Eloi Laurent Despeaux
| Eloi Laurent Despeaux | ||
 | ||
| Narodziny |
14 października 1761 Auteuil ( Oise ) |
|
|---|---|---|
| Śmierć |
27 października 1856(95 lat) Paryż |
|
| Pochodzenie | Francja | |
| Uzbrojony | Piechota | |
| Stopień | Dywizja generalna | |
| Lata służby | 1776 - 1856 | |
| Nagrody |
Wielki Krzyż Legii Honorowej Baron Chevalier de Saint-Louis |
|
Éloi Laurent Despeaux , urodzony dnia14 października 1761w Malassise, wiosce gminy Auteuil , niedaleko Beauvais ( Oise ), i zmarł dnia27 października 1856w Paryżu jest francuskim generałem rewolucji i imperium .
Biografia
W wieku 15 lat został zaciągnięty jako żołnierz w towarzystwie Vicomte de Champagné z pułku Flandrii le2 listopada 1776podczas gdy ten pułk przekraczał Beauvaisis. Przeszedł przez wszystkie stopnie podoficera tego pułku, kaprala w 1780 r. , Sierżanta w 1784 r . To właśnie w Wersalu , w dniach 5 i 6 października 1789 r ., Przybyli tam Paryżanie w poszukiwaniu króla . Przeszedł na emeryturę w wieku 30 lat, po piętnastu latach służby im28 sierpnia 1791 i wraca do Douai, gdzie ożenił się podczas przejścia pułku Flandrii.
On ponownie zaciągnął się w 1792 roku w 9 th północy batalionu ochotników . Po bitwie pod Jemmapes został mianowany adiutantem kapitanem i wyróżnił się w obronie obozu Famarów , gdzie został ciężko ranny i mianowany dowódcą batalionu na polu bitwy28 kwietnia 1793. Promowany generał brygady na3 września 1793, był odpowiedzialny za misję na Sambre , został tam ponownie ranny i19 marca 1794, został podniesiony do stopnia generała majora w Armii Północy .
Tak szybki postęp można wyjaśnić raczej uznaną odwagą pana Despeaux niż jego zdolnościami wojskowymi. Ma ponadto niekwestionowaną przewagę w manewrach piechoty.
Po podboju Belgii i Holandii przez Pichegru , generał Despeaux został mianowany przełożonym dowódcy Tournai , następnie Antwerpii i Brabancji Zachodniej , gdzie musiał nadzorować likwidację domów zakonnych. W 1798 roku The Zarząd podane dowodzenie 18 th Wydziału Wojskowego do Dijon .
Członek Legii Honorowej 4-go Roku Floréal XIII , otrzymał tytuł8 maja 1809dowodził dywizją w armii obserwacji Łaby pod Hanau , a nawet dowodził przez jakiś czas naczelnikiem, po odejściu Junoty . Stamtąd pojawia się kilka dni podczas oblężenia Flushing i jest załadowany20 września 1809, Z 20 -tego podziału w Périgueux . Po wydarzeniach z 1814 r. Generał Despeaux dowodził Metz i25 marca 1815w Quesnoy .
Podczas pierwszej Restauracji został mianowany Rycerzem Saint-Louis , a przy drugiej Restauracji został udostępniony. Odpowiada tylko dwukrotnie za obchody inspekcyjne. Później przeszedł na emeryturę. Plik11 czerwca 1819król stworzył go baronem i w Listopad 1821, Dowódca Legii Honorowej. Od tamtej pory jest oficerem21 stycznia 1814.
W 1832 r. Przeszedł na emeryturę przez Ludwika Filipa i wznowił służbę w Drugim Cesarstwie. W 1853 roku Napoleon III mianował go Wielkim Oficerem Legii Honorowej. W 1856 r. W wieku 95 lat, nadal czynny, był dziekanem generałów Cesarstwa i Europy. Ma 80 lat służby, 62 lata w randze generała dywizji, dwa poważne obrażenia, z których jeden spowodował utratę oka. Napoleon III uczynił go Wielkim Krzyżem Legii Honorowej7 lutego 1856.
Zmarł osiem miesięcy później 27 października 1856.
Zobacz też
Bibliografia
- „Éloi Laurent Despeaux”, w: Charles Mullié , Biografia sław wojskowych armii lądowej i morskiej w latach 1789–1850 ,1852[ szczegóły wydania ]
- „Éloi Despeaux, żołnierz Ludwika XVI, generał jakobinów, baron restauracji”. (1983) Bulletin of the Beauvaisis Monuments and Works of Art Study Group (GEMOB) 19: 2-14. ( ISSN 0224-0475 )