Eucidaris metularia

Jeżowiec

Eucidaris metularia Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Eucidaris metularia w Reunion . Klasyfikacja według WoRMS
Królować Animalia
Gałąź Echinodermata
Sub-embr. Echinozoa
Klasa Echinoidea
Podklasa Cidaroidea
Zamówienie Cidaroida
Świetna rodzina Cidaridea
Rodzina Cidaridae
Podrodzina Cidarinae
Uprzejmy Eucidaris

Gatunki

Eucidaris metularia
( Lamarck , 1816 )

Synonimy

Jeżowca ( Eucidaris metularia ) jest gatunkiem tropikalnym jeżowca w Cidaridae rodziny .

Opis

Jest to mały zwykły jeżowiec, którego wypukła na grzbiecie skorupa (tzw. „  Test  ”) nie przekracza 3  cm . Jest to chronione przede wszystkim przez „pierwotne radiole” (najdłuższe pióra) rzadkie, ale długie, grube i mocne, z tępym końcem i czasami zakończone koroną, najczęściej w kolorze czerwonym z beżowymi pasmami. Ale generalnie pokryte epibiontami ( glony , koralowce ...), przez co wyglądają na szare, zwłaszcza te starsze (te w dolnej połowie). Wszczepiane są na duże, bardzo wystające, perforowane guzki, chronione małymi białymi lub czerwonymi wtórnymi promieniami. Ambulakry są oznaczone białym paskiem otoczonym czerwono-brązowymi drugorzędnymi promieniami. Układ wierzchołkowy (narządy zlokalizowane w górnej części badania zwierzęcia, w tym odbyt), szeroki i pięciokątny, pozbawiony pierwotnych promieni promieniowych i bogato zdobiony płytkami z czerwono-białymi wzorami geometrycznymi, podkreślającymi pięć płytek genitaliów lekko pomarańczowych z białymi krawędziami .

Eucidaris metularia ze swoimi grubymi kolcami jest typowa dla „jeżowców”: można go pomylić z jego pokrewnymi Phyllacanthus imperialis (mniej kolorowymi), Prionocidaris baculosa (ciemniejszy test i promienie pokryte drugorzędowymi kolcami), Heterocentrotus mammillatus (bardziej czerwony, nagie ciernie) i Heterocentrotus trigonarius (idem). W większości przypadków jego krótkie, ścięte i rurkowate promienie są bardzo charakterystyczne i pozwalają na odróżnienie jeżowca.

Siedlisko i dystrybucja

Ten typowo tropikalny jeżowiec występuje głównie w zachodniej części Oceanu Indyjskiego , zwłaszcza na wschodnim wybrzeżu Afryki oraz od Morza Czerwonego po Madagaskar . Jednak od czasu do czasu można go znaleźć na zachodnim Pacyfiku , zwłaszcza w Australii i Nowej Kaledonii .
Ten jeżowiec występuje w ekosystemach koralowych, czy to na płaskowyżach, na rafach, na skałach czy w dnie trawy morskiej, na głębokości od 5 do 40  m . W ciągu dnia żyje ukryty w tych dziurach lub szczelinach.

Ekologia i zachowanie

Z nocnych nawyków wychodzi z kryjówki o zmroku, aby się pożywić. Jest wszystkożerny i detritivorous Grazer, który żywi się glony, jak również inkrustacji glony , ale także od czasu do czasu na gąbki , mszywioły , morze tryska , padlinę i detrytusu. Miażdży jedzenie swoją potężną szczęką zwaną „  latarnią Arystotelesa  ”.

Rozmnażanie jest gonochoryczne , a samce i samice uwalniają swoje gamety w tym samym czasie na otwartej wodzie, gdzie jaja, a następnie larwy będą ewoluować wśród planktonu przez kilka tygodni, zanim osiądą.

Mój jeżowiec i człowiek

W przeciwieństwie do większości swoich kongenerów, ten jeżowiec nie stanowi zagrożenia dla ludzi, ponieważ jego kolce nie są ostre. Ponadto jego rozmiar, tajemnicze maniery i jasne kolory ograniczają ryzyko nieumyślnego nadepnięcia na niego. Nie ma wartości handlowej i nie wydaje się być spożywany w żadnym kraju w jego zasięgu.

Ten jeżowiec zawdzięcza swój przydomek podobieństwu do miny morskiej . Zdarza się nawet, że niektóre duże osobniki wpadają w panikę wobec ignorantów i prowokują mobilizację jednostek rozminowujących.

Zwierzę to zostało wykorzystane w badaniach naukowych do oceny wykorzystania technologii MRI do badania anatomii wewnętrznej zwierząt.

Odniesienia taksonomiczne

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Philippe Bourjon, „  Eucidaris metularia  ” , w http://fran.cornu.free.fr/ , Francois Cornu (konsultowany 9 września 2013 )
  2. Alain Guille , Pierre Laboute i Jean-Louis Menou , Przewodnik po rozgwiazdach, jeżowcach i innych szkarłupni w lagunie Nowej Kaledonii , ORSTOM,1986, 244  str. ( czytaj online ).
  3. (w) Andrea McCullagh, „  Marynarka wojenna zwana Wygasła po tym, jak snorkeller pomylił jeżowce w śmiercionośnych podwodnych minach  ” na dailytelegraph.com.au ,27 kwietnia 2016 r.
  4. Ziegler, Alexander; Faber, Cornelius; Mueller, Susanne; Bartolomaeus, Thomas (2008). „Systematyczne porównanie i rekonstrukcja anatomii wewnętrznej jeżowca (Echinoidea): nowatorskie podejście wykorzystujące obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego”. BMC Biology 6 (33). doi: 10,1186 / 1741-7007-6-33.