Live CD

Live CD lub samodzielne CD-ROM zgodnie z oficjalnym tłumaczeniem francuskiej, to płyta CD , która zawiera system operacyjny, który można uruchomić bez instalacji , która rozpoczyna się po uruchomieniu komputera. Jako rozszerzenie, Live CD oznacza system operacyjny obecny na zewnętrznym nośniku startowym . Typowe nośniki danych to CD , DVD i pamięć USB .

Rozróżniamy Live CD generalistów live CD nastawiona na danym obszarze.

Historyczny

Koncepcja Live CD została po raz pierwszy wykorzystana przez Yggdrasil Linux / GNU / X od 1992 roku , następnie Slackware z obsługą Live Linux na ZIP od Iomega , a następnie była rozwijana w latach 1999-2002 przez DemoLinux . Jednak dopiero w przypadku Knoppiksa ten typ systemu wystartował około 2003 roku . Wkrótce pojawiły się inne dystrybucje live CD.

Cel

Samodzielny dysk CD może mieć różne cele:

• demonstracja dystrybucji Linuksa  ;
• instalacja systemu operacyjnego  ;
• uruchomienie mobilnego systemu operacyjnego, to znaczy nierezydenta;
• Nomadic PC na kluczu USB lub CD (system operacyjny i dane), który wymaga komputera głównego do działania;
• zestaw gotowych narzędzi dla danego obszaru ( bezpieczeństwo systemów informatycznych , odzyskiwanie danych , tworzenie multimediów, edukacja itp.);
• korzystanie z komputera bez dysku twardego.

Operacja

Po uruchomieniu Live CD kopiuje dane niezbędne do jej działania w pamięci RAM , na przykład przy użyciu dysku RAM . Live CD nie wymaga dysku twardego , chociaż można go użyć jako zamiennika, jeśli pamięć RAM jest pełna. Niektóre płyty Live CD wymagają tylko  32 MB do pracy z interfejsem graficznym .

Live CD nie zmienia danych na dysku twardym, chociaż użytkownik może uzyskać dostęp do danych na dysku twardym z Live CD. System powraca do poprzedniego stanu po wysunięciu Live CD i ponownym uruchomieniu komputera.

Rodzaje

Dystrybucja Live CD może, ale nie musi, pozwalać na jej instalację na dysku twardym.

Płyty Live CD, które nie pozwalają na instalację, są przeznaczone do określonego użytku. Na przykład odtwarzanie multimediów za pomocą GeeXboX , tworzenie multimediów za pomocą Dynebolic , odzyskiwanie systemu lub plików za pomocą SystemRescueCd lub edukacja z wieloma dystrybucjami.

Wśród dystrybucji, które można zainstalować, można zauważyć trzy trendy:

• Dystrybucje zoptymalizowane przede wszystkim do użytku na płytach CD na żywo. Instalacja na stałe jest możliwa, ale nie jest to głównym celem. Tak jest w przypadku Knoppiksa i zdecydowanej większości jego wariantów.
• Dystrybucje hybrydowe, to znaczy przeznaczone do zainstalowania przy zachowaniu doskonałej funkcjonalności na żywo, są powszechnym trendem, ale możemy przytoczyć Mepis jako pierwszą dystrybucję, która ją zgłosi i zastosuje w praktyce. Te dystrybucje są dziś powszechne. Live CD można wtedy postrzegać jako ergonomiczną procedurę instalacji systemu operacyjnego.
• W minidistribs , które pasują na kluczu USB lub małą pojemność małym formacie CD (np Damn Small Linux ). Istnieją również płyty CD na żywo grupujące kilka minidystrybucji płyt CD na żywo z różnymi orientacjami, takie jak Multidistro . Zwykle mają tę zaletę, że są najszybsze i mogą działać na starym systemie.

Pozycjonowanie

Korzyści

• Pozwalają na posiadanie kompletnego systemu operacyjnego ( środowisko graficzne , przeglądarka internetowa , kompletny pakiet biurowy , narzędzia programistyczne , oprogramowanie komunikacyjne itp.) Na małym, lekkim i przenośnym nośniku, bez modyfikowania czegokolwiek na maszynie, na której jest zainstalowany ”. . Nie ma to wpływu na konfigurację komputera hosta ani ogólnie dysku (z wyjątkiem szczególnego przypadku płyty Live CD zachowującej część mieszkalną). System operacyjny używany w systemie Live CD to głównie dystrybucja GNU / Linux , w której ten rodzaj praktyki się rozwinął, ale zauważamy również obecność pochodnych BSD .
• Ich łatwość użycia, bez przechodzenia przez restrykcyjny etap instalacji, pozwala na wykorzystanie ich do zademonstrowania możliwości systemu: są zatem wykorzystywane przez promotorów wolnego oprogramowania jako demonstracja GNU / Linuksa .
• Pozwalają przetestować system przed jego zainstalowaniem.
• Umożliwiają one testowanie za pomocą języków interpretowanych (dystrybucje live nie zawierają generalnie kompilatora gcc ), a wydajność wzrasta, czego można się spodziewać po przełączeniu na 64 bity, jeśli obecnie działa na 32 bitach. W rzeczywistości 64-bitowa płyta Live CD zawiera zarówno jądro 64-bitowe, biblioteki 64-bitowe, jak i 64-bitowy interpreter Perla.
• Uruchamianie komputera w systemie operacyjnym umożliwia dostęp do dysku twardego komputera, który nie chce już uruchamiać lokalnie zainstalowanego systemu operacyjnego. Niektóre dystrybucje są nawet wyspecjalizowane w dziedzinie odzyskiwania (np. SystemRescueCd ).
• Nieliczne problemy z bezpieczeństwem komputera ( wirusy , konie trojańskie itp .; ale nie rootkity ) pozwalają na dokonywanie płatności online, zarządzanie kontami bankowymi online itp. Z całkowitym spokojem, ponieważ dyski CD na żywo zazwyczaj mają znane kody open source. i bezpieczne.
• Live CD nie pozostawia śladu na dysku twardym, chociaż użytkownik ma dostęp do danych na dysku twardym. System powraca do poprzedniego stanu po ponownym uruchomieniu komputera.

Niedogodności

• Zasadniczo nie jest możliwe bezpośrednie zapisanie modyfikacji dokonanych podczas sesji (wybór klawiatury, dostosowania, dokumenty, nowe oprogramowanie itp.), Z wyjątkiem dystrybucji nastawionych na użycie na żywo, dla których istnieje wiele rozwiązań:
  • Zapisywanie tych ustawień na pendrive ( zainicjowane przez dystrybucję Knoppix ) jest zwykle obecne; Knoppix MiB (i inne dystrybucje) pozwalają na zapisywanie danych w postaci zaszyfrowanej na pendrive, aby zmniejszyć ryzyko ich kradzieży.
  • Niektóre dystrybucje (np .: Kaella ) pozwalają na utworzenie kopii zapasowej pliku na dysku twardym z poszanowaniem formy zainstalowanego systemu.
  • Możemy również znaleźć możliwość przechowywania danych w Internecie.
  • Niektóre pozwalają również na użycie części pozostawionej bezpłatnie na Live CD (np. Puppy Linux ).
• W większości przypadków szybkość odczytu płyt CD, a nawet dekompresja danych, powoduje, że wersja „na żywo” jest znacznie wolniejsza niż wersja zainstalowana. Użycie pamięci wirtualnej z dysku twardego (w postaci partycji wymiany lub pliku tymczasowego ) może w niektórych przypadkach złagodzić problem. Istnieją jednak przypadki (takie jak Slax live CD , minidistro, Puppy Linux ), które mogą pozwolić na szybsze wykonanie niż system zainstalowany na dysku twardym dzięki zmniejszonej ilości pamięci.

Zobacz też

• Lista Live CD
• USB na żywo
• Lista dystrybucji Linuksa

Linki zewnętrzne

• (fr) Społeczność francuskojęzyczna o metodach rozruchu
• (fr) sekcja liveCD na stronie Framasoft
• (fr) Płyty CD na żywo, które mają znaczenie dla informatyków

Uwagi i odniesienia

1. żywo to angielskie słowo używane w telewizyjnym znaczeniu „bezpośrednio”, a nie „żywy”
2. Dziennik Urzędowy z 1 stycznia 2013 r
3. „  Autonomous CD-ROM  ” , Le Grand Dictionnaire terminologique , Office québécois de la langue française (dostęp 13 grudnia 2019 ) .
4. A Short History of Linux Distributions , 30 czerwca 2004, LWN.net (dostęp 28 lipca 2011)
5. Wypróbuj GNU / Linux bez instalowania go , Léa-Linux, http://www.lea-linux.org/documentations/index.php/Essayer_GNU/Linux_sans_l%27installer