diachromia niemiecka
Diachromus germanus Niemiecki DiachromaDiachromus Germanus niemiecki Diachrome Jest to gatunek o chrząszcze z rodziny biegaczowatych , z podrodziny z harpalinae , plemię Harpalini. Jest to jedyny gatunek z rodzaju Diachromus ( monotypiczny ), a wśród Harpalini łatwo rozpoznawalny dzięki swoim barwom.
Ma długość 8-10 mm , szerokie żuwaczki i prążkowane elytra pokryte rozstawionymi włosami. Kolorystyki nie można pomylić: głowa, nogi i duża część elytry są pomarańczowe, podczas gdy przedplecze jest niebiesko-zielone, a końce elytry są ciemnoniebieskie. Przód elytry ma również ciemniejszy trójkąt.
Gatunek jest szeroko rozpowszechniony w Europie, od Morza Śródziemnego po Danię i od Półwyspu Iberyjskiego po Kaukaz. Występuje na korsykańskich wyspach Sardynii, Sycylii i Krecie. Poza Europą jest zgłaszany w Afryce Płn., a na wsch. w Chinach. W Wielkiej Brytanii widywano go dwukrotnie na południowym wybrzeżu w latach 2002-2010, kiedy to uznano go za wymarły od 1863 roku.
Ten gatunek jest fitofagiczny. Żywi się nasionami przed osiągnięciem dojrzałości. Występuje na równinach i wzgórzach , na obrzeżach, ogrodach i polach.
Pierwszy opis został wykonany przez Carl von Linne w 1758 roku, pod wstępnym nazwą z Carabus Germanusa . Został on następnie dołączone do rodzaju Harpalos przez niemiecki entomolog Johann Heinrich Christian Friedrich Sturm, wtedy oddzielonym od niej stworzenia rodzaju Diachromus przez Wilhelma Ferdynanda Erichsona w 1837. Innym synonimem wspomniano, germanus Gonocinctus, nazwa nadana przez Johannesa Gistel w 1856, ale nie zachowane.
Po niemiecku nazywa się Blauhals-Schnellläufer , czyli „szybki biegacz z niebieską szyją”, „szybki biegacz” to nazwa nadana chrząszczom biegaczowatym lub Bunte Schnelläufer , „wielokolorowy szybki biegacz”. Wydaje się, że nie ma nazwy w językach narodowych w innych językach.