Encyrtidae

Encyrtidae Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Tachinaephagus zealandicus - samiec Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Arthropoda
Sub-embr. Hexapoda
Klasa Insecta
Podklasa Pterygota
Infra-class Neoptera
Zamówienie Hymenoptera
Zamówienie podrzędne Apocrita
Infra-order Terebrantes
Świetna rodzina Chalcidoidea

Rodzina

Encyrtidae
Walker , 1837

Encyrtidae to rodzina z owadów błonkoskrzydłych apocrites z nadrodziny z Chalcidoidea . Mają ogromne znaczenie w kontroli biologicznej, ponieważ wszystkie są entomofagami .

Morfologia

Charakteryzują się:

Biologia

Wszystkie są entomofagowe owady  : dwa z trzech Encyrtidae są samotnikami endoparasitoids z pluskwiaków , głównie cochineals z rodzaju Leucanium . Pozostała pasożytuje larwy lub jaja, nimfy motyli , chrząszczy liści , robaki , Midge i kleszczy . Copidosomatini to wszystkie pasożyty Lepidoptera .

Trechnites psyllae i mitratus Prionomitus są pasożyty wewnętrzne z Psylla pyri (gruszka psyllid ). Compercia merceti pasożytuje na karaluchu Supella longipalpa .

Niektóre gatunki są również hiperpasożytami Encyrtidae, Aphelinidae , Cynipidae , Pteromalidae , Braconidae , Dryinidae . Tak jest w przypadku Syrphophagus mamitus na Psyllid .

Jajo jest encyrtiform (rurka) i często jest wielozarodkowe (fragmentacja jaja na wiele zarodków). Ich cykl trwa od 5 do 50 dni, płodność od 100 do 200 jaj. Dorosłe osobniki liżą spadzi Homoptera . Stosunek płci różni się w zależności od gatunku od 2 do 9 samic na samca. Na żywiciela przypada tylko jedno jajo, a wszystkie osobniki z tego samego żywiciela są tej samej płci.

Taksonomia

Ta rodzina składa się z dwóch podrodzin obejmujących około 460 rodzajów dla 3600 opisanych gatunków :

Lista gatunków

Encyrtinae Walker 1837 podrodziny :

Podrodzina Tetracneminae Howard 1892:

Zastosowanie w kontroli biologicznej

Jest to rodzina o największym znaczeniu w zwalczaniu biologicznym, ponieważ jest najczęściej stosowana: około pięćdziesięciu gatunków zostało dotychczas wykorzystanych przeciwko wełnowcom. Anagyrus lopezi (De Santis, 1964), (hym. Tetracneminae) pochodzi z Ameryki Południowej, został szeroko stosowane przeciwko manioku wełnowiec Phenacoccus manihoti (Matile-Ferrero) (Hom. Pseudococcidae ) w Afryce .

Zastosowanie Ageniapis fuscicollis w sadach z ZSRR kontrolować Yponomeute był udany.

Encyrtus infelix i E. lacaniorum są używane przeciwko Saissetia w uprawach szklarniowych.

Pochodzący z Ameryki Południowej Copidosoma uruguyensis został wypuszczony w 1968 roku w regionach uprawy tytoniu na Madagaskarze w celu zwalczania ćmy liściowej, Phthorimaea operculella .

Bibliografia

Linki zewnętrzne