Narodziny |
5 maja 1798 Paryż |
---|---|
Śmierć |
28 grudnia 1864(w wieku 66 lat) Paryż |
Pogrzeb | Cmentarz Montmartre |
Narodowość | Francuski |
Trening | Normalna szkoła z internatem |
Zajęcia | Leksykograf , pedagog , tłumacz , historyk |
Pracował dla | Uniwersytet Paryski |
---|
Marie-Nicolas Bouillet , urodzona w Paryżu dnia5 maja 1798a także zmarł w Paryżu ( 9 th dzielnica)28 grudnia 1864Jest nauczycielem , tłumaczem i leksykografem języka francuskiego , którego nazwisko pozostaje związane z Powszechnym Słownikiem Historii i Geografii, który wydał w 1842 roku. Książka ta cieszyła się ogromną popularnością, „tak że nazwisko autora spędziło w tym języku, a my podajemy dziś [w 1865 r.] nazwa Bouillet do każdego słownika historyczno-geograficznego ”.
Pochodzący z rodziny rusznikarzy z Saint-Étienne , Nicolas Bouillet był bez ojca w wieku dwóch lat i wychowywany przez matkę. Uczył się w prywatnej instytucji, a następnie w 1816 roku wstąpił do zwykłej szkoły z internatem , gdzie jego nauczycielami byli Théodore Jouffroy i Victor Cousin . Zostając zastępcą profesora filozofii w college'u w Rouen , w 1821 r . Wrócił do Paryża, aby przystąpić do egzaminu konkursowego . Następnie uczył filozofii w prywatnej szkole, następnie jako zastępca w Lycée Saint-Louis w 1829 , a od 1830 jako nauczyciel w Lycées Charlemagne i Henri-IV . Został dyrektorem college'u Bourbon w 1840 r., Został udostępniony podczas rewolucji 1848 r . Został honorowym doradcą uniwersytetu w 1850 r. , A następnie inspektorem akademii w 1851 r .
Po Classic Dictionary of Sacred and Profane Antiquity , naśladowanym z Bibliotheca Classica przez angielskiego leksykografa Johna Lemprière'a , Universal Dictionary of History and Geography jest drugim słownikiem opublikowanym przez Nicolasa Bouilleta. W latach 1842–1914 doczekał się łącznie 34 edycji. Według Pierre'a Larousse'a jego sukces można wyjaśnić pięcioma powodami:
Po tej pracy pojawiły się dwie inne, które miały służyć jako uzupełnienie, Universal Dictionary of Sciences, Letters and the Arts w 1854 r. Oraz Universal Atlas of History and Geography z 1865 r. Nicolas Bouillet redagował także Sénèque , Cicéron i Francis Bacon , w tłumaczeniu Plotinus and Porphyry , a także przyczynił się do powstania kilku czasopism i innych prac encyklopedycznych.
„Niewiele książek tego wymiaru cieszyło się we Francji tak dużą popularnością. Specjalnie zarekomendowany przez Uniwersytet, przyjęty przez ludzi z całego świata, zatwierdzony przez Arcybiskupa Paryża, miał zaszczyt wzbudzić nietolerancyjny gniew dziennika religijnego, został skierowany do Stolicy Apostolskiej i umieszczony na indeksie ; ale po powrocie z podróży do Rzymu autor, dzięki umiejętnym modyfikacjom, zniósł zakaz i do wszystkich innych zezwoleń mógł dodać aprobatę Ojca Świętego (1855). "
„Le Bouillet to jeden z naiwnych uprzedzeń naszych czasów; generalnie jest bardzo płaski, pełen błędów, przeoczeń, nonsensów, nieporozumień, wszelkiego rodzaju absurdów, a swój ogromny sukces zawdzięczał w dużej mierze pozycji swojego domniemanego ojca na Uniwersytecie. "
„Ta praca jest dość dobrze wykonaną kompilacją, pomimo swoich niedociągnięć i błędów, ale która z pewnością nie zasługuje na modę i autorytet, jaki daje jej wysoka pozycja dydaktyczna jej autora, specjalna aprobata autora. Uniwersytet, że arcybiskupa Paryża, a wreszcie wsparcie wielkich korporacji świeckich i kościelnych, które mają publiczne wykształcenie. Brakowało aprobaty samej Stolicy Apostolskiej we wszystkich oficjalnych pieczęciach, którymi była pokryta praca, które zostały nawet umieszczone na czarnej liście w kilku niezadowolonych fragmentach. Ale autor pośpieszył do reorganizacji swojej pracy i dzięki swej uległości doprowadził do zniesienia zakazu. Rozumiemy, czym może być dzieło wykonane w takich warunkach, jak prawda fabuły, a niezależność pisarza musi ugiąć się przed pewnymi udogodnieniami, pewnymi konwencjami akademickimi i innymi. Wpisy, które się na nią składają, są podsumowane z niezaprzeczalną umiejętnością literacką, z trzeźwością i precyzją; ale są powierzchowne, bezbarwne, często niedokładne i napisane w systematycznym duchu wstecznym i z najbardziej niepokojącą stronniczością. "
„[...] wreszcie cała encyklopedia, niezwykła dokładność i precyzja [...]”
Le Bouillet został wpisany na czarną listę w 1852 r., A władze religijne uznały pierwsze wydania za „naznaczone nieścisłościami, pominięciami, niewłaściwymi wyrażeniami, które mogą zostać źle zinterpretowane, z wątpliwymi ocenami”. W celu uzyskania aprobaty Stolicy Apostolskiej , którą ostatecznie otrzymał w 1854 r., Nicolas Bouillet dokonał ważnych zmian, które zostały zapisane w broszurze pt. Corrections of the Universal Dictionary of History and Geography autorstwa M. Bouilleta , niewątpliwie wydrukowanej. potajemnie przez typografów odpowiedzialnych za ich wykonanie. Ta broszura była prawdopodobnie bardzo rzadko rozpowszechniana, ale charakter zmian był taki, że nie mogły pozostać niezauważone na długo.
Jednym z pierwszych, który zbadał ten temat, był dziennikarz Louis-Augustin Rogeard , który opublikował w La Jeunesse w 1861 r. Serię trzech artykułów zatytułowanych Les Deux Bouillet . Tam porównał około sześćdziesięciu artykułów, w tym Helvétius , Montesquieu , Rabelais i Rousseau . W 1866 roku Paul Parfait , sekretarz Aleksandra Dumasa , przeprowadził szczegółowe dochodzenie, którego wyniki ukazały się w Le Siècle , a następnie w L'Opinion nationale . Wśród zmian dokonanych między pierwszym a piętnastym wydaniem Le Bouillet zwrócił uwagę w szczególności na:
Pozycja | Wydanie z 1842 r | Wydanie z 1859 r |
---|---|---|
Auto-da-fé | Dwór był obecny na tych strasznych widowiskach, a tłum mnichów okrywał krzyki ofiar świętymi pieśniami. | Dwór był obecny na tych strasznych widowiskach, których ludność niecierpliwie poszukiwała. |
Calas | Stał się ofiarą fanatyzmu religijnego. | Stałem się ofiarą katastrofalnych uprzedzeń. |
Kardynał Bembo | Był kochankiem Lukrecji Borgii. | Wiedział, jak połączyć przyjemność z biznesem. |
Kardynał Dubois | Z żywym, przenikliwym i sprytnym umysłem poświęcił się zarówno kultywowaniu inteligencji młodego księcia, jak i potajemnemu służeniu jego upodobaniom do przyjemności. | Z żywym, przenikliwym i wprawnym umysłem [...] poświęcił się kultywowaniu inteligencji młodego księcia, ale nie walczył z jego upodobaniem do przyjemności. |
Kardynał Ximenes | Był fanatyczny i okrutny. | Był surowy, ale sprawiedliwy. |
Rycerz La Barre | Parlament Paryża, korzystając z odpustu, zezwolił na ścięcie go przed rzuceniem na stos. Voltaire w piśmie opublikowanym pod nazwiskiem Casen słusznie nazwał ten akt nietolerancji. | Parlament Paryża, korzystając z odpustu, zezwolił na ścięcie go przed wrzuceniem na stos; ale jednocześnie nakazał spalić jego ciało słownik filozoficzny Voltaire'a, główne źródło jego bezbożności. |
Grzegorz VIII | Ten papież świętował odrażające radości z okazji masakry w Saint-Barthélemy. | (usunięty) |
Odpusty | Ale później odpusty sprzedawano po wysokich cenach, co było przyczyną największych nadużyć. | (usunięty) |
Julian Apostata | Wyrzuca się mu nienawiść do chrześcijaństwa; ale musimy przyznać, że nigdy nie doprowadziło go to do żadnej przemocy wobec chrześcijan. | Zaprzysiężony wróg chrześcijan, zastosował wobec nich najbardziej dokuczliwe środki; jeśli nie zarządził krwawych prześladowań, to pozbawiał ich wszystkich przywilejów, zakazał nauczania literatury pięknej, rabował ich kościoły itp. |
Jana XII | Kazał spalić żywcem biskupa Cahors. […] Umarł z nadmiaru rozpusty. | Przekazał biskupa Cahors świeckim ramieniu. […] Umarł na krótką chorobę. |
Lucretia Borgia | Słynie z piękna i niepokojów. | Słynie ze swojej urody i dowcipu. |
Madame desequon | Zarzuca mu się, że na dworze zapanował fanatyzm, a zwłaszcza przyczynił się do uchylenia edyktu nantejskiego. | Jest krytykowany za [...] popieranie niepolitycznych działań. |
Montesquieu | Szanował religię. | W swoich listach perskich nie szczędzi rzeczy świętych. Duch Prawa , chociaż szanuje religię, tchnie deizmem; dlatego te dwie księgi są skazane na zagładę. |
Paweł V. | Wyróżniał się nieokiełznanym nepotyzmem. | Kanonizował św. Karola Boromeusza. |
Sykstus IV | Brał czynny udział w spisku Pozzi oraz w wojnie, która po niej nastąpiła, prześladował Colonnę, wywołując w ten sposób wojnę domową w Rzymie. | Brał udział w wydarzeniach, które nastąpiły po spisku Pozziego we Florencji i przywrócił tam spokój po dwóch latach negocjacji. |
Vaudois | Chcieli reformy dyscypliny i obyczajów duchowieństwa. | Przeklinali kapłanów. |
Vitalian | Zarzuca mu się, że potajemnie oparł się o herezję monotelistów. | Zachował dyscyplinę kościelną i umarł w zapachu świętości. |
Praca przeszła wiele innych poprawek w trakcie jej wznowienia. Między innymi musiał systematycznie używać terminu „katolicy” na określenie większości chrześcijan pierwszego tysiąclecia, a często przymiotnika „schizmatycy” na określenie prawosławnych. Jedna z tych rewizji szczególnie przyciągnęła uwagę Gustave'a Flauberta , który umieścił ją w swoim Słowniku otrzymanych idei „ BUDDYZM „ Fałszywa religia Indii ”(definicja dict Bouillet. 1- sze wydanie). Definicja ta, opublikowana w wydaniu z 1842 r., Została ostatecznie zmodyfikowana w 1857 r. Po śmierci Nicolasa Bouilleta w 1865 r. Alexis Chassang nadal poprawiał i powiększał jego słownik .
Marie-Nicolas Bouillet jest synem Nicolasa Bouilleta (urodzonego w Saint-Étienne dnia 3 maja 1744) i Antoinette Lebeau. Jest mężem Clémentine-Adrienne Joséphine Magin-Marrens, żonaty6 września 1827 w Paryżu.
Jest ojcem Philippe'a Bouilleta (sub-prefekt Semur-en-Auxois i burmistrza Criel-sur-Mer od 1900 do 1909), wuj Alexisa Chassanga (syna Alexisa-Étienne Chassanga), przystojnego brata François-Victor Parret (prefekt studiów, a następnie dyrektor Rollin College) i szwagier Alfred-Joseph-Auguste Marrens-Magin (rektor Akademii i generalny inspektor szkolnictwa podstawowego).