Eucalyptus paniculata

Eucalyptus paniculata Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Poroża Eucalyptus paniculata . Klasyfikacja
Królować Plantae
Klad Okrytozalążkowe
Klad Prawdziwe dwuliścienne
Klad Rosids
Zamówienie Myrtales
Rodzina Myrtaceae
Uprzejmy Eukaliptus

Gatunki

Eucalyptus paniculata
Sm. , 1797

Eucalyptus paniculata , powszechnie znany jako Ironbark Grey , to gatunek drzew z rodzaju Eucalyptus , endemiczny dla Nowej Południowej Walii w Australii . Jego kora jest ciemna, głęboko bruzdowana na pniu i gałęziach. Wdorosłe liście są lancetowate do zakrzywione, że pąki kwiatowe są w grupach po siedem narozgałęzionej szypułki , że kwiaty są białe i owoce koniczne, półkolisty lub w kształcie kubka.

Opis

Eucalyptus paniculata to drzewo o wysokości od 30 do 50  m, które tworzy lignotuber . Jego kora jest szara lub nawet czarna lub brązowawa, głęboko bruzdowana na pniu i gałęziach. Młode rośliny i wydzieliny z zagajników mają liście jajowate do lancetowatych, które od spodu są jaśniej zielone, mają długość od 35 do 70  mm i szerokość od 15 do 30  mm . Dorosłe liście są błyszcząco zielone, jaśniejsze od spodu, w kształcie lancy do zakrzywionych, długości 50-180 mm i szerokości 12-30 mm , zwężające się w ogonek o długości  9-30  mm . 25  mm . W pąki kwiatowe są w większości umieszczone na siedmiu grupach na łodygi rozgałęzionym z 5 do 15  mm długości, na pojedyncze pąki kwiatów łodygi długości od 3 do 9, aby  mm . Pąki dojrzałe owalny albo kształt rombu 5-9  mm długości i 4-5  mm szerokości z stożkowej wieczko The hypanthus mniej więcej kwadratowy przekrój poprzeczny. Kwitnienie występuje większość miesięcy, a kwiaty są białe. Owoc jest zdrewniałe ściętego, półkulisty lub kształt miseczki kapsułki , od 4 do 8  mm długości i szerokości, przy czym zawory na poziomie zbliżonym do obręczy.

Taksonomia i denominacja

Eucalyptus paniculata został po raz pierwszy opisany w 1797 roku przez Jamesa Edwarda Smitha w Linnean Society of London na podstawie dokumentów zebranych przez Davida Burtona w Port Jackson . Smith uzyskał okazy z zielnika Josepha Banksa . Specyficzny epitet ( paniculata ) pochodzi od łacińskiego słowa paniculatus który oznacza wiechy , odnosząc się do aranżacji kwiatów.

Podgatunki

Według Catalog of Life (31 października 2020)  :

Dystrybucja i siedlisko

E. paniculata rośnie na obszarach przybrzeżnych, na których występują obfite opady deszczu, od Bermagui po Bulahdelah . Wcześniej było to powszechne na zachodnich przedmieściach Sydney . Kilka osobników E. paniculata nadal rośnie na przedmieściach śródmieścia Glebe przy kościele św. Jana.

Używa

E. paniculata jest ceniona przez leśników za wysoką jakość drewna, które jest szczególnie twarde, mocne i trwałe, nadające się do produkcji łuków. Drewno jest bardzo gęste, czyli 1120 kilogramów na metr sześcienny. Twardziel jest czerwonawo-brązowa lub ciemnobrązowa. Drewno ma wiele zastosowań, w tym krzyżu z kolei , ciężki inżynierii, budownictwa, słupy. Drewno jest trudne do rozplanowania i przybicia. Wysycha powoli i wymaga ostrożnej obsługi, aby uniknąć kontroli powierzchni. Potencjał rocznej produkcji drewna wynosi od 9 do 18 metrów sześciennych na hektar. Drewno jest niewrażliwe na ataki Lycte Brown .

Galeria

Uwagi i odniesienia

  1. (in) Hill, "  Eucalyptus paniculata  " , Royal Botanic Garden Sydney (dostęp 26 listopada 2019 )
  2. (in) "  Eucalyptus paniculata  " , Euclid: Centre for Australian National Biodiversity Research (dostęp: 30 maja 2020 r. )
  3. (w) Chippendale, "  Eucalyptus paniculata  " , Australian Biological Resources Study, Department of the Environment and Energy, Canberra (dostęp 26 listopada 2019 )
  4. (w) Ian H. Brooker i David A. Kleinig , Field Guide to Eucalypts , Melbourne, Inkata Press,1994( ISBN  0909605629 ) , str.  265
  5. (w) „  Eucalyptus paniculata  ” , APNI (dostęp 26 listopada 2019 )
  6. (w) Smith, „  Postacie botaniczne niektórych roślin naturalnego rzędu Myrti.  » , Transactions of the Linnean Society of London , t.  3,1797, s.  287–288 ( czytaj online , dostęp 26 listopada 2019 )
  7. Roskov Y., Ower G., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk PM, Bourgoin T., DeWalt RE, Decock W., van Nieukerken EJ, Penev L. (red.) (2020). Gatunki 2000 i ITIS Catalog of Life , 2020-12-01. Zasoby cyfrowe na www.catalogueoflife.org . Gatunek 2000: Naturalis, Leiden, Holandia. ISSN 2405-8858, dostęp 31 października 2020 r
  8. (w) The Robinson - Field Guide to the Native Plants of Sydney ( ISBN  978-0-7318-1211-0 ) , str.  48
  9. (w) „  Holmegaard-Gray-Ironbark Eucalyptus paniculata-  ”
  10. (w) DJ Boland i in., Forest Trees of Australia ,1992( ISBN  0-909605-57-2 ) , str.  538
  11. (w) „  Gray Ironbark  ” na www.timber.net.au
  12. (in) „  fao.org  ”

Linki zewnętrzne