| Narodziny |
4 lutego 1891 Korek |
|---|---|
| Śmierć |
16 lipca 1949(58 lat) Zurych |
| Narodowość | szwajcarski |
| Trening | Uniwersytet w Lozannie |
| Zajęcia | Pisarz , geolog , profesor uniwersytetu , aktor |
| Rodzeństwo | Henri Gagnebin |
| Pracował dla | Uniwersytet w Lozannie (1922-1949) |
|---|---|
| Członkiem | Towarzystwo literatury pięknej |
| Mistrz | Maurice Lugeon |
| Archiwa prowadzone przez | Serwis rękopisów ( d ) (IS 1901) |
Elie Gagnebin , urodzona w Liège dnia4 lutego 1891i zmarł w Zurychu dnia16 lipca 1949, jest geologiem , profesorem na Uniwersytecie w Lozannie i Bellettrien Vaudois .
Syn Henri-Auguste Gagnebin, pastora, i Adolphine z domu Heshuysen, Holender , i wnuk Ferdynanda-Henri Gagnebina (1816-1890), pastora, który osiadł w Amsterdamie po 1856 r., Oraz brat Henri Gagnebin , Elie Gagnebin dorastał w Lozannie, gdzie licencjat z listów zdał w 1909 r. Następnie obrał kierunek naukowy i uzyskał tytuł licencjata w 1912 r., doktorat z nauk fizycznych i matematycznych w 1920 r. Po stażach w Paryżu i Grenoble (1920–1921) został kierownikiem pracy na Wydziale Nauk (1922-1928), wykładowca (1928-1933), profesor nadzwyczajny (1933-1940), następnie ordynariusz paleontologii i geologii stratygraficznej w 1940 r., odpowiedzialny za laboratorium geologiczne i paleontologiczne. Uczeń Maurice'a Lugeona , to z nim broni swojej pracy magisterskiej, to z nim będzie pracował na Uniwersytecie w Lozannie i to go zastąpi w 1940 roku.
Jego prace geologiczne poświęcony niemal wyłącznie do badania na Romand i Chablais Prealpy . Jako badacz terenowy sporządza mapy geologiczne graniczących z nim Prealps i znacznej części Chablais Valais . Pracuje dla Geological Map of France i tworzy mapę regionu Thonon . Śmierć przytłacza go, gdy kończy wschody słońca szwajcarskich prealp na lewym brzegu Rodanu . Elie Gagnebin, uznany specjalista, często był upoważniony, czasem wraz z Maurice Lugeon, do badań geologicznych w Szwajcarii i za granicą.
Popularyzator, Elie Gagnebin napisał badania nad ważnymi koncepcjami naukowymi, takimi jak transformizm (1927 i 1943) czy pojęcie gatunku w biologii (1948). W 1922 roku opublikował już w ogólnym przeglądzie Nauki , artykuł o teorii Wegener z dryfu kontynentalnego . Napisał także Historię Ziemi i Istot Żywych (1946).
Oprócz pracy z geologią Elie Gagnebin opuścił także studia literackie i filozoficzne opublikowane w Revue des Belles-Lettres , Dialectica itp. W szczególności związany z Raymondem Radiguetem i Jeanem Cocteau , Elie Gagnebin jest czołowym przedstawicielem romańskiego środowiska kulturowego, w którym jest bardzo aktywny i wielkoduszny. Był przyjacielem René Auberjonois , Charlesa-Alberta Cingrii , Pierre-Louisa Mattheya , Gustave'a Rouda , CF Ramuza , Jeana Villarda (dit Gilles) i Ernesta Ansermeta . Pasjonat teatru i muzyki, brał udział w 1918 r. W roli Czytelnika w tworzeniu Historii Żołnierza (muzyka Igora Strawińskiego i tekst CF Ramuza ).