Draculoides catho

Draculoides catho Klasyfikacja

Królować	Animalia
Gałąź	Arthropoda
Sub-embr.	Chelicerata
Klasa	Arachnida
Zamówienie	Schizomida
Rodzina	Hubbardiidae
Podrodzina	Hubbardiinae
Uprzejmy	Draculoidy

Gatunki

Draculoides catho
( Framenau , Hamilton , Finston , Humphreys , Abrams , Huey & Harvey , 2018 )

Synonimy

• Paradraculoides catho Framenau, Hamilton, Finston, Humphreys, Abrams, Huey & Harvey, 2018

Draculoides Catho Jest to gatunek z schizomides rodzin z hubbardiidae .

Dystrybucja

Ten gatunek endemiczny do tej Pilbara w Zachodniej Australii . Spotyka się w pobliżu Pannawonici .

Opis

Żeński holotyp ma 5,24  mm .

Systematyka i taksonomia

Gatunek ten został opisany pod protonimem Paradraculoides catho przez Framenau, Hamiltona, Finstona, Humphreysa, Abramsa, Hueya i Harveya w 2018 roku. Został umieszczony w rodzaju Draculoides przez Abramsa, Hueya, Hillyera, Humphreysa, Didhama i Harveya w 2019 roku.

Oryginalna publikacja

• Framenau, Hamilton, Finston, Humphreys, Abrams, Huey & Harvey, 2018: „Molekularna i morfologiczna charakterystyka nowych gatunków hypogean Paradraculoides (Schizomida: Flubbardiidae) z jałowego bioregionu Pilbara w Zachodniej Australii. „ The Journal of Arachnology , vol.  46, n o  3 s.  507-537 ( pełna treść ).

Linki zewnętrzne

• (w) Reference Catalog of Life  : Paradraculoides catho Framenau et al, 2018. (Dostęp26 grudnia 2020 r)
• (fr + en) Numer referencyjny ITIS  : Paradraculoides catho Framenau & al., 2018 (+ wersja angielska ) (dostęp16 listopada 2020 r)
• (en) Numer referencyjny NCBI  : Paradraculoides catho (w tym taksony ) (konsultowany w dniu16 listopada 2020 r)

Uwagi i odniesienia

1. Framenau, Hamilton, Finston, Humphreys, Abrams, Huey & Harvey, 2018: „Molecular and morfological characterization of new species of hypogean Paradraculoides (Schizomida: Flubbardiidae) from the dry bioregion of Pilbara of Western Australia. „ The Journal of Arachnology , vol.  46, n o  3 s.  507-537 ( pełna treść ).
2. Abrams, Huey, Hillyer, Humphreys, Didham & Harvey, 2019: „Zbyt gorąco, by sobie poradzić: kenozoiczne osuszenie prowadzi do wielu niezależnych wtargnięć Schizomida (Hubbardiidae) do środowisk hipogeanicznych. „ Filogenetyka i ewolucja molekularna , tom.  139, s.  106532 .