Otto Fenichel

Otto Fenichel Biografia
Narodziny 2 grudnia 1897
Wiedeń
Śmierć 22 stycznia 1946(w wieku 48 lat)
Los Angeles
Narodowość austriacki
Trening Uniwersytet Wiedeński
Zajęcia Psychiatra , psychoanalityk
Dziecko Hanna Pitkin
Inne informacje
Członkiem Wiedeńskie Towarzystwo Psychoanalityczne (1920)
Niemieckie Towarzystwo Psychoanalizy (1926-1934)
Amerykańskie Towarzystwo Psychoanalityczne (1938)
Podstawowe prace
  • Psychoanalityczna teoria nerwicy
Gedenktafel Otto Fenichel.jpg tablica pamiątkowa

Otto Fenichel , urodzony w Wiedniu dnia2 grudnia 1897, martwy 22 stycznia 1946w Los Angeles jest austriackim lekarzem i psychoanalitykiem .

Biografia

Otto Fenichel pochodzi z rodziny wiedeńskich prawników. Jest blisko związany z ruchem młodzieżowym, za który odpowiada Siegfried Bernfeld . W czasie studiów lekarskich uczęszczał na wykłady z psychoanalizy wygłaszane przez Freuda w latach 1915-1916, następnie brał udział od 1918 r. W spotkaniach Towarzystwa Psychoanalitycznego w Wiedniu , którego został członkiem w 1920 r. wykład pt. „Problemy seksualne w ruchach młodzieżowych”. Doktorat z medycyny uzyskał w 1921 roku na Uniwersytecie Wiedeńskim . Stworzył Kinderseminar, w którym studiował zagadnienia związane z psychoanalizą kliniczną i stosowaną. Przeprowadził analizę z Paulem Federnem, kiedy przeniósł się do Berlina, przeprowadził kolejną analizę z Sándorem Radó . Wykładał w berlińskim Instytucie Psychoanalizy i został członkiem Niemieckiego Towarzystwa Psychoanalitycznego (1926-1934).

Musiał udać się na wygnanie w 1933 r., Kiedy naziści przejęli władzę . Najpierw mieszkał w Norwegii , gdzie został sekretarzem duńskiego i norweskiego stowarzyszenia psychoanalizy. Kontynuuje pisanie spotkań psychoanalityków-marksistów, pisząc tajne listy okólne („Rundbriefe”), przeznaczone dla swoich kolegów na wygnaniu. W latach 1934-1945 wysłał 119. następnie w 1935 roku do Pragi , gdzie kierował Towarzystwem Studiów Psychoanalitycznych, aż do jego rozwiązania. Grupę praską tworzą niemieccy psychoanalitycy, uchodźcy po przejęciu władzy przez Hitlera: Annie Reich , Edith Gyömrői , Kate Friedlander , Barbara Lantos, Edith Jacobson , Steff Borstein i jej siostra Berta Borstein, Yela i Heinrich Löwenfeld, George Gerö oraz Praski lekarz Theodor Dosuzkov , podczas studiów u Nikołaja Ossipowa , kształcił się w zakresie psychoanalizy . Praga Firma została uznana przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Psychoanalityczne w 1936 r. Oraz XIV Kongres Międzynarodowego Stowarzyszenia, który odbył się w tym samym roku w czeskim Marienbadzie .

Społeczeństwo praskie nie oparło się inwazji nazistów na Czechosłowację w 1939 r., Ale większość członków stowarzyszenia wyemigrowała już w 1938 r., W czasie Anschlussu .

Otto Fenichel przeprowadził się do Los Angeles wiosną 1938 roku wraz z rodziną na zaproszenie Los Angeles Psychoanalytic Study Group, która złożyła mu oświadczenie pod przysięgą . Od lat spędzonych w Pradze Fenichel był w kontakcie z Komitetem Kryzysowym ds. Pomocy i Imigracji, utworzonym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychoanalityczne w 1938 r., W celu wspierania emigracji austriackich psychoanalityków, potem szerzej z Europy Środkowej. Kiedy przybył do Stanów Zjednoczonych, Fenichel bardzo aktywnie pomagał swoim europejskim kolegom w emigracji. W szczególności pomaga komisji ocenić sytuację psychoanalityków, którzy proszą o jego interwencję. Był członkiem założycielem Los Angeles Psychoanalytic Society w 1942 roku, a w 1944 roku był jego wiceprezesem. Był redaktorem Psychoanalytic Quaterly (1939) i wznowił studia psychiatryczne, aby uzyskać akredytację amerykańską, aby móc pracować w szpitalu. . Następnie został psychiatrą w Cedars Lebanon Hospital (Los Angeles).

Jego głównym dziełem jest Psychoanalityczna teoria nerwicy .

Publikacje

Bibliografia

  1. Mühlleitner 2002 , str.  601.
  2. Mühlleitner 2002 , s.  601-602.
  3. Mühlleitner 2002 , str.  602.
  4. Elke Mühlleitner und Johannes Reichmayr, „Fenichel, Otto: 119 Rundbriefe (1934-1945)” [1] .
  5. David James Fisher, „Klasyczna psychoanaliza, polityka i zaangażowanie społeczne w okresie międzywojennym”, Le Coq-Héron, 2010/2 (nr 201), str.  9-23 [ czytaj online ] .
  6. Gilbert Diatkine, Alain Gibeault, Monique Gibeault, Michel Vincent, „Europa Wschodnia” , w: Gilbert Diatkine, Gérard Le Gouès & Ilana Reiss-Schimmel, La Psychanalyse et l'Europe de 1993 , Paryż, Puf,1993( czytaj online ) , s.  105-106.
  7. Nellie L. Thompson, „  The Transformation of Psychoanalysis in America: Emigrated Analysts and the New York Psychoanalytic Society and Institute, 1935–1961  ”, Journal of the American Psychoanalytic Association , vol.  60, n o  1,2012, s.  9-44 ( czytaj online , przeglądano 27 czerwca 2018 ).

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne