Euphorbia esula

Euphorbia esula Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Wilczomlecz Klasyfikacja
Królować Plantae
Podział Magnoliophyta
Klasa Magnoliopsida
Zamówienie Malpighiales
Rodzina Euphorbiaceae
Uprzejmy Euphorbia

Gatunki

Euphorbia esula
L. , 1753

Synonimy

Klasyfikacja filogenetyczna

Klasyfikacja filogenetyczna
Zamówienie Malpighiales
Rodzina Euphorbiaceae

Wilczomlecz lub wilczomlecz gryzący ( wilczomlecz lancetowaty ) jest gatunek z trawiastych roślin z rodziny Euphorbiaceae .

Opis

Jest to wyprostowana, średniej wielkości roślina zielna o gładkiej łodydze. Te kwiatowe przylistki są kwas żółty. Kilka łodyg zwykle zaczyna się od korzenia palowego, który wnika bardzo głęboko w ziemię.

Rozmnaża się przez nasiona, które mają wysoką zdolność kiełkowania i mogą pozostać żywe w glebie przez co najmniej siedem lat. Te kapsułki wybuchnąć otwarty, rozpraszania nasion do  5m wokół rośliny macierzystej. Może się rozprzestrzeniać drogą wodną lub zwierzęcą. Wilczomlecz rozmnaża się również wegetatywnie i dlatego rozprzestrzenia się kilka metrów rocznie.

System korzeniowy jest złożony, może osiągnąć 8  m głębokości i 5  m szerokości. Korzenie mogą mieć wiele odrostów.

Podgatunki

Charakterystyka

Narządy rozrodczeNasionkoSiedlisko i dystrybucja

Dane według: Julve, Ph., 1998 i nast. - Baseflor. Botaniczny, ekologiczny i chorologiczny indeks flory Francji. Wersja: 23 kwietnia 2004 .

Charakter inwazyjny

Jeśli gatunek ten może wykazywać zachowania inwazyjne w Ameryce Północnej , nie dotyczy to zakresu jego pochodzenia. W szczególności we Francji nie jest rozpowszechniony, jest chroniony w Dolnej Normandii i znajduje się na przykład na Czerwonej Liście IUCN w Bretanii .

Wilczomlecz liściasty jest gatunkiem inwazyjnym w Ameryce Północnej. Pochodzący z Europy i Azji , był eksportowany do Ameryki na przełomie XIX i XX  wieku, prawdopodobnie z dużą ilością nasion rolniczych.

Roślina konkuruje z rodzimymi roślinami, pobierając wodę i składniki odżywcze , wytwarzając cień i wytwarzając toksyny, które hamują wzrost innych roślin wokół niej.

W Ameryce Północnej może tworzyć bardzo duże kolonie na preriach, stwarzając poważne problemy dla różnorodności biologicznej , zwłaszcza w parkach narodowych.

Stwarza również lokalne problemy w Europie , na przykład w obszarach zalewowych w Val de Saône (we Francji), gdzie grozi około piętnaście chronionych roślin. Krajowy Urząd francuski dla Łowiectwa i przyrody (ONCFS) przepisał na walkę chemiczną tam , czekając na znalezienie środków kontroli biologicznej .

Ze względu na trwałość nasion i ich zdolność do regeneracji z małych fragmentów korzeni jest bardzo trudna do wytępienia. Istnieją programy kontroli biologicznej , importujące szkodniki do Europy. Istnieją również herbicydy ogólnoustrojowe.

Uwagi i odniesienia

  1. Augustin Pyramus de Candolle, Flore française ou zwięzły opis wszystkich roślin, które naturalnie rosną we Francji , t.  5, Paryż,1815( czytaj online ) , s.  361
  2. Przegląd ONCFS (Faune sauvage, kwiecień 2008)

Linki zewnętrzne