Farma bażantów

Farma bażantów Rama
Rodzaj Zamknięte
Kraj  Francja

La Ferme de la Faisanderie to dawny zakład rolniczy, który znajdował się na wschód od Lasku Vincennes w Paryżu .

Historyczny

Cesarska farma Vincennes

Cesarzowa Eugenia de Montijo zleciła wybudowanie farmy Faisanderie w Bois de Vincennes na terenie gminy Joinville-le-Pont w 1855 roku. Posiadłość o powierzchni dwudziestu dwóch hektarów przylega do Reduty Faisanderie . Gospodarstwo cesarskie składało się z dwóch dużych budynków, szop, stajni, stajni i wartowni, parterowego pawilonu zarezerwowanego dla cesarzowej.

Pod koniec Drugiego Cesarstwa majątek przeszedł na własność Miasta Paryża. W 1858 roku został przekształcony w cesarską farmę, podobnie jak osiem innych zakładów, na przykład w Gaskonii, Szampanii, Sologne czy Limousin. Budynki gospodarcze zostały powiększone iw 1859 roku na farmę przybyło 100 krów szwajcarskich i normańskich, stado 200 owiec rasy Southdown i siedem klaczy Percheron.

Stada wykorzystywane są w szczególności do hodowli, sprzedawane rolnikom. Obok farmy utworzono specjalne pole doświadczalne pod kierownictwem profesora Georgesa Ville'a w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu.

Cesarska farma była otwarta dla zwiedzających, którzy mogli szczególnie skosztować czystego mleka, co było rzadkością dla paryżan. Eksploatowana powierzchnia obejmowała 200 hektarów i obejmowała Joinville-le-Pont , Nogent-sur-Marne , Fontenay-sous-Bois i Vincennes .

The Farm of the National Veterinary School of Alfort

Wojna francusko-niemiecka w 1870 r. Przyniosła rekwizycję cesarskiej farmy przez wojsko. Jej działalność została scedowana na miasto Paryż wSierpień 1872. Ona przyznaje toKwiecień 1873w Alfort National Veterinary School . WWrzesień 1877umowa najmu zostaje podpisana na okres osiemnastu lat z Narodowym Instytutem Agronomicznym , znajdującym się wówczas w Wersalu  ; odzyskuje początkową powierzchnię 24 hektarów na terenie gmin Joinville-le-Pont i Saint-Maurice , a następnie powiększa się do 46 hektarów. École d'Alfort zachowałaby użytkowanie dotychczas użytkowanych budynków, a także terres, z wyjątkiem około jednego hektara zarezerwowanego dla Instytutu. Instytut Agronomiczny objął w posiadanie dotychczas nieużywane tereny: dużą fermę krów, chlew, oborę pod laboratoria lub oficyny, a grunty znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie budynków przekształcono w ogrody próbne. Osiedle stało się laboratorium zajmującym się rolnictwem.

Stado z gospodarstwa Faisanderie zostało udostępnione Louisowi Pasteurowi, który przeprowadził tam badania mające na celu określenie czasu, w którym zwierzęta pozostawały zaszczepione. Pasteur używa dwurzędowej obory, która może pomieścić dwadzieścia cztery krowy do eksperymentów, dotyczących wąglika lub badań nad zapaleniem płuc.

Udzielona dzierżawa dotarła do Instytutu Agronomicznego i Szkoły Weterynaryjnej, która wygasła w Grudzień 1894, jest odnawiana do Grudzień 1901. Następnie zostaje potępiony przez Ministra Rolnictwa w r.21 czerwca 1901 a lokal zostaje przekazany miastu Paryż w r Styczeń 1902.

Farma Faisanderie

W 1903 roku miasto wystawiło Faisanderie na aukcję, a dzierżawcą został Joseph Forge. Gospodarstwo zostało ponownie przyznane w 1919 r. François Bandy, hrabiemu Nalèche. Starszy oficer kawalerii, rycerz Legii Honorowej, jest synem Louisa Bandy de Nalèche , pisarza i zastępcy, a także bratem Étienne Bandy de Nalèche , dyrektora Journal des debates .

Stajnie Faisanderie miały konie wyścigowe, w szczególności około pięćdziesięciu kłusaków, którzy korzystają z bliskości toru wyścigowego Vincennes , położonego na płaskowyżu Gravelle, również w Bois de Vincennes. WPaździernik 1934 Wybuchł pożar, w którym zwęglono dwanaście koni.

Gospodarstwo jest częścią terytorium przyłączonego do Paryża dekretem z dnia18 kwietnia 1929a następnie włączone do 12 -tego  okręgu .

W następstwie decyzji podjętej w Lipiec 1930, miejsko-wydziałowa szkoła ogrodnicza i arborystyczna została w 1936 r. przeniesiona na farmę Faisanderie, a jej grunty, również w Bois de Vincennes, zostały przekazane szkole Colonial. Zostanie przemianowany na École du Breuil .

Liderzy

Nadzorcy Cesarskiej Farmy w Vincennes

Kierownicy upraw, a następnie kierownicy Farmy National Veterinary School of Alfort

Menedżerowie, a następnie dyrektorzy Ferme de la Faisanderie

Zobacz też

Powiązane artykuły

Źródła

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. W 1989 r. Miasto Paryż otworzyło dla publiczności Ferme Georges-Ville , placówkę edukacyjną w pobliżu dawnej farmy Faisanderie

Bibliografia

  1. Georges Bousquié , Historia Joinville-le-Pont (XXII): Cesarzowa Eugenie w Faisanderie, w Le Vieux Saint-Maur , nr 38, 1958 str. 379-381.
  2. Léo de Bernard, The Imperial Farm of Vincennes, w Le Monde Illustré 1866/04/07 (T18, A10, N469).
  3. Émile de La Bédollière and Ildefonse Rousset, Le Bois de Vincennes, International Bookstore, Paryż, 1866, s. 31–34.
  4. Alcide Railliet , History of the School of Alfort, Asselin and Houzeau, Paryż, 1908.
  5. Oficjalny biuletyn miejski Paryża, 1932/06/30 (A51, N148).
  6. Auguste Brodin-Collet, M. Pasteur: wścieklizna, szczepionka przeciw wąglikowi, B. Tignol, Paryż, 1886.
  7. P.Forgeot, Treatise on infectise on zakaźne i zaraźliwe choroby pochodzenia drobnoustrojowego u zwierząt domowych, Pierre Johannet, Paryż, 1935.
  8. Oficjalny biuletyn miejski Paryża, 1903/07/17 (A22, N190).
  9. Le Petit Parisien, 1919/08/25 (N15539)
  10. Oficjalny biuletyn miejski Paryża, 1930/07/27 (A49, N172, T2).
  11. Conrad de Gourcy, Podróż rolnicza do Francji, 1855, Bouchard-Huzard, Paryż, 1859.
  12. Wspomnienia rolnictwa, gospodarki wiejskiej i krajowej, 1862
  13. Conrad de Gourcy, Podróże rolnicze na północy i do centrum Francji w 1865 r., Bouchard-Huzard, Paryż, 1867.
  14. Oficjalny katalog wystawców nagrodzonych przez Międzynarodowe Jury, E. Dentu, Paryż, 1867.
  15. Jean-Jacques Gillet-Damitte, Le galéga, Gouin, Paryż, 1869.
  16. Zbiór medycyny weterynaryjnej, 1911/11/15 (T88, N21).
  17. Dziennik Urzędowy, 1902/01/12 (A34, N11).
  18. Oficjalny biuletyn miejski Paryż, 1942/03/18.