Uzależnienie od Internetu (zwane również uzależnienie od Internetu , Internet addiction , netaholisme , Internet problematyczne użycie ( UPI ) lub zaburzenia uzależnienia od Internetu ( TDI ) odnosi się do zaburzenia psychologiczne charakteryzującej się nadmiernym i obsesyjne konieczności korzystania z komputera i zakłócania na życiu codziennym .
W środowisku medycznym trwa debata, czy uzależnienie od Internetu należy uznać za patologiczne . To nie jest rozpoznawana jako takie w DSM-5 , najnowszej 2013 edycji DSM-IV , ani w ICD-11 z WHO .
Od początku 2000 roku pojawiały się pytania dotyczące korzystania z Internetu. Jak przyszłe pokolenie zareaguje na tę ewolucję wirtualnej aktywności? Czy byłaby bardziej zainteresowana bieżącymi sprawami, lepiej poinformowana, a nawet uzależniona od cybernetyki? Jednak w tamtych czasach Internet pozostawał dla wszystkich sposobem rozrywki, a nie, jak jest dzisiaj, narzędziem pracy. Niemniej jednak psychologowie przewidzieli ogromny wzrost korzystania z internetu ze względu na duże zainteresowanie ludzi mediami.
W dzisiejszych czasach Internet jest bardzo obecny w większości życia całej populacji, a niektórzy psychologowie opisują to użycie jako prawdziwy problem. Ta zależność ma kilka psychologicznych i społecznych konsekwencji dla osoby, która traci kontrolę nad jej używaniem.
Krótko mówiąc, to uzależnienie, które rozwija się przez lata i wciąż rośnie do dziś.
Otto Fenichel (1897-1946) jako pierwszy podniósł kwestię „narkomanii bez narkotyków” , czyli uzależnienia behawioralnego. W latach 70. WHO zaproponowała pierwszą międzynarodową definicję uzależnienia opartą na zobowiązaniu behawioralnym (działanie z potrzeby, a nie dla przyjemności), utratę kontroli, syndrom odstawienia i występowanie nawrotów.
Obecnie uzależnienie definiuje się jako zachowanie regularne i trwałe pomimo jego szkodliwych konsekwencji. Kryteria definiowania uzależnienia proponuje międzynarodowa klasyfikacja DSM-5. Cztery główne z nich to:
W 1996 roku amerykańska psycholog Kimberly Young (w) jako pierwsza wypowiada się na temat uzależnienia od Internetu podczas konferencji Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA) w Toronto ( Kanada ). W tym samym roku otworzyła również pierwszy ośrodek specjalizujący się w leczeniu tego schorzenia. W 2018 roku temu kontrowersyjnemu tematowi poświęcono ponad dwa tysiące publikacji.
Niektórzy autorzy wolą pojęcie uzależnienia, znacznie szersze, niż uzależnienie, ale nie osiągając konsensusu co do definicji uzależnienia od Internetu.
Pojawia się obecnie związek z kategorią „zaburzeń kontroli impulsów”, co może skutkować zaburzeniem kontroli impulsów .
Pojęcie uzależnienia od Internetu nadal jest przedmiotem kontrowersji w świecie medycznym.
Według amerykańskiego psychologa Ivana K. Goldberga uzależnienie od Internetu jest objawem, a nie zaburzeniem per se. Uzależnienie od hazardu służy jako podstawa opisu hipotetycznego uzależnienia od Internetu. „Uzależnienie od Internetu może przesądzić o negacji lub unikaniu innych problemów życia codziennego” . Uważa, że uzależniające zachowanie odzwierciedla niedojrzałość społeczno-emocjonalną, która utrudnia budowę prawdziwej, solidnej tożsamości psychospołecznej. Trudność potęguje poczucie osobistej bezwartościowości i nierozpoznania.
Dla Marca Valleura, naczelnego lekarza w Centre Marmottan w Paryżu, cyberuzależnienie nie jest ściśle mówiąc chorobą, ale można je analizować za pomocą tych samych metod, które stosuje się w przypadku uzależnienia od narkotyków, alkoholu lub alkoholu. Uważa on, że każdy, kto chce ograniczyć lub przestać prowadzić samochód i któremu się to nie udaje, jest uzależniony: „Te uzależnienia od Internetu istnieją, ponieważ mamy pacjentów, którzy przychodzą na konsultacje, aby się ich pozbyć” .
Według francuskiego specjalisty Romain Cally , „w sieci, gdy pojawia się przymus nie Internauta dłuższe sędziowie jego zachowanie za normalne, ale nie można uniknąć podłączenia. Jeśli dana osoba nie podjęłaby tego działania, jej niepokój stałby się trudny do zniesienia, a nawet nie do zniesienia. Internet wydaje się spełniać różne funkcje psychologiczne dla użytkownika Internetu, takich jak ucieczka od nieznośnej rzeczywistości lub ujście dla impulsów, które są niemożliwe do spełnienia w rzeczywistości.
Wśród naukowców na całym świecie opisuje to profesor Dimitri Christiakis, redaktor JAMA Pediatrics (w odniesieniu do wszystkich uzależnień cyfrowych); „Bez oficjalnie skodyfikowane w ramach psychopatologicznego (it) rośnie w częstotliwości w świadomości społecznej jako potencjalnie problematycznego stanu z wielu podobieństw do istniejących i uznanych zaburzeń”, a to może być „epidemia XXI th century”. Twierdzi również, że „jesteśmy w niekontrolowanym eksperymencie dla następnej generacji dzieci”.
Autorzy twierdzą, że internet należy traktować jako medium uzależnienia behawioralnego, które wymaga wyjaśnienia, a nie jako przedmiot uzależnienia sam w sobie. Należałoby więc na przykład odróżnić uzależnienie od gier wideo, uzależnienie od treści pornograficznych, uzależnienie od hazardu online.
Dyskutowany jest również związek między zachowaniami patologicznymi a procesami neurobiologicznymi związanymi z uzależnieniem, podobnie jak w przypadku wszystkich uzależnień od substancji. System losowych nagród zwiększyłby uzależnienie, w szczególności od gier wideo na ekranach, o których myśli Bruno Patino w jego małym traktacie o rynku uwagi , tak więc byłoby, gdyby pewne witryny lub pewne aplikacje internetowe były zaprojektowane jako gry, które można zainstalować " Zależność od Internetu” (w cudzysłowie, ponieważ sam Internet nie byłby bezpośrednio zaangażowany).
Przyczyny uzależnienia cybernetycznego można prześledzić kilka lat wstecz, kiedy dopiero zaczynała się zmiana technologiczna. Młode pokolenie tamtych czasów było zainteresowane zdobywaniem wiedzy, posiadaniem informacji w Internecie. Chcieli dowiedzieć się więcej. Ponadto, podczas rozmów w sieci z innymi ludźmi buduje się poczucie przynależności, którego niektórzy nie mają poza internetem.
Konsekwencje uzależnienia od Internetu związane są z podejściem biopsychospołecznym, które uwzględnia czynniki biologiczne, psychologiczne i społeczne.
Konsekwencje biologiczne koncentrują się na nawykach żywieniowych i stylu życia osób uzależnionych. Ludziom brakuje ruchu, bólu pleców i skrajnego zmęczenia. Zjedzą tylko małe posiłki i niekoniecznie pożywne przekąski. Osoby uzależnione mogą również zaniedbywać godziny snu, aby pozostać przed ekranami.
Konsekwencje psychologiczne związane są głównie z samokontrolą i impulsywnością rozwijaną przez uzależnionych. Są przyzwyczajeni do szybkości Internetu, więc nie są już przyzwyczajeni do tempa prawdziwego życia. Spędzają również mniej czasu ze swoimi rodzinami i pogarszają się ich relacje społeczne. Stają się agresywni.
Konsekwencje społeczne koncentrują się na relacjach społecznych, rodzinnych, małżeńskich, zawodowych i finansowych. Te relacje są pomijane. Wśród osób uzależnionych obserwuje się również spadek motywacji, koncentracji, produktywności i frekwencji. Istnieje duże ryzyko samotności.
Medykalizacji zachowań Uzależnienie od Internetu jest także problem społeczny i ekonomiczny. Naukowcy i klinicyści proszą o włączenie tego schorzenia do międzynarodowej klasyfikacji chorób, traktowanie go jako takiego i lepsze rozpoznanie cierpienia pacjentów.
Byłby to ogromny rynek dla firm farmaceutycznych, ponieważ zaczynają się pojawiać badania nad lekami na łaknienie. Według Marca Valleura proste psychoterapie wystarczą, by wyleczyć uzależnionych od Internetu, ale i tutaj jest rynek. Od 2013 r. w Stanach Zjednoczonych rehabilitacja przez Internet jest zwykle rozliczana na ponad 14 000 USD.
W środowisku naukowym toczy się debata na temat miejsca, jakie należy poświęcić problemom związanym z nadmiernym wykorzystaniem nowych technologii, ogólnie z Internetem, aw szczególności z grami wideo online. Powstaje pytanie, czy powstałe problemy zdrowotne należy kategoryzować i włączać do klasyfikacji zaburzeń psychicznych.
Według DSM- V , 2013 edycja DSM-IV (DSM), Internet Gaming Disorder ( IGD ) nadmierne używanie zaburzenie zostało włączone jako stan wymagający dalszych badań; podczas gdy ogólnie wykluczono uzależnienie od Internetu.
Podczas dyskusji przygotowawczych do tego wydania, American Medical Association (AMA) już w 2006 roku zaleciło włączenie uzależnienia od Internetu jako formalnej diagnozy w przyszłym DSM- V . Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA) dobre dane pozostają niewystarczające, aby wesprzeć włączenie uzależnienia od Internetu, podczas gdy należy zachować ostrożność, jeśli chodzi o uzależnienie od gier wideo.
Dane z literatury sugerują, że gry wideo online ( IGD ) są odrębną formą ogólnego korzystania z Internetu, a nadużywanie powoduje szczególne problemy. W szczególności fakt, że IGD wiąże się z określonymi czynnikami ryzyka: dotyczy to głównie chłopców, częściej przy kompulsywnym stosowaniu .
Ta literatura naukowa na temat IGD i uzależnienia od Internetu jest jednak nękana problemami metodologicznymi: nie ma zgody co do definicji i środków pomiaru (brak spójności) dla badań epidemiologicznych i terapeutycznych.
Jednak wielu użytkowników szuka profesjonalnej pomocy w swoich problemach, a w kilku krajach istnieją ośrodki psychiatryczne zajmujące się leczeniem uzależnienia od Internetu.
W 2017 roku i przez ostatnie dziesięć lat podejście do zaburzeń uzależnienia od Internetu spowodowało zwiększenie prac w tej dziedzinie badań. Potrzebne są nowe badania dotyczące epidemiologii, przyczyn, czynników ryzyka i konsekwencji zdrowotnych uzależnienia od Internetu, takiego jak gry wideo.
W 2018 r. WHO włączyła do nowej Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-11), pod kodem 6C51 (w kategorii zaburzeń związanych z używaniem lub uzależnieniem od substancji lub zachowań), zaburzenia gry wideo lub „gry cyfrowe” (online lub offline), który jest zdefiniowany w następujący sposób:
„Uporczywe i powtarzalne zachowanie związane z używaniem z 1) utratą kontroli nad grą (występowanie, częstotliwość, intensywność, czas trwania, zatrzymanie, kontekst), 2) zwiększony priorytet przyznany grze do momentu, w którym przejmuje ona kontrolę. nie na innych zainteresowaniach i codziennych zajęciach, 3) Kontynuacja lub wzrost uprawiania hazardu pomimo jego szkodliwych następstw. Aby to zaburzenie mogło zostać zdiagnozowane jako takie, zachowanie musi być wystarczająco nasilone, aby spowodować znaczne upośledzenie osobiste, rodzinne, społeczne, edukacyjne, zawodowe lub inne ważne obszary funkcjonowania. To zachowanie może być ciągłe, epizodyczne lub powtarzalne i manifestować się wyraźnie przez okres co najmniej 12 miesięcy. Czas ten można skrócić, jeśli spełnione są wszystkie kryteria diagnostyczne z nasileniem objawów. "
Ta nowa klasyfikacja ICD-11 zostanie przedłożona 72. Zgromadzeniu WHO w maju 2019 r., a jeśli zostanie przyjęta, państwa członkowskie będą mogły zacząć ją stosować 1 stycznia 2022 r.
Według różnych badań epidemiologicznych publikowanych na całym świecie rozpowszechnienie uzależnień wśród użytkowników Internetu waha się od 1% do ponad 35% (szczególnie w Azji). Różnice te tłumaczy się głównie tym, że badania te nie opierają się na tych samych definicjach.
Do psychiatrów amerykańskich i niemieckich obserwować wysoką częstotliwość: Berliner Zeitung stawia postać jednego miliona zależnej dla Niemiec .
We Francji codzienne korzystanie z Internetu przez 16-latków we Francji wyniosło 23% w 2003 r. i 83% w 2015 r., przy czym dla niektórych czas połączenia wynosi od 5 do 6 godzin dziennie.
Według oświadczenia National Academy of Medicine , opublikowanego w marcu 2012 roku, kwalifikacja uzależnienia od Internetu dla młodzieży jest nieodpowiednia i stygmatyzująca. Za nadmierną praktyką, najczęściej przejściową, kryłby się raczej problem edukacyjny. W rzeczywistości we Francji, podobnie jak w Holandii, niektórzy autorzy uważają, że w obliczu cyberuzależnienia nastolatka należy zająć się rodzicami (problem władzy rodzicielskiej).
Wśród osób pozostających na utrzymaniu wyróżnia się dwie grupy. Są tacy, którzy są uzależnieni od określonych treści, takich jak hazard online , zakupy online lub cyberseks , kompulsywnie . Tutaj internet promuje jedynie zachowania i uzależnienia, które już istnieją, takie jak patologiczny hazard (hazard), oniomania (kompulsywne kupowanie) itp.
Druga grupa skupia osoby uzależnione od narzędzi internetowych, bez których zachowania nie mogłyby istnieć, takie jak gry sieciowe , internetowe serwisy społecznościowe oraz wszelkie formy komunikacji bezpośredniej (poczta elektroniczna, czat, blog itp.).
Niektóre badania sugerują, że cyberuzależnienie odpowiada niewłaściwemu i nieproporcjonalnemu korzystaniu z Internetu przez okres co najmniej 12 miesięcy. Spowodowałoby to:
Te kryteria diagnostyczne nie pozwalają na zakwalifikowanie lub nie zakwalifikowanie użytkownika Internetu jako uzależnionego od tego narzędzia, ponieważ uzależnienie od Internetu nie jest rozpoznawane jako odrębne zaburzenie psychiczne. Jednak wiele międzynarodowych badań skupiało się na potencjalnych skutkach, jakie problematyczne korzystanie z Internetu może mieć na młodych ludzi. Problematyczne korzystanie z Internetu może zatem mieć znaczący wpływ na zdrowie biologiczne, psychologiczne i społeczne jednostek.
Zespół cieśni nadgarstka to ból odczuwany w nadgarstku przy ucisku nerwu pośrodkowego, może pojawić się u młodych osób z problemami w korzystaniu z Internetu ze względu na liczbę godzin korzystania z klawiatury i myszy. Nadgarstki wykonują ruchy boczne podczas korzystania z komputera, a nadgarstki pozostają w jednej pozycji przez długi czas, co może powodować dyskomfort lub ból.
Bezsenność lub zmiany w cyklu snu i bóle głowyMłodzi ludzie z problemem uzależnienia od Internetu zaniedbują zalecany czas snu, czyli minimum 7 godzin snu na dobę, ale także jakość snu. Osoby z problemem uzależnienia od świata wirtualnego nie śpią i skracają godziny snu, aby priorytetowo traktować potrzebę przebywania przed ekranem. Niebieskie światło emitowane przez ekrany odgrywa również rolę w zaburzeniach snu u młodych ludzi: symuluje naturalne światło poranne i hamuje produkcję melatoniny, przez co opóźnia i utrudnia zasypianie. Ponadto odpowiada za niektóre bóle głowy i przewlekłe migreny.
jedzenieŻywność to kategoria, na którą duży wpływ ma problematyczne korzystanie z Internetu przez młodych ludzi. Osoby uzależnione od Internetu jedzą mniejsze posiłki i mają mniejszy apetyt. Chcąc zaspokoić pragnienie przebywania przed ekranem, bez wahania rezygnują z posiłków lub stosują dietę składającą się wyłącznie z przekąsek. Najbardziej dotknięte są kategorie produktów mlecznych, mięsnych i alternatywnych oraz owoców i warzyw.
Suche oczy i inne konsekwencjeGdy młodzi ludzie długo siedzą przed komputerem, liczba mrugnięć znacząco spada, co powoduje wysuszenie oczu i wysuszenie oczu. Ponadto bycie nieaktywnym przez dłuższy czas może powodować brak ruchu, przeciążenie pleców, zmęczenie wzroku i inne konsekwencje widoczne w późniejszym rozwoju młodego człowieka.
ZapobieganieAby uniknąć negatywnych konsekwencji, jakie może powodować problem uzależnienia od Internetu, można zmodyfikować trzy aspekty codziennego życia, aby zapobiegać, leczyć lub leczyć wymienione wyżej skutki:
Umiarkowane korzystanie z Internetu przynosi korzyści poznawcze i psychologiczne. Może ułatwić nowe uczenie się, umiejętności życiowe, kreatywność i asertywność.
Z drugiej strony problematyczne korzystanie z Internetu jest również przyczyną spadku dobrostanu psychicznego, który obserwujemy obecnie wśród młodych ludzi z pokolenia, które dorastało przy użyciu tego narzędzia. Wiele zjawisk odnotowanych przez różnych badaczy wyjaśnia ten spadek szczęścia.
Autopromocja, zjawisko polegające na tym, że internauci prezentują na swoich cyfrowych profilach to, co najlepsze ze swojego życia, może negatywnie wpłynąć na postrzeganie ich istnienia przez młodych ludzi. Mając dostęp tylko do pozytywnych elementów życia otaczających ich osób za pośrednictwem cyfrowych profili swoich członków, młodzi ludzie wyobrażają sobie, że życie innych jest wypełnione pozytywami. Młodzi ludzie są mniej zadowoleni z własnego życia, ponieważ czują, że inni mają przyjemniejsze czasy niż oni.
Zmniejszone interakcje fizyczneSpadek interakcji fizycznych spowodowany korzystaniem z Internetu został zidentyfikowany jako czynnik sprzyjający pogorszeniu dobrostanu psychicznego młodych ludzi. Zjawisko to sprzyja poczuciu samotności i izolacji wśród młodych ludzi, co prowadzi do zmniejszenia ich ogólnego szczęścia.
Spadek interakcji fizycznych wzmacnia również negatywne postrzeganie swojego życia przez młodych ludzi: ponieważ w rzeczywistości spędzają mniej czasu z otoczeniem, młodzi ludzie bardziej polegają na cyfrowych profilach swoich przyjaciół, które są fałszywie pozytywne, aby ocenić jakość ich życia. Wierząc, że życie ludzi wokół nich jest ekscytujące, ludzie są z konieczności mniej zadowoleni ze swojego.
CyberprzemocDemokratyzacja Internetu sprzyja pojawianiu się „cyberprzemocy”, aktów nękania lub zastraszania dokonywanych w Internecie, często z wykorzystaniem anonimowości zapewnianej przez Internet. Młodzi ludzie, którzy mają problem z korzystaniem z Internetu i technologii komunikacyjnych, wydają się być częściej dotknięci cyberprzemocą, zwłaszcza jako ofiara. Cyberprzemoc może zatem być przyczyną pojawienia się różnych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, lęk, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i nadużywanie alkoholu.
Profilaktyka i leczenie psychologiczneWykorzystanie Internetu oraz nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych w sferze profilaktyki i leczenia psychologicznego ma znaczenie w zakresie profilaktyki i leczenia zaburzeń psychopatologicznych związanych z problemowym korzystaniem z Internetu, takich jak depresja, lęki, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, lub nadużywanie alkoholu. Te strategie zapobiegania i leczenia mogą przybierać różne formy:
Problematyczne korzystanie z Internetu odbija się na aktywności szkolnej, życiu rodzinnym, małżeńskim lub społeczno-zawodowym. Dzieci i młodzież mogą doświadczać konsekwencji psychospołecznych, takich jak wycofywanie się ze szkół, a jednocześnie są narażone na niebezpieczeństwa cyberprzestępczości i wątpliwych witryn internetowych.
Dla najmłodszychFrancuska Wysoka Rada ds. Zdrowia Publicznego zaproponowała zalecenia, oparte na badaniach i opracowaniach naukowych, mające na celu jak najlepszą ochronę dzieci.
W przypadku dzieci poniżej 3 lat zaleca się całkowity zakaz korzystania z ekranów.
Ta zasada 3-6-9-12 została zalecona przez psychiatrę Serge'a Tisseron'a, aby kierować relacją na ekrany w miarę starzenia się dzieci.
W 2018 roku badania dotyczące związku hazardu wideo (IGD) z innych zaburzeń psychopatologicznych wydaje się wykazywać wyraźną korelację z depresją , z zaburzeniami lękowymi , z zaburzeniami nadpobudliwości psychoruchowej , z zaburzeniami fobii społecznych , oraz w mniejszym stopniu z obsesyjno -zaburzenie kompulsywne .
Badania te, czasem o sprzecznych wynikach, nie wystarczają, aby zrozumieć naturę tych skojarzeń. Na przykład dowiedz się, czy IGD jest przyczyną lub konsekwencją tych zaburzeń. Trzecią możliwością jest to, że czynniki biologiczne, psychologiczne lub społeczne sprawiają, że pacjenci są jednocześnie podatni na IGD i te zaburzenia.
Przyszłe badania mogą być skierowane na badanie typów osobowości, rodzajów hazardu w odniesieniu do powiązanych zaburzeń. Aby to zrobić, konieczne jest uzyskanie konsensusu w sprawie kryteriów diagnostycznych i oceny psychometrycznej, na których będą opierać się te badania.
Chociaż „cyberuzależnienie” pojawiło się niedawno, istnieją pewne testy, które pozwalają ustalić, czy osoba zachowuje się obsesyjnie i podpada pod pojęcie „cyberuzależnienia”. W przypadku braku konsensusu wśród pracowników służby zdrowia, wyniki tych testów należy traktować z ostrożnością.
Test zatytułowany Internet Stress Scale Amerykański lekarz D Dr. Mort Orman został opublikowany w języku francuskim w czasopiśmie Toxibase w 2002 roku.
Internet Addiction testowy (IAT) z Kimberly Young, (w) jest jednym z pierwszych instrumentów do oceny uzależnienia od Internetu. Badania wykazały, że IAT obejmuje kluczowe cechy uzależnienia i że IAT jest dość wiarygodną metodą pomiaru. Test mierzy zaangażowanie osoby w korzystanie z komputera i klasyfikuje poziom uzależnienia na kilka kategorii (od łagodnego do ciężkiego). IAT nie został zatwierdzony podczas jego opracowywania, ale badania wykazały jego ważność w języku angielskim, włoskim i francuskim.
Kolejnym testem jest Skala Uzależnienia od Internetu Chen , która klasyfikuje stopień uzależnienia na podstawie 26 pytań na 4-punktowej Skali Likerta . Wyższy wynik wskazuje na silniejszą zależność. Test jest dostosowany do właściwości psychometrycznych młodzieży, a także do właściwości psychometrycznych dorosłych.
Angielski badacz Mark D. Griffiths (w) zidentyfikował sześć kryteriów charakteryzujących uzależnienie od Internetu. Jego odkrycia opierają się na współczesnej pracy psychologicznej dotyczącej uzależnienia od mediów społecznościowych. Sześć kryteriów to: istotność , zmiana nastroju, tolerancja, objawy odstawienia, konflikty, nawrót.
Test Griffitha to narzędzie do oceny uzależnienia od gier wideo lub narzędzie do samooceny, które zawiera 7 pytań z odpowiedziami tak/nie:
Odpowiedź „tak” na więcej niż cztery pytania wskazuje na nadmierną praktykę, z prawdopodobnymi trudnościami z nią związanymi.
We Francji odbywa się to głównie w warunkach ambulatoryjnych, w ramach konsultacji indywidualnych lub grupowych, na przykład w szpitalnych oddziałach leczenia uzależnień . Głównym celem jest regulacja konsumpcji.
Po ocenie dotyczącej zaburzenia uzależnienia oraz zaburzeń fizycznych i psychicznych pacjenta, głównym środkiem terapeutycznym jest psychoterapia poznawczo-behawioralna .
W przypadku nastolatków konsultacja jest rozszerzona na rodziców, którzy są informowani, doradzani, wspierani i uspokojeni. Można zaproponować terapię rodzinną . Interwencje rodzinne obracają się wokół zasad dotyczących roli rodziców: wsparcie dla nastolatka (miłość i więź), relacja nadzorcza (wiedza i kontrola działań), wskazówki i ograniczenia (zasady i wartości rodzinne), „świadoma opinia i podejmowanie decyzji model, środowisko pozarodzinne oferujące zachętę i stymulację.
Podobnie jak Slow Food , „ powolny ruch ” opowiada się za przejściem kulturowym w kierunku spowolnienia tempa naszego życia. Wiele książek, przekazywanych przez media, zawiera przepisy na naukę odłączania się i zapobiegania ryzyku związanemu z hiperpołączeniem.
W niektórych, ale nie we wszystkich przypadkach nadmierne korzystanie z komputera może sprawić, że Internet stanie się nieciekawy. W 2005 roku dziennikarka Sarah Kershaw wspomina w amerykańskiej gazecie New York Times , że „to profesor Kiesler określa uzależnienie od Internetu jako uzależnienie” . Z jego perspektywy uzależnienie od telewizji jest znacznie gorsze. Dodaje, że prowadzi badanie na temat nałogowych konsumentów Internetu i pokazuje, że znacznie ograniczyli swój czas na dostęp do niego, wskazując, że ten problem można rozwiązać samodzielnie.
W zależności od rodzaju uzależnienia od Internetu, leczenie obejmuje filtrowanie Internetu i psychoterapię poznawczo-behawioralną. Głównymi powodami, dla których Internet ustanawia taką blokadę, jest brak ograniczeń i brak odpowiedzialności.
Rodziny w Chińskiej Republice Ludowej zwróciły się na obozy edukacyjne, które oferują „odzwyczajanie” ich dzieci, często nastolatków, od nadmiernego korzystania z Internetu. Metody stosowane w tych obozach doprowadziły do odnotowanej śmierci co najmniej jednego młodocianego. W listopadzie 2009 r. rząd chiński zakazał stosowania kar fizycznych za zakaz korzystania z Internetu nastolatkom. ECT został zbanowany.
Nir Eyal wyjaśnia w swojej książce Hooked: How to Build Habit-Forming Products listę zasad manipulacyjnych stosowanych przez projektantów aplikacji: „Zmienne nagrody są jednym z najpotężniejszych narzędzi, których używają firmy do zaczepiania użytkowników. Badania pokazują, że organizm wydziela duże ilości dopaminy, gdy mózg oczekuje nagrody. Jednak wprowadzenie zmienności zwielokrotnia efekt, tworząc stan szalonego polowania, który hamuje obszary mózgu związane z osądem i rozumem, jednocześnie aktywizując te związane z pożądaniem i wykonywaniem woli. ”.
Ranking w odwrotnej kolejności chronologicznej