Wydma (marka)

Zainicjowany przez powieści science fiction pisarza Franka Herberta , uniwersum Diuny jest podstawą serii, która wygenerowała dużą liczbę dzieł z różnych dziedzin.

Ewolucja franczyzy

Ważnymi datami w ewolucji serii Dune są:

• 1963  : pierwszy odcinek powieści Dune zostaje opublikowany w czasopiśmie Analog .
• 1965  : Dune zostaje następnie opublikowana jako powieść.
• 1984  : premiera filmu Diuna , adaptacja pierwszej powieści Davida Lyncha .
• 1985  : publikacja Domu Matki , ostatniej z cyklu powieści napisanych przez Franka Herberta , który zmarł w następnym roku.
• 1992  : stworzenie gry wideo Dune II, która wprowadza nowy gatunek gier: strategię czasu rzeczywistego (RTS).
• 2000  : okładka z cyklu Dune przez Brian Herbert (syn Franka Herberta) i Kevin J. Anderson . Do chwili obecnej istnieje pięć podcykli uzupełniających oryginalną pracę.
• 2000  : emisja telewizyjnego miniserialu Dune , nowej telewizyjnej adaptacji pierwszej powieści. Po nim w 2003 roku pojawi się Les Enfants de Dune , adaptacja drugiej i trzeciej powieści z cyklu.

Literatura

Saga romansu Diuny rozpoczęła się wraz z tytułową powieścią w 1965 roku . Pierwotny cykl napisany przez Franka Herberta składa się z 6 książek.

Jego syn, Brian Herbert , w asyście Kevina J. Andersona , napisał dwanaście powieści stanowiących kontynuację twórczości literackiej jego ojca. Opierały się one częściowo na notatkach Franka Herberta.

Oryginalny cykl Franka Herberta

• 1965  : Wydma
• 1969  : Mesjasz z Diuny
• 1976  : Dzieci Diuny
• 1981  : Cesarz-Bóg Diuny
• 1984  : Heretycy z Diuny
• 1985  : Dom Matki

Książki napisane przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona

Książki te zostały napisane przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona po pracach Franka Herberta.

• Przed Dune sub-cyklu
  • 2000  : Dom Atrydów
  • 2001  : Dom Harkonnenów
  • 2002  : Dom Corrino

• Sub-cykl Dune, la Genèse
  (Uwaga:.. Po osobliwość translacji, tytuły pierwszych dwóch tomach są odwrócone w Francuski Tytuły wskazany oto tytuły francuskich przekładów pod którym można znaleźć te książki)
  • 2003  : War of the Machines (oryginalny tytuł: The Butlerian Jihad )
  • 2004  : The Butler Jihad (oryginalny tytuł: The Machine Crusade )
  • 2005  : La Bataille de Corrin (oryginalny tytuł: Bitwa pod Corrin )

• Pojedyncza książka:
  • 2005  : La Route de Dune . Jest to dość szczególna książka, ponieważ zawiera, oprócz opowiadań Briana Herberta i Kevina J. Andersona, oryginalne, niepublikowane rozdziały autorstwa Franka Herberta z Diuny i Mesjasza z Diuny .

• Podcykl Po Diunie (kontynuacja Domu Matki napisana z notatek Franka Herberta )
  • 2006  : Les Chasseurs de Dune , opublikowano w22 sierpnia 2006 w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii oraz 20 września 2007we Francji w kolekcji Ailleurs et Demain .
  • 2007  : Le Triomphe de Dune , opublikowany w7 sierpnia 2007 w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, opublikowano w dniu 22 maja 2008we Francji w kolekcji Ailleurs et Demain .

• Podcykl „ Legendy Diuny”
  Ten podcykl, napisany po podcyklu After Diune, rozgrywa się pomiędzy powieściami Diuna i Bóg Imperator Diuny z oryginalnego cyklu Frank Herbert .
  • 2008  : Paweł prorok , opublikowany w16 września 2008 w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, opublikowano w dniu 4 maja 2009we Francji w kolekcji Ailleurs et Demain .
  • 2009  : Le Souffle de Dune , opublikowany w4 sierpnia 2009 w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, opublikowano w dniu 22 kwietnia 2010we Francji w kolekcji Ailleurs et Demain .
  • data nieznana: Tron Diuny
  • data nieznana: Leto z Dune

• Dune sub-cykl , początki
  Ta część cyklu odbywa się wkrótce po zakończeniu Dune sub-cyklu , genezie .
  • 2012  : Wspólnota Sióstr , opublikowana w dniu3 stycznia 2012 w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, opublikowano w dniu 23 maja 2013we Francji w kolekcji Ailleurs et Demain .
  • 2014  : Les Mentats de Dune , opublikowane w11 marca 2014 w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, opublikowano w dniu 20 listopada 2014we Francji w kolekcji Ailleurs et Demain .
  • 2016  : Nawigatorzy Diuny , opublikowano w dniu13 września 2016 w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, w przygotowaniu 18 listopada 2021we Francji w kolekcji Pocket Science-fiction

• Sub-cyklu Kroniki Kaladanie
  Ta część cyklu ma miejsce na krótko przed powieści Dune .
  • 2020  : Le Duc , opublikowano13 października 2020 r. w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, opublikowano w dniu 3 czerwca 2021we Francji w kolekcji Ailleurs et Demain .
  • 2021  : Pani Kaladan , zostanie wydana w dniu21 września 2021 w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii

Kino

W latach 70. rozważano różne próby adaptacji kinematograficznych powieści. Kandydatem do adaptacji był między innymi Arthur P. Jacobs , producent serialu Planeta małp , a także Brytyjczyk Patrick McGoohan (główny aktor serialu The Prisoner ). Arthur P. Jacobs, który zmarł w 1973 roku i poddał się Patrick McGoohan, projekty te nigdy nie ujrzą światła dziennego.

Bardziej udany projekt produkcyjny zainicjowali także francuski producent Michel Seydoux i chilijski reżyser Alejandro Jodorowsky (o tym projekcie pisze film dokumentalny Jodorowsky's Dune , wydany w 2013 roku). Przyczynili się do tego najważniejsi aktorzy ze świata kina i sztuki, tacy jak Salvador Dalí (w roli cesarza Padishasza Szaddama IV ), Orson Welles (baron Vladimir Harkonnen ); projektant Jean Giraud, dit Moebius (3000 rysunków przygotowawczych do storyboardu ), ilustrator Christopher Foss (projekt statków kosmicznych) oraz artysta HR Giger (dekoracja Giedi Prime , siedziby Harkonnen House ) za projekt graficzny i Dan O'Bannon za efekty specjalne; za muzykę grupy Pink Floyd i Magma . Projekt nie zostanie jednak zrealizowany z powodu niewystarczających środków finansowych, a amerykańscy producenci są szczególnie przerażeni osobowością i ambicjami Jodorowsky'ego wobec tego projektu (film ma trwać co najmniej 12 godzin).

Duża część materiału graficznego skomponowanego przez Moebiusa i Gigera zostanie poddana recyklingowi w innych filmach, takich jak Łowca androidów czy Obcy .

Około 1980 roku producent Dino De Laurentiis wykupił prawa do powieści i rozpoczął adaptację powierzoną Ridleyowi Scottowi , ale niezgodność nastroju z produkcją zmusiła tego ostatniego do rezygnacji z projektu . David Lynch następnie zajmuje jego miejsce w pierwszej adaptacji, która została ukończona. Film Diuna z Kyle'em MacLachlanem , Francescą Annis , Jürgenem Prochnowem i Stingiem trafił na duże ekrany w 1984 roku.

w listopad 2016, amerykańska firma producencka Legendary Pictures odzyskuje prawa do adaptacji Dune do projektów filmowych. Pierwszy film, Dune , to adaptacja pierwszej części powieści w reżyserii Denisa Villeneuve , której premiera zaplanowana jest na 2021 rok . Ta adaptacja planowana jest w dwóch filmach.

Telewizja

Kanał Syfy wyprodukował i wyemitował 2 adaptacje telewizyjne z cyklu Diuna , który zdobył w szczególności nagrodę Emmy .

• Dune (2000), trzyodcinkowy 90-minutowy miniserial w adaptacji i reżyserii Johna Harrisona .
• Les Enfants de Dune (2003), trzyodcinkowy 90-minutowy miniserial w adaptacji Johna Harrisona i reżyserii Grega Yaitanesa .
• The Community of Sisters , planowana seria, która powinna towarzyszyć filmowi Denisa Villeneuve , oparta na tym mistycznym kobiecym porządku w sercu oryginalnej sagi.

Gry planszowe

Uniwersum Diuny było przedmiotem kilku adaptacji do gier planszowych różnego typu.

Kilka gier planszowych wykorzystało uniwersum Diuny:

• Dune ( 1979 ): gra planszowa dla 2 do 6 graczy, wydana w języku angielskim przez Avalon Hill i przetłumaczona na francuski przez Jeux Descartes w 1979 roku .
• Dune ( 1984 ): dla 2 do 4 graczy, wydana przez Parker Brothers , była mniej udana niż jej poprzedniczka.
• Dune: Impérium , gra planszowa wydana przez Dire Wolf Digital w 2021 roku i przetłumaczona na francuski przez Lucky Duck Games . Grafika inspirowana jest filmową adaptacją Denisa Villeneuve.
• Dune, A Game of Conquest & Diplomacy , uproszczona wersja gry z 1979 roku, zredagowana w języku angielskim przez Gale Force Nine i przetłumaczona na francuski przez Matagota w 2021 roku

Dune zainspirowała również twórców kolekcjonerskich gier karcianych  :

• Dune ( 1997 ): Game Trading Card zaprojektowana przez Owena Seylera, opublikowana przez Last Unicorn Games  (w) .

Wreszcie wszechświat Diuny był przedmiotem kilku adaptacji fabularnych  :

• Dune ( 2000 ): Oficjalna gra fabularna wydana przez Last Unicorn Games.
• Dune: adventures in the Imperium , gra fabularna wydana w języku angielskim przez Modiphius Entertainment i przetłumaczona na język francuski przez wydawnictwo Arkhane Asylum Publishing w 2021 roku. Oprawa graficzna inspirowana jest filmową adaptacją Denisa Villeneuve.

Gry wideo

Podobnie jak wiele projektów adaptacji wizualnych na dużym i małym ekranie, Dune została zaadaptowana w dziedzinie gier wideo .

Wydane gry

• 1992  : Dune I , strategia czasu rzeczywistego (RTS) w formie gry przygodowej autorstwa Cryo Interactive .
• 1992: Dune II , gra strategiczna czasu rzeczywistego autorstwa Westwood Studios , wydana przez Avalon Interactive (Virgin Interactive).
• 1998  : Dune 2000 , gra strategiczna czasu rzeczywistego autorstwa Westwood Studios.
• 2001  : Emperor: The Battle for Dune , gra strategiczna czasu rzeczywistego autorstwa Westwood Studios.
• 2001: Wydma Franka Herberta , gra przygodowa autorstwa Cryo Interactive.

Anulowane projekty

• 2002: Dune Generations , gra strategiczna czasu rzeczywistego dla wielu graczy (MMORTS) na PC firmy Cryo Networks.
• 2002: Frank Herbert's Dune: Ornithopter Assault , gra akcji Game Boy Advance firmy Soft Brigade, która zostanie opublikowana przez Cryo.

Komiczny

Film Dune of David Lynch został zaadaptowany na komiks przez pisarza Ralpha Macchio i artystę Billa Sienkiewicza .

Opowieść została opublikowana w Stanach Zjednoczonych przez Marvel Comics , najpierw w grudniu 1984 roku w kolekcji Marvel Comics Super Special , w formie powieści graficznej , a następnie w trzech odsłonach wydanych między kwietniem a czerwcem 1985 roku. Opublikowano francuskie tłumaczenie. w formie albumu u Michela Lafona .

Muzyka

• Album Dune (1979) Klausa Schulze (muzyka syntetyczna), pierwotnie planowany do filmu Alejandro Jodorowsky'ego .
• Cykl Dune inspirowana także Iron Maiden (a heavy metalowy zespół utworzony w grudniu 1975) dla kompozycji utworu oswajania działki (wydany na kawałek umysłu albumu w 1983 roku). Piosenka powinna była nazywać się Dune, ale Frank Herbert odmówił udzielenia zgody.
• Bene Gesserit to nazwisko wybrane przez belgijską podziemną grupę muzyki pop, jako hołd dla suity powieści.
• Bernard Szajner wyprodukował w 1979 roku płytę LP Vision of Dune (Pathé / EMI; wznowienie CD w 1999 - Spalax); to eksperymentalna muzyka elektroniczna, która czerpie z mrocznej atmosfery Dune, a także niektórych nazw, które służą jako tytuły piosenek.
• Francuski heavy metalowy zespół Talers dedykuje swój drugi album, Of Spice and Men (2019), światu Dune .

Uwagi i referencje

1. Scifi-Universe.com, Wydma Jodorowsky'ego
2. .
3. "  Seria Dune jest w przygotowaniu z Denisem Villeneuve  " , na Premiere.fr ,11 czerwca 2019 r.
4. „  Marvel Comics Super Special # 36: Dune  ” na marvel.fandom.com .
5. „Dune, tom 1” , na marvel.fandom.com
6. "Dune (Macchio / Sienkiewicz)" , na Bedetheque.com .com .

Powiązany artykuł

• Wszechświat wydm

Linki zewnętrzne

• Zasoby muzyczne  :
  • (pl)  MusicBrainz