Dystrybucja Linuksa

Dystrybucja Linuksa , zwana także dystrybucją GNU/Linux w odniesieniu do projektu oprogramowania GNU , to spójny zestaw oprogramowania, z których większość jest wolnym oprogramowaniem , skupionym wokół jądra Linuksa .

Termin „dystrybucja” jest wzorowany na angielskiej dystrybucji oprogramowania, co w języku francuskim oznacza „zbiór oprogramowania”.

Istnieje bardzo szeroka gama dystrybucji Linuksa, z których każda ma swoje własne cele i filozofię. Główne elementy wyróżniające to: przyjazność dla użytkownika (łatwość wdrożenia), integracja (rozmiar floty rozprowadzanego zatwierdzonego oprogramowania), rozgłos (społeczność informacyjna do rozwiązywania problemów), częstotliwość ich aktualizacji, zarządzanie pakietami i opiekun dystrybucji (zwykle firma lub społeczność). Ich wspólnym punktem jest jądro Linuksa i szereg poleceń Uniksa .

Części systemu operacyjnego GNU i Linux są niezależne, są zarówno systemy z Linuksem, jak i bez Androida w stylu GNU lub systemy GNU bez Linuksa w rodzaju GNU/Hurd .

Definicja

Dystrybucje łączą elementy systemu w spójną i stabilną całość, która jest łatwa w instalacji, obsłudze i utrzymaniu. Dlatego najczęściej zawierają oprogramowanie instalacyjne i narzędzia konfiguracyjne.

Istnieje kilkaset dystrybucji, z których każda ma swoją specyfikę.

Utrzymanie dystrybucji może być zapewnione przez firmę (przypadek Red Hat Enterprise Linux , SUSE Linux Enterprise , ...) lub społeczność (przypadek Debian , Mageia , Gentoo , Fedora , Ubuntu , Slackware , ...) ). Niektóre społeczności mogą również mieć firmę jako głównego opiekuna (przypadek Fedory, której pierwszym sponsorem jest Red Hat, Ubuntu firmy Canonical lub OpenSUSE firmy Novell).

Ich szczególne orientacje pozwalają na dokonywanie wyborów zgodnie z potrzebami i preferencjami użytkownika. Niektóre są bardziej zorientowane na początkujących użytkowników (Ubuntu, Linux Mint itp.), ponieważ są łatwiejsze do wdrożenia. Z drugiej strony Debian pozostaje popularny wśród serwerów, a raczej uważany za meta-dystrybucję, to znaczy służącą jako podstawa nowej dystrybucji. Wywodzą się z niego różne dystrybucje, takie jak Ubuntu , Knoppix , MEPIS … Instalacja Debiana stała się łatwiejsza od wersji 3.1 (Sarge), niemniej jednak umiejętności powłoki i kultura wolnych projektów są nadal niezbędne do uzyskania GNU/Linux jego marzeń; z drugiej strony aktualizacja i utrzymanie systemu są bardzo łatwe dzięki narzędziom Debiana. Dystrybucja Gentoo , przeznaczona dla bardziej doświadczonych użytkowników szukających częstych aktualizacji, charakteryzuje się tym, że jest kompilowana z kodu źródłowego na własnej stacji roboczej użytkownika, z uwzględnieniem wielu lokalnych parametrów. To sprawia, że ​​jest to najbardziej zoptymalizowany system operacyjny dla każdej indywidualnej konfiguracji. Niektóre dystrybucje są komercyjne, jak Red Hat czy SUSE, podczas gdy inne są dziełem fundacji non-profit, takich jak Debian, Mageia i Gentoo.

Oprogramowanie Projektu GNU jest darmowe — wszyscy korzystają z licencji GPLv3 — Linux jest częściowo darmowy — licencjonowany | GPLv2 — ponieważ zawiera również znaczną ilość kodu, który nie jest wolny — są to obiekty BLOB . Większość oprogramowania zawartego w repozytoriach systemów GNU/Linux jest wolna , ale wolne nie znaczy wolne, chociaż wolne oprogramowanie jest generalnie rozpowszechniane za darmo. Więc kiedy kupujesz dystrybucję GNU/Linuksa, ceną, jaką płacisz, są media , dołączona dokumentacja i praca wykonana w celu złożenia oprogramowania w spójną całość. Jednak w celu spełnienia wymagań licencji używanych przez takie oprogramowanie, firmy publikujące te dystrybucje zgadzają się na udostępnienie źródeł oprogramowania bez dodatkowych kosztów.

Rozprzestrzenianie się dystrybucji GNU/Linuksa mogło być postrzegane jako wada w przeszłości, ale Linus Torvalds, wręcz przeciwnie, energicznie broni wielości dystrybucji, z których każda specjalizuje się w określonej niszy, obok dystrybucji zorientowanych na „ogólną publiczność”, takich jak openSUSE , Fedora , Mageia lub Ubuntu .

Historyczny

Pierwsza dystrybucja pojawiła się w 1992 roku została zmontowana na kilkudziesięciu dyskietkach. Ze względu na bardzo silny rozwój GNU/Linuksa, obecna dystrybucja może zająć od kilku megabajtów (na przykład do zainstalowania na pamięci USB ) do kilku gigabajtów.

Zanim pojawiły się dystrybucje, użytkownicy GNU/Linuksa musieli komponować własny system, zbierając wszystkie niezbędne elementy.

W 1992 roku Linux (wersja 0.96) jest w pełni funkcjonalny. Tak narodziły się pierwsze systemy operacyjne GNU/Linux: Yggdrasil Linux , MCC Interim Linux  (en) , TAMU . W połowie roku powstaje Softlanding Linux System (SLS): z tej dystrybucji wywodzi się Slackware , najstarszy wciąż używany system GNU/Linux. Jest to również pierwszy, na długo przed innymi, który umożliwia bezpośrednie korzystanie z płyty CD-ROM, bez wcześniejszej instalacji.

Architektura oprogramowania dystrybucji

To, co czyni dystrybucję interesującą, to wykorzystanie koncepcji warstwy abstrakcji materialnej . Jak widać na schemacie, części składające się na rozkład są odrębne. Możemy więc na przykład zmienić jądro bez zmiany oprogramowania, a tym samym łatwiej przenieść dystrybucję na inną architekturę sprzętową .

Na przykład od połowy 2015 r. większość dystrybucji jest dostarczana z jądrem Linux 3.1x lub 3.2x, ale użytkownicy, którzy chcą, mogą równolegle zainstalować jądro Linux 4.1, które lepiej zarządza oszczędzaniem energii na komputerach. Kilka jąder może współistnieć (tylko jedno jest oczywiście wybierane podczas rozruchu ), co umożliwia powrót do starego jądra w przypadku problemów.

Różnice między dystrybucją komercyjną i niekomercyjną

Dystrybucja handlowa to dystrybucja utworzona przez spółkę handlową. Przez „utworzenie dystrybucji” należy rozumieć „wybór i montaż oprogramowania tworzącego dystrybucję” ( jądro systemu operacyjnego , odtwarzacz wideo, program i sterowniki połączenia Wi-Fi , program instalacyjny dystrybucji, itp.).

Dystrybucje komercyjne zazwyczaj oferują bezpłatne wersje, co nie czyni ich niekomercyjnymi, ponieważ celem jest osiągnięcie zysku poprzez sprzedaż usług związanych z korzystaniem z dystrybucji (wsparcie, rozwój itp.) lub sprzedaż kodu aktywującego zastrzeżoną część tego.

Tak więc Ubuntu jest dystrybucją komercyjną, ponieważ jest włączone przez komercyjną firmę Canonical . Z drugiej strony Debian jest dystrybucją niekomercyjną, ponieważ został założony przez organizację non-profit SPI .

Rozróżnienie między dystrybucją niekomercyjną i komercyjną jest ważne, ponieważ wybory w zakresie technologii lub marketingu nie opierają się na tych samych kryteriach, w zależności od tego, czy są dokonywane przez wolontariuszy zorganizowanych w demokracji bezpośredniej , czy przez właścicieli. ) spółki handlowej.

Główne dystrybucje

Ogólna dystrybucja publiczna

Logo Ubuntu

Ubuntu jest oparte na Debianie . Jest to dystrybucja komercyjna skierowana do ogółu społeczeństwa, dystrybuowana bezpłatnie przez firmę Canonical , która co sześć miesięcy publikuje wersje stabilne (utrzymywane przez 9 miesięcy) oraz wersje „LTS” (utrzymywane przez kilka lat) co dwa lata. Różne wersje lub smaki („  smaki  ”) wyróżniają się środowiskiem graficznym (Gnome, KDE, Xfce, LXDE, Cinnamon, Mate Unity). Jest dostępny na live CD . Ta dystrybucja ma bardzo dynamiczną społeczność użytkowników na całym świecie.

Logo Manjaro

Manjaro to dystrybucja oparta na Arch Linux . Działa zgodnie z modelem kroczących wersji , to znaczy jest stale aktualizowana bez zmiany wersji systemu. W przeciwieństwie do Arch, jest przeznaczony dla użytkowników niebędących ekspertami i domyślnie zawiera środowisko graficzne, a także różne aplikacje graficzne.

Logo Fedory

Fedora to dystrybucja społecznościowa nadzorowana przez firmę Red Hat , oparta na systemie zarządzania pakietami oprogramowania RPM . Jest to dystrybucja, która kładzie nacisk na nowość, co oznacza, że ​​jej oprogramowanie jest bardzo często aktualizowane.

Logo Mennicy Linuksa

Linux Mint to jedna z najpopularniejszych dystrybucji . Bardzo skierowany do ogółu społeczeństwa, został zaprojektowany tak, aby był łatwy w instalacji i obsłudze. Jest dostępny w kilku wersjach, niektóre oparte na Ubuntu (które ma bazę na Debianie), inne bezpośrednio na Debianie. Środowisko graficzne Cinnamon zostało pierwotnie zaprojektowane dla tej dystrybucji .

Mageia logo Mageia jest dystrybucją redagowaną przez stowarzyszenie non-profit  : Mageia.Org. Jest to dystrybucja starego systemu Mandriva Linux, która jest skierowana do wszystkich, zarówno początkujących, jak i zaawansowanych użytkowników. Niedawno stworzony ( 2011 ) i oferujący większość środowisk graficznych ( Gnome , KDE , Xfce , LXDE , Cinnamon , Mate , Enlightenment , razor-QT ), szybko pokazał, że jest w stanie dotrzeć do szerokiego grona odbiorców.
Logo Solusa Solus to niezależna dystrybucja zorientowana na konsumenta, która wykorzystuje model zwalniania kroczącego. To dla tej dystrybucji zaprojektowano środowisko graficzne Budgie, ale oferuje ono również inne środowiska, takie jak MATE, Gnome i Plasma.
SUSE logo

openSUSE to dystrybucja społecznościowa przeznaczona zarówno do użytku konsumenckiego, jak i profesjonalnego. Jest sponsorowany głównie przez firmę SUSE, która wykorzystuje ją jako podstawę swoich rozwiązań biznesowych dla przedsiębiorstw. Jest to niezależna dystrybucja znana ze swoich narzędzi konfiguracyjnych i stabilności.

Logo Trisquela

Trisquel to dystrybucja oparta na Ubuntu, która ma być dostępna dla początkujących. Składa się w całości z wolnego oprogramowania i jest rekomendowany przez Free Software Foundation . Trisquel używa do tego celu kernela z Linuksa i pozbawionego jego niewolnych części.

Dystrybucje matka

Systemy operacyjne na tej liście to te, z których pochodzi większość innych systemów GNU/Linux.

Logo ArchLinux

ArchLinux to dystrybucja społecznościowa bez wersji: jest stale aktualizowana . Zawsze ma najnowsze dostępne wersje oprogramowania dzięki bardzo aktywnej społeczności programistów. Ta ultralekka dystrybucja została zainspirowana Crux Linux , zgodnie z zasadą technicznej prostoty KISS . Brak konkretnych narzędzi (poza menedżerem pakietów pacman ) sprawia, że ​​jest to dystrybucja odpowiednia do odkrywania administracji systemami GNU/Linux.

Logo Debiana

Debian jest niekomercyjną dystrybucją zarządzaną przez Umowę Społeczną Debiana . Wyróżnia się bardzo dużą liczbą obsługiwanych architektur, dużym repozytorium oraz stosunkowo długim cyklem rozwoju, co gwarantuje dużą stabilność. Jego jakość i powaga są jednogłośnie uznawane , dzięki czemu jest szczególnie doceniany przez ekspertów i szeroko stosowane na serwerach. Jego ergonomia, która stała się bardziej przyjazna dla użytkownika, jest również wykorzystywana przez laików, w szczególności tych, których pociąga niekomercyjny charakter Debiana. Jest to dystrybucja, która została wybrana do wdrożenia GNU/Linux w mieście Monachium (14 000 komputerów ). Jednak pomimo udowodnionej oszczędności przez lokalną administrację i apelu dyrektora IT miasta o projekt „Limux”, od 2018 roku rada miasta zdecydowała się na migrację na Windows 10.

Logo Gentoo

Gentoo to dystrybucja charakteryzująca się obsługą pakietów w sposób podobny do portów BSD , generalnie wykonującą kompilację oprogramowania ( X , OpenOffice , itp.) na urządzeniu użytkownika. Przeznaczony jest dla zaawansowanych użytkowników, programistów i entuzjastów. Kompilowanie oprogramowania in situ daje dużą swobodę wyboru funkcjonalności i zależności, co daje większą elastyczność w zarządzaniu pakietami niż w przypadku dystrybucji z wykorzystaniem pakietów binarnych. Wreszcie, Gentoo jest wspierane przez szczególnie aktywną społeczność użytkowników oraz obszerną i scentralizowaną dokumentację.

Czerwony Kapelusz Logo

Red Hat (oficjalnie Red Hat Enterprise Linux lub RHEL) to szeroko stosowana dystrybucja komercyjna w przedsiębiorstwach (szczególnie w Stanach Zjednoczonych ). Firma Red Hat , która ją nadzoruje, opracowała RPM , menedżera pakietów na licencji GPL , z którego korzystają inne dystrybucje.

Logo Slackware

Slackware jest jedną z najstarszych istniejących dystrybucji. Slackware był historycznie jednym z pierwszych, którzy uruchamiali GNU/Linux in situ z CD-ROM-u już w 1995 roku . Slackware jest nadal aktywnie utrzymywany przez jego twórcę Patricka Volkerdinga . Slackware Linux jest szczególnie odpowiedni do zastosowań serwerowych , można go uznać za najczystszą dystrybucję GNU/Linuksa.

Aby mieć wszystkie dystrybucje będące przedmiotem artykułu: zobacz Kategoria: Dystrybucja Linuksa .

Normalizacja

Ze względu na różnorodność opcji jądra do skompilowania , oprogramowanie niezbędne lub pożądane do działania systemu oraz cechy charakterystyczne dla lokalnych potrzeb geograficznych, pojawiło się wiele różnych dystrybucji. Na przykład Conectiva była jedną z najpopularniejszych w Ameryce Południowej i bardzo mało znaną w Europie; Mandrake i Conectiva połączyły się w 2005 roku tworząc dystrybucję Mandriva .

Wielość dystrybucji i istnienie różnych formatów pakietów jest czasami postrzegane jako źródło możliwych niezgodności .

Red Hat stworzył standard o nazwie Linux Standard Base lub LSB . Jednak niewiele dystrybucji przestrzega tego standardu, ponieważ koncentruje się wokół pakietów RPM wymyślonych przez Red Hat .

Nowe wersje są regularnie publikowane w celu uwzględnienia nowych zmian. Większość obejmuje również oprogramowanie pomocnicze, takie jak pakiety biurowe i gry wideo . Złożoność oferty lub chwilowe problemy z niekompatybilnością (na przykład Kuickshow od jakiegoś czasu wykazuje niezgodność z KDE 3.2) sprawiają, że niektóre wybory w menu czasami wskazują na pustkę, nawet w obrębie dystrybucji, argument wysuwany przez tych, którzy wolą systemy Microsoft . Zwolennicy GNU/Linuksa zwracają uwagę, że jest to spowodowane szybszym rozwojem GNU/Linuksa i że GNU/Linux w tym przypadku manifestuje jedynie swoją wadę w swoich zaletach .

Niektóre dystrybucje mają własne predefiniowane opcje. Tak więc Slackware używa systemu plików ReiserFS, gdzie większość innych zakłada, że ​​użycie ext3fs jest niejawne . Z drugiej strony OpenSuse domyślnie instaluje najpotężniejszy, ale nowszy system Btrfs , a katalogi użytkowników pod XFS , bardziej sprawdzone. W obu przypadkach możesz wybrać inne systemy plików, takie jak ext4 , gdy chcesz zainstalować.

Jeśli chodzi o kodowanie znaków , najnowsze dystrybucje są zwykle wstępnie skonfigurowane do używania UTF-8 jako lokalizacji .

Duży krok w kierunku standaryzacji różnych systemów GNU/Linux został zrobiony wraz z masowym przyjęciem systemd . Ta standaryzacja była okazją do intensywnych sporów , różnorodność ekosystemu GNU/Linuksa jest również uważana za mocną stronę .

Kryteria rozróżniania rozkładów

Od czasu wprowadzenia koncepcji dystrybucji wielu kwestionowało potrzebę setek różnych dystrybucji, podczas gdy systemy Microsoft , Windows i Apple są dostępne tylko w jednej lub nawet dwóch wersjach. Odpowiedź kryje się w wachlarzu możliwości, jakie daje duży wybór oprogramowania pozwalającego na tworzenie licznych dystrybucji dostosowanych do celów stawianych przez użytkownika.

Oto (niewyczerpująca) lista kryteriów umożliwiających rozróżnienie dwóch rozkładów. Przykłady oparte są na najbardziej znanych dystrybucjach. Uwaga: nie chodzi o klasyfikowanie najbardziej znanych dystrybucji według danego kryterium (co groziłoby sprowadzeniem trolla ), ale o zilustrowanie każdego kryterium, aby ułatwić czytelnikowi zrozumienie.

Obsługiwana architektura sprzętowa

Dystrybucja może obsługiwać tylko jedną i tylko jedną architekturę sprzętową, ponieważ może obsługiwać kilka. Możemy myśleć a priori, że wyspecjalizowana dystrybucja na architekturze będzie działać lepiej niż bardziej ogólna dystrybucja, ale nie zawsze jest to prawdą.

Przykład: Yellow Dog działa tylko na maszynach opartych na procesorach PowerPC ( Macintosh z procesorem G3, G4 lub G5, PlayStation 3 ), podczas gdy Debian działa na nie mniej niż jedenastu różnych architekturach sprzętowych.

System inicjalizacji

Pierwszy krok podczas uruchamiania systemu operacyjnego, inicjalizacja jest obecnie wykonywana głównie przez systemd . Z drugiej strony, niektóre systemy GNU/Linux, takie jak Devuan , używają systemu startowego innego niż systemd.

Stabilność

Niektórzy wolą mieć bardzo stabilny system, który nigdy się nie zawiesi i którego spójność jest zapewniona, ale z oprogramowaniem w nieco starej wersji. Inni użytkownicy dążą do posiadania oprogramowania w ostatniej wersji, a niestabilność systemu jest odpowiednikiem tego pragnienia ciągłego aktualizowania.

Tak więc dystrybucja, która chce być stabilna, potrzebuje czasu na edytowanie wersji: na przykład Debian , którego stabilność jest znana, zajmuje dwa lata na każde główne wydanie, a do trzech lat na Sarge (2005).

Przykłady

Serwer lub stacja robocza

Dystrybucje mogą być przeznaczone do uruchamiania serwera lub komputera typu desktop, co ma wpływ na wybór oprogramowania. Dystrybucja zorientowana na komputery stacjonarne musi zawierać środowisko graficzne ( GNOME lub KDE ) i serwer graficzny ( XFree86 lub Xorg ), co jest przeciwieństwem dystrybucji serwerowej, która bardzo dobrze poradzi sobie bez tego oprogramowania.

Tolerancja na ograniczenia narzucone przez licencje na oprogramowanie

Każde oprogramowanie, posiadające licencję, której należy przestrzegać, daje pewną swobodę użytkownikowi lub nie. Dystrybucje wyłącznie ściśle integrują wolne oprogramowanie . Inne to jednak właściciele oprogramowania, sterowników lub kodeków .

Dystrybucja autonomiczna lub rozruchowa

Niektóre dystrybucje działają bez konieczności instalowania. Są one nazywane  dystrybucjami „ samodzielnymi” lub „  bootowalnymi ”.

Zasadą jest możliwość uruchomienia komputera z nośnika pamięci: CD-ROM , DVD-ROM , klucz USB ... który zawiera dystrybucję w trybie tylko do odczytu (czasami z wyjątkiem kluczy USB), a więc bez instalacji na dysku twardym.

Opinia publiczna lub ekspert

Dystrybucje można wyróżnić poziomem umiejętności wymaganych przez użytkownika w zakresie administrowania systemem  : Mageia , Ubuntu czy Debian (od wersji 5) są skierowane do ogółu społeczeństwa, które nie potrzebuje żadnych specjalnych umiejętności do korzystania z tych systemów. Linux From Scratch jest skierowany do publicznego raczej eksperta w dziedzinie administrowania systemami, w rzeczywistości konieczne jest zainstalowanie i administrowanie wieloma systemami z wiersza poleceń przed uruchomieniem instalacji LFS.

Wybór i instalacja oprogramowania

Jednym z głównych zadań dystrybucji GNU/Linux, nieporównywalnym z Microsoft Windows , jest scentralizowanie w jednym lub kilku centralnych repozytoriach ( mniej lub bardziej) dużej ilości oprogramowania firm trzecich i spakowanie ich w taki sposób aby użytkownicy dystrybucji mogli je zainstalować jednym kliknięciem, bez CD-ROM-u przez Internet, w jak największej legalności.

Zainstalowane (i często specyficzne dystrybucja) system zarządzania pakietami pozwala znaleźć, zainstalować, odinstaluj i aktualizację takiego oprogramowania.

Istnieje również oprogramowanie do tworzenia pakietu instalacyjnego jednej lub więcej aplikacji Gobisoft, obsługujące kilkanaście dystrybucji (Debian, Fedora, OpenSuse, Mageia, Gentoo, CentOs, Mx-Linux, Mint, Solus, Ubuntu (Xubuntu, Lubuntu, Kubuntu), Uruk, Majaro, Slackware), ta metoda po prostu instaluje oprogramowanie przy użyciu poleceń odbiorcy wersji Linux.

Wybór oprogramowania zainstalowanego domyślnie

Dystrybucje różnią się również pod względem oryginalnego dostępnego oprogramowania, które spełnia oczekiwania różnych odbiorców. Ten wybór może być ogólny lub specjalistyczny. Na przykład:

  • Ubuntu , Mageia i Trisquel oferują wybór oprogramowania ogólnego.
  • AGNULA / Demudi i Ubuntu Studio to dystrybucje przeznaczone do tworzenia multimediów. Dlatego dołączone jest tylko oprogramowanie do miksowania, próbkowania, kodowania dźwięku, edycji itp. Szczególną uwagę zwraca się na działanie reaktywne, zbliżające się do czasu rzeczywistego: zarządzanie priorytetami systemu, lekkie interfejsy graficzne, a zatem nie karalne, dostępne jądro o niskich opóźnieniach (przydatne tylko do pracy z dźwiękiem).
  • GeeXboX może zmienić (prawie) każdy komputer w prawdziwe Media Center .
  • IPCop ma na celu przekształcenie komputera w zaporę ogniową . Dołączone jest tylko oprogramowanie używane do wykonania tego zadania.
Dodatki niestandardowe

Oprogramowanie instalacyjne pakiet dostarczany z każdej dystrybucji pozwala mu być personalizowane, w zasadzie ostrzegania użytkownika o wszelkich niezgodności. Działają dobrze w przypadku oprogramowania aplikacji , ale wymagają odrobiny umiejętności podczas instalowania czegoś, co ma wpływ na sam GUI, w szczególności:

Uwaga: jeśli chcesz, aby kilka systemów operacyjnych współistniało na tym samym dysku twardym, menedżer graficznego programu ładującego (GAG  ) pozwala to zrobić w dobrych, komfortowych warunkach.

Depozyty pakietowe

Poza wyborem oprogramowania instalowanego domyślnie, dystrybucje zarządzają mniej lub bardziej dużym zestawem repozytoriów pakietów, z których użytkownik może później zainstalować oprogramowanie.

Debian (z rozszerzeniem Ubuntu ) lub Mageia mają szczególnie pełne repozytoria , pozwalające użytkownikom na instalację oprogramowania, które chcą (np.: edytor tekstu , edycja wideo, gry wideo , narzędzia sieciowe lub programistyczne itp.)

Inni woleli ograniczyć wykorzystanie miejsca na dysku (na dysku CD-ROM, jak i na dysku twardym), ograniczając się do jednego oprogramowania na zadanie. Na przykład Zenwalk oferuje ograniczony wybór pakietów poprzez wybór oprogramowania (inne przykłady znajdują się w artykule MiniLinux ).

Formaty pakietów

Istnieje kilka formatów pakietów :

  • tgz  : skompresowane archiwum tar zawierające pliki kontrolne, używane w szczególności przez Slackware lub Archlinux (patrz poniżej). Pakiet tgz zawiera tylko każdy plik i nazwę katalogu, w którym ma być umieszczony: brak zarządzania istniejącymi (wersjami) lub zależnościami.
  • deb  : system zarządzania pakietami stworzony przez społeczność Debiana dla Debiana GNU / Linux (patrz poniżej) i używany przez wiele dystrybucji, takich jak Ubuntu oraz inne pochodne.
  • rpm  : system zarządzania pakietami wymyślony przez Red Hata i używany przez Fedorę, SuSE, Mageia ( patrz poniżej ) i kilka innych.
  • ebuild  : system Gentoo ( patrz poniżej ).
  • fpm  : Pakiety oszczędne
  • pisi  : pakiety Pardus

Binarny lub źródłowy

Możliwe jest użycie tak zwanych dystrybucji źródłowych (na przykład Gentoo lub Funtoo ), w których system pakietów pobiera źródła oprogramowania, a następnie tworzy żądane oprogramowanie na komputerze użytkownika poprzez jego kompilację.

Jednym z zainteresowań wysuwanych dla użytkowników dystrybucji źródłowej jest to, że teoretycznie programy skompilowane na tej samej maszynie, na której będą działać, będą szybsze - ta teoria nie jest jednak znacząco wspierana przez benchmarking .

Główną zaletą budowania całej dystrybucji ze źródła jest możliwość łączenia gałęzi stabilnych i testowych. Jest to możliwe, ponieważ zainstalowane programy zależą tylko od programów, które już istniały w czasie kompilacji. Dzięki temu możliwe jest posiadanie stabilnego systemu podstawowego i zainstalowanie ostatniej wersji preferowanego oprogramowania bez konieczności przepuszczania całego systemu w wersji testowej.

Kolejną zaletą dystrybucji źródłowej jest to, że umożliwia instalację GNU/Linux na platformach sprzętowych, dla których nie jest dostępna dystrybucja (w szczególności dla mikroprocesorów innych niż x86 lub PPC).

Z drugiej strony tak zwane dystrybucje binarne (na przykład Mageia lub Ubuntu ) pozwalają, podobnie jak Microsoft Windows lub Mac OS , bezpośrednio zainstalować oprogramowanie już skompilowane dla Twojego komputera, co ma główną zaletę w postaci zaoszczędzenia czasu podczas instalacji.

Moc maszyny

Dystrybucje są przeznaczone do użytku na starszych urządzeniach, które można uznać za przestarzałe: tak jest w przypadku Damn Small Linux . Te dystrybucje starają się oferować możliwie najbardziej responsywny interfejs graficzny, na przykład oferując wybór lekkiego oprogramowania działającego w środowisku graficznym Xfce , na przykład HandyLinux, który integruje Chromium, który jest lżejszy i bardziej responsywny niż Iceweasel .

Zenwalk , chociaż nie jest przeznaczony dla tej kategorii komputerów, ale raczej dla „nowszych” komputerów, automatycznie używa Xfce w celu zwiększenia wydajności. To samo dotyczy Ubuntu, którego oficjalna wersja, w której GNOME jest zastępowane przez Xfce, nazywa się Xubuntu .

Lokalizacja i internacjonalizacja

Większość dystrybucji pochodzi z Europy i Stanów Zjednoczonych Ameryki . Dystrybucje powstają na potrzeby lokalne, na przykład po to, aby istniejąca dystrybucja mogła być używana z konkretną klawiaturą komputera lub innym kodowaniem znaków . Dystrybucje te są szczególnie rozpowszechnione w krajach azjatyckich.

Uwagi i referencje

  1. http://distrowatch.com/weekly.php?issue=20090202#feature .
  2. (w) "  Wydano jądra Linux 4.1 To jest nowe - OMG! Ubuntu!  » , O mój Boże! Ubuntu! ,22 czerwca 2015(dostęp 25 lipca 2020 r . ) .
  3. https://www.gnu.org/distros/free-distros.fr.html .
  4. „  Monachium na progu przejścia z Linuksa na Microsoft  ” , na ZDNet France (dostęp 25 lipca 2020 r . ) .
  5. zgodnie z jedną z zasad wolnego: wypuszczaj wcześniej, wypuszczaj często .
  6. “  Zapowiedź Debiana Fork | Devuan GNU + Linux Free Operating System  ” , na Devuan GNU + Linux (dostęp 2 stycznia 2020 r. )
  7. "  Wydania Debiana  " , debian ( dostęp 3 sierpnia 2012 ) .
  8. [1] , 2. Przekażemy naszą pracę społeczności wolnego oprogramowania.
  9. [2] , 5. Dzieła, które nie są zgodne z naszymi standardami wolnego oprogramowania.
  10. http://www.gnu.org/distros/free-distros.fr.html .
  11. http://distrowatch.com/table.php?distribution=demudi .
  12. http://doc.ubuntu-fr.org/ubuntu_studio .
  13. https://wiki.mageia.org/en/Display_Managers .
  14. http://wiki.lxde.org/fr/PCManFM .
  15. „  GAG (graficzny menedżer rozruchu)  ” , na CommentCaMarche (dostęp 25 lipca 2020 r . ) .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

  • (en) http://distrowatch.com/  : Charakterystyka, porównania i wiadomości dotyczące dystrybucji
  • (en) LWN  : Lista 561 dystrybucji wraz z ich opisem
  • (fr) http://www.quebecos.com  : francuski odpowiednik Distrowatch odtwarzający wiadomości o dystrybucjach Linuksa i forum samopomocy.