Dominique missika

Dominique missika Biografia
Narodziny 1955
Awinion
Imię urodzenia Dominique dabbah
Narodowość Francuski
Trening Uniwersytet Panthéon-Sorbonne (do1977)
Instytut Studiów Politycznych w Paryżu (do1978)
Zajęcia Redaktor, historyk , dziennikarz
Inne informacje
Nagrody Sygnet Legii Honorowej (2011)
Oficer Krajowego Orderu Zasługi (2017)

Dominique Missika , urodzony w Awinionie w 1955 roku, jest redaktorem , dziennikarzem i historykiem francuskim .

Biografia

Urodzony w Dabbah w Awinionie w 1955 roku, Dominique Missika posiada tytuł licencjata z geografii (1976) i tytuł magistra historii (1977), które uzyskał na Uniwersytecie Sorbony i ukończył Institut d'études politiques de Paris (polityczny, ekonomiczny). i sekcja społeczna, klasa z 1978 r .).

Dominique Missika rozpoczęła swoją karierę jako rzecznik prasowy w Editions du Seuil (1978-1986). Następnie od 1986 roku była kolejno dyrektorem literackim Editions Balland (1986-1988), Editions Payot (1988-1994), Editions Nathan Jeunesse (1994-1995).

W 1995 roku została dyrektorem ds. Kolekcji w Nil Editions , a następnie w Robert Laffont od 2000 do 2011.

Od 2011 roku Dominique Missika jest dyrektorem redakcji Éditions Tallandier .

Dominique Missika był redaktorem naczelnym kanału Histoire od 1997 do 2004 roku.

W 2005 roku pod egidą Fundacji Pamięci Zagłady i Narodowego Instytutu Audiowizualnego prowadziła zbiór audiowizualny zawierający 110 świadectw byłych deportowanych, dzieci deportowanych, Sprawiedliwych wśród Narodów Świata oraz aktorów pamięci o Zagładzie.

Dominique Missika od 1996 roku produkuje także programy poświęcone France Culture . Wyprodukowała w szczególności serię głównych procesów historycznych (Barbie, Touvier, Papon, Norymberga).

Jest współautorką filmu dokumentalnego Kto zabił Jean Zay? (Francja 3) w 2011 roku. W tym samym roku była dyrektorem artystycznym DVD Procès Barbie (Arte). W 2006 roku podpisała z Georges-Marc Benamou dokument zatytułowany L'été 36 (Francja 3).

Od 2002 roku jest członkiem Fundacji Pamięci Zagłady . W latach 2002-2008 była członkiem Komisji Pedagogiki i Transmisji . Od 2008 roku jest członkiem Komisji ds . Dowodów na Zagładę .

Od 2006 roku jest członkiem komitetu naukowego Miejsca Pamięci Caen i Maison d'Izieu . W 2018 roku Dominique Missika został powołany do rady dyrektorów Maison d'Izieu.

Od 2011 roku jest członkiem komitetu naukowego Maison Léon Blum w Jouy-en-Josas .

W 2011 roku została powołana do naukowego komitetu sterującego Maison de l'Histoire de France - projektu, który ostatecznie nie ujrzał światła dziennego.

Jest członkiem jury Nagrody Fundacji Pierre-Lafue oraz jury Anthony Rowley Prize.

Pracuje

Adaptacje kinowe

Dekoracja

Bibliografia

  1. dekretu z dnia 2 maja 2017 roku w sprawie promocji i powołania
  2. Edytowane przez. przez Jacques Droz , Podstawy polityki antyżydowskiej Xavier Vallat, Komisarza Generalnego do żydowskich pytania (1941-1942) (praca magisterska w historii), Paryżu, Uniwersytecie Paris-I,1977, 156  pkt. ( SUDOC  09193995X ).
  3. „  Dominique Missika  ” , na sciences-po.asso.fr .
  4. „  Dominique Missika  ” , na franceculture.fr .
  5. Julie Viroulaud, „  Powołanie naukowego komitetu sterującego Maison de l'Histoire de France  ” , na connancedesarts.com ,13 stycznia 2011.
  6. Thomas Wieder, „  Obiecuję wrócić 1940-1945, ostatnia walka Léona Bluma przez Dominique Missika  ” , na lemonde.fr ,28 maja 2009.
  7. Gilles Heuré , „  Obiecuję, że wrócę. 1940-1945, ostatnia walka Leona Bluma  ” , na telerama.fr .
  8. Julie Clarini , „  Biography. Thérèse, „obywatel Blum”  ” , na lemonde.fr ,12 maja 2016 r.
  9. Tylko o Tobie marzę (2019) - FFA 2019
  10. „  Dekret opublikowany w Dz.U. nr 0097 z 24.04.2011 r.  ” , Na stronie www.legifrance.gouv.fr (przeglądany 12 czerwca 2018 r. )

Linki zewnętrzne