Królować | Plantae |
---|---|
Podział | Magnoliophyta |
Klasa | Magnoliopsida |
Zamówienie | Malpighiales |
Rodzina | Euphorbiaceae |
Uprzejmy | Euphorbia |
Zamówienie | Malpighiales |
---|---|
Rodzina | Euphorbiaceae |
Wilczomlecz lub wilczomlecz gryzący ( wilczomlecz lancetowaty ) jest gatunek z trawiastych roślin z rodziny Euphorbiaceae .
Jest to wyprostowana, średniej wielkości roślina zielna o gładkiej łodydze. Te kwiatowe przylistki są kwas żółty. Kilka łodyg zwykle zaczyna się od korzenia palowego, który wnika bardzo głęboko w ziemię.
Rozmnaża się przez nasiona, które mają wysoką zdolność kiełkowania i mogą pozostać żywe w glebie przez co najmniej siedem lat. Te kapsułki wybuchnąć otwarty, rozpraszania nasion do 5m wokół rośliny macierzystej. Może się rozprzestrzeniać drogą wodną lub zwierzęcą. Wilczomlecz rozmnaża się również wegetatywnie i dlatego rozprzestrzenia się kilka metrów rocznie.
System korzeniowy jest złożony, może osiągnąć 8 m głębokości i 5 m szerokości. Korzenie mogą mieć wiele odrostów.
Dane według: Julve, Ph., 1998 i nast. - Baseflor. Botaniczny, ekologiczny i chorologiczny indeks flory Francji. Wersja: 23 kwietnia 2004 .
Jeśli gatunek ten może wykazywać zachowania inwazyjne w Ameryce Północnej , nie dotyczy to zakresu jego pochodzenia. W szczególności we Francji nie jest rozpowszechniony, jest chroniony w Dolnej Normandii i znajduje się na przykład na Czerwonej Liście IUCN w Bretanii .
Wilczomlecz liściasty jest gatunkiem inwazyjnym w Ameryce Północnej. Pochodzący z Europy i Azji , był eksportowany do Ameryki na przełomie XIX i XX wieku, prawdopodobnie z dużą ilością nasion rolniczych.
Roślina konkuruje z rodzimymi roślinami, pobierając wodę i składniki odżywcze , wytwarzając cień i wytwarzając toksyny, które hamują wzrost innych roślin wokół niej.
W Ameryce Północnej może tworzyć bardzo duże kolonie na preriach, stwarzając poważne problemy dla różnorodności biologicznej , zwłaszcza w parkach narodowych.
Stwarza również lokalne problemy w Europie , na przykład w obszarach zalewowych w Val de Saône (we Francji), gdzie grozi około piętnaście chronionych roślin. Krajowy Urząd francuski dla Łowiectwa i przyrody (ONCFS) przepisał na walkę chemiczną tam , czekając na znalezienie środków kontroli biologicznej .
Ze względu na trwałość nasion i ich zdolność do regeneracji z małych fragmentów korzeni jest bardzo trudna do wytępienia. Istnieją programy kontroli biologicznej , importujące szkodniki do Europy. Istnieją również herbicydy ogólnoustrojowe.