Imię urodzenia | Diane de Dommartin Marquise de Croÿ d'Havré, hrabina Fontenoy, baronowa Fénétranges |
---|---|
Narodziny |
20 września 1552 Fontenoy-Le-Chateau , Francja |
Śmierć | po 14 października 1625 r |
Narodowość | Lorraine |
Diane de Dommartin dawniej Dompmartin, baronowa Fontenoy-le-Château , ur.20 września 1552w Château de Fontenoy zmarła po 14 października 1625 r. kobieta o wielkiej kulturze, obrończyni sztuki, której chwalono urodę, dobroć i hojność.
Jego dziadek ze strony ojca, Guillaume de Dommartin, należał do starej rodziny rycerskiej Lotaryngii i pochodził z Hugues Capet . Był to dzielny wojownik, sojusznikiem królów Francji Ludwika XII i François I st podczas wojny włoskie . Jej ojciec, Louis de Dommartin, poślubił Philippe de La Marck (nazywany Philippine, a nawet Philipotte), damę Saulcy i Jametz: była córką Jean de La Marck i wnuczką Roberta II de La Marcka , czwartego sławnego " Knury Ardenów ”.
Diane urodziła się dnia 20 września 1552w Château de Fontenoy . Do chrztu, jego ojciec oferuje nową chrzcielnicę w kościele . Czcionki te, wciąż widoczne, noszą herb Dommartinów i datę 1552.
Nie miała jeszcze dwóch lat, kiedy zmarł jej ojciec. Potem straciła matkę15 stycznia 1560.
Jego opiekunami zostali wujek Nicolas Dommartin i kuzyn Jean-Philippe rhinegrave I st of Salm .
Czy Diane naprawdę spędziła całe swoje dzieciństwo w Fontenoy, jak to się twierdzi? W 1562 roku, kiedy wybuchły pierwsze wojny religijne , była już baronową Fontenoy i Fénétrange , panią Ogéviller , Neufviller, Thicourt , Saint Julien ...
Jego wychowawca, pułkownik Jean-Philippe rhinegrave I st Salm, choć był Niemcem, dowodził armią żołnierzy i najemników w służbie regentki Katarzyny Medyceuszy . Należał do partii książąt Guise , szanowanych wówczas w sądzie. Jednak Diane została obiecana Jean-Philippe de Salm, młodszemu, siostrzeńcowi i spadkobiercy pułkownika. Młody człowiek rekrutował wówczas najemników w Westfalii do królestwa Francji. Kiedy wydawało się, że pokój prawie powrócił, Catherine de Medici podjęła wiosną 1564 r. Długą podróż po kraju, aby przedstawić Karola IX swojemu ludowi. Rhingrave i jego dwaj siostrzeńcy, Jean-Philippe i Frédéric zostali zaproszeni na królewską paradę. Małżeństwo Diane z Jean-Philippe le Jeune zostało wtedy rozstrzygnięte, ale Nicolas de Dommartin nie odwołał się do hojności burżuazji z Fontenoy do małżeństwa małej baronowej, aż do 1566 roku .
Na ziemiach Diana, znaki noszące ramiona Lorraine zostały zastąpione przez cesarskiego orła z Habsburgami . Nie przeszkodziło to jednak miastu w pożyczaniu pieniędzy księciu Karolowi III Lotaryńskiemu na walkę z protestantami.
Po śmierci pułkownika jej ojca w październiku tego samego roku mąż Diane podpisał zaręczyny z Karolem IX . We wrześniu 1567 r. Rozpoczęła się druga wojna religijna. W sierpniu 1568 r . Rozpoczął się trzeci. Jean-Philippe przeniósł swoją żonę do Neufviller. Następnie walczył na kilku frontach: w Normandii , w Charente w Jarnac ...
3 października 1569 roku , w bitwie pod Moncontour , nagle znalazł się naprzeciw Gasparda II de Coligny, którego ranił w twarz strzałem z pistoletu. Przed obróceniem uzda, pomimo kontuzji i minionych pięćdziesięciu lat, admirał zdołał uwolnić młodego rhingrave'a, któremu złamano ramię i rękę. Mimo opieki Ambroise Paré nie przeżył kontuzji.
Diane miała właśnie urodzić małą Rhingravine o imieniu Claudine.
Zaledwie kilka miesięcy minęło, kiedy postanowiono ponownie poślubić młodą wdowę po Charlesie Philippe de Croÿ (nl) Marquis d' Havré , kuzynowi księcia Karola III Lotaryngii i przyrodnim bracie bardzo popularnego księcia Filipa de Croÿ. d'Arschot , lider partii katolickiej w Holandii . Wydaje się, że nie można było znaleźć dla niej lepszego dopasowania. Od 1570 roku wszedł więc do wielkiego braterstwa panujących rodzin europejskich z Francji , Hiszpanii , Szkocji , Anglii i niektórych księstw niemieckich i księstw włoskich .
W 1571 roku Monsieur d'Havré musiał wrócić do swojego kraju: w Holandii znów zapanowała agitacja. W rezultacie Diane nie mogła zostać oficjalnie przyjęta w Brukseli przez księcia Arschot, jej męża i całą szlachtę flamandzką do 10 marca 1572 roku . Wkrótce pochwalono jego piękno i elegancję, jak chwaliliśmy później, na jego ziemi w Lotaryngii, jego dobroć i hojność. To oczywiście wzbudziło zazdrość, pomówienia i pomówienia. Nie można zaprzeczyć, to prawda, że Madame d'Havré mogła zadowolić Don Juana z Austrii , nowego gubernatora Holandii, a następnie przystojnego Henri de Guise .
W 1577 roku , kiedy królowa Nawarry Małgorzata de Valois przybyła do Spa, aby wziąć wody, Don Juan, który żył w celibacie, chciał ją przyjąć z całą pompą wynikającą ze swojej rangi. Powierzył pięknemu Marquise d'Havré zadanie towarzyszenia królowej od Mons do Namur, a następnie oddanie honorów jego rodu.
Wpadek przyniósł ją z powrotem w Lotaryngii, gdzie opiekował się jego ziemi, podczas gdy jej mąż dzielił swój czas między jego radnych państwowych, jego roli jako ambasador królowej Elżbiety I ponownego Anglii i bitewnych.
Ramiona Diane de Dommartin za to złoto hexalpha na czerwony tle utworzonej przez dwóch greckich liter delta Æ , dwa D z jej inicjałami.