Festiwal Glyndebourne

Festiwal Operowy Glyndebourne
Lokalizacja Glyndebourne House
Informacje kontaktowe 50 ° 52 ′ 41 ″ na północ, 0 ° 03 ′ 51 ″ na wschód
Data utworzenia 1934
Status prawny Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Kierunek Gus Christie
Kierownictwo artystyczne Robin ticciati
Stronie internetowej www.glyndebourne.com
Geolokalizacja na mapie: Anglia
(Zobacz sytuację na mapie: Anglia) Festiwal Operowy Glyndebourne

Glyndebourne Festival ( Glyndebourne Festival Opera ) to festiwal opery utworzonego w 1934 roku , który odbywa się każdego lata w Glyndebourne Domu, niedaleko Lewes w East Sussex w Anglii .

Trwa od maja do sierpnia i co roku prezentuje sześć produkcji. Jest szczególnie znany ze swoich inscenizacji oper Mozarta , które zyskały wielką sławę, a niektóre nagrania są publikowane do dziś.

Historia

Pochodzenie

John Christie , miłośnik muzyki i właściciel fabryki organów Norman & Beard, odziedziczył w 1920 r. Duży neoelżbietański dom wiejski położony w pobliżu Lewes w East Sussex i nazwany Glyndebourne. Zlecił pokój muzyczny o długości dwudziestu pięciu metrów, przekształcony w pokój organowy i zainstalował jedne z największych organów w Anglii, poza katedrami.

Zaczyna witać liryczne popisy amatorów. Zatrudnił Audrey Mildmay , profesjonalną piosenkarkę, do zorganizowania ich i poślubił ją w 1930 roku . Od miesiąca miodowego po festiwale w Salzburgu i Bayreuth , przywołują pomysł uczynienia Glyndebourne miejscem profesjonalnego festiwalu operowego i prezentowania „nie tego, co najlepsze, co możemy zrobić, ale tego, co najlepsze. To można zrobić wszędzie. "

Budują mały teatr przylegający do rezydencji. Christie może zatrudnić dyrygenta Fritza Buscha z Drezna i reżysera Carla Eberta z Berlina , obaj uciekli z nazistowskich Niemiec  ; Trzej mężczyźni zgadzają się, że Busch i Ebert będą wyłącznie odpowiedzialni za kierownictwo artystyczne, a Christie zajmie się finansowaniem. Pierwszy wieczór nowego festiwalu odbywa się w dniu28 maja 1934.

Lata założycielskie

Wśród widzów utrwaliła się tradycja wykorzystania długich przerw na piknik w parku; ta prowincjonalna postać przyniosła festiwalowi przydomek „  English Bayreuth ”. Park ma też niezwykłą cechę: ha-ha .

Festiwal został zawieszony od 1938 do 1946 roku . W latach powojennych przeszedł przez okres trudności finansowych, które Christie ostatecznie rozwiązał, uciekając się do mecenatu.

Fritz Busch zmarł w 1951 roku . Został zastąpiony jako dyrektor muzyczny przez Vittorio Gui , który wprowadził Rossiniego do repertuaru.

John Christie został wybrany do tej Orderu Towarzyszy Honor w 1954 roku za wkład w angielskiej życia artystycznego. Przewodnictwo w festiwalu przekazał swojemu synowi George'owi Christie w 1958 roku , a zmarł w 1962 roku .

W 1960 roku Carl Ebert, który zapewnił prawie wszystkie inscenizacje od 1934 roku, przeszedł na stałe na emeryturę. Jego następcą jest Günther Rennert , który jednak dzieli swoje zadanie z Franco Enriquezem i Peterem Ebertem , a także gościnnymi reżyserami, takimi jak Franco Zeffirelli i Michael Redgrave .

Festiwal od lat 60

W 1963 roku dyrektorem muzycznym został były uczeń Buscha, John Pritchard , zarówno Mozart, jak i mistrz muzyki współczesnej .

W 1972 roku John Cox został dyrektorem produkcji i zaprosił Davida Hockneya do The Rake's Progress w 1975 i do The Magic Flute w 1978 .

Bernard Haitink zastąpił Pritcharda w 1978 roku i prowadził przez dziesięć lat, zanim został zastąpiony przez Andrew Davisa .

W 1984 roku dyrektorem artystycznym został Peter Hall , współpracownik festiwalu od 1970 roku. Wyprodukował opery barokowe z reżyserem Johnem Bury, po czym rozszerzył ich projekty na Mozarta i Brittena . Graham Vick był od 1993 do 2000 roku ostatnim reżyserem produkcji. Inni reżyserzy gościnni to Trevor Nunn , Nikolaus Lehnhoff , Peter Sellars . W późnych latach 1980 , produkcja Porgy and Bess przez Gershwina , w reżyserii Trevora Nunn, jest bardzo cenione i jest przystosowany dla telewizji w 1993 roku .

Plik 31 grudnia 1999Sir George Christie opuszcza prezydencję festiwalu, pozostając jednocześnie członkiem Rady Dyrektorów ( Board of Trustees ). Jego młodszy syn, Gus Christie, został jego następcą. Vladimir Jurowski został dyrektorem muzycznym w 2000 roku .

W 2003 roku Wagner wszedł do repertuaru festiwalu z Tristanem i Izoldą w reżyserii Nikolausa Lehnhoffa pod dyrekcją Jiříego Bělohlávka .

Etykieta CD Glyndebourne

W 2008 roku Glyndebourne założył własną wytwórnię płyt CD z pomocą Johna Barnesa i nagrań dokonanych w latach 1960-2008. Obecnie wszystkie występy z festiwalu są nadal nagrywane.

Każdego roku 4 opery są wydawane na CD w luksusowym pudełku.

Status

Festiwal jest produkowany przez Glyndebourne Productions Ltd., prywatną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą odpowiednikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we Francji.

Prezydenci

Prezydent ( przewodniczący ) jest od początku potomkiem założyciela - kolejny punkt wspólny z Festiwalem w Bayreuth .

Dyrektorzy muzyczni

Budynek

Oryginalny teatr, zbudowany z boku rezydencji, mógł pomieścić tylko trzysta jedenaście osób. Wielokrotnie był rozbudowywany i remontowany, do tego stopnia, że ​​w latach 80. miał osiemset trzydzieści miejsc, a flankowały go dodatkowe budynki, w tym restauracje, szatnie, magazyny itp.

W 1992 roku stary teatr został zamknięty po swoim ostatnim festiwalu i rozpoczęła się budowa nowej sali na tysiąc dwustu miejsc. Kosztował 34 miliony funtów zebranych w drodze publicznej subskrypcji i został otwarty w 1994 roku .

Glyndebourne w trasie

W 1968 roku George Christie stworzył Glyndebourne on Tour (GOT lub Glyndebourne on Tour ), aby „przybliżyć doskonałość Glyndebourne do jak najszerszej publiczności i rozpocząć karierę młodych artystów”. „ Trasa trwa od października do grudnia , a zaczyna się w Glyndebourne, a nawet wtedy, gdy prezentowane są jej produkcje w kilku regionalnych teatrach w kraju.

Uwagi i odniesienia

  1. 1962 według Resmusica

Link zewnętrzny