150 różnych gatunków.
Według legendy o pustelniku Saint Conval według Anatola Le Braza „ E coat ar C'hranou, birviken coat na vankou ” („W lesie Cranou nigdy nie zabraknie drewna”).
„Według legendy Saint Conval najpierw osiedlił się w Bois du Gars, pomiędzy Hanvec i L'Hôpital-Camfrout. Chcąc tam zbudować swoją kaplicę , wyciął dębowe nogi, które pan miejsca trzymał, aby zrobić szuflady do wózków. Ten ostatni, wściekły, przegonił go. Opuszczając to miejsce, święty ogłosił, że odtąd w lesie Gars nie znajdzie się już tego, co ukształtować rumpel. Ta klątwa się spełniła: nie zostało nic oprócz zarośli i zarośli. Następnie święty Conval schronił się w dzielnicy Cranou, gdzie pan, który miał współczującą duszę, upoważnił go do pozbycia się wszystkich drzew, które lubił. W nagrodę święty oświadczył, że w lesie Cranou nigdy nie zabraknie drewna. Który do tej pory został zweryfikowany. "
Obfitość i jakość drewna z lasu Cranou ma legendarne wyjaśnienie, zobacz Legend of the Seven Saints , w tym pełny tekst różnych wersji.
Film Histoires d'Outre-Tombe z Jerome Class został nakręcony w 2010 roku w lesie Cranou.