W pakistańskich sił zbrojnych (w urdu : عسکریہ پاکستان ) lub więcej po prostu Pakistańska armia są siły zbrojne Islamskiej Republiki Pakistanu . Ich siedziba znajduje się w Rawalpindi w Pendżabie . Są one kierowane przez szefa sztabu armii , zajmowanego przez Qamar Javed Bajwa odlistopad 2016. Tylko kraj muzułmański mieć broń jądrowa jest 6 th światowej armia pod względem liczby i 24 th na budżet w 2019 r.
Należą do nich siły lądowe, morskie i powietrzne. Ich siła to 650 000 ludzi, z czego 70% mieszka w prowincjach Pendżabu i Sindh stojących naprzeciw Indii, z którymi stoczyli trzy wojny i kolejną poważną konfrontację . Prawie 150 000 żołnierzy zostało zmobilizowanych w północno-zachodniej części kraju w ramach konfliktu między nimi a talibami .
Pomimo trudności gospodarczych, kraj spędził $ +10,3 miliardów dolarów na obronę (lub 4% pakistańskiego PKB ) w roku 2019. W 1998 roku Pakistan oficjalnie stał się na świecie siódmy energii jądrowej poprzez przeprowadzenie szeregu testów nuklearnych. Oraz w 2000 roku będzie mieć około czterdziestu głowic atomowych .
Armia pakistańska odgrywa bardzo ważną rolę polityczną , trzy zamachy stanu przeprowadzone przez szefów armii pozwoliły tym ostatnim rządzić przez około trzydzieści lat (1958-1971, 1977-1988 i 1999-2008). W ten sposób uzyskał trwałą władzę polityczną i gospodarczą, przyznając mu de facto autonomię i wpływy na wybierane rządy .
Kiedy Pakistan został utworzony w sierpniu 1947 roku, siły zbrojne tego kraju były słabe i nadal zdominowane przez brytyjskie przywództwo, ale pierwszy chrzest bojowy przeżyły w październiku wraz z pierwszą wojną indyjsko-pakistańską . Muhammad Ayub Khan zostaje pierwszym dowódcą armii pakistańskiej na16 stycznia 1951kiedy zastępuje Douglasa Graceya . Generał oznacza wzrost siły militarnej, zwłaszcza elitarnej pendżabskiej , i obala władzę cywilną w zamachu stanu w październiku 1958 roku .
Jednak porażki w Indiach w 1965 i 1971 roku, secesja Bangladeszu i rozbicie jego politycznych sojuszników w wyborach w 1970 roku oznaczały osłabienie armii, która oddała władzę rządowi cywilnemu. Wojsko nagle powróciło na scenę polityczną wraz z zamachem stanu Muhammada Zia-ul-Haqa w 1977 r. Ustanowił brutalny reżim, zislamizowane społeczeństwo, w szczególności promując fundamentalizm religijny w armii i zwiększając jej wpływy gospodarcze.
Po śmierci Zii w 1988 roku armia ustąpiła miejsca ludności cywilnej, ale nie zrezygnowała ze swoich wpływów. Nie wahała się odzyskać władzy w 1999 roku, aby przeciwdziałać powstaniu silnego rządu cywilnego. Bardziej liberalny reżim Perveza Musharrafa zakończył się pod naciskiem społeczeństwa obywatelskiego i partii opozycyjnych . Od 2008 roku pod przywództwem Ashfaqa Kayaniego armia twierdzi, że wspiera proces demokratyczny, ale zachowuje szerokie prerogatywy i pełną autonomię w sprawach jej dotyczących.
Na czele pakistańskich sił zbrojnych stoi szef sztabu wojskowego (COAS), dowódca armii, którego nie należy mylić z przewodniczącym Połączonego Komitetu Szefów Sztabów (CJCSC), który teoretycznie zajmuje najwyższą pozycję w hierarchii, ale nie ma rzeczywistej władzy. Ten ostatni w rzeczywistości po prostu przewodniczy komitetowi sterującemu skupiającemu szefów armii, lotnictwa i marynarki wojennej , koordynuje politykę wojskową i doradza rządowi cywilnemu.
Zgodnie z artykułem 243 konstytucji Pakistanu , szefa armii powołuje Prezydent Republiki za radą premiera . Ponieważ ustawa uchwalona przez Sejm 8 stycznia 2020 r., nominacji dokonuje prezydent w wyniku dyskrecjonalnego wyboru premiera; szef armii musi przejść na emeryturę w przeddzień swoich 64. urodzin, a premier postanawia zatrzymać go do tej daty lub nie.
Poczta | Zdjęcie | Nazwisko | Siła robocza |
---|---|---|---|
Przewodniczący Wspólnego Komitetu Szefów Sztabów Sił Zbrojnych Pakistanu |
Generał Nadeem Raza (pl) | - | |
Szef Sztabu Lotniczego Sił Powietrznych Pakistanu |
Szef lotnictwa marszałek Mudżahid Anwar Khan | 70 000 | |
Szef Sztabu Armii Armii |
Generał Qamar Javed Bajwa | 550 000 | |
Pakistański Szef Sztabu Marynarki Wojennej |
Admirał Zafar Mahmood Abbasi | 34 500 |
Stanowiąc serce sił zbrojnych, Armia została utworzona od założenia Pakistanu 14 sierpnia 1947 roku z żołnierzy Armii Brytyjskiej w Indiach . W 2014 r. liczyła około 560 000 aktywnych żołnierzy, a także rezerwę 500 000 mężczyzn i 6500 personelu cywilnego.
Ma następującą strukturę:
W 2008 roku Pakistan zapewnia największy kontyngent do operacji pokojowych w ONZ .
Pakistańskie Siły Powietrzne zatrudnia blisko 70.000 osób, w tym 3.000 pilotów, jak i 8000 rezerwistów i 128 pracowników cywilnych za około 500 samolotów bojowych. Kraj ten po raz pierwszy zaopatrywał się w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, zanim zwrócił się do Francji, a zwłaszcza Chin , nawet we współpracy z tymi ostatnimi rozwijał JF-17 Thunder , flagowy samolot wielozadaniowy .
W 2020 roku w kraju znajduje się 87 starzejących się myśliwców przechwytujących Mirage III , 92 naziemnych myśliwców Mirage 5 i 135 myśliwców przechwytujących Chengdu J-7 . Armia dysponuje jednak nowocześniejszymi i wielozadaniowymi samolotami, mianowicie 76 F-16, a zwłaszcza 107 JF-17 Thunder.
Flota nawodna marynarki wojennej Pakistanu dokonała kilku przejęć od końca 2000 roku . Dostawa pierwszych trzech fregat zulfikar rodzaj budowanych w Chinach miała miejsce w latach 2009 i 2010, z 4 th jest prowadzone w Karaczi i dwie inne zostały zamówionelistopad 2012. US Navy również wydał OH Perry typu fregaty w 2010 roku , a kolejne cztery są planowane. Wreszcie, dwie nowe rakietowe łodzie patrolowe o niewidocznych kształtach zostały oddane do użytku (Azmat zbudowany w Chinach) lub będą w najbliższej przyszłości (Dehshat zbudowany w Pakistanie). Zamówienie na statek wsparcia logistycznego ogłoszono na początku 2013 roku : zostanie zbudowany w Karaczi przy pomocy tureckiej stoczni TMK i zastąpi stary Moawin (dawny holenderski Poolster). Analizowane są również różne inne projekty przejęcia używanych lub nowych budynków.
Pakistan posiadał w 2012 roku pięć okrętów podwodnych : dwa Agosta 70 (PNS/M Hasmat i Hurmat, które weszły do służby w 1979 roku) oraz trzy Agosta 90B (PNS/M Khalid, Saad i Hamza), na których trwa instalacja systemów beztlenowych (AIP). postęp.
Pakistańska marynarka wojenna utworzyła „Dowództwo Strategicznych Sił Morskich”, inaugurując 19 maja 2012, pomieszczeń nowego personelu odpowiedzialnego za broń jądrową Marynarki Wojennej.
Możliwe, że ta zapowiedź jest potwierdzeniem istnienia podwodnej wersji pocisku manewrującego Babur / Hatf 7 zdolnej do przenoszenia przez Agostę.
W kwiecień 2015rząd Pakistanu ogłasza zamiar nabycia ośmiu okrętów podwodnych S-20 pochodzących z chińskiego typu 039A .
Różne siły paramilitarne są również pod kontrolą armii pakistańskiej. Gwardia Narodowa stanowi jeden z największych rezerw ludzi w armii. W aktywnych paramilitarnych oddziałach pakistańskich najliczniej występują strażnicy . Odpowiadają za pilnowanie wschodniej granicy kraju (w kierunku Indii ), natomiast Frontier Corps strzeże zachodniej granicy, w obliczu Afganistanu i Iranu z Frontier Constabulary , żandarmerią wojskową rozmieszczoną w prowincji Khyber.Pakhtunkhwa .
Zatkany | Personel |
---|---|
Gwardia Narodowa Pakistanu (en) | 185 000 |
Pakistańscy strażnicy | 100 000 |
Korpus Pogranicza | 80 000 |
Policja graniczna | 30 000 |
Służby bezpieczeństwa na lotnisku | 8 930 |
Pakistańska straż przybrzeżna | Sklasyfikowany |
Agencja ochrony morskiej | 2500 |
Całkowity | 400 000 |