Diadema paucispinum

Diadema paucispinum Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Diadema paucispinum . Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Echinodermata
Sub-embr. Echinozoa
Klasa Echinoidea
Podklasa Euechinoidea
Infra-class Acroechinoidea
Zamówienie Diadematoida
Rodzina Diadematidae
Uprzejmy Diadema

Gatunki

Diadema paucispinum
( A. Agassiz , 1863 )

Diadema paucispinum Jest to gatunek z jeżowców regularnych tropikalnych z rodziny z diadematidae , charakteryzuje się długimi solidne kolce.

Opis

Jego próba (powłoka) jest stosunkowo mała (średnio 7  cm na 4  cm wysokości), ale jej cienkie i puste w środku radiole (kolce) mogą mierzyć do 15 cm (tj. Stosunek 1,8-krotności średnicy testu, co sprawia, że minimum dla tego gatunku), zapewniające dobrą obronę i szybką lokomocję. Są one podzielone na dwa razy pięć dość dobrze zdefiniowanych grup i są na ogół czarne, podobnie jak w teście, czasami wykazując czerwonawe lub niebieskawe refleksy u osobników dorosłych, ale nigdy nie są obrączkowane, nawet u młodych osobników (które czasami wykazują czerwone refleksy), w przeciwieństwie do wszystkich innych gatunków z rodzaju. Gatunek ten nosi najtwardsze w swoim rodzaju radiole. Najczęściej można wyróżnić pięć szarych linii wyznaczających blaszki ambulakralne w aboralnej części testu, ale gatunek ten nie ma wyraźnych białych lub niebieskich plam na teście, w przeciwieństwie do większości innych przedstawicieli rodzaju. Również brodawki odbytu są całkowicie czarne.

Ten wciąż mało znany gatunek jest często mylony z jego kuzynami Diadema savignyi (którego test jest bardzo ozdobiony białymi lub niebieskimi wzorami) i Diadema setosum (również dość kolorowym, z pomarańczowym pierścieniem zdobiącym brodawki odbytu). Większość zdjęć przypisywanych mu w Internecie jest zatem niewiarygodnych.

Podział

Jego zasięg, wciąż słabo znany (i od dawna uważany za ograniczony do Hawajów ), wydaje się obejmować głównie dwa regiony wyznaczające dwie odrębne populacje: jedną na Morzu Czerwonym i na wschodnich wybrzeżach Afryki, w Indiach i na Filipinach , oraz pozostałe pokrowce wysp na środkowym Pacyfiku, od Hawajów do Pitcairn i wyspie Wielkanocnej . Te dwie populacje są oddzielone genetycznie.

Występuje w wielu biotopach połączonych z lagunami koralowymi, najczęściej na płytkich głębokościach (od powierzchni do 40  m głębokości), w małych grupach lub izolowanych.

Ekologia i zachowanie

Żywi się głównie glonami, które pasie się w nocy, ale jest też oportunistycznym wszystkożernym, zdolnym do zjadania niektórych bezkręgowców bezkręgowych, szczątków i padliny. Jak wszystkie Diadematidae , jest wyposażony w narządy światłoczułe w aboralnej części testu, dzięki czemu może widzieć nad sobą, aby skierować swoje radiole w kierunku możliwych zagrożeń.

Rozmnażanie jest gonochoryczne , a samce i samice uwalniają swoje gamety w tym samym czasie na otwartej wodzie, gdzie jaja, a następnie larwy będą ewoluować wśród planktonu przez kilka tygodni, zanim osiądą.

Diadema paucispinum i Man

Jeżowiec morski ma dość dobry widok, zapewniany przez fotoreceptory umieszczone na jego teście: pozwala to mu efektywnie zorientować swoje radiole w kierunku potencjalnych zagrożeń, takich jak ręka nurka, w celu optymalizacji kąta patrzenia. Znajdujące się w obcej tkance te radiole bardzo łatwo rozpadają się na kilka kawałków, które są bardzo trudne do usunięcia i mogą stwarzać ryzyko infekcji.

Niektóre z jego krótszych radioli są zaopatrzone w jad w swojej macierzy, jak to często bywa w tej rodzinie: ich użądlenie jest zatem szczególnie bolesne i potencjalnie niebezpieczne. Na szczęście jego rozmiar zazwyczaj sprawia, że ​​jest on wystarczająco widoczny dla pływaków, którzy mogą go łatwo ominąć.

Onomastyczny

„  Diadema  ” pochodzi od greckiego diadema , „diadem” (przywołujące port i piękno zwierzęcia); „  Pauci spinum  ” oznacza po łacinie „który ma niewiele kolców”.

W języku angielskim (a zwłaszcza na Hawajach) jest często nazywany „  pospolitym jeżowcem diademowym  ”, aby odróżnić go od swoich kuzynów.

Odniesienia taksonomiczne

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. (en) Simon E. Coppard i Andrew C. Campbell , „  Taksonomiczne znaczenie morfologii testowej w rodzajach echinoidów Diadema Gray, 1825 i Echinothrix Peters, 1853  ” , Zoosystema , vol.  28, n o  1,2006, s.  93-112 ( czytaj online ).
  2. (en) Simon Edward Coppard i Andrew C. Campbell , „  Taksonomiczne znaczenie morfologii kręgosłupa w rodzajach echinoidów Diadema i Echinothrix  ” , Invertebrate Biology , vol.  123 n O  4,2004, s.  357-371 ( czytaj online ).
  3. (en) Nyawira A. Muthiga i Tim R. McClanahan , „Diadema” , w: John M. Lawrence, Sea Urchins: Biology and Ecology , Londyn , Elsevier ,2013( czytaj online )
  4. (w) HA Lessios , Komiksy Kessing i JS Pearse , „  Struktura Populacja i specjacja w morzach tropikalnych: Globalna filogeografia jeżowca morskiego Diadema  ” , Evolution , vol.  55 N O  5,2001, s.  955-975 ( czytaj online ).
  5. SeaLifeBase , dostęp 19 kwietnia 2014
  6. Źródło: Plik w witrynie Uniwersytetu w Jussieu.